Tefeül...

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.5.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)
İslâmiyet düşmanlarının yaptıkları taarruz ve hilâf-ı hakikat menfî propagandalarına mukabil üniversite Nur talebelerinin bir açıklamasıdır.(Devamı)

Evet, Nur talebeleri ağırceza mahkemelerinde demişler ki: “Bizi Üstadımız Bediüzzaman’dan ve Risale-i Nur’dan ve bizi bizden ayıracak hiçbir beşerî kuvvet yoktur.” Evet, o münafıkların atomları dahi bu hususta âcizdir. Farz-ı muhal yapabilseler, hattâ cesedimizi öldürseler de, ruhumuz selâmet ve saadetle ebediyete gidecektir. Hem Üstadımızın Mektubat mecmuasında dediği gibi deriz: “Birimiz dünyada, birimiz âhirette, birimiz şarkta, birimiz garpta, birimiz şimalde, birimiz cenupta olsak, biz yine birbirimizle beraberiz.” Üstadımız hiçbir mânevî makam iddia etmiyor. Başkaları tarafından kendine verilen büyük ve müstesna payeleri reddediyor. Fakat onun hal ve ahvali, fiiliyat ve harekâtı onun kim olduğunu anlamaya ve ispata kâfidir. Evet, Bediüzzaman’ın ve Risale-i Nur’un Kur’ân, iman ve İslâmiyet hizmetine mâni olabilmek için, dünyayı elinde tutup çevirecek bir kuvvet lâzımdır. Hazret-i Üstadımızın idam plânlarıyla sevk edildiği mahkemedeki müdafaatlarından, Büyük Müdafaat kitabından bazı cümleler: “Risale-i Nur talebeleri başkalarına benzemez, onlarla uğraşılmaz, onlar mağlûp olmazlar. Risale-i Nur, Kur’ân’ın malıdır. Kur’ân-ı Hakîmden süzülmüştür. Kur’ân ise, Arşı ferşle bağlayan bir zincir-i nuranîdir. Kimin haddi var ki buna el uzatsın? Risale-i Nur, bu Anadolu’nun sinesine yerleşmiştir; hiçbir kuvvet onu söküp atamayacaktır.” Meşhur ve harikulâde bir eser olan Âyetü’l-Kübrâ risalesinden: “Risale-i Nur, yalnız cüz’î bir tahribatı ve bir küçük hâneyi tâmir etmiyor; belki küllî bir tahribatı ve İslâmiyeti içine alan ve dağlar büyüklüğünde taşları bulunan bir muhit kal’ayı tamir ediyor. Ve yalnız hususî bir kalbi ve has bir vicdanı ıslaha çalışmıyor; belki bin seneden beri tedarik ve teraküm eden müfsit âletlerle dehşetli rahnelenen kalb-i umumîyi ve efkâr-ı âmmeyi ve umumun ve bahusus avâm-ı mü’minînin istinadgâhları olan İslâmî esasların ve cereyanların ve şeairlerin kısmen kırılmasıyla bozulmaya yüz tutan vicdan-ı umumiyeyi, Kur’ân’ın i’câzıyla ve geniş yaralarını, Kur’ân’ın ve imanın ilâçlarıyla tedavi etmeye çalışıyor. Elbette, böyle küllî ve dehşetli rahnelere ve yaralara hakkalyakîn derecesinde, dağlar kuvvetinde hüccetler, cihazlar ve binler tiryak hâsiyetinde mücerreb ilâçlar ve hadsiz edviyeler bulunmak gerektir. İşte bu zamanda, Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyânın i’câz-ı mânevisinden çıkan Risale-i Nur o vazifeyi görmekle beraber; imanın hadsiz mertebelerinde terakkiyat ve inkişafata medar olmuştur ve olmaktadır.” Aziz kardeşlerimiz, Yüzlerce ulemânın susturulduğu ve dinî neşriyatın yaptırılmadığı ve Kur’ân’ın hakikatlerini beyan ve tebliğ etmeye dinen muvazzaf oldukları halde cebren yaptırılmadığı ve din adamlarının imha edilmesi gibi dehşetli ve tarihin görmediği bir hengâmda, Kur’ân ve iman ve İslâmiyeti yıkmak plânlarının tatbik edildiği en müthiş bir devirde ve küfr-ü mutlakın ve dinsizliğin en azgın bir zamanında, Bediüzzaman Said Nursî, Kur’ân ve iman ve İslâmiyetin fedakâr ve pervasız bir müdafii ve muhafızı olarak cihad-ı diniye meydanında yegâne şahıs olarak görülmüştür. Evet, Bediüzzaman, devletlere, milletlere mukabil, değil yalnız bir yerdeki firavunlara, bütün Avrupa dinsizliğine karşı tek başıyla meydan okumuş ve okuyor. Ve Kur’ân hakikatlerini eşedd-i zulüm ve istibdad-ı mutlak içerisinde neşrediyor. “Vazifemiz çalışmaktır. Bizi galip etmek, mağlûp etmek, muvaffak etmek ve Nurları kabul ettirmek Cenâb-ı Hakka aittir. Biz, vazife-i İlâhiyeye karışmayız” demiş ve tarihte misline rastlanmayan zulüm ve işkenceler içerisinde çok zâlimâne muameleler görmüş ve kapısında jandarma ve polis bekletilmek suretiyle Cuma namazına dahi gitmekten men edilmiş ve bütün bu tarihî faciaları kapatmak ve kimseye işittirmemek için de sıkı bir takyidat altına alınmıştır İşte, böyle ağır şartlar içerisinde Risale-i Nur’u Hazret-i Üstadımız inayet-i İlâhiye ile telif edip, ekserisini Kur’ân harfleriyle ve el yazısıyla neşretmiştir. Böylelikle—aynı zamanda—Kur’ân hattını da muhafaza etmiş ve yüz binlerle Müslüman Türk gençleri Risale-i Nur’u okuyabilmek için mukaddes kitabımız olan Kur’ân’ın yazısını öğrenmek nimet ve şerefine nail olmuşlardır. Üstadımız, malik olduğu kuvvet-i iman ve ihlâs-ı tamme ile, hakaik-i Kur’âniye ve imaniyeyi avam ve havas talebelerinin umumunun istifade edebileceği ve asrın anlayışına uygun yepyeni bir tarz-ı beyanla ifade ve izhar etmiştir. Böylece, Risale-i Nur gibi tap taze ve parlak ve yüksek bir tefsir-i Kur’ânîyi inayet-i Hakla meydana getirmiştir. Bu hârikulâde eserlerdir ki, bu vatan ve milleti dinsizlik ve komünistlikten muhafaza etmiştir. Hem şeair-i İslâmiyenin cebren kaldırıldığı ceberut devrinde, dünya hatırı için kendini mecbur zannederek o kudsî şeairden fedakârlık yapanların ve din zararına hareket edenlerin ve İslâmiyete muhalif fetvalara ve bid’alara mecbur edilenlerin çokluğu zamanında, Bediüzzaman, ne lisan-ı halinde, ne lisan-ı kalinde ve ne de fiiliyatında o kadar zulümler çektiği ve idamlarla tehdit edildiği halde, en küçük bir değişiklik bile yapmamıştır.

Lügatler : âciz : çaresiz, güçsüz âhiret : öteki dünya, öldükten sonraki ebedî hayat ahval : haller, durumlar âlem-i beka : devamlı ve kalıcı olan âhiret âlemi âlem-i fena : gelip geçici olan dünya âlemi âlem-i nur : nur âlemi, aydınlık olan âlem, âhiret Arş : göğün en yüksek katı; Cenab-ı Allah’ın büyüklük ve yüceliğinin tecelli ettiği yer avam : halk, sıradan insanlar avâm-ı mü’minîn : sıradan mü’minler Âyetü’l-Kübrâ : Şuâlar isimli eserde yer alan Yedinci Şuâ aziz : çok değerli, izzetli bahusus : özellikle Bediüzzaman : Bediüzzaman Said Nursî beşerî : insanla ilgili, insana ait beyan : açıklama bid’a : aslen dinde olmayıp sonradan ortaya çıkan ve dine zarar verici yeni âdet ve uygulamalar bilâkis : aksine, tersine ceberut : baskı, zulüm ve diktatörlük cebren : zorla Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan sonsuz şeref ve yücelik sahibi Allah cenup : güney cereyan : akım, hareket ceset : beden cihad-ı dini : din uğrunda yapılan çaba, mücadele cüz’î : bireysel, ferdî dinî : din ile ilgili ebed : sonu olmayan, sonsuzluk ebediyet : sonsuzluk ecel : ölüm vakti edviye : devâlar, ilâçlar efkâr-ı âmme : kamuoyu, genelin fikir ve düşünceleri ekseri : çoğunluk eşedd-i zulüm : zulmün en şiddetlisi, en büyük bir zülüm ve baskı facia : musibet, çok acı veren olay farz-ı muhal : varsayalım ki ferş : yer, dünya fetva : bir mesele hakkında dince ehil olan kimse tarafından verilen dinî hüküm fiiliyat : fiiller, uygulamalar galip : üstün, başarılı garp : batı had : yetki hadsiz : sınırsız hakaik-i Kur’âniye ve imaniye : Kur’ân ve iman hakikatleri, esasları hakikat : esas, doğru, gerçek hakkalyakîn : bizzat yaşamak suretiyle, kuşkuya yer bırakmayacak şekilde kesin bilme harekât : hareketler hârikulâde : olağanüstü, şaşırtıcı derecede hâsiyet : özellik havas : seçkinler sınıfı, âlimler, aydınlar Hazret-i Üstad : Saygıdeğer Üstad; Bediüzzaman Said Nursî hengâm : ân, zaman hüccet : delil, kanıt ıslah : düzeltme, iyileştirme i’câz : mu’cize oluş, aciz bırakma; Kur’ân’ın bir benzerini yapma konusunda başkalarını âciz bırakan olağanüstülüğü i’câz-ı mânevi : mânevî mu’cizelik; Kur’ân ve iman hakikatlerini sarsılmaz ve güçlü delillerle ispat eden bir tefsir olduğu için Risale-i Nur hakkında bu ifade kullanılmıştır idam : yok etme ihlâs-ı tamme : tam bir ihlâs, samimiyet; ibadet ve davranışlarda sadece Allah’ın rızasını gözetme imha : yok etme, ortadan kaldırma inâyet-i Hak : varlığı hak olan, her şeyi hakkıyla yaratan ve her hakkın sahibi olan Allah’ın yardım, lütuf ve ihsanı inâyet-i İlâhiye : Allah’ın inâyeti, yardımı ve lütfu inkişafat : açılımlar, gelişmeler istibdad-ı mutlak : tam ve sınırsız bir baskı, mutlak diktatörlük istinadgâh : dayanak, sığınak izhar : açığa çıkarma, gösterme kâfi : yeterli kalb-i umumî : bütün insanların kalbi, toplumun ortak yüreği kudsî : kutsal Kur’ân-ı Hakîm : her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyân : açıklamalarıyla benzerini yapmakta akılları âciz bırakan Kur’ân kuvvet-i iman : iman gücü küfr-ü mutlak : kesin ve tam bir inkâr; Allah’a ve Allah’ın kesin olarak bildirdiği hiçbir dinî değere inanmama küllî : bütün fertleri, insanları içine alan, kapsamlı lisan-ı hal : hâl dili, bir şeyi davranış ve hareketleriyle gösterme lisan-ı kal : söz ile anlatım, konuşma dili mağlûp etme : yenme mağlûp olma : yenilme mânevî : maddî olmayan, mânâ ile ilgili olan malik : sahip mecmua : kitap medar : sebep, vesile, dayanak men edilme : yasaklanma mertebe : derece, basamak misl : benzer, eş muamele : davranış muhafaza : koruma muhafız : koruyan muhalif : aykırı, karşıt muhit : kapsamlı mukabil : karşılık mukaddes : kutsal muvacehesinde : karşısında muvaffak : başarılı muvazzaf : vazifeli, görevli mücerreb : tecrübe edinmiş, denenmiş müdafaat : savunmalar müdafi : müdafaa eden, savunan müfsit : bozguncu münafık : iki yüzlü, inanmadığı halde inanmış görünen müstesna : seçkin, üstün, sıradışı nail olma : erişme neşretme : yazma, yayımlama neşriyat : yayınlar nimet : iyilik, lütuf, ihsan Nurlar : Risale-i Nur nümune : örnek, misal paye : makam, mertebe, rütbe payidar : sürekli, kalıcı, devamlı pervasız : korkusuz rahne : yara risale : kitap, mektup; Risale-i Nur’da yer alan her bir bölüm saadet : mutluluk, huzur selâmet : esenlik, güven sevk : yöneltme, gönderme sine : göğüs, kalp şark : doğu şeâir : işaretler, İslâma sembol olmuş iş ve ibadetler, ezan gibi şeâir-i İslâmiye : İslâma sembol olmuş iş ve ibadetler, ezan gibi şeref : yükseklik, yücelik şimal : kuzey tagayyür : değişme tahribat : tahripler, yıkıp bozmalar takyidat altına alınma : kontrol altına alınma, abluka edilme, sınırlandırılma tarz-ı beyan : açıklama şekli, anlatım üslûbu tatbik : uygulama tebliğ : bildirme, ulaştırma tedarik : birbirini izleme, birbirine katılma tefsir-i Kur’ânî : Kur’ân tefsiri; Kur’ân-ı Kerimi mânâ bakımından açıklayan, yorumlayan kitap telif : yazma, kaleme alma terakkiyat : gelişmeler, yükselmeler teraküm : birikme, yığılma tiryak : derman, ilâç ulemâ : âlimler, ilim sahibi olanlar umum : bütün, genel vazife-i İlâhiye : Allah’ın emri, işi vicdan : kalbe ait hislerin mazharı ve aynası olan ve iyiyi kötüden ayırabilen his vicdan-ı umumi : bütün toplumun vicdanı, kamu vicdanı yegâne : tek, yalnız zâlimâne : zâlimce, zulmederek zincir-i nuranî : nurlu zincir, kopmaz mânevî bağ zulüm : haksızlık, eziyet, işkence

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.5.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Ve bizi bir cihette teyakkuza ve terakkiye sevk eden hakikî kardeşlerimiz Türklerle ve komşularımızla dost olup el ele vereceğiz. Zira husumette fenalık var, husumete vaktimiz yoktur. Hükûmetin işine karışmayacağız. Zira, hikmet-i hükûmeti bilmiyoruz. İşte o hamalların, Avusturya’ya karşı, benim gibi bütün Avrupa’ya karşı [SUP]HAŞİYE[/SUP] boykotajları ve en müşevveş ve heyecanlı zamanlarda âkılâne hareketlerinde bu nasihatin tesiri olmuştur. Padişaha karşı irtibatlarını tâdil etmeye ve boykotajlarla Avrupa’ya karşı harb-i iktisadî açmaya sebebiyet verdiğimden, demek cinayet ettim ki, bu belâya düştüm. DÖRDÜNCÜ CİNAYET: Avrupa, bizdeki cehalet ve taassup müsaadesiyle, şeriatı—hâşâ ve kellâ—istibdada müsait zannettiklerinden, nihayet derecede kalben üzülmüştüm. Onların zannını tekzip etmek için, Meşrutiyeti herkesten ziyade şeriat namına alkışladım. Lâkin yine korktum ki, başka bir istibdat tekrar o zannı tasdik eder diye, ne kadar kuvvetim varsa Ayasofya Camiinde meb’usana hitaben feryad ettim. Ve söyledim ki: Meşrutiyeti, meşruiyet unvanı ile telâkki ve telkin ediniz. Ta yeni ve gizli ve dinsiz bir istibdat, pis eliyle o mübareği ağrazına siper etmekle lekedar etmesin. Hürriyeti, âdâb-ı şeriatla takyid ediniz. Zira câhil efrad ve avam-ı nas kayıtsız hür olsa, şartsız tam serbest olsa, sefih ve itaatsiz olur. Adalet namazında kıbleniz dört mezhep olsun. Ta ki namaz sahih ola. Zira, hakaik-i meşrutiyetin sarahaten ve zımnen ve iznen dört mezhepten istihracı mümkün olduğunu dâvâ ettim. Ben ki, bir âdi talebeyim. Ulemaya farz olan bir vazifeyi omuzuma aldım. Demek cinayet ettim ki bu tokadı yedim. Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]HAŞİYE[/SUP] : Bediüzzaman’a zurafâdan biri, birgün, irfanıyla mütenasip bir esvap giymesi lüzumundan bahseder. Müşarün ileyh de: “Siz Avusturya’ya güya boykot yapıyorsunuz; hem onun gönderdiği kalpakları giyiyorsunuz. Ben ise bütün Avrupa’ya boykot yapıyorum. Onun için yalnız memleketimin maddî ve mânevî mamulâtını giyiyorum” buyurmuştur.

Lügatler : âdâb-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin koyduğu edep ve kurallar adalet : hak sahibine hakkını verme, haksızı terbiye etme ve cezalandırma ağraz : kinler, garazlar, kötü maksatlar âkılâne : akıllı, mantıklı olarak avâm-ı nas : halk tabakası boykot/boykotaj : ambargo uygulama; bir şahıs veya devletle alışveriş ve münasebetleri kesme cihad : mücadele, çalışma, çabalama dâvâ : iddia efrad : fertler esvap : elbiseler, giysiler fenalık : kötülük hakaik-i meşrutiyet : meşrutiyetin hakikat ve esasları harb-i iktisadî : ekonomik savaş hâşâ ve kellâ : asla ve asla, kesinlikle öyle değil hikmet-i hükûmet : yönetim ilmi; hükûmetin takip ettiği maksat ve hikmet hitaben : hitap ederek, seslenerek husumet : düşmanlık irfan : bilgi ve kültür irtibat : bağ, ilişki istibdad : baskı ve zulüm istihrac : hüküm çıkarma ittifak : birlik, birleşme, beraberlik iznen : şeriatın müsaade ettiği, izin verdiği ölçüde kalben : kalbî olarak lekedar etme : lekeleme mamulât : yapılmış ürünler, imâl edilmiş şeyler marifet : eğitim; ilim, bilim meb’usan : mebuslar, milletvekilleri mezhep : dinde tutulan yol; burada İslâm hukukunun uygulamaya dair hükümlerini şeriata uygun olarak yorumlayan Hanefî, Şâfiî, Malikî ve Hanbelî mezhepleri kastediliyor müşarün ileyh : kendisine işaret edilen (Üstad Bediüzzaman) müşevveş : karışık, düzensiz mütenasip : uyumlu nihayet : son derece sahih : doğru, kusursuz sarahaten : açıkça sebebiyet : sebep olma, neden olma sefih : yasak zevk ve eğlencelere aşırı düşkün olma, zararını ve yararını ayırt edemeyen sevk eden : yönlendiren, yönelten şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet taassup : aşırı derecede, körü körüne bağlılık tâdil : düzeltme, ıslah etme takyid etme : sınırlama, kayıt altına alma tasdik : doğrulama, onaylama tekzip : yalanlama telâkki : anlama, kabul etme telkin : fikir aşılama, fikren yönlendirme terakki : ilerleme, yükselme teyakkuz : uyanıklık unvan : isim, nam, ad zımnen : gizlice zurafâ : zarif kimseler

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.7.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)
İslâmiyet düşmanlarının yaptıkları taarruz ve hilâf-ı hakikat menfî propagandalarına mukabil üniversite Nur talebelerinin bir açıklamasıdır.(Devamı)

Eski zaman garp feylesoflarının çözemedikleri ve yeni zaman feylesoflarının da, “Felsefe henüz bunu halledememiştir” dedikleri düğümler, Risale-i Nur’da, Kur’ân’ın feyziyle keşif ve halledilerek aklen ve mantıkan ispat edilmiştir. Şarkın dâhî hükemalarının kırk sahifede anlatmaya çalıştıkları müşküller, Risale-i Nur’un bir sahifesinde veciz bir şekilde ifade edilmiştir. Bediüzzaman’ın 1935 senesinde idam edilmek üzere verildiği Ağırceza Mahkemesindeki müdafaatından bir iki cümle: “Risale-i Nur, sönmez, söndürülemez. Risale-i Nur, söndürülmek için üflendikçe parlayan bir nurdur. Risale-i Nur, tılsım-ı kâinatın muammasını keşif ve halleden bir keşşaftır.” Hem, haşr-i cismanî meselesinde, hükemadan İbni Sina gibi meşhur bir dâhinin, “Haşir naklîdir, iman ederiz; akıl bu yolda gidemez” dediği bir hakikat, Risale-i Nur’da, hem umumun istifade edebileceği emsalsiz bir tarzda, Kur’ân’ın feyziyle, aklen ispat edilmiştir. Dalâlet-alûd Avrupa feylesoflarının ve sapkın talebelerinin bazı müteşabih âyât ı kerîme ve ehadîs-i şerifenin zâhirî mânâlarını anlamayarak yaptıkları kasıtlı itirazlara, Risale-i Nur’da aklen, mantıkan cevaplar verilerek, o âyetlerin ve o hadislerin birer mu’cize oldukları ispat edilmiştir. Böylelikle de, bu zamanda fen ve felsefeden gelen dalâlet ve şüpheleri Risale-i Nur kökünden kesmiştir. Risale-i Nur bunu yaparken de müspet bir usul takip etmiştir. Risale-i Nur, fevkalâde müstesna bir edebî üstünlüğe maliktir. En meşhur eserlerle bile kabil-i kıyas olmayan ve başlı başına bir hususiyeti haiz olan üslûbunda yüksek bir belâgat, fesahat ve selâset ve îcaz vardır. Hattâ Bediüzzaman’ın eserlerini âlem-i İslâmın ısrarla arzu etmesiyle Arapçaya tercüme ettirmek için büyük İslâm âlimlerine Asâ-yı Mûsâ mecmuası götürüldüğü vakit, okumuşlar ve demişlerdir ki: “Bediüzzaman’ın eserlerini ancak kendisi tercüme edebilir. Risale-i Nur’daki yüksek belâgati ve misilsiz olan fesahat ve îcâzı tercümede muhafaza etmekten ve onun ilmini ihata etmekten âciziz.” Bu suretle o yüksek âlimler, Üstadımızın faziletini ve Risale-i Nur’un kemâlâtını göstermişlerdir. Bediüzzaman, eserlerinde, hemen bütün büyük müellif ve ediplerden farklı olarak, lâfızdan ziyade mânâya ehemmiyet vermiştir. Mânâyı lâfza feda etmemiş; lâfzı mânâya feda etmiştir. Üslûpta okuyucunun bir nevi hevesini nazara almamış, hakikati ve mânâyı esas tutmuştur. Vücuda elbiseyi yaparken vücuttan kesmemiş, elbiseden kesmiştir. Risale-i Nur’daki aklı, kalbi, ruhu ve vicdanı celb eden ve hakikate râm eden o İlâhî cazibedendir ki, çoluğu-çocuğu, genci-ihtiyarı, avâmı-havassı o Nura koşuyorlar ve o câzibedar Nurun pervanesi oluyorlar. Bu hakikatin parlak bir misali olarak, geniş bir talebe kitlesi, az zamanda din düşmanlarını titreten bir hale gelmiştir. Risale-i Nur’un her cihetten olduğu gibi edebî cihetten de kıymet ve ehemmiyetini ifade etmek, ediplerin, hususan bizlerin bin derece haddinden uzaktır. Bu husustaki karınca kararınca olan sönük, fakat samimî ve hakikatli ifadelerimiz, Risale-i Nur’dan gördüğümüz azîm istifadeye mukabil sonsuz bir minnet ve şükranımızın ifadesinden ibarettir. Yoksa, bu mevzularda sahib-i salâhiyet ve sahib-i ihtisas, ancak ve ancak Risale-i Nur’un kendi müellifi olabilir. Risale-i Nur, bu asrın ihtiyacına tam cevap veren yegâne tefsir-i Kur’ânî olduğu, enaniyetini Hakka feda eden faziletperver, İslâm uleması tarafından tasdik ve fevkalâde bir şekilde takdir ve tahsin edilmiş ve edilmektedir. Elli sene evvel Bediüzzaman Said Nursî’nin telifatındaki hususiyetler ve bir bahr-i umman gibi onun ilmî dehâsıdır ki, Mısır matbuatında “Bediüzzaman, fatînülasırdır” diye yüksek ehl-i ilme hüküm verdirmiştir. Bediüzzaman, mukabelesiz hediye kabul etmemeyi düstur-u hayat edindiği düşmanlarınca da tasdik edilerek, İslâmiyet düşmanlarının ehl-i ilme yaptığı ittihamı, bu düsturuyla fiilen tekzip ve ilmin hiçbir şeye âlet olmadığını yine fiiliyatı ile ispat etmiştir. Ulema-i İslâmın şeref ve haysiyetini ve izzet-i İslâmiye ve izzet-i diniyeyi, en zalim ve hunhar hükümdarlar karşısında bile muhafaza ve müdafaa etmiştir. Aç kaldığı zamanlarda dahi, hayatı boyunca olan istiğna kaidesini bozmamış ve “İktisat ve kanaat iki büyük hazinedir; bunların bereketi bana kâfidir” diyerek halklardan istiğna etmiş ve etmektedir. Bediüzzaman Said Nursî’nin senelerden beri hapisten hapse, zindandan zindana atılması ve menfâdan menfâya sürülmesi ve kendisine daima tazyikler ve şiddetli zulüm ve dehşetli işkenceler yapılması ve on yedi defa zehir verilmesi, bir günde bir aylık azaplar çektirilmesi, kendisinin ve Risale-i Nur Külliyatının hakkaniyet ve sıdkına birer canlı mühür ve birer parlak delildir. Meselâ, Hindistan’da sormuşlar: “Bediüzzaman nasıl bir kimsedir?” Cevaben denilmiş ki: “Hasta, garip, fakir, mazlum, hediye ve sadakaları kabul etmeyen ve hâlen de çekmekte olduğu o kadar zulümlere rağmen altmış senedir dâvâsından vazgeçmeyen bir ihtiyardır.” Onlar da, “Öyleyse o hakikat söylüyor ve küfr-ü mutlaka, dinsizlere, zındıklara boyun eğmiyor, riyakârlık etmiyor, dalkavukluk yapmıyor ve Kur’ân ve İslâmiyete tesirli ve küllî bir hizmet yapıyor ki, onlar da ona zulmetmişler” demişler.

Lügatler : âciz : çaresiz, güçsüz aklen : akılla, düşünerek âlem-i İslâm : İslâm dünyası Asâ-yı Mûsâ : Mûsâ’nın Asâsı anlamına gelen Risale-i Nur Külliyatında yer alan bir eser avâm : halk tabakası, sıradan insanlar âyât-ı kerîme : şerefli âyetler, Kur’ân’ın herbir cümlesi azap : acı, sıkıntı azîm : çok büyük bahr-i umman : okyanus, büyük deniz bahtiyar : talihli, mutlu Bediüzzaman : Bediüzzaman Said Nursî belâgat : sözün düzgün, kusursuz, hâlin ve makamın icabına göre söylenmesi câzibedar : çekici celb etme : çekme dâhî : son derece zeki, dehâ ve hikmet sahibi dalâlet : hak yoldan ayrılma, sapkınlık dalâlet-alûd : hak yoldan sapmış, sapkınlık bulaşmış dalkavukluk : yaltaklanma dehâ : olağanüstü zekâ ve akıl düstur : kural, prensip düstur-u hayat : hayat prensibi edebî : edebiyatla ilgili edip : edebiyatçı ehadîs-i şerife : Peygamber Efendimizin (a.s.m.) mübarek söz, fiil ve hareketleri veya onun onayladığı başkasına ait söz, iş veya davranışlar ehl-i ilm : ilim ehli, âlimler emare : belirti, işaret emsalsiz : benzersiz, eşsiz enaniyet : gurur, benlik fatînü’l-asr : asrın en dâhisi, en zekisi fazilet : değer, üstünlük faziletperver : fazilet sever, erdem sahibi fen : bilim fesahat : dilin doğru, düzgün ve açık şekilde kullanılması fevkalâde : olağanüstü feylesof : filozof, felsefe ile uğraşan, felsefeci feyz : ihsan, lütuf, mânevi gıda ve ilim bolluğu fiilen : davranışla, gerçekte; bizzat, fiilî olarak fiiliyat : fiilleler, davranışlar, uygulamalar Garp : Batı hadis : Peygamber Efendimizin (a.s.m.) mübarek söz, fiil ve hareketi veya onun onayladığı başkasına ait söz, iş veya davranış haiz : sahip Hak : varlığı hak olan, her şeyi hakkıyla yaratan ve her hakkın sahibi olan Allah hakikat : esas, doğru, gerçek hakkaniyet : doğruluk, gerçekçilik haşir : öldükten sonra âhiret âleminde tekrar diriltilip Allah’ın huzurunda toplanma haşiye : dipnot, açıklayıcı not haşr-i cismanî : insanların öldükten sonra âhirette diriltilip Allah‘ın huzurunda toplanmasının hem beden, hem de ruh itibariyle olması havas : seçkinler sınıfı, âlimler, bilginler haysiyet : itibar, özellik hunhar : kan döken, zâlim hususan : bilhassa, özellikle hususiyet : özel olma, hususîlik hükema : filozoflar, felsefeciler îcaz : az sözle çok mânâlar anlatma icraat : işler, uygulamalar idrak : anlama, kavrama ihata : kuşatma, kapsama iktisat : tutumluluk İlâhî cazibe : Allah tarafından verilen bir çekicilik, çekim gücü ilmî : ilme ait, bilimsel istifade : faydalanma istiğna : ihtiyaç duymama, tokgönüllülük ittiham : suçlama izzet-i diniye : dinin şeref ve üstünlüğü izzet-i İslâmiye : İslâmın izzeti, şeref ve yüceliğ kabil-i kıyas olmayan : kıyası mümkün olmayan, karşılaştırılamaz kâfi : yeterli kaide : kural, prensip kanaat : Allah’ın nasip ettiği rızka razı olma, yetinme kemâlât : mükemmellikler, olgunluklar, fazilet ve üstünlükler keşif : açığa çıkarma, bulma keşşaf : keşf edici, ortaya çıkaran küfr-ü mutlak : kesin ve tam bir inkârcılık; Allah’a ve Allah’ın kesin olarak bildirdiği hiçbir dinî değere inanmama küllî : bütün fertleri içine alan, kapsamlı lâfız : ifade, söz malik : sahip mantıken : mantığa göre, mantığa uygun olarak matbuat : basın, medya mazlum : zulme uğramış mecmua : kitap menfâ : sürgün yeri mevzu : bahis, konu minnet : iyilik karşısında kendini borçlu hissetme misil : benzer, eş değer mu’cize : benzerini yapma noktasında başkalarını âciz bırakan olağanüstü şey muamma : anlamı gizli ve zor anlaşılır şey muhafaza : koruma mukabele : karşılık mukabil : karşılık müdafaa : savunma müdafaat : savunmalar müellif : telif eden, kitap yazan müspet : pozitif; akıl ve mantıkî delillerle ispat edilen müstesna : seçkin, sıra dışı müşkül : çözümü zor olan mesele müteşabih : mânâsı kapalı, birbirine benzerlikten dolayı anlaşılması zor olan âyet ve hadîsler naklî : Kur’ân ve hadîs gibi kaynaklara dayanarak aktarılan bilgiyle ilgili nazar : dikkat nevi : tür, çeşit nümune : örnek, misal râm etme : boyun eğdirme, emrine verme riyakâr : gösterişçi sadaka : Allah rızası için ihtiyaç sahibi kişilere yapılan yardım sahib-i ihtisas : ihtisas sahibi, söz sahibi, uzman sahib-i salâhiyet : yetki sahibi, yetkili selâset : sözün akıcı olma hâli; ifadedeki âhenk, açıklık ve kolaylık senâ : övme ve yüceltme sıdk : doğruluk suret : biçim, görünüş Şark : Doğu şeref : yükseklik, yücelik, büyüklük şükran : minnettarlık, teşekkür tahsin : güzel bulma, güzelliğini ilân etme takdirkâr : takdir eden, beğeniyi ifade eden tasdik : doğrulama, onaylama tazyik : baskı tefsir-i Kur’ânî : Kur’ân tefsiri; Kur’ân-ı Kerimi mânâ bakımından açıklayan, yorumlayan kitap, eser tekzip : yalanlama telifat : telifler, yazılmış eserler tılsım-ı kâinat : evrenin ve yaratılan tüm varlıkların ifade ettiği sır, gizem ulema : âlimler ulema-i İslâm : İslâm âlimleri umum : bütün, genel usul : metot, yol üslûp : ifade tarzı vâkıa : gerçek, olmuş olan veciz : kısa, özlü ve çarpıcı söz yegâne : tek, yalnız zâhirî : açık, görünürdeki zındık : dinsiz zulüm : haksızlık, eziyet, işkence

 

[uður1]

Şu fani dünyada kemal-i sür'atle vaveyla-yı firakı koparan giden ekser mevcudatla alakadar bir ruhun ab-ı hayatı ise; herşeye bedel bir Mabud-u Baki'nin, bir Mahbub-u Sermedi'nin çeşme-i rahmetine namaz ile teveccüh etmekle içilebilir. Evet fıtraten ebediyeti isteyen ve ebed için halkolunan ve ezeli ve ebedi bir zatın ayinesi olan ve nihayetsiz derecede nazik ve letafetli bulunan zişuur bir sırr-ı insani, zinur bir latife-i Rabbaniye; şu kasavetli, ezici ve sıkıntılı, geçici ve zulümatlı ve boğucu olan ahval-i dünyeviye içinde, elbette teneffüse pek çok muhtaçtır ve ancak namazın penceresiyle nefes alabilir.

(Bediüzzaman Said Nursi - 21. Söz'den)

Lügatler
âb-ı hayat : hayat suyu
Ahval-i dünyeviye :dünya halleri
Alakadar :ilgilendirme, alakalı, ilgili
Âyine :ayna
Bedel :karşılık
Çeşme-i rahmet :rahmet çeşmesi
Ebed :sonu olmayan zaman
Ebedi: sonsuz
Ebediyet :sonsuzluk
Ekser :pek fazla, daha çok, çoğunluk
Ezeli :öncesi olmayan
Fânî :gelip geçici, kaybolan, devamlı olmayan, ölümlü
Fıtraten :yaratılıştan gelen
Halkolunmak :yaratılmak
Kasavet :kalp katılığı, gaflet
Kemal-i sür’at :en süratli şekilde
lâtife-i Rabbaniye : İlâhî hakikatleri hisseden ve mânevî zevkleri alan his, duygu
Letafet :hoşluk, güzellik, hafifliknezaket
Mabud-u baki :ibadet edilen sonsuz varlık, Allah
Mahbub-u sermedi :sonsuz sevgili
Mevcudat :varlıklar, kâinattaki her şey
Nazik :dayanıksız, ince
Nihayetsiz: sonsuz
Sırr-ı insani :insanın gizli yanları, keşfedilmesi gereken vasıf ve halleri
teneffüs :soluma, nefeslenme, soluk alıp verme
Teveccüh :bir şeye doğru yönelmek, alaka duymak
Vaveylayı firak :ayrılık çığlığı
Zat : hürmete layık kimse
Zînur :nurlu, ışıklı, parlayan
Zîşuur : şuur sahibi, bilinçli
Zulümat :karanlıklar, dinsizlik ve zulüm devri

 

[uður1]

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.7.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

YEDİNCİ CİNAYET: İşittim: İttihad-ı Muhammedî (a.s.m.) namıyla bir cemiyet teşekkül etmiş. Nihayet derecede korktum ki, bu ism-i mübarekin altında bazılarının bir yanlış hareketi meydana gelsin. Sonra işittim: Bu ism-i mübareki bazı mübarek zevât, (Süheyl Paşa ve Şeyh Sâdık gibi zâtlar) daha basit ve sırf ibadete ve Sünnet-i Seniyyeye tebaiyete nakletmişler. Ve o siyasî cemiyetten kat-ı alâka ettiler, siyasete karışmayacaklar. Lâkin tekrar korktum, dedim: Bu isim umumun hakkıdır, tahsis ve tahdit kabul etmez. Ben nasıl ki dindar müteaddit cemiyete bir cihetle mensubum. Zira maksatlarını bir gördüm. Kezâlik, o ism-i mübareke intisap ettim. Lâkin tarif ettiğim ve dahil olduğum ittihad-ı Muhammedînin (a.s.m.) tarifi budur ki: Şarktan garba, cenuptan şimale uzanan bir silsile-i nuranî ile merbut bir dairedir. Dahil olanlar da bu zamanda üç yüz milyondan ziyadedir. Bu ittihadın cihetü’l-vahdeti ve irtibatı, tevhid-i İlâhîdir. Peyman ve yemini, imandır. Müntesipleri, kàlû belâdan dahil olan umum mü’minlerdir. Defter-i esmâları da Levh-i Mahfuzdur. Bu ittihadın nâşir-i efkârı, umum kütüb-ü İslâmiyedir. Günlük gazeteleri de, i’lâ-i kelimetullahı hedef-i maksat eden umum dinî gazetelerdir. Kulüp ve encümenleri, câmi ve mescidler ve dinî medreseler ve zikirhanelerdir. Merkezi de Haremeyn-i Şerifeyndir. Böyle cemiyetin reisi, Fahr-i Âlemdir. Ve mesleği, herkes kendi nefsiyle mücahede, yani ahlâk-ı Ahmediye (a.s.m.) ile tahallûk ve sünnet-i Nebeviyeyi ihyâ ve başkalara da muhabbet ve—eğer zarar etmezse—nasihat etmektir.

Lügatler : ahlâk-ı Ahmediye : Peygamberimizin (a.s.m. ) eşsiz ahlâkı bedevî : köylü, şehir hayatını bilmeyen cemiyet : örgüt, parti, dernek cenup : güney cihetü’l-vahdet : birlik yönü, birleşme yönü defter-i esmâ : isimlerin defteri encümen : meclis, cemiyet entrika : dalavere Fahr-i Âlem : bütün âlemin kendisiyle övündüğü Peygamberimiz (a.s.m) garb : batı Haremeyn-i Şerifeyn : Mekke ve Medine hedef-i maksad : asıl gaye, kastedilen hedef i’lâ-yı kelimetullah : Allah’ın kelâmını, Kur’ân ve iman hakikatlerini yüceltme, bildirme ve duyurma ihyâ : diriltme, hayat verme, canlı tutma intisap : bağlanma, mensup olma irtibat : bağ, ilişki ism-i mübarek : bereketli, hayırlı isim; “Muhammedî” ismi ittihad : birlik, birleşme İttihad-ı Muhammedî Cemiyeti : ittihad-ı Muhammedî : Resul-i Ekrem Efendimizin (a.s.m.) sünnetine bağlı olan Müslümanların oluşturduğu birlik kàlû belâ : ruhların yaratıldıktan sonra Allah’ın “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” sorusuna verdikleri “Evet, Rabbimizsin” cevabı kat-ı alâka : ilişkiyi kesme kezâlik : bunun gibi kütüb-ü İslâmiye : İslâmiyeti anlatan kitaplar, İslâmî eserler Levh-i Mahfuz : herşeyin bütün ayrıntılarıyla yazıldığı kader levhası merbut : bağlı meslek : tarz, yol, metot muhabbet : sevgi mücahede : cihad etme, mücadele müntesip : mensubu olan kişi müteaddit : birçok, çeşitli nâşir-i efkâr : fikirleri neşreden, yayan nefis : insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygu nihayet derece : son derece peyman : yemin reis : baş, başkan silsile-i nuranî : nurlu silsile, zincir siyasî cemiyet : siyasî topluluk, örgüt, parti sünnet-i Nebeviye/Sünnet-i Seniyye : Peygamberimizin söz, fiil ve hareketlerine dayanan yüce prensipler şark : doğu şimal : kuzey tahallûk : ahlâklanma tahdit : sınırlama tahsis : birşeye ait kılma, özel kılma tebaiyete nakletme : “tâbi olup bağlanma, uyma” şekline çevirme; İttihad-ı Muhammedî Cemiyeti ismini siyasî bir anlam olmaktan çıkarıp, Hz. Peygamberin sünnetine uyma anlamına çevirme teşekkül : ortaya çıkma, şekillenme tevhid-i İlâhî : birleme; herşeyin bir olan Allah’a ait olduğunu bilme ve inanma umum : bütün; herkes zevât : kişiler zikirhane : Allah’ın anıldığı, Allah’ın zikrinin yapıldığı yer

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ
12.8.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)
İslâmiyet düşmanlarının yaptıkları taarruz ve hilâf-ı hakikat menfî propagandalarına mukabil üniversite Nur talebelerinin bir açıklamasıdır.(Devamı)

Üstadımız Bediüzzaman hakkında, takdirkâr ve faziletperver zatların takdirleri bir senâdan ibaret değildir, bir vâkıadır. Fiiliyat ve icraatının belki yüzden birisini kısaca âcizane ve noksan bir tarzda nakletmektir. Hem bu mevzuda Risale-i Nur talebelerinin takdirkâr makale, mektup ve fıkraları bir medih değildir; belki Üstadımızın dinî hizmetini hedef tutan, şahsına taarruz eden vicdansız ve insafsız din düşmanlarına karşı müspet bir müdafaadır. (HAŞİYE 1) (HAŞİYE 2) Böyle olduğu halde Üstadımız öyle zatların ve Risale-i Nur talebelerinin hakikatlı takdir ve beyanlarına karşı hiddetlenerek, çok defa da hatırlarını kırarak der ki: “Zaman şahıs zamanı değil, şahs-ı mânevî zamanıdır. Risale-i Nur’da şahıs yok, şahs-ı mânevî var. Ben bir hiçim. Risale-i Nur, Kur’ân’ın malıdır, Kur’ân’dan süzülmüştür. Şeref ve hüsün Kur’ân’ındır. Şahsımla Risale-i Nur iltibas edilmiş. Meziyet, Risale-i Nur’a aittir. Risale-i Nur’un neşrindeki harika muvaffakiyet ise, Risale-i Nur talebelerine aittir. Yalnız şu kadar var ki, şiddetli ihtiyacıma binaen Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Hakîmden bana ilâç ve tiryakları ihsan etti; ben de kaleme aldım. Her nasılsa, bu zamanda birinci tercümanlık vazifesi bana düşmüş. Ben de Risale-i Nur’un talebesiyim. Bir risaleyi şimdiye kadar yüz defa okuduğum halde yine okumaya muhtaç oluyorum. Ben sizlerin ders arkadaşınızım” der. Bediüzzaman Said Nursî’nin cihanşümul Kur’ân ve iman ve İslâmiyet hizmetindeki müstesna muvaffakiyet ve zaferinin ve Risale-i Nur’daki kuvvetli tesiratın sırrı, kendisinin ihlâs-ı etemmi kazanmış olmasıdır. Yani, yalnız ve yalnız rıza-yı İlâhîyi esas maksat edinmiştir. Bu hususta, “Mesleğimizin esası, âzamî ihlâs ve terk-i enaniyettir. İhlâslı bir dirhem amel, ihlâssız yüz batman amele müreccahtır. İnsanların maddî mânevî hediyelerinden hürmet ve teveccüh-ü âmmeden, şöhretten şiddetle kaçıyorum” der. Ziyaretçi kabul etmemesinin bir hikmeti de bu sır olsa gerek. Hem ihlâsa verdiği gayet fazla ehemmiyet, yüz otuz parça eserinden yalnız “İhlâs Risalesi”nin başına, “Lâakal her on beş günde bir defa okunmalıdır” kaydını koymasından da anlaşılıyor. “Büyük Mahkeme Müdafaatı” kitabında, “Risale-i Nur, değil dünyaya, kâinata da âlet edilemez; gayemiz rıza-yı İlâhîdir” demiştir. İşte bu sırr-ı ihlâstandır ki, İmam-ı Gazâli (r.a.) gibi en meşhur İslâm hükemalarının eserlerini tetebbu eden muhakkik ve müdakkik bir ehl-i ilim diyor ki: “Risale-i Nur’dan okuduğum bir sahifenin bana verdiği istifade, diğer eserlerin on sahifesinden daha fazladır.” Felsefî eserlerle meşgul bir muallim: “Ben, bu kadar senedir ilmî ve felsefî eserlerle iştigal ettim. Risale-i Nur kadar beni ikna eden ve garp eserlerinden ve felsefeden aldığım yaraları tedavi eden ve bu zamanın ihtiyacına tam cevap veren bir eseri görmedim.” Bir edebiyatçı: “Benim aklım nursuz, kalbim mü’mindi. Risale-i Nur, hem aklımı, hem kalbimi tenvir ve nefsimi ilzam etti. Beni, Cehennemî bir azaptan kurtardı.” Bir doktor: “Risale-i Nur’dan istifadeye başladığım günü, hayata gözlerimi açtığım gün olarak biliyorum.” Bahtiyar bir üniversiteli: “Üstadımıza ve Risale-i Nur’a ait bir mektubu, İstanbul’un bir yerinden bir yerine götürmek gibi bir hizmeti, meb’usluğa tercih ederim:” Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : (HAŞİYE 1) : İns ve cin şeytanları ve dinsizlerin bir desisesi de budur ki: Bazan derler ve dedirtirler: “Üstadınız şahsına kıymet vermiyor; siz ise onun hakkında takdirkâr mektuplar yazıp, Üstadınızın rızasına uygun hareket etmiyorsunuz.” İşte onlar, Risale-i Nur ve Üstadımızı İslâmiyet düşmanlarına karşı müspet ve nezih bir tarzda müdafaa etmekten men etmek için safdillik damarlarından istifade ile böyle bir fikir ve mugalâta ile Nur talebelerini aldatmaya, iğfal etmeye çalışırlar. (HAŞİYE 2) : Evet, Üstadımız Bediüzzaman, ihlâsının iktizası olarak şahsına kıymet vermeyebilir; bu hal, Üstadımızdaki yüksek bir kemalât ve âlî bir seciyenin timsalidir. O, şahsına ne kadar kıymet vermiyorsa, bizim onda milyarlar derece fazla kıymet ve ehemmiyeti görmemiz, basiret ve insaniyetin muktezasıdır. Bir lütf-u ilâhîdir. Zira Risale-i Nur gibi parlak bir tefsir-i Kur’ân olan şaheser, onun varlığından meydana gelmiş ve fışkırmıştır. Öyle bir eserin müellifiyle yalnız bugünkü âlem-i İslâm değil, yalnız asr-ı hazır beşeriyeti değil, nesl-i âtideki milyarlar kimsenin hayat ve memat dâvâsı Risale-i Nur’la alâkadardır.

Lügatler : âcizâne : âciz bir şekilde âlem-i İslâm : İslâm dünyası âlî : yüce, yüksek amel : davranış, iş asr-ı hazır : şimdiki asır âzamî : bir şeyin en üst ve en büyük sınırı; maksimum azap : acı, sıkıntı, işkence bahtiyar : talihli, mutlu basiret : feraset, hakikati sezme ve anlama batman : çok; eskiden kullanılan ve 8 kiloluk ağırlığa karşılık gelen bir ölçü birimi beşeriyet : insanlık binaen : –dayanarak Cehennemî : Cehennem gibi Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan sonsuz şeref ve yücelik sahibi Allah cihanşümul : dünya çapında, evrensel desise : hile, aldatma dirhem : azıcık, çok küçük; eskiden kullanılan ve 3 gramlık ağırlığa karşılık gelen bir ölçü birimi ehl-i ilim : ilim ehli, âlimler felsefî : felsefeyle ilgili fıkra : kısa yazı; bölüm Garp : Batı gaye : maksat, amaç hakikat : doğru, gerçek haşiye : dipnot, açıklayıcı söz hikmet : fayda, gaye, sır hükema : filozoflar, felsefeciler hürmet : saygı hüsün : güzellik iğfal : kandırma, aldatma ihlâs : samimiyet, ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme İhlâs Risalesi : Lem’alar’da yer alan Yirmi Birinci Lem’a isimli bölüm ihlâs : ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme ihlâs-ı etemm : mükemmel bir ihlâs, samimiyet ihsan : bağışlama iktiza : bir şeyin gereği ilmî : ilme ait, bilimsel iltibas edilme : karıştırılma ilzam : susturma ins ve cin : insanlar ve cinler insaniyet : insanlık iştigal etme : meşgul olma, uğraşma kâinat : evren, bütün yaratılmışlar kemâlât : faziletler, olgunluklar, ahlâk ve huy güzellikleri Kur’ân-ı Hakîm : her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân lâakal : en az lütf-u ilâhî : Allah’ın ikramı, ihsanı ve yardımı maddî : maddeyle ilgili olan maksat : gaye, amaç mânevî : mânâ ile ilgili olan meb’us : milletvekili medih : övgü memat : ölüm men : yasaklama mevzu : bahis, konu meziyet : üstün özellik muallim : öğretmen mugalâta : safsata, demagoji; aldatmak maksadıyla yanıltıcı sözler söyleme muhakkik : gerçekleri araştıran ve delilleriyle bilen mukteza : bir şeyin gereği muvaffakiyet : başarı mü’min : iman etmiş, Allah’a ve Allah’tan gelen her şeye inanan kimse müdafaa : savunma müdakkik : dikkatli bir şekilde araştıran, inceleyen müellif : telif eden, kitap yazan müreccah : tercih edilen müspet : olumlu, yapıcı müstesna : üstün, sıra dışı nakl : aktarma, anlatma nefs : insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygu nesl-i âti : gelecek nesil neşr : yayma, yayılma nezih : temiz rıza-yı İlâhî : Allah’ın rızası risale : kitap, mektup; Risale-i Nur’dan her bir bölüm safdil : saf ve temiz kalpli, kolay aldanan seciye : huy, karakter sırr-ı ihlâs : ihlâs sırrı şaheser : üstün, değerli eser şahs-ı mânevî : belirli bir kişi olmayıp bir topluluktan meydana gelen mânevî kişilik, tüzel kişilik şeref : yükseklik, yücelik, büyüklük taarruz : saldırı, hücum takdirkâr : takdir eden, beğeniyi ifade eden tefsir-i Kur’ân : Kur’ân tefsiri; Kur’ân-ı Kerimi mânâ bakımından açıklayan, yorumlayan kitap tenvir : aydınlatma, nurlandırma terk-i enaniyet : benlik ve enaniyetten vazgeçme tesirat : tesirler, etkiler tetebbu : araştırıp inceleme, derinliğine inceleyip tanıma teveccüh-ü âmme : halkın ilgisi, yönelmesi ve iltifatı timsal : görüntü, yansıma tiryak : derman, ilâç

 

[uður1]

Derece-i hararet gibi, her musibette bir derece-i nimet vardır. Daha büyüğünü düşünüp, küçükteki derece-i nimeti görüp, Allah'a şükretmeli. Yoksa isti'zam ile üflense, şişer; merak edilse, ikileşir; kalbdeki misali, hayali, hakikata inkılab eder.. o da kalbi döver.

(Bediüzzaman Said Nursi - Hakikat Çekirdekleri'nden 92)

Lügatler

Derece-i nimet :nimet derecesi
Derec-i hararet :sıcaklığın derecesi
Hakikat: gerçek
inkılâp etmek : dönüşmek
isti’zâm : büyütme
misal : benzer, örnek
Musibet :bela, felaket, afet, dert
Şükür :Allah’a teşekkür
DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.8.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Bu ittihadın nizamnâmesi sünnet-i Nebeviye ve kanunnamesi evamir ve nevâhî-i şer’iyedir. Ve kılıçları da berâhin-i katıadır. Zira, medenîlere galebe çalmak ikna iledir, icbar ile değildir. Taharrî-i hakikat, muhabbet iledir. Husumet ise, vahşet ve taassuba karşı idi. Hedef ve maksatları da, ilâ-yı kelimetullahtır. Şeriat da, yüzde doksan dokuz ahlâk, ibadet, âhiret ve fazilete aittir. Yüzde bir nispetinde siyasete mütealliktir; onu da ulü’l-emirlerimiz düşünsünler. Şimdiki maksadımız, o silsile-i nurânîyi ihtizaza getirmekle, herkesi bir şevk ve hâhiş-i vicdaniye ile tarik-i terakkîde kâbe-i kemâlâta sevk etmektir. Zira, ilâ-yı kelimetullahın bu zamanda bir büyük sebebi, maddeten terakki etmektir. İşte ben bu ittihadın efradındanım. Ve bu ittihadın tezahürüne teşebbüs edenlerdenim. Yoksa, sebeb-i iftirak olan fırkalardan, partilerden değilim. Elhasıl: Sultan Selim’e biat etmişim. Onun ittihad-ı İslâmdaki fikrini kabul ettim. Zira, o vilâyât-ı şarkiyeyi ikaz etti. Onlar da ona bîat ettiler. Şimdiki şarklılar, o zamanki şarklılardır. Bu meselede seleflerim, Şeyh Cemâleddîn-i Efganî, allâmelerden Mısır müftüsü merhum Muhammed Abduh, müfrit âlimlerden Ali Suâvi, Hoca Tahsin ve ittihad-ı İslâmı hedef tutan Namık Kemal ve Sultan Selim’dir ki, demiş: İhtilâf u tefrika endişesi Kûşe-i kabrimde hatta bîkarar eyler beni. İttihadken savlet-i a’dâyı def’a çaremiz, İttihad etmezse millet, dağ-dar eyler beni. Yavuz Sultan Selim

Lügatler : âhiret âlemi : öteki dünya, öldükten sonraki sonsuz hayat ahlâk : huy, tabiat, insanın davranış tarzı, tutum ve tavrı allâme : büyük âlim berâhin-i katıa : kat’î burhanlar; güçlü ve sarsılmaz kesin deliller biat : bağlılık yemini etme bîkarar eyler : kararsız eder, şaşkın yapar dağ-dar eyler : üzer, acı ve keder verir def’ : kovma, uzaklaştırma efrad : fertler elhasıl : kısaca, özetle evamir : emirler fazilet : değer ve üstünlük fırka : grup, parti galebe çalma : üstün gelme hâhiş-i vicdaniye : vicdanî arzu, istek husumet : düşmanlık i’lâ-yı kelimetullah : Allah’ın kelâmını, Kur’ân ve iman hakikatlerini yüceltme, bildirme ve duyurma icbar : zorlama ihtilâf u tefrika : ayrılık ve anlaşmazlık ihtizaza getirme : hareketlendirme, silkme ikaz : uyarma ittihad : birlik, birleşme ittihad-ı İslâm : İslâm birliği kâbe-i kemâlât : mükemmelliklerin kâbesi, mükemmelliklerin olduğu kıble, yön kanunname : kanun kitabı, kanunların yazılı olduğu kitap kûşe-i kabr : kabir köşesi maddeten : maddî olarak maksat : gaye medenî : şehirli; ilim, fen, san’at, kültür ve sosyal açılardan gelişmiş ve ilerlemiş olan muhabbet : sevgi müfrit : bir meselede aşırıya giden müteallik : alâkalı, ilgili nevâhî-i şer’iye : şeriatın nehiyleri, yasakları nispetinde : oranında nizamname : birşeyi düzenleyen kararname, kanun, tüzük savlet-i a’dâ : düşman saldırısı sebeb-i iftirak : ayrılık sebebi, bölünüp parçalanma nedeni selef : önde olan, önce gelen, yerine geçilen sevk : gönderme, yönlendirme silsile-i nurânî : nurlu silsile, zincir sünnet-i Nebeviye : Peygamberimizin söz, fiil ve hareketlerine dayanan yüce prensipler Şarklı : Doğulu şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet taassub : aşırı derecede, körü körüne bağlılık taharrî-i hakikat : doğru ve gerçeği araştırma tarik-i terakki : gerçek yol, ilerleme yolu terakki : ilerleme, yükselme teşebbüs etme : başvurma, girişme tezahür : ortaya çıkma ulü’l-emir : iş idare eden, idareci, yönetici ve siyasetçiler vilâyât-ı şarkiye : Doğu illeri

 

[uður1]

Evine girerken selam veren kişi...
02 Ekim 2011 / 05:21
Günün Hadis-i Şerifi...

Bismillahirrahmanirrahim
Ebû Ümâme'den rivayetle Peygamber Efendimiz (a.s.m.) şöyle buyurmuşlardır:
Evine girerken selâm veren kişi Allah'ın himaye ve garantisi altındadır.
Kişinin şerefi dindarlığıdır. Şahsiyeti aklıdır. Soyu sopu ise güzel ahlâkıdır.
Camiussagir [ 3:320, Hadîs No: 3504]

 

[ASHAB-I BEDR]

Cevap: Dua Ufku

[KURETV]59108/[/KURETV]

Dua, kulun ümit dalı ve Rabbi'ne bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, cennet yollarını açan, kalbe safa, ruha gıda veren ve ebediyyet serinliğini tattıran vecd halidir. Dua, mü'min için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve felahtır.

​

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.9.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)
İslâmiyet düşmanlarının yaptıkları taarruz ve hilâf-ı hakikat menfî propagandalarına mukabil üniversite Nur talebelerinin bir açıklamasıdır.(Devamı)

Otuz sene evvel, ihlâslı ve faziletli ihtiyar bir ehl-i tasavvuf, Lütfü isminde bir genci göstererek, “Bu Nur talebesi benden ileridir” demiştir ki, bunlar binler itiraflardan birer nümunedir. Yine bu azîm sırr-ı ihlâsa binaendir ki, Risale-i Nur talebeleri, iman ve İslâmiyet hizmetinde ağır şartlar ve kayıtlar ve tahdidatlar içinde muvaffak oluyorlar ve hayatlarını Risale-i Nur’a ve Üstadlarına vakfetmişler. Risale-i Nur’u, sermaye-i ömür ve gaye-i hayat edinmişlerdir. Risale-i Nur dâvâsı rıza-yı İlâhî dâvâsı olduğu içindir ki, hamiyet-i İslâmiyeye mâlik mümtaz avukatlar, Risale-i Nur’un fahrî avukatı olmak ve dindar hakperest mücahit muharrirler, dünyayı istilâ edecek Nur’un ilânında hissedar olmak şeref ve nimetine mazhar olmuşlardır. Risale-i Nur’un neşriyat ve fütühatı ve tesiratı, sessiz, büyük bir ihtişamla muhteşem bir bahar mevsiminde intişar eden mevcudat gibidir. İşte, ey Risale-i Nur gibi hadsiz hamd ü senâlara şâyeste olan bir nimet-i azîmeye nail olan Nur kardeşlerimiz! Böyle bir dâhî-yi âzamın, böyle bir mütefekkir-i ekberin, böyle bir müellif-i İslâmın ve ulûm-u evvelîn vel-âhirîne vâkıf böyle bir allâme-i asrın, böyle bir mücahid-i ekberin, böyle bir sahib-i zühd ve takvânın, hakaik-i imaniyenin varlığında âdetâ tecessüm eden böyle bir abd-i küllînin, rıza-yı İlâhîden başka hiçbir şeye iltifat etmeyen ve âzamî ihlâsın mazharı olan böyle bir tilmiz-i Kur’ân ve hâdim-i İslâmın ve “Bir ferdin imanını kurtarmak için Cehenneme de atılmaya hazırım” diyen böyle bir halâskâr-ı imanın ve idam için sevk edildiği Divan-ı Harb-i Örfîde “Sen de mürtecisin” ittihamına karşı, “Eğer meşrutiyet bir fırkanın istibdadından ibaret ise, bütün ins ve cin şahit olsun ki ben mürteciyim. Bin ruhum da olsa, Kur’ân’ın birtek meselesine hepsini feda etmeye hazırım” diyen ve beraatinden sonra da, teşekkür etmeyerek, Bayezid Meydanındaki kalabalıkta: “Yaşasın zalimler için Cehennem! Yaşasın zalimler için Cehennem!” diye bağırarak ilerleyen ve imha plânıyla verildiği mahkemelerde yirmi dört sene evvel “Ey mülhidler! Ey zındıklar! Said, elli bin nefer kuvvetinde demişsiniz. Yanlışsınız; Kur’ân’a ve imana hizmetim cihetiyle elli bin değil, elli milyon kuvvetindeyim! Titreyiniz, haddiniz varsa ilişiniz!” “Benim ölümüm sizin başınızda bomba gibi patlayıp, başınızı dağıtacaktır. Toprağa atılan bir tohumun yüzer sümbüller vermesi gibi, bir Said yerine yüzler Said size o yüksek hakikati haykıracaktır” ve on beş sene evvel, “Saçlarım adedince başlarım bulunsa, hergün biri kesilse, bu hizmet-i imaniyeden çekilmem” ve “Dünyayı başıma ateş yapsanız, hakikat-i Kur’âniyeye feda olan bu başı zındıkaya eğmem” diyen ve elli sene evvel âlem-i İslâmı sömüren sömürgeci cebbar ve zalim bir imparatorluğa karşı, “Tükürün o zalimlerin hayâsız yüzüne!” diye matbuat lisanıyla cevap veren ve Büyük Millet Meclisinde, Reise “Kâinatta en yüksek hakikat imandır. İmandan sonra namazdır. Namaz kılmayan haindir; hainin hükmü merduttur. Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Kerîminde, yüz yerde edâsını emrettiği namazdan daha büyük bir hakikat olsaydı, imandan sonra onu emrederdi” diyen ve yazdığı bir beyannameden sonra Mecliste cemaatle namaz kılınmasına başlanan ve Birinci Cihan Harbinde gönüllü alay kumandanı olarak esir düştüğü Rusya’da Moskof Çarlığına karşı izzet-i İslâmiyeyi muhafaza edip, kurşuna dizileceği hengâmda “Âhirete gitmek için bana bir pasaport lâzımdı” diye ölümü istihkar eden böyle bir kahraman-ı İslâm Üstadımız Bediüzzaman’ın eserlerini okumak nimet-i uzmâsına mukabil canımızı da feda etsek, ömrümüzü de ona vakfetsek, zulümden zulme de sürüklensek, ömrümüzün nihayetine kadar şükran secdesinden de kalkmasak, bize yine ucuzdur… Üstadımız sık sık der ki: “Mesleğimiz müsbettir; menfî hareketten Kur’ân bizi men ediyor.” Ey seyyid-i senedimiz! Ey ruhumuzun ruhu, kalbimizin kalbi, canımızın canı, cânânımız, sertâcımız, sevgili Üstadımız Efendimiz! Madem bize menfî harekete izin vermiyorsun. Öyleyse biz de rahmet-i İlâhiyeden niyaz ederek ahdediyoruz ki, din düşmanlığı ile Üstadımıza zulmeden o gaddar, insafsız zalimlerden intikamımızı şöylece alacağız: Risale-i Nur’u ölünceye kadar mütemadiyen okuyacağız ve neşrinde sebat ve sadakatla hizmet edeceğiz. Onu altın mürekkeplerle yazacağız, inşaallah. Üniversite Nur talebeleri

Lügatler : abd-i küllî : bütün varlıkların ibadetlerini kendi şahsında temsil eden kul ahdetmek : söz vermek âhiret : öteki dünya, öldükten sonraki ebedî hayat alay : genel olarak üç taburdan oluşan askerî birlik âlem-i İslâm : İslâm dünyası allâme-i asır : asrın bilgini, asrın en büyük âlimi âzamî : bir şeyin en üst seviyesi, üst derecesi azîm : büyük Bayezid Meydanı : İstanbul’da bulunan, tarihî Bayezid Camii ile günümüzde İstanbul Üniversitesi arasında yer alan meydan beraat : temize çıkma, suçsuz bulunma, serbest bırakılma beyanname : bildiri, açıklama binaen : –dayanarak Birinci Cihan Harbi : Birinci Dünya Savaşı cânân : sevgili cebbar : zorba, zalim Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan sonsuz şeref ve yücelik sahibi Allah dâhî-i âzam : en büyük dâhi, en zeki kişi Divan-ı Harb-i Örfî : Sıkıyönetim Mahkemesi edâ etme : yerine getirme ehl-i tasavvuf : tasavvuf ehli; kalp yoluyla ilâhî hakikatlere ulaşmak için bir şeyh gözetiminde belli bir yol takip eden kimseler fahrî : karşılıksız, parasız, gönüllü olarak bir şeyi yapma fazilet : değer, üstünlük fert : birey fırka : grup fütuhat : fetihler, zaferler; açılımlar gaddar : acımasız, çok zulmeden gaye-i hayat : hayatın gayesi hâdim-i İslâm : İslâmın hizmetçisi, İslâm dinine hizmet eden kimse hadsiz : sınırsız hakaik-i imaniye : iman hakikatleri, esasları hakikat : doğru, gerçek hakikat-i Kur’âniye : Kur’ân’ın hakikati, esası hakperest : doğruluktan ayrılmayan, hakkı tutan halâskâr-ı iman : iman kurtarıcı, imanın kurtulmasına vesile olan hamd ü senâ : şükür ve övgü hamiyet-i İslâmiye : İslâmiyetten gelen din, millet gibi mukaddes değerleri koruma duygusu ve gayreti hayâ : utanma hengâm : ân, zaman hissedar : pay sahibi hizmet-i imaniye : iman hizmeti idam : yok oluş ihlâs : samimiyet, ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme ihtişam : haşmetlilik, heybetlilik, görkem iltifat : meyletme, yönelme imha : yok etme ins ve cin : insanlar ve cinler insafsız : vicdansız inşaallah : Allah izin verirse intişar : yayılma istibdad : baskı ve zulüm istihkar : hakaret etme, aşağılama, küçümseme istilâ : kuşatma ittiham : suçlama izzet-i İslâmiye : İslâmın izzeti, şeref ve yüceliği kâinat : evren, bütün yaratılmışlar kumandan : komutan lisan : dil mâlik : sahip matbuat : basın, medya mazhar : ayna, yansıma ve görünme yeri mazhar : erişme, nail olma men : yasaklama menfî : olumsuz, yıkıcı menfî hareket : olumsuz, yapıcılıktan uzak, sert ve yıkıcı yaklaşım merdut : reddolunmuş, lânetlenmiş, kabul edilmeyen mevcudat : varlıklar muhafaza : koruma muharrir : yazar mukabil : karşılık muvaffak : başarılı mücahid-i ekber : din vatan ve millet gibi mukaddes değerler uğrunda çalışan, mücadele eden en büyük mücahit mücahit : cihat eden, din uğrunda çaba harcayan kimse müellif-i İslâm : Müslüman yazar; İslâmiyet ile ilgili eserleri olan mülhid : dinsiz, inkârcı mümtaz : seçkin, üstün mürteci : geriye yönelmek isteyen, gerici müsbet : olumlu, yapıcı mütefekkir-i ekber : en büyük düşünür, en büyük düşünce adamı mütemadiyen : sürekli olarak, devamlı nail : erişme nefer : asker neşr : yayma, yayımlama neşriyat : yayma, yayınlama nihayet : son nimet : iyilik, lütuf, ihsan nimet-i azîme : büyük nimet nimet-i uzmâ : en büyük nimet niyaz : dua, yalvarıp yakarma nümune : örnek, misal rahmet-i İlâhiye : Allah’ın her şeyi kuşatan sonsuz rahmeti, merhamet ve şefkati reis : başkan rıza-yı İlâhî : Allah’ın rızası sadakat : bağlılık sahib-i zühd ve takvâ : zühd ve takva sahibi; her türlü nefsanî arzulara karşı koyarak kendini ibadete veren ve Allah korkusuyla dinin yasaklarından kaçınan kimse Said : Bediüzzaman Said Nursî sebat : kararlılık, sabit olma sermaye-i ömür : ömür sermayesi sertâc : baş tacı sevk : yöneltme, gönderme seyyid-i sened : dayanılan, güvenilen efendi sırr-ı ihlâs : ihlâsın sırrı şâyeste : uygun, lâyık şeref : yükseklik, yücelik, büyüklük şükran : minnettarlık, teşekkür tahdidat : sınırlamalar, kısıtlamalar tecessüm : cisimleşme, maddî yapıya bürünme tesirat : tesirler, etkiler tilmiz-i Kur’ân : Kur’ân’ın talebesi ulûm-u evvelîn ve âhirîn : öncekilerin ve sonrakilerin ilimleri vakfetme : adama vâkıf : bir şeye hâkim olacak derecede bilgi sahibi olan zındık : dinsiz zındıka : dinsizlik

 

[uður1]

Güz mevsiminde yaz-bahar âleminin güzel mahlûkatının tahribatı, i'dam değil. Belki vazifelerinin tamamıyla terhisatıdır. Hem yeni baharda gelecek mahlûkata yer boşaltmak için tefrigattır ve yeni vazifedarlar gelip konacak ve vazifedar mevcudatın gelmesine yer hazırlamaktır ve ihzarattır.
Hem zişuura vazifesini unutturan gafletten ve şükrünü unutturan sarhoşluktan ikazat-ı Sübhaniyedir.

(Bediüzzaman Said Nursi - 10. Söz'den)

Lügatler
Âlem :dünya, kâinat
Gaflet :dikkatsizlik, vurdumduymazlık, en mühim vazifeyi düşünmeyip kıymetsiz işlerle uğraşmak
Güz :sonbahar
İ’dam :yok etmek, öldürmek
İhzarat :hazırlıklar, hazırlanmalar
İkazat-ı subhaniye :İlâhi ikazlar
Mahlukat :yaratılmışlar, yaratıklar
Mevcudat :varlıklar, kâinattaki her şey
Şükür :Allah’a teşekkür
Tahribat :harap etmeler, yıkmalar, bozmalar
Tefrigat :boşaltmalar
Terhisat :kurtulmalar, salıverilmeler
Vazifedar: vazifeli
Zîşuur : şuur sahibi, bilinçli

 

[uður1]

. . . : Kur'an'dan Bir Mesaj : . . .

"Allah sizin yükünüzü hafifletmek ister, çünkü insan hilkatçe zayıf yaratılmıştır." [Nisa Suresi 4,28] Haramlar, insan hürriyetini engelleme gibi görünür. Fakat unutmayalım ki kendi haline bırakılmış nefis, kötülüğe meyleder. Hem insanın ferdî hayatını koruyup iyileştirmek, hem de toplum içindeki diğer insanların hak ve hürriyetlerini, can, mal ve namuslarını korumak için Allah bu sınırlamaları getirmiştir.​

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.9.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Ben zahiren buna teşebbüs ettim, iki maksad-ı azîm için: Birincisi: O ismi tahdit ve tahsisten halâs etmek ve umum mü’minlere şümulünü ilân etmek. Ta ki tefrika düşmesin ve evham çıkmasın. İkincisi: Bu geçen musibet-i azîmeye sebebiyet veren fırkaların iftirakının, tevhid ile önüne set olmaktı. Vâ esefâ ki, zaman fırsat vermedi. Sel geldi, beni de yıktı. Hem derdim: Bir yangın olsa, bir parçasını söndüreceğim. Fakat hocalık elbisem de yandı. Ve uhdesinden gelemediğim bir yalancı şöhret de maalmemnuniye ref’ oldu. Ben ki âdi bir adamım. Böyle meclis-i meb’usan ve a’yan ve vükelânın en mühim vazifelerini düşündürecek bir emri uhdeme aldım. Demek cinayet ettim. SEKİZİNCİ CİNAYET: Ben işittim ki, askerler bazı cemiyetlere intisap ediyorlar. Yeniçerilerin hâdise-i müthişesi hatırıma geldi. Gayet telâş ettim. Bir gazetede yazdım ki: Şimdi en mukaddes cemiyet, ehl-i iman askerlerinin cemiyetidir. Umum mü’min ve fedakâr askerlerin mesleğine girenler, neferden seraskere kadar dahildir. Zira, ittihad, uhuvvet, itaat, muhabbet ve ilâ-yı kelimetullah, dünyanın en mukaddes cemiyetinin maksadıdır. Umum mü’min askerler tamamıyla bu maksada mazhardırlar. Askerler merkezdir. Millet ve cemiyet onlara intisap etmek lâzımdır. Sair cemiyetler, milleti, asker gibi mazhar-ı muhabbet ve uhuvvet etmek içindir. Amma ittihad-ı Muhammedî (a.s.m.) ki, umum mü’minlere şâmildir, cemiyet ve fırka değildir. Merkezi ve saff-ı evveli gaziler, şehidler, âlimler, mürşidler teşkil ediyor. Hiçbir mü’min ve fedakâr asker-zâbit olsun, nefer olsun-hariç değil ki, ta intisaba lüzum kalsın. Lâkin bazı cemiyet-i hayriye, kendine ittihad-ı Muhammedî diyebilir. Buna karışmam. Ben ki âdi bir talebeyim. Böyle büyük ulemanın vazifelerini gasp ettim. Demek cinayet ettim.

Lügatler : a’yan : senato üyeleri âdi : basit, sıradan âlim : bilen, ilim sahibi cemiyet ve fırka : siyasî parti, grup ve topluluk cemiyet : topluluk; siyasi grup, örgüt, dernek cemiyet-i hayriye : hayır cemiyeti, hayır kurumu ehl-i iman : Allah’a ve Allah’tan gelen herşeye inanan kimseler, mü’minler evham : kuruntular, şüpheler fırka : grup, parti hâdise-i müthişe : dehşet veren olay halâs etme : kurtarma i’lâ-yı kelimetullah : Allah’ın kelâmını, Kur’ân ve iman hakikatlerini yüceltme, bildirme ve duyurma iftirak : ayrılık intisap : bağlanma, mensup olma itaat : emre uyma ittihad : birlik ittihad-ı Muhammedî : Resul-i Ekrem Efendimizin (a.s.m.) sünnetine bağlı olan Müslümanların oluşturduğu birlik maalmemnuniye : memnuniyetle maksad : gaye maksad-ı azîm : büyük gaye mazhar : erişmiş, elde etmiş mazhar-ı muhabbet ve uhuvvet : sevgi ve kardeşliği gösterme, onlara ayna olma meclis-i meb’usan : Osmanlı Devletinde iki meclisten, üyeleri halk tarafından seçilmiş olanı; Osmanlı Millet Meclisi muhabbet : sevgi mukaddes : yüce, kutsal musibet-i azîme : büyük musibet mürşid : doğru ve hak yolu gösteren nefer : asker, er ref’ olma : ortadan kalkma saff-ı evvel : ilk saf, en öndeki sıra sebebiyet : sebep olma serasker : ordu komutanı şâmil : içine alan, kapsamlı şümul : kapsamlılık tahdit : sınırlama tahsis : birşeye özel duruma getirme, ayırma tefrika : bölünme, ayrılık teşebbüs : başvurma, girişme teşkil : oluşturma, meydana getirme tevhid : birleştirme, birliği temin etme uhde : üstlenilen görev, üzerine alınan vazife, yük uhdeye alma : yüklenme, sorumluluğunu üstlenme uhuvvet : kardeşlik umum : bütün vâ esefâ : “Yazıklar olsun, ne yazık ki” anlamında bir ifade vükelâ : Osmanlı Devletinde bakanlar, vekiller zâbit : rütbeli asker, subay zahiren : görünüşte

 

[uður1]

Ya Rabbi! Beni, annemi, babamı, ailemi ve bütün mü'minleri bağışla! Şüphesiz sen, duaları işiten ve kabul edensin
AminDİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.10.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
DOKUZUNCU CİNAYET

Mart’ın otuz birinci gününde dehşetli hareketi, iki-üç dakika uzaktan temaşa ettim. Müteaddit metalibi işittim. Fakat yedi renk sür’atle çevrilirse yalnız beyaz göründüğü gibi, o ayrı ayrı matlaplardaki fesadâtı binden bire indiren ve avamı anarşilikten kurtaran ve efrad elinde kalan umum siyaseti mu’cize gibi muhafaza eden lâfz-ı şeriat yalnız göründü. Anladım iş fena, itaat muhtel, nasihat tesirsizdir. Yoksa, her vakit gibi yine o ateşin söndürülmesine teşebbüs edecektim. Fakat avam çok; bizim hemşehriler gafil ve safdil; ben de bir şöhret-i kâzibe ile görünüyorum. Üç dakikadan sonra çekildim. Bakırköyüne gittim. Ta beni tanıyanlar karışmasınlar. Rastgelenlere de karışmamak tavsiye ettim. Eğer zerre miktar dahlim olsaydı, zaten elbisem beni ilân ediyor, istemediğim bir şöhret de beni herkese gösteriyordu. Bu işte pek büyük görünecektim. Belki, Ayastefanos’a kadar tek başıma olsun, Hareket Ordusuna karşı mukabele ederek ispat-ı vücut edecektim. Merdane ölecektim. O vakit dahlim bedîhî olurdu, tahkike lüzum kalmazdı. İkinci günde bir ukde-i hayatımız olan itaat-i askeriyeden sual ettim: Dediler ki: “Askerlerin zabitleri asker kıyafetine girmiş. İtaat çok bozulmamış.” Tekrar sual ettim: Kaç zabit vurulmuş? Beni aldattılar, dediler: “Yalnız dört tane. Onlar da müstebit imişler. Hem şeriatın âdap ve hududu icra olunacak” Bir de gazetelere baktım; onlar da o kıyamı meşru gibi tasvir ediyorlardı. Ben de bir cihette sevindim. Zira, en mukaddes maksadım, şeriatın ahkâmını tamamen icra ve tatbiktir. Fakat itaat-i askeriyeye halel geldiğinden, nihayet derecede meyus ve müteessir oldum. Ve umum gazetelerle askere hitaben neşrettim ki: Ey askerler! Zabitleriniz bir günah ile nefislerine zulmediyorlarsa, siz o itaatsizlikle otuz milyon Osmanlı ve üç yüz milyon nüfus-u İslâmiyenin haklarına bir nev’i zulmediyorsunuz. Zira, umum İslâm ve Osmanlıların haysiyet, saadet ve bayrak-ı tevhidi, bu zamanda bir cihette sizin itaatinizle kaimdir. Hem de şeriat istiyorsunuz; fakat itaatsizlikle şeriata muhalefet ediyorsunuz. Ben onların hareketini ve şecaatlarını okşadım. Zira efkâr-ı umumiyenin yalancı tercümanı olan gazeteler, nazarımıza hareketlerini meşru göstermişlerdi. Ben de takdirle beraber nasihatimi bir derece tesir ettirdim. İsyanı bir derece bastırdım. Yoksa böyle âsân olmazdı. Ben ki, bilfiil tımarhaneyi ziyaret etmiş bir adamım. “Neme lâzım, böyle işleri akıllılar düşünsün” demediğimden cinayet ettim.

Lügatler : âdap : edepler; birşeyin kendine has kuralları, usul ve yöntemleri âdi : basit, sıradan ahkâm : hükümler, esaslar anarşilik : kargaşa işi, otorite tanımama eylemi avâm : halk tabakası Ayastefanos : İstanbul, Yeşilköy’ün eski adı bedîhî : apaçık, aşikâr dahli olma : girme, karışma, müdahale etme, rol oynama dehşetli : korkunç, ürkütücü efrad : fertler fena : kötü, çirkin fesadât : bozukluklar, karışıklıklar gafil : olayların iç yüzünden habersiz, duyarsız halel : zarar hitaben : hitap ederek, seslenerek hudud : yasaklar, men edilenler; İslâm Hukukunda Kur’ân ve Sünnet ışığında işlenen suçlar için belirlenen ve uygulanması zorunlu olan cezalar icra : yerine getirme, uygulama ispat-ı vücut : kendi varlığını ispatlama itaat muhtel : emir çiğnenmiş, ihlâl edilmiş, emre uyulmamış itaat : emre uyma, bağlılık itaat-i askeriye : askerin emre uyması kıyam : ayaklanma lâfz-ı şeriat : şeriat sözü, ifadesi matlap : istek merdane : mert bir şekilde meşru : yasal, kanunî; dine uygun metalib : istekler, arzular meyus : ümitsiz mu’cize : olağanüstü, harika muhafaza : koruma mukabele : karşılık verme mukaddes : yüce, kutsal müstebit : baskıcı, diktatör müteaddit : birçok, çeşitli müteessir olma : üzülme nefis : kişinin kendisi neşretme : yayımlama, dağıtma nüfus-u İslâmiye : Müslümanların nefisleri, kendileri safdil : saf kalpli, kolay aldanan şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet şöhret-i kâzibe : yalancı şöhret tahkik : araştırma tasvir : anlatma, bildirme temaşa : seyretme teşebbüs : başvurma, girişme ukde-i hayat : can damarı ulemâ : âlimler zabit : rütbeli asker, subay zerre miktar : çok az miktar

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.10.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

Üstadın ziyaretçilere dair bir mektubu Umum dostlarıma, hususan ziyaretçilere dair bir özrümü beyan etmeye mecbur oldum: Ekser hayatım inzivada geçtiği gibi, otuz kırk senedir tarassut ve taarruza mâruz kaldığımdan, zaruretsiz sohbet etmekten çekinip tevahhuş ediyordum. Hem eskiden beri mânevî ve maddî hediyeler bana ağır geliyordu. Hem şimdi ziyaretçiler, dostlar çoğalmış, hem mânevî mukabele lâzım gelmiş. Şimdi maddî bir lokma hediye beni hasta ettiği gibi, mânevî bir hediye olan ziyaret etmek, görüşmek, hususan başka yerlerden musafaha için zahmet edip gelmek ziyareti dahi, ehemmiyetli bir hediye-i mâneviyedir. Ona mukabele edemiyorum. Hem de ucuz değil. Mânen pahalıdır. Ben kendimi o hürmete lâyık görmüyorum. Mânen mukabele de edemiyorum. Onun için şimdilik aynen maddî hediye gibi bir ihsan-ı İlâhî olarak bana mânevî hediye gibi olan sohbetten zaruret olmadan men edildim. Bazı beni hasta eder; maddî hediyenin tam mukabilini vermediğim vakit beni hasta ettiği gibi. Onun için hatırınız kırılmasın, gücenmeyiniz. Risale-i Nur’u okumak, on defa benimle görüşmekten daha kârlıdır. Zaten benimle görüşmek âhiret, iman, Kur’ân hesabınadır. Dünya ile alâkamı kestiğim için, dünya hesabına görüşmek mânâsızdır. Âhiret, iman, Kur’ân için ise, Risale-i Nur daha bana ihtiyaç bırakmamış. Hattâ hizmetimdeki has kardeşlerimle de zaruret olmadan görüşemiyorum. Yalnız bazı Risale-i Nur’un fütuhatına ve neşriyatına ait bazı hizmetler için bazı zatlarla görüşmek isterim. Ne vakit bu noktalar için görüşmek istesem, o zaman görüşmek caiz olabilir. Ve bana sıkıntı vermez. Bu noktayı bilmeyen ziyarete gelenlere haber veriyorum ki, birkaç senedir ceridelerle ilân etmişim ki, benimle görüşmek isteyenleri, hususan uzak yerden gelerek görüşmeden gidenleri hususî dualarıma dâhil ediyorum. Her sabah da dua ediyorum. Onun için de gücenmesinler. Said Nursî

Lügatler : âhiret : öldükten sonra sonsuz olarak devam edecek olan hayat beyan etmek : açıklamak caiz : sakıncasız, doğru ceride : gazete ekser : çoğunluk fütuhat : fetihler, zaferler has kardeşler : Üstadın çok değer verdiği ilk sıradaki talebeleri hediye-i mâneviye : maddî olmayan, mânâya ait olan hediye hususan : özellikle hususî : özel ihsan : bağış, ikram inziva : yalnız başına bir yere çekilip dünya işleriyle uğraşmama maddî : maddeden olan mânen : manevî olarak men edilmek : yasak edilmek, engellenmek mukabele : karşılık verme mukabil : karşılık musafaha : el sıkışma neşriyat : yayma, yayınlama işleri taarruz : saldırı tarassut : gözetleme tevahhuş etme : korkma, ürkme umum : bütün zaruret : zorunluluk, mecburiyet

--

 

[uður1]

Bu zaman 3 konuda birer müceddid ister
03 Ekim 2011 / 23:54
Günün Risale-i Nur dersi

Bismillahirrahmanirrahim
Ehemmiyetli bir hocanın Üstad hakkında ziyade hüsn-ü zannını tadil etmek münasebetiyle yazılmış. Belki size de fâidesi olur diye gönderildi.
(2)وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ (1)بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ
(3)اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ بِعَدَدِ عَاشِرَاتِ دَقَائِقِ شَهْرِ رَمَضَانَ
Aziz, sadık, muhterem kardeşimiz Hoca Haşmet,
Senin, müceddid hakkındaki mektubunu hayretle okuduk ve Üstadımıza da söyledik. Üstadımız diyor ki:
“Evet, bu zaman
hem iman ve din için,
hem hayat-ı içtimaî ve şeriat için,
hem hukuk-u âmme ve siyaset-i İslâmiye için gayet ehemmiyetli birer müceddid ister.
Fakat en ehemmiyetlisi, hakaik-i imaniyeyi muhafaza noktasında tecdid vazifesi, en mukaddes ve en büyüğüdür.
Şeriat ve hayat-ı içtimaiye ve siyasiye daireleri ona nispeten ikinci, üçüncü, dördüncü derecede kalıyor.
Rivâyât-ı hadisiyede, tecdid-i din hakkında ziyade ehemmiyet ise, imanî hakaikteki tecdid itibarıyladır. Fakat efkâr-ı âmmede, hayatperest insanların nazarında zâhiren geniş ve hâkimiyet noktasında cazibedar olan hayat-ı içtimaiye-i İslâmiye ve siyaset-i diniye cihetleri daha ziyade ehemmiyetli göründüğü için, o adese ile, o nokta-i nazardan bakıyorlar, mânâ veriyorlar.
“Hem bu üç vezâifi birden bir şahısta, yahut cemaatte bu zamanda bulunması ve mükemmel olması ve birbirini cerh etmemesi pek uzak, âdetâ kabil görülmüyor. Âhirzamanda, Âl-i Beyt-i Nebevînin (a.s.m.) cemaat-i nuraniyesini temsil eden Hazret-i Mehdîde ve cemaatindeki şahs-ı mânevide ancak içtima edebilir.
Bu asırda, Cenâb-ı Hakka hadsiz şükür olsun ki, Risale-i Nur’un hakikatine ve şakirtlerinin şahs-ı manevîsine, hakaik-i imaniye muhafazasında tecdid vazifesini yaptırmış; yirmi seneden beri o vazife-i kudsiyede tesirli ve fatihâne neşriyle gayet dehşetli ve kuvvetli zındıka ve dalâlet hücumuna karşı tam mukabele edip, yüz binler ehl-i imanın imanlarını kurtardığını kırk binler adam şehadet eder.
“Amma, benim gibi âciz ve zaif bir biçarenin, böyle binler derece haddimden fazla bir yükü yüklemek tarzında şahsı, medâr-ı nazar etmemeli” diyor. Ve size selâm ediyor. Biz de zâtınıza ve oradaki Risale-i Nur’la alâkadar olanlara selâm ediyoruz.
Risale-i Nur şakirtlerinden Emin, Feyzi, Kâmil
( Kastamonu Lâhikası-117)
1-Her türlü noksan sıfatlardan yüce olan Allah’ın adıyla.
2-“Hiçbir şey yoktur ki Onu övüp Onu tesbih etmesin.” İsrâ Sûresi, 17:44.
3-Ramazan ayının dakikalarının âşireleri adedince Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.
SÖZLÜK:
âyât : âyetler, deliller
aziz : çok değerli, izzetli, saygın
beyan : açıklama, izah
ehemmiyet : önem
hayat-ı içtimaî : sosyal hayat
hemze : harekeli eli harfi
hukuk-u âmme : kamu hakları
hüsn-ü zan : güzel zanda bulunma
medde : uzatma işareti; hemzenin uzun okunacağını gösteren işaret
Muharrem : Hicrî yılının birinci ayı
muhterem : hürmete lâyık, saygıdeğer
mukaddemât : önsözler, başlangıçlar
müceddid : yenileyen, yenileyici; Hadîs-i Sahihle bildirilen, her yüzyılda bir dinî hakikatleri devrin ihtiyacına göre ders vermek üzere gönderilen büyük âlim ve Hz. Peygamber’in (a.s.m.) vârisi olan zât
münasebet : bağlantı, ilişki
sadık : içten bağlı, doğru, dürüst
siyaset-i İslâmiye : İslâm siyaseti, idaresi
şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümler, Kur’ân ve sünnet
tadil : düzeltme
tekemmül : ilerleme
tenvin : Arapça’da kelimenin sonuna iki üstün (en), iki esre (in), iki ötre (ün) gelmesi hali
tevafuk etme : denk gelme
tevafuk : denk gelme
vakf : Arapça bir kelimenin sonunu harekesiz okuyarak durma
yekûn : bütün, toplam
ziyade : çok, fazla
âciz : güçsüz, elinden bir şey gelmeyen
adese : mercek
âhirzaman : dünya hayatının kıyamete yakın son devresi
alâkadar : alakalı, ilgili
Âl-i Beyt-i Nebevî : Peygamberimizin (a.s.m.) âilesi ve onun soyundan gelenler
biçare : çaresiz
cazibedar : cazibeli, çekici
cemaat : topluluk, toplum
cemaat-i nûrâniye : nurlu, nurânî cemaat
Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan sonsuz şeref ve yücelik sahibi Allah
cerh : yaralama
cihet : yön, taraf
dalâlet : hak yoldan sapkınlık
dehşetli : korkunç, ürkütücü
efkâr-ı âmme : genel düşünce, kamuoyu
ehemmiyet : önem
ehl-i iman : Allah’a inanan
fatihâne : fethederek, açarak
hadsiz : sonsuz, sınırsız
hakaik : hakikatler, gerçekler
hakaik-i imaniye : iman hakikatleri, gerçekleri
hâkimiyet : egemenlik, hükümranlık
hayat-ı içtimaiye ve siyasiye : siyasî ve sosyal hayat
hayat-ı içtimaiye-i İslâmiye : İslâmın sosyal hayatı
hayatperest : hayata aşırı düşkün olan
içtima : toplanma, bir araya gelme
itibarıyla : özelliğiyle
kabil : mümkün, olabilir
medar-ı nazar : bakışları üzerinde toplayan
mukabele : karşılık verme
mukaddes : her türlü çirkinlikten ve eksiklikten arınmış, kutsal
müceddid : yenileyen, yenileyici; Hadîs-i Sahihle bildirilen, her yüzyılda bir dinî hakikatleri devrin ihtiyacına göre ders vermek üzere gönderilen büyük âlim ve Hz. Peygamber’in (a.s.m.) vârisi olan zât
nazar : bakış, görüş
neşir : yayma
nisbeten : kıyasla, oranla
nokta-i nazar : bakış noktası, görüş açısı
rivâyât-ı hadisiye : Peygamberimizden rivâyet edilen hadisler
siyaset-i diniye : dinî siyaset
şahs-ı mânevî : belli bir kişi olmayıp bir topluluktan meydana gelen mânevî kişi, topluluk; tüzel kişilik
şakirt : talebe, öğrenci
şehadet : şahidlik, tanıklık
şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümler, Kur’ân ve sünnet
şükür : nimetlere karşı memnunluk gösterme, Allah’a teşekkür etme
tecdid : yenileme
tecdid-i din : dinin yenilenmesi, yeniden yorumlanması
temsil : birinin veya bir topluluğun adına davranma
vazife-i kudsiye : kutsal vazife
vezâif : vazifeler, görevler
zâhiren : görünüşte
zındıka : dinsizlik, inançsızlık
ziyade : çok, fazla

 

[uður1]

Kavm-i Nuh ve Semud ve Ad ve Firavun ve Nemrud gibi bütün muarızlar gazab-ı İlahiyi ve azabını ihsas edecek bir tarzda gaybi tokatlar yedikleri gibi.. kafile-i kübranın Nuh Aleyhisselam, İbrahim Aleyhisselam, Musa Aleyhisselam, Muhammed Aleyhissalatü Vesselam gibi bütün kudsi kahramanları dahi, harika ve mu'cizane ve gaybi bir surette mu'cizelere ve ihsanat-ı Rabbaniyeye mazhar olmuşlar. Bir tek tokat, hiddeti; bir tek ikram, muhabbeti gösterdiği halde, binler tokat muarızlara ve binler ikram ve muavenet kafileye gelmesi, bedahet derecesinde ve gündüz gibi zahir bir tarzda o kafilenin hakkaniyetine ve sırat-ı müstakimde gittiğine şehadet ve delalet eder.

(Bediüzzaman Said Nursi - 6. Şua'dan)

Lügatler
Âd :Hud(a.s.)’ın kavmi
Aleyhissalatü vesselam :selam ve dua onun üzerine olsun
Aleyhisselam :selam onun üzerine olsun
Azab :büyük sıkıntı, dünyada işlenen günahların âhiretteki cezası
Bedahet :açıklık, aşikarlıkbelli olmak
Delalet : delil olmak
Gaybî :hazırda olmayan, görünmeyen, gizli
Gazab-ı ilâhî :Allah’ın öfkesi
Hakkaniyet :Hak’tan ve doğruluktan ayrılmamak, adalet üzere bulunmak
Hiddet :öfke, kızgınlık, hışım
ihsanat-ı Rabbaniye :İlahi lütuflar, Allah’tan gelen güzellik ve iyilikler
İhsas :hissettirmek, payına düşmek
İkram :ağırlamak, hürmet etmek
Kafile :kervan, topluluk
Kafile-i Kübra :büyük topluluk
Kavm-i Nuh :Nuh(a.s.) kavmi
Kudsî :mübarek, kutsal
Mazhar :sahip olma, nâil olma, erişme
Mu’cizane :mucize şekilde
mu’cize :insanların yapmaktan aciz kaldıkları ve ancak Allah tarafından peygamberlere nasip olan harika hadiseler
Muarız :karşı gelen, yan çizen, arıza çıkaran
Muavenet :yardımlaşma
Muhabbet : sevgi,sevmek
Semud :Salih(a.s.)’ın kavmi
Sırat-ı müstakim :dosdoğru yol
suret : biçim, şekil
Şehadet : şahitlik, tanıklık
Zahir :aşikar, açık, görünen



--

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.11.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

[SUP]2[/SUP]اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ [SUP]1[/SUP]بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ Gayet şiddetli hasta Üstadımıza mühim, resmî bir zattan bir mektup geldi. Diyor ki: “Tarihçe-i Hayat’ın neşrolunmaması için eski partinin mühim adamları, büyük bir tâvizle eski partinin bazı memurlarını bu hatâya sevk etmişler.” Üstadımız da dedi ki: “Bu Tarihçe-i Hayat’ın en mühim kısmı üç defa Sebilürreşad tarafından, dört defa da otuz kırk seneden beri hem eski harf, hem yeni harfle neşredilmiş ve içindeki müdafaat parçaları da müteaddit mahkemelerin huzurunda okunmuş ve resmen de neşredilmiş. Yeni olarak, Medine-i Münevvere gibi hariç yerlerden bir iki âlim zâtın, izah ve teşekkür nevinden birkaç hakikatli mektupları var. Onun için mahkemelerin resmen bunlara ilişecek hiçbir ciheti yok. Saniyen: Risale-i Nur, kırk elli senede bütün ehl-i siyasetin tazyikatı altında tek başına âlem-i İslâmda harika bir tarzda neşrolduğu halde, şimdi milyonlar nâşirleri varken, değil eski bir parti, dünya toplansa ona karşı bir sed çekemez, mümkün değil. Belki bir ilânnâme hükmüne geçer. Onun için, Nur talebeleri müteessir olmasınlar… Salisen: Hem eski partinin bana karşı zulümlerini helâl ettiğim, hem Kur’ân’ın bir kanun-u esasiyesi olan [SUP]3[/SUP] وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰى yani, “Birisinin hatâsı ile başkası, partisi, akrabası mes’ul olmaz, olamaz” diye, hem Anadolu, hem vilâyet-i şarkiyede Risale-i Nur’la neşredildiği sebebiyle, âsayişe tam kuvvetli bir tarzda hizmet edilmiş. Demek bir mânevî zabıta hükmünde, herkesin kalbinde bir yasakçı bırakıyor. Bu noktaya binaen, Risale-i Nur eski partinin dört beş hatâsını yüz derece ziyadeleştirmeye mânidir. Yüzde beş adamın hatâsını doksan beşe de verip yirmi otuz derece ziyadeleştirmemiş. Onun için umum o partinin ekserisi iktidar partisi kadar Risale-i Nur’a minnettar olmak lâzımdır. Çünkü, bu dersi, bu kanun-u esasiye-i Kur’âniyeyi Risale-i Nur ders vermeseydi, o beş adamın hatâsı binler adamı da hatâkâr yapardı. Rabian: Kat’iyen tahakkuk etmiş ki, Risale-i Nur hariçten hücum eden küfr-ü mutlaka karşı bu milleti ve âlem-i İslâmiyeti muhafaza edecek Kur’ân-ı Hakîmin mu’cize-i mâneviyesinden bir derstir ki, dinsiz feylesoflardan hiçbirisi ona karşı mukabele çaresi bulamadılar. Kat’iyen haber aldık ki: Hariçte bazı yerde bir milyon gençler “Müsalemet-i umumiyeyi temin edecek Risale-i Nurdur” demişler. Sulh-u umumî taraftarı Almanya ve Amerika gibi bazı ecnebîlerin de Risale-i Nur’u tercümeye başladığını haber aldık. Hâmisen: Eğer resmî adamlar bazı yeni kanunlara yanlış mânâlar verip bir iki satırına ilişseler, benim bedelime deyiniz ki: “Bir adamın hatâsıyla yirmi bin komşusu cezalandırılır mı, hapsedilir mi? Dünyada böyle hükmeden hiçbir kanun var mı?” İşte her sahifesi yirmi satır olan beş yüz sahifelik bir kitabın bir satırında bir adama şiddetli tokat vurmuşsa, evvelâ, isim muayyen değil, orada mesuliyet yok... Şayet olsa da, sansür gibi o satır silinir. O kitabı müsadere etmek, on bin adamı hapse sokmak gibi kâinatta işitilmemiş bir kanunsuzluk, bir zulüm olduğu gibi, öteki yirmi bin satırlar şimdiye kadar yirmi bin adamın imanını kuvvetlendirdiği cihetle, yirmi bin hasene ve iyilik olduğundan, elbette o hatâyı ve seyyieyi affettirir. Ben şiddetli hasta olmasaydım daha konuşacaktım. Siz hizmetkârlarım tashih ve ıslah edersiniz. Hattâ münasip görseniz, mânen polislerin bir vazifesini gören Risale-i Nur’un âsayiş hizmetinde polislere büyük bir kuvvet olan derslerine polisler herkesten ziyade taraftar olmak lâzım gelirken, şimdi resmen taharri memuru suretinde, polislik aleyhinde olan bu hizmeti polislere vermeye ruhum razı değil. Onlara umumen hakkımı helâl ettiğimi söylersiniz. Sâdisen: Şiddetli bir teessüfle, leyle-i Mirac vaktinde Mirac-ı Şerif, şuhur-u selâse hürmetine vesile beklerken, Tarihçe-i Hayat hasebiyle taharrî hâdisesi şiddetli bir keder verdi. “Sadaka belâyı def eder” [SUP]4[/SUP] mealindeki hadis-i sahihin hükmüyle, Risale-i Nur Anadolu için belâları def eder bir sadaka hükmüne geçtiği, ona beraatler ve serbestiyetler verildiği zaman belâların def edilmesi, ona hücum edildiği zaman belâların gelmesi yüz hâdisesi var ki, bazan zelzele ve fırtınalarla kaydedildiği gibi, bu defa da hayatımda görmediğim tahtessıfır on sekiz dereceye yakın bir soğuk, taarruz ve taharrînin aynı vaktinde geldi. Üstadımız şiddetli hastalığından fazla konuşamadı. Hasta halinde hizmetkârına dedi: “Merak etmemeleri için berâ-yı malûmat bazı dostlara ve bazı resmî zatlara gönderirsiniz.” Şiddetli hasta Üstadımızın hizmetkârı Evet, hizmetkârımın yazdığı doğrudur. Said Nursî Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Her türlü noksan sıfatlardan yüce olan Allah’ın adıyla. [SUP]2[/SUP] : Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun. [SUP]3[/SUP] : En’âm Sûresi, 6:164; İsrâ Sûresi, 17:15; Fâtır Sûresi, 35:18; Zümer Sûresi, 39:7. [SUP]4[/SUP] : Muhammed Atfîş el-Mağribî, Câmiu’ş-Şeml, 1:464, hadis no: 1741.

Lügatler : âlem-i İslâm : İslâm dünyası âlem-i İslâmiyet : İslâm âlemi âsâyiş : bir yerin düzen ve güvenlik içinde bulunması durumu, güvenlik beraat : temize çıkma, suçsuz olduğu anlaşılıp serbest bırakılma binaen : dayanarak ecnebî : yabancı ehl-i siyaset : siyasetle uğraşanlar, politikacılar ekseri : çoğunluk eski harf : Arap alfabesi feylesof : filozof, felsefe ile uğraşan, felsefeci hadis-i sahih : sahih hadis; Peygamber Efendimize (a.s.m.) ait olduğu kesin bilinen ve doğru senet ve güçlü râvîlerle nakledilen hadis hamisen : beşinci olarak hariç : dış hasebiyle : dolayısıyla hasene : iyilik, sevap hatâkâr : hatalı ilânnâme : yazılı duyuru hizmetkâr : hizmetçi ıslah : düzeltme, iyileştirme kanun-u esasiye : temel kanun, anayasal kanun kanun-u esasiye-i Kur’âniye : Kur’ân’ın temel kanunu, hükmü kat’iyen : kesin olarak Kur’ân-ı Hakîm : her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân küfr-ü mutlak : sınırsız inançsızlık; Allah’ı ve Allah’tan gelen he şeyi inkâr etme leyle-i Miraç : mübârek Mi’rac gecesi mesuliyet : sorumluluk minnettar : iyilik yapan birisine karşı borçluluk hissi duyan Mirac-ı Şerif : değerli Miraç gecesi mu’cize-i mâneviye : mânevî mu’cize muayyen : belirlenmiş, kararlaştırılmış mukabele : karşılık müdafaat : savunmalar münasip : uygun müsadere etmek : suç karşılığı olarak, malın tamamına ya da bir bölümüne el konulması müsalemet-i umumiye : herkesi kaplayan barış ve huzur müteaddit : bir çok, çeşitli müteessir olmak : etkilenmek, üzülmek nâşir : neşreden, yayan neşredilme/neşrolunma : yayımlanma nevinden : türünden rabian : dördüncü olarak sadisen : altıncı salisen : üçüncü olarak saniyen : ikinci olarak sansür : yayınlanacak bir şeyin kontrol edilmesi ve gereken düzeltmelerin yapılması sevk etmek : yönlendirmek seyyie : kötülük, günah sulh-u umumî : genel barış ve huzur suret : görünüş şuhur-u selâse : üç aylar; Receb, Şaban ve Ramazan ayları tahakkuk etmek : gerçekleşmek taharri : arama, inceleme tashih : düzeltme tazyikat : baskılar, sıkışmalar teessüf : eseflenme, üzülme umum : bütün umumen : bütünüyle vilâyet-i şarkiye : Doğu illeri yeni harf : Latin alfabesi ziyadeleştirmek : artırmak, fazlalaştırmak

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.11.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
ONUNCU CİNAYET

Harbiye Nezaretindeki askerler içine Cuma günü ulema ile beraber gittim. Gayet müessir nutuklarla sekiz tabur askeri itaate getirdim. Nasihatlerim tesirini sonradan gösterdi. İşte nutkun sûreti: Ey asakir-i muvahhidîn! Otuz milyon Osmanlı ve üç yüz milyon İslâmın nâmusu ve haysiyeti ve saadeti ve bayrak-ı tevhidi, bir cihette sizin itaatinize vabestedir. Sizin zabitleriniz bir günah ile kendi nefsine zulmetse, siz bu itaatsizlikle üç yüz milyon İslâma zulmediyorsunuz. Zira bu itaatsizlikle uhuvvet-i İslâmiyeyi tehlikeye atıyorsunuz. Biliniz ki, asker ocağı cesîm ve muntazam bir fabrikaya benzer. Bir çark itaatsizlik etse, bütün fabrika hercümerc olur. Asker neferatı siyasete karışmaz. Yeniçeriler şahittir. Siz şeriat dersiniz, hâlbuki şeriate muhalefet ediyorsunuz. Ve lekedar ediyorsunuz. Şeriatla, Kur’ân ile, hadîs ile, hikmet ile, tecrübe ile sabittir ki; sağlam, dindar, hakperest ulü’l-emre itaat farzdır. Sizin ulü’l-emriniz, üstadınız, zabitlerinizdir. Nasıl ki, mâhir mühendis, hâzık tabip bir cihette günahkâr olsalar, tıp ve hendeselerine zarar vermez. Kezâlik, münevverü’l-efkâr ve fenn-i harbe âşinâ, mektepli, hamiyetli, mü’min zabitlerinizin bir cüz’î nâmeşru hareketi için itaatinize halel vermekle Osmanlılara, İslâmlara zulmetmeyiniz. Zira, itaatsizlik yalnız bir zulüm değil, milyonlarca nüfusun hakkına bir nev’i tecavüz demektir. Bilirsiniz ki, bu zamanda bayrak-ı tevhid-i İlâhî sizin yed-i şecaatinizdedir. O yedin kuvveti de itaat ve intizamdır. Zira bin muntazam ve mutî asker, yüz bin başıbozuğa mukabildir. Ne hâcet, yüz sene zarfında otuz milyon nüfusun vücuda getirmediği böyle pek çok kan döktüren inkılâpları siz itaatinizle, kan dökmeden yaptınız. Bunu da söylüyorum ki: Hamiyetli ve münevverü’l-fikir bir zâbiti zâyi etmek, mânevî kuvvetinizi zâyi etmektir. Zira şimdi hükümfermâ, şecaat-i imaniye ve akliye ve fenniyedir. Bazan bir münevverü’l-fikir, yüze mukabildir. Ecnebîler size bu şecaatle galebeye çalışıyorlar. Yalnız şecaat-i fıtriye kâfi değil... Elhasıl: Fahr-i Âlemin fermânını size tebliğ ediyorum ki, itaat farzdır. Zabitinize isyan etmeyiniz. Yaşasın askerler! Yaşasın meşruta-i meşrua! Demek ki ben, bu kadar âlim varken, böyle mühim vazifeleri deruhte ettiğimden cinayet ettim.

Lügatler : asakir-i muvahhidîn : Cenâb-ı Hakkın birliğine inanan askerler âsân : kolay âşinâ : iyi bilme, tanıma bayrak-ı tevhid : birlik bayrağı bilfiil : fiilen, bizzat yaparak cesîm : büyük cüz’î : az, küçük, ferdî efkâr-ı umumiye : kamuoyu, genelin fikir ve düşünceleri farz : Allah’ın kesinlikle yapılmasını emrettiği şey fenn-i harp : harp san’atı, savaş ilmi hadîs : Peygamber Efendimizin (a.s.m.) mübarek söz, fiil ve hareketi veya onun onayladığı başkasına ait söz, iş veya davranış hakperest : hakkı üstün tutan, hak taraftarı halel : zarar hamiyetli : din, aile, vatan gibi değerleri koruma duygusu ve gayreti olan Harbiye Nezareti : Osmanlı Devletinde Harb Bakanlığı, bugünkü Millî Savunma Bakanlığına verilen ad haysiyet : itibar, şeref hâzık : işinin ehli, becerikli, tecrübeli, uzman hendese : mühendislik hercümerc : karma karışık, alt üst olma hikmet : ilim ve fenler itaat : emre uyma kaim : ayakta duran, var olan kezâlik : bunun gibi lekedar etme : lekeleme, kirletme mâhir : hünerli, sanatkâr meşru : kanunî, yasal; dine uygun muhalefet : zıt ve aykırı davranma muntazam : düzenli, intizamlı müessir : tesirli, etkili münevverü’l-efkâr : fikir ve düşünceleri aydın nâmeşru : kanunî ve yasal olmayan nazar : göz, bakış, görüş neferat : askerler, erler nefis : kişinin kendisi neme lâzım : “Bu işle ilgilenmem, bana ne, buna karışmam” anlamında bir ifade nevi : çeşit saadet : mutluluk sûret : kopya, nüsha şecaat : yiğitlik, cesaret şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet tabip : tıp doktoru, hekim tabur : ortalama bin kişiden oluşan askerî birlik takdir : beğendiğini dile getirme tesir : etki uhuvvet-i İslâmiye : İslâm kardeşliği ulema : âlimler ulü’l-emir : iş başında bulunan idareci, yönetici ve siyasetçiler vabeste : bağlı zabit : subay, rütbeli asker

 

[uður1]

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) anlatıyor: Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi Vessellem) buyurdu ki:

"Kul bir hata yaptığı zaman kalbinde siyah bir iz meydana gelir. Eğer kişi, o hatadan nefsini uzaklaştırır, af taleb eder ve tövbede bulunursa kalbi cilalanarak (leke silinir). Bilakis, aynı günahı işlemeye devam ederse, kalbdeki leke artırılır. Hatta bir zaman gelir, kalbi tamamen kaplar. İşte bu durum Cenab-ı Hakk'ın: 'Bilakis, onların irtikab edegeldikleri, kalplerini paslandırmıştır.'

(Mutaffifin, 83/14) mealindeki ayette zikrettiği pastır."

(Tirmizi, Tefsir, Mutaffifin )

 

[uður1]

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ
2.12.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
ON BİRİNCİ CİNAYET

Ben vilâyât-ı şarkiyede aşiretlerin hâl-i perişaniyetini görüyordum. Anladım ki, dünyevî bir saadetimiz, bir cihetle fünun-u cedide-i medeniye ile olacak. O fünunun da gayr-ı müteaffin bir mecrâsı ulema ve bir menbaı da medreseler olmak lâzımdır. Ta ulemâ-i din, fünun ile ünsiyet peyda etsin. Zira, o vilâyatta nim-bedevî vatandaşların zimâm-ı ihtiyarı, ulema elindedir. Ve o saik ile Dersaadete geldim. Saadet tevehhümü ile o vakitte-şimdi münkasim olmuş, şiddetlenmiş olan-istibdatlar, merhum Sultan-ı mahlûa isnad edildiği halde, onun Zaptiye Nâzırı ile bana verdiği maaş ve ihsan-ı şahanesini kabul etmedim, reddettim. Hatâ ettim. Fakat o hatam, medrese ilmi ile dünya malını isteyenlerin yanlışlarını göstermekle hayır oldu. Aklımı feda ettim, hürriyetimi terk etmedim. O şefkatli Sultana boyun eğmedim. Şahsî menfaatimi terk ettim. Şimdiki sivrisinekler beni cebirle değil, muhabbetle kendilerine müttefik edebilirler. Bir buçuk senedir burada memleketimin neşr-i maarifi için çalışıyorum. İstanbul’un ekserisi bunu bilir. Ben ki bir hamalın oğluyum. Bu kadar dünya bana müyesser iken kendi nefsimi hamal oğulluğundan ve fakr-ı hâlden çıkarmadım. Ve dünya ile kökleşemediğim ve en sevdiğim mevki olan vilâyât-ı şarkıyenin yüksek dağlarını terk etmekle millet için tımarhaneye, tevkifhaneye ve Meşrutiyet zamanında işkenceli hapishaneye düşmeme sebebiyet veren öyle umurlara teşebbüs etmekle büyük bir cinayet eyledim ki, bu dehşetli mahkemeye girdim. YARI CİNAYET Şöyle ki: Daire-i İslâmın merkezi ve rabıtası olan nokta-i hilâfeti elinden kaçırmamak fikriyle ve sabık Sultan merhum Abdülhamid Han Hazretleri sabık içtimaî kusuratını derk ile nedamet ederek kabul-ü nasihate istidat kesbetmiş zannıyla ve “Aslâh tarik musalâhadır” mülâhazasıyla, şimdiki en çok ağraz ve infiâlâta mebde ve tohum olan bu vukua gelen şiddet sûretini daha ahsen sûrette düşündüğümden, merhum Sultan-ı sâbıka ceride lisânıyla söyledim ki: Münhasif Yıldızı darülfünun et, ta Süreyya kadar âli olsun. Ve oraya seyyahlar, zebânîler yerine ehl-i hakikat melâike-i rahmeti yerleştir, ta cennet gibi olsun. Ve Yıldız’daki milletin sana hediye ettiği servetini, milletin baş hastalığı olan cehaletini tedavi için büyük dinî darülfünunlara sarf ile millete iade et. Ve milletin mürüvvet ve muhabbetine itimad et. Zira, senin şahane idarene millet mütekeffildir. Bu ömürden sonra sırf âhireti düşünmek lâzım. Dünya seni terk etmeden evvel sen dünyayı terk et. Zekâtü’l ömrü ömr-ü sâni yolunda sarf eyle. Şimdi muvazene edelim: Yıldız eğlence yeri olmalı veya darülfünun olmalı? Ve içinde seyyahlar gezmeli veya ulema tedris etmeli? Ve gasp edilmiş olmalı veyahut hediye edilmiş olmalı? Hangisi daha iyidir? İnsaf sahipleri hükmetsin. Ben ki bir gedayım, bir büyük padişaha nasihat ettim. Demek yarı cinayet ettim. Cinayetin öteki yarısını söylemek zamanı gelmedi. [SUP]HAŞİYE[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : O yarının zamanı, on beş sene sonra yirmi sekiz senedir müellifin sebeb-i hapsi olan Siracü’n-Nur’un âhirindeki bahse bakınız. Tam o yarı cinayeti bileceksiniz.

Lügatler : ağraz : kötü niyet ve düşmanlıklar âhiret : öldükten sonra sonsuz olarak devam edecek olan hayat ahsen : en güzel, daha güzel âli : yüksek aslâh : en iyi, en uygun, en elverişli cebir : zor kullanma cehalet : cahillik, bilgisizlik ceride : gazete, basın, medya daire-i İslâm : İslâm dairesi darülfünun : üniversite dehşetli : korkunç, ürkütücü derk : anlama, bilme ehl-i hakikat : doğru ve hak yolda olan kimseler ekserisi : çoğunluğu fakr-ı hâl : fakir hâl, fakirlik içtimaî : sosyal, toplumsal infiâlât : etkilenmeler, hareketlenmeler, taşkınlıklar istidat kesbetme : yetenek kazanma itimad : güvenme kabul-ü nasihat : nasihat kabul etme kusurat : kusurlar, hatâlar mebde : başlangıç medrese : dinî ilimlerin öğretildiği okul melâike-i rahmet : rahmet melekleri menfaat : çıkar mevki : yer muhabbet : sevgi musalâha : barışma, barış mülâhaza : düşünce münhasif : sönmüş, batmış, tutulmuş mürüvvet : iyilikseverlik, cömertlik mütekeffil : kefilliği üstlenen, garantör müyesser : kolay, kolaylaştırılmış nedamet : pişman olma, pişmanlık nefis : kişinin kendisi neşr-i maarif : ilmi ve bilgiyi yayma nokta-i hilâfet : Peygamberimizin (a.s.m.) vekili olarak Müslümanların din ve dünya işlerinin tedbirini gören genel başkanlık noktası rabıta : bağ sabık : geçen, önceki sebebiyet verme : sebep olma seyyah : yolcu, gezip dolaşan Sultan-ı sâbıka : önceki sultan, padişah; İkinci Abdülhamid Süreyya : Ülker takım yıldızı şefkatli : merhametli tarik : yol teşebbüs : başvurma, girişme tevkifhane : tutuk evi, hapishane tımarhane : ruh, sinir ve akıl hastalıkları hastanesi umur : işler vilâyât-ı Şarkiye : Doğu illeri vukua gelme : meydana gelme zebânî : Cehennemde vazifeli melek, korkunç ve kötü bir iş yapan görevli

-- Bu güzel mevcudatın bir an görünmesiyle kaybolması ve birbiri arkasından gelip geçmesi, menazır-ı sermediyeyi teşkil etmek için, bir fabrika destgahları hükmünde görünüyor. Mesela: Nasıl ki ehl-i medeniyet, fani vaziyetlere bir nevi beka vermek ve ehl-i istikbale yadigar bırakmak için; güzel veya garib vaziyetlerin suretlerini alıp, sinema perdeleriyle istikbale hediye ediyor, zaman-ı maziyi zaman-ı halde ve istikbalde gösteriyor ve dercediyorlar. Aynen öyle de: Şu mevcudat-ı bahariye ve dünyeviyede kısa bir hayat geçirdikten sonra, onların Sani'-i Hakim'i alem-i bekaya ait gayelerini o aleme kaydetmekle beraber alem-i ebedide, sermedi manzaralarda onların etvar-ı hayatlarında gördükleri vezaif-i hayatiyeyi ve mu'cizat-ı Sübhaniyeyi, menazır-ı sermediyede kaydetmek, mukteza-yı ism-i Hakim ve Rahim ve Vedud'dur.


(Bediüzzaman Said Nursi - 24. Mektub'dan)

Lügatler
Âlem :dünya, kâinat
Âlem-i beka :sonsuzluk âlemi
Âlem-i ebedi :sonsuz âlem
Beka :sonsuzluk, sonu olmamak
Dercetmek :içine konmak, yerleştirmek
Destgâh :işyeri ,tezgah, servet, kuvvet
Ehl-i istikbal :gelecek nesil
Ehl-i medeniyet :medeni insanlar
Etvar-ı hayat :hayat tavırları, yaşam tarzı
fâni :ölümlü, gelip geçici, yok olan
Garip :tuhaf, hayret veren
İstikbal: gelecek
Menazır-ı sermediye :süreklilik arzeden manzaralar
Mevcudat :varlıklar, kâinattaki her şey
Mevcudat-ı bahariye ve dünyeviye :bahar mevsiminde çıkan renk renk dünyevi varlıklar
Mu’cizat-ı Subhaniye :Subhan olan=hiçbir şeye benzemeyen, yüce Allah’ın mucizeleri
Mukteza-i İsm-i Hakîm :Hakim=her şeyde hikmet gizleyen isminin gereği ve lazımı
Nev’ :çeşit, sınıf, cins
Rahîm :rahmet edici, merhamet eden
Sâni-i Hakîm:Hikmetli yaratıcı
Sermedi :devamlı, sürekli, kesintisiz
suret : biçim, şekil
Teşkil :şekil vermek, meydana getirmek
Vaziyet :durum, hal
Vedûd :çok şefkatli, çok sevilen
Vezaif-i hayatiye :hayat vazifeleri, hayati vazifeler
Yadigâr :hatıra, hediye
Zaman-ı hal ve istikbal :şimdiki ve gelecek zaman
Zaman-ı mazi :geçmiş zaman

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.12.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

[SUP]2[/SUP]اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ [SUP]1[/SUP]بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ Muhterem Üstadımız, Mücahede-i mâneviyenize ve sabr-ı cemilinize mükâfaten Cenâb-ı Hak tarafından ihsan buyurulan kudsî iman dâvânızın tahakkukunu, Risale-i Nur’un serbest intişarı ile idrak etmiş bulunuyoruz. Senelerden beri devam edegelen bu kudsî dâvâ, bu ideal ve bu çetin mücadele, zaferle neticelenmiş, Hakkın istediği olmuş, gönlümüzün emel ve arzusu yerine gelmiş, iman küfre galebe ederek zulmet perdeleri çatır çatır yırtılarak, âfâk-ı cihan Nurun parlak ziyası ile aydınlanmıştır. Bu neticeye ve bu zafere ulaşmak, iman nimetinin sonsuz saadetine kavuşmak ve dolayısıyla da Hakka yaklaşmak bahtiyarlığını bizlere, Türk milletine ve belki bütün insanlığa bahşeden Risale-i Nur bu muazzam ve korkunç imansızlık savaşının kurtarıcı atomu olmuş, ruhlarımızı tamir, kalblerimizi takviye, gönüllerimizi fetheylemiştir. Bu bakımdan minnet ve şükranlarımızı sevgili ve muazzez Üstadımıza arz ederken, asırlık ömr-ü mübareklerinizin geçirdiği hayat safhalarının her ânı mücadele, mücahede, işkence, eziyet, zulüm, menfâ dolu korkunç bir devrin çile ve ıztıraplarıyla geçmesine rağmen, azminizin, sadakatinizin, feragat ve cesaretinizin ve nihayet o çelikten daha kuvvetli iman ve şuurunuzun, hülâsa, İslâmiyeti anlayışta, insaniyeti kavrayışta, içte ve dışta örnek insan oluşunuzun ve bilhassa Risale-i Nur Külliyatınızın insanlık âlemi üzerine bıraktığı tesir, aksettirdiği mânâ ile daima izinizden, yolunuzdan gidecek olan, giden, gitmeye azmeden milyonlarca Nur talebeleri size meclûb, size müteşekkirdirler. Muhterem Üstadımız, artık bütün yorgunluğunuza ve ihtiyarlığınıza rağmen çetin imtihanınızın muvaffakiyetle neticelenmesi sayesinde müsterih olunuz. Artık bu kudsî dâvâyı, bu iman ve Kur’ân dâvâsını devam ettirecek istikbalin genç Said’leri yetişmiştir. İman nuru ve şuuruyla, onlar bu kudsî ve ulvî dâvâyı yürütecekler ve inşaallah kıyamete kadar devam ettirecekler ve nesilden nesile intikal ettirecekler. Muhterem Efendimiz, yarın tarihin altın sahifelerinde iftihar ve ihtişamla yâd edilecek olan yeni ve mufassal Tarihçe-i Hayat’ınızın Ankara’da tab edilip hitama ermesinin sevinci içinde bayram etmekteyiz. Zira bu Tarihçe-i Hayat, ömrünüz boyunca ille-i gaye edindiğiniz imanı kurtarmak dâvânız uğrundaki mücadele ve mücahede safhalarınızı, bin türlü mahrumiyetler içerisinde yorulmak bilmeyen bir azimle maksada vâsıl oluşunuzu ve âleme rahmet olan Risale-i Nur’ların telif, tanzim ve neşri hakkında tatminkâr malûmat vermesi bakımından büyük ehemmiyeti haizdir. Bugün milyonlarca insanı coşturup, selâmete götüren bu Nur deryası daima kükreyecek, küfrü boğacak, zulmeti yırtacak, insanlığa hâmi ve halâskâr olacaktır. Size medyun-u şükranız. En derin sevgi ve muhabbetlerimizle selâm ve hürmetlerimizi arz eder, dua-i mübareklerinize intizaren ellerinizden öperiz aziz, sevgili Üstadımız. İstanbul Nur talebeleri Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Her türlü noksan sıfatlardan yüce olan Allah’ın adıyla. [SUP]2[/SUP] : Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.

Lügatler : âfâk-ı cihan : dünyanın etrafını saran ufuklar aksetirme : yansıtma arz etme : sunma, ifade etme aziz : çok değerli, izzetli azmetme : kararlı olma bahşeden : ihsan eden, veren bahtiyar : talihli, mutlu berâ-yı malûmat : bilgi ve malûmat için, bilgi vermek için bilhassa : özellikle Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan sonsuz şeref ve yücelik sahibi Allah derya : deniz dua-i mübarek : mübarek dua emel : arzu, istek fethetme : açma feragat : fedakarlık, özveri, kişisel hakkından vazgeçme galebe : üstün gelme haiz : sahip olma Hak : varlığı hak olan, her şeyi hakkıyla yaratan ve her hakkın sahibi olan Allah halâskâr : kurtarıcı hâmi : koruyucu hitam : son hizmetkâr : hizmetçi hülâsa : kısaca, özet olarak ıztırap : aşırı elem, sıkıntı, ıstırap idrak : anlama, kavrama iftihar : övünme ihsan : bağış, ikram, lütuf ihtişam : haşmetlilik, heybetlilik, görkem ille-i gaye : esas gaye, temel amaç insaniyet : insanlık inşaallah : Allah’ın izniyle intikal : taşıma, aktarma intişar : yayılma intizaren : bekleyerek, gözleyerek istikbal : gelecek kıyamet : dünyanın sonu, varlığın bozulup dağılması kudsî : kutsal, yüce küfür : inkâr, inançsızlık mahrumiyet : yoksun kalma maksad : gaye, amaç malûmat : bilgi meclûb : tutkun, aşırı bağlı medyun-u şükran : teşekkür borçlu menfâ : sürgün yeri minnet : kendini borçlu hissetme, yapılan bir iyiliğe karşı teşekkür etme muazzam : azametli, çok büyük muazzez : çok aziz, çok değerli ve şerefli mufassal : ayrıntılı muhabbet : sevgi muhterem : hürmete lâyık, saygıdeğer muvaffakiyet : başarı mücahede : cihat etme, din uğrunda çaba harcama mücahede-i mâneviye : mânevî mücahede, mücadele mükâfaten : mükâfat olarak müsterih olma : rahatlama, huzura kavuşma müteşekkir : teşekkür eden neşr : yayma, yayımlama nimet : iyilik, lütuf, ihsan ömr-ü mübarek : bereketli, hayırlı ömür rahmet : İlâhî şefkat, merhamet ve ihsan saadet : mutluluk sabr-ı cemil : güzel sabır; rıza göstererek katlanma sadakat : bağlılık safha : merhale, aşama selâmet : esenlik, güven serbestiyet : serbestlik şuur : bilinç, anlayış taarruz : saldırı, hücum tab : matbaada basma tahakkuk : gerçekleşme taharri : arama, inceleme tahtessıfır : sıfırın altında takviye : güçlendirme, destekleme tanzim : düzenleme tatminkâr : doyurucu, ikna edici, memnun edici telif : yazma ulvî : yüce, büyük vâsıl olma : varma, ulaşma yâd edilme : anılma zelzele : deprem, sarsıntı ziya : ışık, aydınlık zulmet : karanlık

-- DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.12.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
ON BİRİNCİ CİNAYET

Ben vilâyât-ı şarkiyede aşiretlerin hâl-i perişaniyetini görüyordum. Anladım ki, dünyevî bir saadetimiz, bir cihetle fünun-u cedide-i medeniye ile olacak. O fünunun da gayr-ı müteaffin bir mecrâsı ulema ve bir menbaı da medreseler olmak lâzımdır. Ta ulemâ-i din, fünun ile ünsiyet peyda etsin. Zira, o vilâyatta nim-bedevî vatandaşların zimâm-ı ihtiyarı, ulema elindedir. Ve o saik ile Dersaadete geldim. Saadet tevehhümü ile o vakitte-şimdi münkasim olmuş, şiddetlenmiş olan-istibdatlar, merhum Sultan-ı mahlûa isnad edildiği halde, onun Zaptiye Nâzırı ile bana verdiği maaş ve ihsan-ı şahanesini kabul etmedim, reddettim. Hatâ ettim. Fakat o hatam, medrese ilmi ile dünya malını isteyenlerin yanlışlarını göstermekle hayır oldu. Aklımı feda ettim, hürriyetimi terk etmedim. O şefkatli Sultana boyun eğmedim. Şahsî menfaatimi terk ettim. Şimdiki sivrisinekler beni cebirle değil, muhabbetle kendilerine müttefik edebilirler. Bir buçuk senedir burada memleketimin neşr-i maarifi için çalışıyorum. İstanbul’un ekserisi bunu bilir. Ben ki bir hamalın oğluyum. Bu kadar dünya bana müyesser iken kendi nefsimi hamal oğulluğundan ve fakr-ı hâlden çıkarmadım. Ve dünya ile kökleşemediğim ve en sevdiğim mevki olan vilâyât-ı şarkıyenin yüksek dağlarını terk etmekle millet için tımarhaneye, tevkifhaneye ve Meşrutiyet zamanında işkenceli hapishaneye düşmeme sebebiyet veren öyle umurlara teşebbüs etmekle büyük bir cinayet eyledim ki, bu dehşetli mahkemeye girdim. YARI CİNAYET Şöyle ki: Daire-i İslâmın merkezi ve rabıtası olan nokta-i hilâfeti elinden kaçırmamak fikriyle ve sabık Sultan merhum Abdülhamid Han Hazretleri sabık içtimaî kusuratını derk ile nedamet ederek kabul-ü nasihate istidat kesbetmiş zannıyla ve “Aslâh tarik musalâhadır” mülâhazasıyla, şimdiki en çok ağraz ve infiâlâta mebde ve tohum olan bu vukua gelen şiddet sûretini daha ahsen sûrette düşündüğümden, merhum Sultan-ı sâbıka ceride lisânıyla söyledim ki: Münhasif Yıldızı darülfünun et, ta Süreyya kadar âli olsun. Ve oraya seyyahlar, zebânîler yerine ehl-i hakikat melâike-i rahmeti yerleştir, ta cennet gibi olsun. Ve Yıldız’daki milletin sana hediye ettiği servetini, milletin baş hastalığı olan cehaletini tedavi için büyük dinî darülfünunlara sarf ile millete iade et. Ve milletin mürüvvet ve muhabbetine itimad et. Zira, senin şahane idarene millet mütekeffildir. Bu ömürden sonra sırf âhireti düşünmek lâzım. Dünya seni terk etmeden evvel sen dünyayı terk et. Zekâtü’l ömrü ömr-ü sâni yolunda sarf eyle. Şimdi muvazene edelim: Yıldız eğlence yeri olmalı veya darülfünun olmalı? Ve içinde seyyahlar gezmeli veya ulema tedris etmeli? Ve gasp edilmiş olmalı veyahut hediye edilmiş olmalı? Hangisi daha iyidir? İnsaf sahipleri hükmetsin. Ben ki bir gedayım, bir büyük padişaha nasihat ettim. Demek yarı cinayet ettim. Cinayetin öteki yarısını söylemek zamanı gelmedi. [SUP]HAŞİYE[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : O yarının zamanı, on beş sene sonra yirmi sekiz senedir müellifin sebeb-i hapsi olan Siracü’n-Nur’un âhirindeki bahse bakınız. Tam o yarı cinayeti bileceksiniz.

Lügatler : ağraz : kötü niyet ve düşmanlıklar âhiret : öldükten sonra sonsuz olarak devam edecek olan hayat ahsen : en güzel, daha güzel âli : yüksek aslâh : en iyi, en uygun, en elverişli cebir : zor kullanma cehalet : cahillik, bilgisizlik ceride : gazete, basın, medya daire-i İslâm : İslâm dairesi darülfünun : üniversite dehşetli : korkunç, ürkütücü derk : anlama, bilme ehl-i hakikat : doğru ve hak yolda olan kimseler ekserisi : çoğunluğu fakr-ı hâl : fakir hâl, fakirlik içtimaî : sosyal, toplumsal infiâlât : etkilenmeler, hareketlenmeler, taşkınlıklar istidat kesbetme : yetenek kazanma itimad : güvenme kabul-ü nasihat : nasihat kabul etme kusurat : kusurlar, hatâlar mebde : başlangıç medrese : dinî ilimlerin öğretildiği okul melâike-i rahmet : rahmet melekleri menfaat : çıkar mevki : yer muhabbet : sevgi musalâha : barışma, barış mülâhaza : düşünce münhasif : sönmüş, batmış, tutulmuş mürüvvet : iyilikseverlik, cömertlik mütekeffil : kefilliği üstlenen, garantör müyesser : kolay, kolaylaştırılmış nedamet : pişman olma, pişmanlık nefis : kişinin kendisi neşr-i maarif : ilmi ve bilgiyi yayma nokta-i hilâfet : Peygamberimizin (a.s.m.) vekili olarak Müslümanların din ve dünya işlerinin tedbirini gören genel başkanlık noktası rabıta : bağ sabık : geçen, önceki sebebiyet verme : sebep olma seyyah : yolcu, gezip dolaşan Sultan-ı sâbıka : önceki sultan, padişah; İkinci Abdülhamid Süreyya : Ülker takım yıldızı şefkatli : merhametli tarik : yol teşebbüs : başvurma, girişme tevkifhane : tutuk evi, hapishane tımarhane : ruh, sinir ve akıl hastalıkları hastanesi umur : işler vilâyât-ı Şarkiye : Doğu illeri vukua gelme : meydana gelme zebânî : Cehennemde vazifeli melek, korkunç ve kötü bir iş yapan görevli

--

 

[uður1]

TARİHÇE-İ HAYAT DERSLERİ 12.12.BEDİÜZZAMAN VE RİSALE-İ NUR(DEVAMI)

[SUP]2[/SUP]اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ [SUP]1[/SUP]بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ Muhterem Üstadımız, Mücahede-i mâneviyenize ve sabr-ı cemilinize mükâfaten Cenâb-ı Hak tarafından ihsan buyurulan kudsî iman dâvânızın tahakkukunu, Risale-i Nur’un serbest intişarı ile idrak etmiş bulunuyoruz. Senelerden beri devam edegelen bu kudsî dâvâ, bu ideal ve bu çetin mücadele, zaferle neticelenmiş, Hakkın istediği olmuş, gönlümüzün emel ve arzusu yerine gelmiş, iman küfre galebe ederek zulmet perdeleri çatır çatır yırtılarak, âfâk-ı cihan Nurun parlak ziyası ile aydınlanmıştır. Bu neticeye ve bu zafere ulaşmak, iman nimetinin sonsuz saadetine kavuşmak ve dolayısıyla da Hakka yaklaşmak bahtiyarlığını bizlere, Türk milletine ve belki bütün insanlığa bahşeden Risale-i Nur bu muazzam ve korkunç imansızlık savaşının kurtarıcı atomu olmuş, ruhlarımızı tamir, kalblerimizi takviye, gönüllerimizi fetheylemiştir. Bu bakımdan minnet ve şükranlarımızı sevgili ve muazzez Üstadımıza arz ederken, asırlık ömr-ü mübareklerinizin geçirdiği hayat safhalarının her ânı mücadele, mücahede, işkence, eziyet, zulüm, menfâ dolu korkunç bir devrin çile ve ıztıraplarıyla geçmesine rağmen, azminizin, sadakatinizin, feragat ve cesaretinizin ve nihayet o çelikten daha kuvvetli iman ve şuurunuzun, hülâsa, İslâmiyeti anlayışta, insaniyeti kavrayışta, içte ve dışta örnek insan oluşunuzun ve bilhassa Risale-i Nur Külliyatınızın insanlık âlemi üzerine bıraktığı tesir, aksettirdiği mânâ ile daima izinizden, yolunuzdan gidecek olan, giden, gitmeye azmeden milyonlarca Nur talebeleri size meclûb, size müteşekkirdirler. Muhterem Üstadımız, artık bütün yorgunluğunuza ve ihtiyarlığınıza rağmen çetin imtihanınızın muvaffakiyetle neticelenmesi sayesinde müsterih olunuz. Artık bu kudsî dâvâyı, bu iman ve Kur’ân dâvâsını devam ettirecek istikbalin genç Said’leri yetişmiştir. İman nuru ve şuuruyla, onlar bu kudsî ve ulvî dâvâyı yürütecekler ve inşaallah kıyamete kadar devam ettirecekler ve nesilden nesile intikal ettirecekler. Muhterem Efendimiz, yarın tarihin altın sahifelerinde iftihar ve ihtişamla yâd edilecek olan yeni ve mufassal Tarihçe-i Hayat’ınızın Ankara’da tab edilip hitama ermesinin sevinci içinde bayram etmekteyiz. Zira bu Tarihçe-i Hayat, ömrünüz boyunca ille-i gaye edindiğiniz imanı kurtarmak dâvânız uğrundaki mücadele ve mücahede safhalarınızı, bin türlü mahrumiyetler içerisinde yorulmak bilmeyen bir azimle maksada vâsıl oluşunuzu ve âleme rahmet olan Risale-i Nur’ların telif, tanzim ve neşri hakkında tatminkâr malûmat vermesi bakımından büyük ehemmiyeti haizdir. Bugün milyonlarca insanı coşturup, selâmete götüren bu Nur deryası daima kükreyecek, küfrü boğacak, zulmeti yırtacak, insanlığa hâmi ve halâskâr olacaktır. Size medyun-u şükranız. En derin sevgi ve muhabbetlerimizle selâm ve hürmetlerimizi arz eder, dua-i mübareklerinize intizaren ellerinizden öperiz aziz, sevgili Üstadımız. İstanbul Nur talebeleri Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Her türlü noksan sıfatlardan yüce olan Allah’ın adıyla. [SUP]2[/SUP] : Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.

Lügatler : âfâk-ı cihan : dünyanın etrafını saran ufuklar aksetirme : yansıtma arz etme : sunma, ifade etme aziz : çok değerli, izzetli azmetme : kararlı olma bahşeden : ihsan eden, veren bahtiyar : talihli, mutlu berâ-yı malûmat : bilgi ve malûmat için, bilgi vermek için bilhassa : özellikle Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan sonsuz şeref ve yücelik sahibi Allah derya : deniz dua-i mübarek : mübarek dua emel : arzu, istek fethetme : açma feragat : fedakarlık, özveri, kişisel hakkından vazgeçme galebe : üstün gelme haiz : sahip olma Hak : varlığı hak olan, her şeyi hakkıyla yaratan ve her hakkın sahibi olan Allah halâskâr : kurtarıcı hâmi : koruyucu hitam : son hizmetkâr : hizmetçi hülâsa : kısaca, özet olarak ıztırap : aşırı elem, sıkıntı, ıstırap idrak : anlama, kavrama iftihar : övünme ihsan : bağış, ikram, lütuf ihtişam : haşmetlilik, heybetlilik, görkem ille-i gaye : esas gaye, temel amaç insaniyet : insanlık inşaallah : Allah’ın izniyle intikal : taşıma, aktarma intişar : yayılma intizaren : bekleyerek, gözleyerek istikbal : gelecek kıyamet : dünyanın sonu, varlığın bozulup dağılması kudsî : kutsal, yüce küfür : inkâr, inançsızlık mahrumiyet : yoksun kalma maksad : gaye, amaç malûmat : bilgi meclûb : tutkun, aşırı bağlı medyun-u şükran : teşekkür borçlu menfâ : sürgün yeri minnet : kendini borçlu hissetme, yapılan bir iyiliğe karşı teşekkür etme muazzam : azametli, çok büyük muazzez : çok aziz, çok değerli ve şerefli mufassal : ayrıntılı muhabbet : sevgi muhterem : hürmete lâyık, saygıdeğer muvaffakiyet : başarı mücahede : cihat etme, din uğrunda çaba harcama mücahede-i mâneviye : mânevî mücahede, mücadele mükâfaten : mükâfat olarak müsterih olma : rahatlama, huzura kavuşma müteşekkir : teşekkür eden neşr : yayma, yayımlama nimet : iyilik, lütuf, ihsan ömr-ü mübarek : bereketli, hayırlı ömür rahmet : İlâhî şefkat, merhamet ve ihsan saadet : mutluluk sabr-ı cemil : güzel sabır; rıza göstererek katlanma sadakat : bağlılık safha : merhale, aşama selâmet : esenlik, güven serbestiyet : serbestlik şuur : bilinç, anlayış taarruz : saldırı, hücum tab : matbaada basma tahakkuk : gerçekleşme taharri : arama, inceleme tahtessıfır : sıfırın altında takviye : güçlendirme, destekleme tanzim : düzenleme tatminkâr : doyurucu, ikna edici, memnun edici telif : yazma ulvî : yüce, büyük vâsıl olma : varma, ulaşma yâd edilme : anılma zelzele : deprem, sarsıntı ziya : ışık, aydınlık zulmet : karanlık

--