Mübarek olan geceler , mübarek gündüzlerden daha ziyadedir. Günlerin en büyüklerinden biriside yevmi cumadır ki ; Seyyidül-eyyamdır. Yani günlerin efendisidir. Sabah vaktinin efdali ise , Resul Aleyhisselamın doğduğu DUHA vaktidir.
Cuma günü , ayetle sarahaten beyan edilmiş mübarek bir gündür. Cuma içinde bir saat vardırki , o saate erşip , o saati gafletle geçirmeyen kişi saadete ermiştir. Buna binaen , ashabı kiram efendilerimiz , Cuma namazına Cuma gecesinden mescide gelirlerdi. Bu mübarek saate ermek için birbirleriyle yarış ederlerdi.
İslamda ilk terk edilen ibadet ve sünnet , Cuma namazına erken gitmeyi terk etmek olmuştur. İslamdan ilk bid’at Müslümanların cumaya geç kalmaları ve bu günün faziletinden bihaber olarak cumayı gafletle geçirmeleri olmuştur.
Cuma namazı fukaranın haccıdır. Hangi Müslüman sevabına inanarak , gusül abdesti alıp , temiz elbiselerini giyip Cuma günü namaza varsa , “ Haç ” sevabına nail olur.
Cuma günü doğan yavru , Cuma hürmatine said olur. Cuma günü vefat eden kimse , iymanlı bir insan ise onun şehit olarak vefat ettiğini Resulü Ekrem Efendimiz haber vermiştir.
Kaynak ; Muzaffer Ozak - İRŞAD