mütalaa yaptırıyordum, önceleri hiç bilmiyorlarken, ben okuyordum mesele bir cümle, okuyup soruyordum ne demek? ne anladınız, tabi yüzüme bakıyorlardı bişey diyemiyorlardı, ben de o cümleyi açıklıyordum, bu şekilde gidiyorduk mesela 4. söz ü okuyup onlara açıklayarak anlatmam, hemen hemen 1 saat sürüyordu.. ama açıklamalar hep örnekli temsilli oluyordu onlarda anlıyorlardı sağolsunlar.. daha sonraları küçük sözlerin hepsini güzelce gectikten sonra artık ben soruyordum mesela o iki asker neyi temsil eder? o askerlerin yolculuğu ne yolculuğudur? o padişah kimdir? padişahın yaveri ekremi kimdir? o yaverin götürdüğü ferman nedir? fermana uyarlarsa ne olur uymazlarsa ne olur? beş derece zarar içinde zarar nelerdir? beş derece kar içinde kar nelerdir? çiftlik ve içindekiler nelerdir neyi temsil ederler? verilen aletleri mizanları asıl işlerinde kullanmayıp değerlerini binden bire indirmek ne demektir? vs.. vs.. vs.. birbirleriyle yarışıyorlardı ben cevaplayım diye, bi de uklalık ediyorlardı bazen
abi 1. sözdeki askerlermi 4 tekilermi 6 dakiler mi?
bunları gözü kapalı cevaplıyorlardı,
bir gun oturdum dedim şimdi ben konuşun diyene kadar asla konuşmayacasınız, tüm dikkatinizi bana vereceksiniz, benim sölediklerimi iyice düşünün anlayın.. ve başladım kader i anlatmaya, onlarda akıllı çocuklar anladılar yüz ifadeleri şöleydi dinlerken "hıııı" "hımmm" "heee" "haaa" tabi bu yüzlerindeki bakışın karşılığı sesler yoksa ses çıkarmadılar
bitincede dedim şimdi sorunuz varmı sorun.. hiçbiri soru sormadı
dedim tamamdır bu tohumlar atıldı
dedim sizin karşınıza ilerde ateistler çıkacak onlar size bu konulardan sorular soracak veya bunları bilmeyeen müslümanlar arkadaşlarınız sorular soracak sizin bunları bilmeniz lazım ki doğru cevap veresiniz, sizi aldatamasınlar.. elh içim rahat.. bir gunde haşri anlatmıştım ahh ahh..