ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
Günlük olaylar zihnimizi allak bullak edince şöyle bir dinlenme ihtiyacı duymaya başladık Bu sebeple bugün sizlere, hadis ansiklopedisi Kütüb-i Sitte'den ibretli bir olayın özetini arz etmek istiyorum
Bakalım sahabeyi ilmen tanımak mümkün, ama manevi derinliğiyle hissen tanımak da mümkün mü görelim, bir bakıma zihnimizi bu ibretli olayla dinlenmeye alalım Bu tarihî olayı okuduktan sonra bir daha hatırlıyoruz sahabenin erişilmezliğini, içinde bulundukları savaş ortamında bile gerçek hedeften gaflete düşmediklerini Hazret-i Cabir anlatıyor savaşta yaralanan sahabenin namazdaki erişilmezliğini
***
- Hicretin beşinci senesinde yaşanan Zâtürrika gazasından dönüyorduk
Gece karanlığı basınca yolda istirahate çekildik Resulullah (sas) Hazretleri, 'Kim bizi düşmandan korumak için nöbetçi kalacak?' diye sordu Biri muhacir, öteki de ensardan iki sahabi kalkıp nöbetçi kalmayı istediklerini söylediler Resulullah (sas), 'Şu geçitte ikiniz de bekleyin, muhtemel bir düşman hücumundan bizi koruyun' buyurdu Onlar da oraya gidip beklemeye başladılar Meğer müşriklerden bir kişi, 'Ben bunlardan bir adam öldürmeden geriye dönmem' diye yemin ederek bizi takibe başlamış Tam nöbetçilerin bekledikleri geçide gelmiş
O sırada nöbetçilerden biri olan Ammâr namaz kılıyor, öteki Abbad da yatmış uyuyormuş Müşrik, karanlıkta namaz kılanın siluetini tam hedef alarak bir ok atmış Ok doğruca gelip namazdaki Ammar'ın böğrüne saplanmış
Ammâr bir eliyle saplanan oku çıkarıp atarak namazına devam etmiş
Okun isabet etmediğini zanneden müşrik bir ok daha fırlatmış, Ammâr yine saplanan oku çıkarıp ayakta namaza devam etmiş, yine isabet ettiremediği zannıyla müşrik üçüncü okunu da atınca Ammâr rükûa eğilmiş, sonra da secdeye inmiş, yıkılıp da düştüğünü zanneden müşrik ise beklemeye başlamış Ammâr secdeden sonra namazını bitirip uyuyan Abbad'ı uyandırmış, yaralarından kanların aktığını anlayan Abbad, arkadaşına çıkışmış:
- Neden beni ilk okta uyandırmadın da üç okun saplanmasına izin verdin bedenine? Ammâr da şu karşılığı vermiş:
- Vallahi namazda öyle bir sûreye başlamıştım ki, manasının derinliğinden duyduğum zevk ve heyecandan kendimi almadım Hatta üçüncü okta da namazı bitiremeyecektim; ama bu oklarla ölürsem, Resulullah'ın nöbetini ihmal etmiş olurum da orduya bir ziyan gelir diye korktum namazı bitirip sana haber verme gereği duydum
İşte sahabe
Bu nasıl bir derinlik, okuduğu Kur'an'ın manasına nasıl dalmışlık
İsterseniz burada Bediüzzaman gibi bir maneviyat büyüğünün yorumuna bir göz atalım
Diyor ki:
- Bir zaman kalbime geldi ki, niçin Muhyiddin-i Arabi gibi harika zatlar sahabelere yetişemiyorlar? Sonra namaz içinde (sübhane Rabbiye'l-âlâ) derken bu kelimenin manası inkişaf edip açıldı, bir parça hakikati göründü
O zaman dedim ki, keşke bir tek namaza bu kelime gibi muvaffak olsaydım, bir sene ibadetten daha iyi idi
Burada akla şu da gelebiliyor:
- Sakın benim gibi avamdan birinin namazı nerede, onların namazı nerede?
demeyesiniz Senin namazının içinde de onların kudsiyet ve makbuliyetinden bir çekirdek mevcuttur! Fark, çekirdeği ağaç haline getirebilmektedir Sen çekirdekte kalmışsın, onlar aynı çekirdeği ağaç haline getirebilmişler Çekirdekte onlarla ortağız, ağaç haline getiremesek de fidana dönüştürebiliriz, önümüz açıktır Efendimiz (sas):
- Amellerin sevabı zorluğuna göredir! buyuruyor Bugünün şartları ile nefis ve şeytan senin önüne bunca engelleri yığıyor, zorlaştırıyor sen ise bütün bu engelleri yine de aşıyor, namazın çekirdeğine sahip çıkıyorsun Çekirdekte sahabe ile birliktesin, onun gibi ağaç haline getiremesen de fidana dönüştürebilirsin, yolun açıktır, buna engel yoktur
Ahmed Sahin/ZAMAN
Bakalım sahabeyi ilmen tanımak mümkün, ama manevi derinliğiyle hissen tanımak da mümkün mü görelim, bir bakıma zihnimizi bu ibretli olayla dinlenmeye alalım Bu tarihî olayı okuduktan sonra bir daha hatırlıyoruz sahabenin erişilmezliğini, içinde bulundukları savaş ortamında bile gerçek hedeften gaflete düşmediklerini Hazret-i Cabir anlatıyor savaşta yaralanan sahabenin namazdaki erişilmezliğini
***
- Hicretin beşinci senesinde yaşanan Zâtürrika gazasından dönüyorduk
Gece karanlığı basınca yolda istirahate çekildik Resulullah (sas) Hazretleri, 'Kim bizi düşmandan korumak için nöbetçi kalacak?' diye sordu Biri muhacir, öteki de ensardan iki sahabi kalkıp nöbetçi kalmayı istediklerini söylediler Resulullah (sas), 'Şu geçitte ikiniz de bekleyin, muhtemel bir düşman hücumundan bizi koruyun' buyurdu Onlar da oraya gidip beklemeye başladılar Meğer müşriklerden bir kişi, 'Ben bunlardan bir adam öldürmeden geriye dönmem' diye yemin ederek bizi takibe başlamış Tam nöbetçilerin bekledikleri geçide gelmiş
O sırada nöbetçilerden biri olan Ammâr namaz kılıyor, öteki Abbad da yatmış uyuyormuş Müşrik, karanlıkta namaz kılanın siluetini tam hedef alarak bir ok atmış Ok doğruca gelip namazdaki Ammar'ın böğrüne saplanmış
Ammâr bir eliyle saplanan oku çıkarıp atarak namazına devam etmiş
Okun isabet etmediğini zanneden müşrik bir ok daha fırlatmış, Ammâr yine saplanan oku çıkarıp ayakta namaza devam etmiş, yine isabet ettiremediği zannıyla müşrik üçüncü okunu da atınca Ammâr rükûa eğilmiş, sonra da secdeye inmiş, yıkılıp da düştüğünü zanneden müşrik ise beklemeye başlamış Ammâr secdeden sonra namazını bitirip uyuyan Abbad'ı uyandırmış, yaralarından kanların aktığını anlayan Abbad, arkadaşına çıkışmış:
- Neden beni ilk okta uyandırmadın da üç okun saplanmasına izin verdin bedenine? Ammâr da şu karşılığı vermiş:
- Vallahi namazda öyle bir sûreye başlamıştım ki, manasının derinliğinden duyduğum zevk ve heyecandan kendimi almadım Hatta üçüncü okta da namazı bitiremeyecektim; ama bu oklarla ölürsem, Resulullah'ın nöbetini ihmal etmiş olurum da orduya bir ziyan gelir diye korktum namazı bitirip sana haber verme gereği duydum
İşte sahabe
Bu nasıl bir derinlik, okuduğu Kur'an'ın manasına nasıl dalmışlık
İsterseniz burada Bediüzzaman gibi bir maneviyat büyüğünün yorumuna bir göz atalım
Diyor ki:
- Bir zaman kalbime geldi ki, niçin Muhyiddin-i Arabi gibi harika zatlar sahabelere yetişemiyorlar? Sonra namaz içinde (sübhane Rabbiye'l-âlâ) derken bu kelimenin manası inkişaf edip açıldı, bir parça hakikati göründü
O zaman dedim ki, keşke bir tek namaza bu kelime gibi muvaffak olsaydım, bir sene ibadetten daha iyi idi
Burada akla şu da gelebiliyor:
- Sakın benim gibi avamdan birinin namazı nerede, onların namazı nerede?
demeyesiniz Senin namazının içinde de onların kudsiyet ve makbuliyetinden bir çekirdek mevcuttur! Fark, çekirdeği ağaç haline getirebilmektedir Sen çekirdekte kalmışsın, onlar aynı çekirdeği ağaç haline getirebilmişler Çekirdekte onlarla ortağız, ağaç haline getiremesek de fidana dönüştürebiliriz, önümüz açıktır Efendimiz (sas):
- Amellerin sevabı zorluğuna göredir! buyuruyor Bugünün şartları ile nefis ve şeytan senin önüne bunca engelleri yığıyor, zorlaştırıyor sen ise bütün bu engelleri yine de aşıyor, namazın çekirdeğine sahip çıkıyorsun Çekirdekte sahabe ile birliktesin, onun gibi ağaç haline getiremesen de fidana dönüştürebilirsin, yolun açıktır, buna engel yoktur
Ahmed Sahin/ZAMAN