Dediler ki “yüzün gülen ayva, gözlerin aglayan nar. Niyedir?”
Dedim ki “yaram derindir.”
Dediler ki “ne etsek de, iyi etsek?”
Dedim ki “gülen gözlerinizin pinari degse,”
Dediler ki “istedigin pinar olsun”
Dedim ki “biraz da yüreginiz, yüregime sevgi ekse”
Dediler ki “gani gani, tek arzun tohum olsun”
Dedim ki “tek ben degilim, geldigim yerde binlercesi var”
Dediler ki “al öyleyse, onlar gelemiyorsa sen götür onlara,
tohumlar yüreklerinde gonca gül olsun.”
Tabiki yaratilani Yaradan'dan oturu sevecegiz, de;
Sevgi karsilik beklemez mi sizce? Ama düsünmeliyiz bunu...
Karsilik beklemeli mi yoksa? Sevgi EMEK’se eger, karsiligi olmali mi? bana gore???
Çok ince bir çizginin üzerinde duruyor bu konu...
Karsilik beklerse ne olur? Karsilik beklemezse ne olur?
Bunlari dusunurken, baska sorular da geliyor ardi sira..
Hosgörü, örnegin! Nereye kadar? Kimlere karsi...
insanlara hatta hayvanlara bile, akla hayale gelmedik zulumleri yapanlar,
cehennemde yanmanin düsüncesine bile dayanamiyorlar!
Hatta cehennemde yanma düsüncesi onlari öyle bir panik haline sokuyor ki,
bir cok insani diri diri yakmak oldurmek viz geliyor geliyor onlara!
Dunyanin bir cok yerinde baski zulum altinda olan kardeslerimiz
dua dan baska elimizden bir sey gelemeyen canlarimiz...
sayisini bilemedigimiz onca sehit verdigimiz evlatlarimiz!
Musluman din kardesiyiz biz, din! ama bunun neresindeyiz
Icler kan aglarken acisi ocagina dusmus, derdine yanarken,
hayasizca gulup eglenenlere ne demeli?..
kimse kurura bakmasin hosgöremem!
Bu insanlari sevemem! Bunlara hosgörü gösteremem!..
Bir omru heba edenlere ne demeli, kiymet bilmeyenlere, sevene nankorluk edenlere,
Ayrica “hakli” nedenlerin “hakliligi”na da tek basina karar veremez kimse!
Ilahii adalet var...
Tamam Insaniz neticede, hatalar yapabiliriz.
Bilmeden, istemeyerek de olsa ben de sevdigim birini kirabilirim, incitebilirim.
Fark ettigim anda özür dilemesini de bilirim. Kendi hatalarimla yüzlesirim.
Bu nedenle çok yakinimda duranlara beni kirabilmeleri için tölerans da taniyabilirim.
Fakat bu affediciligin de siniri var! Olmali da!
Cehalete, korkakliga, yalana, ikiyüzlülüge tahammülüm yoksa ve yanimda duran
bu vasiflardan birine bile sahipse, fark ettigim anda, bazen geç görebiliyorum
tamam kabul, benim onunla isim yok demektir. Hic bir paylasimim olamaz,
Hosgörü de sinirlidir elbette bu çerçeve içinde...
sevgimi çogaltabilirim, binlere, milyonlara da bölebilirim..
ama dagitirken çok dikkatli olmaliyim. Hayat bana bunu ögretti.
Hayat, ezberletmez, ögrenmemizi saglar!
Kesinlikle sevmek kadar sevilmek te gerekli, insan yasadikca idrakina variyor...
gun geliyor kosulsuz dedigi sevgisine insan karsilik bekliyor
yok olmaz oyle sey dediginizi duyar gibiyim
oyle gunler gelip te size catiyor ki
imtihan cok agir, cok buyuk, Insan manen destek ariyor
yalnizlik iste o an bir yumru gibi, karabasan gibi uzerinize cokuyor
ve siz bile anlamadan yureginiz sevginizden vazgeciyor
ve bitmez dediginiz sevgi bitiyor...
yuzunuzdeki cizgilerin her biri keder se
yerini sadece aci hatiralara birakiyor...
Sitemim kendime aslinda, en bastaki satirlardan etkilenip te
“bak, bir zamanlar sen de böyle sevgi doluydun”
ama ne oldu yillar aldi yasandikca icindekileri...
bu nedenle eskisi kadar bol keseden dagitamiyorum sevgimi.
hayattaki en buyuk degerlerden birine sahibim cunki..
Ama Iyimserligim? Iste onu elden birakmamak için direniyorum
Ama insanoglu bu, sevmek kadar sevilmek te istiyor...
Nasil ki bir cicek yasamak icin suya ihtiyac duyuyor,
Sevgisiz de bir omur yasanmiyor.
acilar, yasanilan yokluklar, yoksunluklar,
hatalar, kirginliklar, saglik sorunlari, ruhsal bunalimlar vs vs
gercekten seven insan, zor gununde yaninda olur...
butun bunlari sevilmekle sevgiyle asabilir cunki insan
yukun paylasilirsa hafifler buda karsilikli sevgiyle olur
ayni dili konusmaktir sevgi, ayni aciyi, ayni mutlulugu paylasmak tek yurek olmaktir sevgi
benim fikrim ve bu tek basina yasanamaz,
nereye kadar...cikmaz sokak oluverir karsinizdaki yol
aci gunlerin yanisira, maneviyat,Mutluluk, sevinç, gülüs, samimiyet,
iyimserlik vs vs bunlar da tek basina yurutulemez ki daimi olmaz cunki,
guzellik dediginiz de baki degil, tukenir gun geldiginde...
Dogrudur, duygularim karma karisik, konudan konuya gecis yaptim belki
sonucta hepsinin ozu sevgi degilmi
yureginde sevgi tasiyan insan kimseye zarar verebilirmi
Hayat sadece sizin degil ki! Cevrene soyle bir bakman yeterli
goreceksin sonen ocaklari...yanan yurekleri...
Insan nasil duyarsiz kalabilir ki...
Hayati acisiyla, tatlisiyla paylasilanla
“her seye ragmen, yasamak ne güzel, kiymetli...”diyebilmeli...
