Huseyni
Müdavim
30. FASIL: ALLAH YOLUNDA İNFAK (MAL HARCAMAK)
Ashabdan Bazılarının Allah Yolunda İnfak Etmeleri
- Bir kişi bağlanmış bir deveyi getirerek,
“Bunu Allah yoluna bağışlıyorum” dedi. Hz. Peygamber ona,
“Bunun karşılığında, kıyamet gününde sana yedi yüz deve verilecektir ki, hepsi nişanlanmıştır” buyurdu.[1]
- Abdullah b. Samit şöyle anlatıyor: Ebuzer’le beraberdim. Maaşını getirip kendisine verdiler. Cariyesi de yanındaydı. Cariye evin ihtiyaçlarını gördükten sonra yedi dirhem arttı. Ebuzer cariyesine dirhemleri götürüp bakır parayla değiştirmesini söyledi. Ona,
“Bunu ileride başgösterecek bir ihtiyacın için saklasan olmaz mı? Veya sana gelen bir misafir için!” dedim. Cevap olarak;
“Benim dostum bana, “hangi altın ve gümüş keseye konulup da ağzı bağlanırsa, o altın ve gümüş kesede durduğu müddetçe sahibi için bir ateş koru olur” buyurdu, dedi.[2]
- Kays b. Sehl el-Ensari şöyle anlatıyor: Kardeşlerim beni Resûlullah’a şikâyet ederek,
“Malını israf ediyor, eli açıktır!” dediler. Ben de,
“Ey Allah’ın Resûlü! Ben hurmadan olan payımı alıyorum. Onu Allah yolunda ve arkadaşlarım için sarfediyorum” deyince, Hz. Peygamber benim göğsüme elini vurdu ve
“Harca! Allah da sana verecektir!” buyurdu ve sözünü üç defa tekrarladı. Bundan sonra Allah yolunda sefere çıktım. Benim bineğim olduğu gibi, kardeşlerime nisbetle param da çoktu.[3]
____________________________________
[1] Müslim, II/37; Cem’ül-Fevaid, II/3 (Nesai’den).
[2] Terğib, II/178 (İmam Ahmed’den).
[3] Terğib, II/173 (Tabarani’den).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/481