Huseyni
Müdavim
25. FASIL: SAVAŞA BAŞLARKEN DUA ETMEK
Hz. Peygamber’in Bedir’deki Duası
- Bedir günü Hz. Peygamber eshabına baktı. Üç yüz küsür kişiydiler. Müşriklere baktı, onlar da bin küsür kişiydiler. Sırtında abası ve izarı vardı. Kıbleye yönelerek,
“Ey Allah’ım! Bana vaadettiğini yerine getir. Ey Allah’ım! Eğer ehli İslâm’dan olan bu grubu helâk edersen yeryüzünde artık hiçbir zaman ibadet edilmez sana!” Hz. Peygamber durmadan bu şekilde rabbinden yardım talep ediyordu. Ta ki abası sırtından düşünceye kadar. Ebubekir yanına geldi, abasını alarak tekrar omuzlarına koydu. Sonra arkasında durarak,
“Ey Allah’ın Resülü! Rabbine yalvarışın kâfidir. Kesinlikle Rabbin sana vaadettiğini yerine getirecektir” dedi. Bunun üzerine Allah, Enfal: 8/9 ayetini indirdi.[1]
- Hz. Peygamber, Bedir gününe üç yüz on beş kişiyle çıktı. Bedir’e vardığında, “Allah’ım! Onlar yalın ayaktırlar. Onlara binekler ihsan et. Ey Allah’ım! Bunlar çıplaktırlar, bunlara elbise ihsan et. Ey Allah’ım! Bunlar açtırlar, bunları doyur” diye dua etti. Bu dua akabinde Allah, Bedir gününde galibiyeti Müslümanlar’a ihsan etti. Müslümanlar geri dönerken herkeste ya bir veya iki deve ganimet malı vardı. Açtılar, doydular.[2]
- Hz. Peygamber’in Bedir günündeki duasından daha ısrarlı kimsenin dua ettiğini işitmedim. Hz. Peygamber, “Ey Allah’ım! Sana verdiğin söz ve vaadinle yemin verdiriyorum. Ey Allah’ım! Eğer sen bu grubu helâk edersen artık yeryüzünde sana ibadet eden kalmayacak” diye dua etti. Rasûlullah bunları söyledikten sonra dönüp bize baktı. Sanki onun yüzünün yanı dolunay gibiydi. “Ve sanki ben şu anda müşriklerin düşecekleri noktalara bakıyorum” dedi.[3]
_______________________________
[1] Bidaye, III/275 (İmam Ahmed’den) Hadisi, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbn Cerir ve başkaları da rivayet etmişlerdir.
[2] Cem’ül-Fevaid, II/38 (Ebu Davud’dan).
[3] Bidaye, III/276 (Nesai’den).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/476