Ey Nebi!
Suları tutuşturan hasretini anlatmaya ne hacet,
Hilali iki eden aşkınla gel gönlümüde şalket,
Kara bulutlar üstümüzde kat kat,
Her yağmur hüzne davet, Gel ey Nebi.....
Asanla yolumuzu çiz sapmayalım,
Gel ey Nebi , bize tatlı dilinle hep rabbimizden bahset,
Gözlerimizde ki perdeyi kaldır Allah aşkına,
Beyaz tüller kalsın bakışlarınla aramızda.
Gel ey Nebi sensizlik kurşunu hep kalbimizden vuruyor bizi,
Mekkede silindi, kalbimizde duruyor hala ayaklarının izi,
Güle bahar gerek,bizim baharımız sensin,hicran oklarımızda sevdalarımız gerilsin,
Kalplerimiz hep aşkınla vurulsun,
Gel ey Nebi asırlık puytlar devrilsin,
Gel ki ümmetin sevinsin,ümmetin sevinsin.
GEl ey nebi
Veda hutbesini bir daha hiç okumayalım,
Devene emret yeniden çöksün gönül hanemize,
Misafirimiz değil, gönlümüzün sahibi gibi gel, evimizin sahibi ol bir ömür hiç gitme...
Seninle gülelim seninle ağlayalım,
Gel ey Nebi yeter böyle boynu bükük kalmayalım.
Lehebin dikenlerinden ayaklarımız kan revan oldu,
Kalbimizi durmadan hançerleyen cehiller var,
Çağlamıyor sensiz nehirler yataları dar.
Kalkmaz bu baş, kalkmaz bu baş secdeden Sen gelmeden Ya Resulallah,
Geceleri yaaar, yar diye ağlayanların var
GEl, gel ey Nebi....
Sen'siz her yer gurbet bana,
Yok mu vuslat ümidi sılaya dönüşün ne zaman,
Kalbim kalbimi kaç geçerken dönüşün,
Mecnunlar bile bir kere ölür.
Ey nebi sensiz bu benim kaçıncı ölüşüm....
Gel ey Nebi, Gel ey Nebi....
Gül kokunla sokaklara yeniden baharlar gelsin
Ey Ümmetim diyerek başla cümlelerine
Asra saadet yüzlere tebessüm gelsin
Kimsesiz çocukların yeter beklediği
Ey kimsesizlerin kimsesi nerdesin?
Gözlerimizin pınarları tükenmek üzere artık,
Kalbimizden ağlıyoruz bak mendillerimiz al rengi,
Bizimde bahtımızda var mı bilmem SANA kavuşan bir medineli sevinci
O geliyor diye bir çığlık duyulmadı, yorgun ufuktaki haberci.
Anladım, anladım bu alemde hep SANA sürgün kalacağım,
Kırk bohça içinde camlar ardından mübarek sakalının bir teliyle avunacağım,
Ebubekir'in elinde şimdi ellerin vardır,
Hasan ve Hüseyin huzurunda oynuyordur şimdi,
Fatıma annemin başı mübarek omuzlarındadır,
Ya benim ellerim, ya benim başım, ya benim hayallerim.....
Ne olur söyle bana da bir yer var mıdır?
Gül yüzünü uzaklardan da olsa görebileceğim,
Yoksa orada da mı, orada da mı bahtıma hasret yazılı..
Orada mı hayalinle avunacak yaralı gönlüm,
Mecnunlar bile bir kere ölür,
Ey Nebi bu benim SENsizlikten kaçıncı ölüşüm....
Söz: Taha
Suları tutuşturan hasretini anlatmaya ne hacet,
Hilali iki eden aşkınla gel gönlümüde şalket,
Kara bulutlar üstümüzde kat kat,
Her yağmur hüzne davet, Gel ey Nebi.....
Asanla yolumuzu çiz sapmayalım,
Gel ey Nebi , bize tatlı dilinle hep rabbimizden bahset,
Gözlerimizde ki perdeyi kaldır Allah aşkına,
Beyaz tüller kalsın bakışlarınla aramızda.
Gel ey Nebi sensizlik kurşunu hep kalbimizden vuruyor bizi,
Mekkede silindi, kalbimizde duruyor hala ayaklarının izi,
Güle bahar gerek,bizim baharımız sensin,hicran oklarımızda sevdalarımız gerilsin,
Kalplerimiz hep aşkınla vurulsun,
Gel ey Nebi asırlık puytlar devrilsin,
Gel ki ümmetin sevinsin,ümmetin sevinsin.
GEl ey nebi
Veda hutbesini bir daha hiç okumayalım,
Devene emret yeniden çöksün gönül hanemize,
Misafirimiz değil, gönlümüzün sahibi gibi gel, evimizin sahibi ol bir ömür hiç gitme...
Seninle gülelim seninle ağlayalım,
Gel ey Nebi yeter böyle boynu bükük kalmayalım.
Lehebin dikenlerinden ayaklarımız kan revan oldu,
Kalbimizi durmadan hançerleyen cehiller var,
Çağlamıyor sensiz nehirler yataları dar.
Kalkmaz bu baş, kalkmaz bu baş secdeden Sen gelmeden Ya Resulallah,
Geceleri yaaar, yar diye ağlayanların var
GEl, gel ey Nebi....
Sen'siz her yer gurbet bana,
Yok mu vuslat ümidi sılaya dönüşün ne zaman,
Kalbim kalbimi kaç geçerken dönüşün,
Mecnunlar bile bir kere ölür.
Ey nebi sensiz bu benim kaçıncı ölüşüm....
Gel ey Nebi, Gel ey Nebi....
Gül kokunla sokaklara yeniden baharlar gelsin
Ey Ümmetim diyerek başla cümlelerine
Asra saadet yüzlere tebessüm gelsin
Kimsesiz çocukların yeter beklediği
Ey kimsesizlerin kimsesi nerdesin?
Gözlerimizin pınarları tükenmek üzere artık,
Kalbimizden ağlıyoruz bak mendillerimiz al rengi,
Bizimde bahtımızda var mı bilmem SANA kavuşan bir medineli sevinci
O geliyor diye bir çığlık duyulmadı, yorgun ufuktaki haberci.
Anladım, anladım bu alemde hep SANA sürgün kalacağım,
Kırk bohça içinde camlar ardından mübarek sakalının bir teliyle avunacağım,
Ebubekir'in elinde şimdi ellerin vardır,
Hasan ve Hüseyin huzurunda oynuyordur şimdi,
Fatıma annemin başı mübarek omuzlarındadır,
Ya benim ellerim, ya benim başım, ya benim hayallerim.....
Ne olur söyle bana da bir yer var mıdır?
Gül yüzünü uzaklardan da olsa görebileceğim,
Yoksa orada da mı, orada da mı bahtıma hasret yazılı..
Orada mı hayalinle avunacak yaralı gönlüm,
Mecnunlar bile bir kere ölür,
Ey Nebi bu benim SENsizlikten kaçıncı ölüşüm....
Söz: Taha
