Son Şahitler'den Abdullah Yeğin anlatıyor:
1953 seneleri zannederim, Çamlıca'da köşkü bulunan Barla'lı eski talebelerinden bir zat Üstad Bediüzzaman Said Nursi'yi oraya davet etti. Üstad o gün benimle gitmişti. Yanımızda bir de şoför vardı. Çamlıca'ya vardık. Bir kaç zat da oraya gelmişlerdi.
Öğle vakti yemek geldi. Fevkalâde bir ziyafet vardı. Üstad'ımız hane sahibine fevkalâde memnuniyetini söyledi ve sofraya oturmadı. "Ben rahatsızım, midem rahatsız oluyor, bana bir parça ayırın, verin" diyerek bizden ayrı bir ağacın altına giderek sadece bir kap yemekten bir parça yemişti. "Bunu padişah ziyafeti olarak kabul ediyorum" diye ev sahibi zata iltifat etti.
Sonra arabada gelirken bana iktisattan ve böyle ziyafetlerin zararlarından ve su-i istimal edildiğinden, din hizmeti mukabilinde karşılık almanın zararlarından, bu gibi zevkli, dünyevî ahvalin faniliğinden bahsederek tenbihatta bulunmuştu.
(Son Şahitler)
1953 seneleri zannederim, Çamlıca'da köşkü bulunan Barla'lı eski talebelerinden bir zat Üstad Bediüzzaman Said Nursi'yi oraya davet etti. Üstad o gün benimle gitmişti. Yanımızda bir de şoför vardı. Çamlıca'ya vardık. Bir kaç zat da oraya gelmişlerdi.
Öğle vakti yemek geldi. Fevkalâde bir ziyafet vardı. Üstad'ımız hane sahibine fevkalâde memnuniyetini söyledi ve sofraya oturmadı. "Ben rahatsızım, midem rahatsız oluyor, bana bir parça ayırın, verin" diyerek bizden ayrı bir ağacın altına giderek sadece bir kap yemekten bir parça yemişti. "Bunu padişah ziyafeti olarak kabul ediyorum" diye ev sahibi zata iltifat etti.
Sonra arabada gelirken bana iktisattan ve böyle ziyafetlerin zararlarından ve su-i istimal edildiğinden, din hizmeti mukabilinde karşılık almanın zararlarından, bu gibi zevkli, dünyevî ahvalin faniliğinden bahsederek tenbihatta bulunmuştu.
(Son Şahitler)