Kýrýk Testi
Well-known member
Ömer İbnü’l-Hattâb (r.a.), sonraları bütün kuvvetiyle destekleyeceği İslâm dâvâsının başta açıkça düşmanı idi. Resulullah (a.s.m.) şöyle dua ederdi: “Allah’ım, İslâmı şu iki şahıstan bana en sevgili olanla aziz kıl: Ebû Cehil veya Ömer İbnü’l-Hattâb ile.” Hz. Ömer, 26 yaşlarındayken İslâmiyeti kabul ederek ilk Müslüman olanların kırkıncısı oldu. Hakkı bâtıldan ayırdığı için Resul-i Ekrem tarafından “Ömerü’l-Fârûk” ünvânı verildi.
Peygamber Efendimizin önemli kararlar alacağı zaman görüşüne başvurduğu kimselerin başında gelirdi. Onun ileri sürdüğü görüşler o kadar isabetliydi ki, bazı âyetler onun daha önce işaret ettiğine uygun olarak nazil oluyordu. Peygamber Efendimiz (a.s.m.) onun bu durumunu şu sözleriyle ifade etmiştir: “Allah, hakkı Ömer’in dili ve kalbi üzere kıldı.” (Üstü’l-Ğâbe, IV, 151)
Hz. Ebû Bekir hastalanınca, halifelik için Hz. Ömer’i uygun bulduğunu Ashaba söylemiş ve onların fikrini sormuştu. Ashâb da ittifakla “Bu iş için Ömer’den daha münasibi yoktur” diye cevap verdiler. Böylece Hz. Ömer, Hz. Ebû Bekir’in (r.a.) teklifi ve Ashâbın tasdikiyle halifelik makamına getirildi.
Halife olduktan sonra kendisine “Emîrü’l-Mü’minîn” (Müslümanların Önderi) ünvânı verildi.
Hz. Ömer devrinde İslâm devletinin sınırları çok büyüdü ve genişledi. Onun zamanında; Şam, Kudüs, Medâin, İskenderiye, İsfahan, Trablus ve Azerbaycan fethedildi, Kûfe ve Basra şehirleri kuruldu.
Hz. Ömer, Resulullahın (a.s.m.) vahiy ile esaslarını ortaya koyduğu İslâm devleti binasına sosyal ve siyasal bir çehre kazandırdı. Müslüman olmayan tebaanın bağlı bulunduğu idare esasları, askerî maaşları tayin eden bir kayıt defterinin (dîvân) tesisi, İslâmiyetin gelecekte büyük şehirlerini meydana getirecek olan ordugâhların meydana gelmesi, kadı (hâkim) dairesinin kurulması gibi daha bir çok düzenleme onun zamanında gerçekleştirildi. Hicrî takvimi ilk defa o başlattı.
Hz. Ömer, 644 yılında, sabah namazını kıldırmak üzere mescide giderken, Ebû Lü’lü adlı Hıristiyan bir köle tarafından hançerle şehit edildi. Hilâfeti on sene, altı ay sürmüştür.
Peygamber Efendimizin önemli kararlar alacağı zaman görüşüne başvurduğu kimselerin başında gelirdi. Onun ileri sürdüğü görüşler o kadar isabetliydi ki, bazı âyetler onun daha önce işaret ettiğine uygun olarak nazil oluyordu. Peygamber Efendimiz (a.s.m.) onun bu durumunu şu sözleriyle ifade etmiştir: “Allah, hakkı Ömer’in dili ve kalbi üzere kıldı.” (Üstü’l-Ğâbe, IV, 151)
Hz. Ebû Bekir hastalanınca, halifelik için Hz. Ömer’i uygun bulduğunu Ashaba söylemiş ve onların fikrini sormuştu. Ashâb da ittifakla “Bu iş için Ömer’den daha münasibi yoktur” diye cevap verdiler. Böylece Hz. Ömer, Hz. Ebû Bekir’in (r.a.) teklifi ve Ashâbın tasdikiyle halifelik makamına getirildi.
Halife olduktan sonra kendisine “Emîrü’l-Mü’minîn” (Müslümanların Önderi) ünvânı verildi.
Hz. Ömer devrinde İslâm devletinin sınırları çok büyüdü ve genişledi. Onun zamanında; Şam, Kudüs, Medâin, İskenderiye, İsfahan, Trablus ve Azerbaycan fethedildi, Kûfe ve Basra şehirleri kuruldu.
Hz. Ömer, Resulullahın (a.s.m.) vahiy ile esaslarını ortaya koyduğu İslâm devleti binasına sosyal ve siyasal bir çehre kazandırdı. Müslüman olmayan tebaanın bağlı bulunduğu idare esasları, askerî maaşları tayin eden bir kayıt defterinin (dîvân) tesisi, İslâmiyetin gelecekte büyük şehirlerini meydana getirecek olan ordugâhların meydana gelmesi, kadı (hâkim) dairesinin kurulması gibi daha bir çok düzenleme onun zamanında gerçekleştirildi. Hicrî takvimi ilk defa o başlattı.
Hz. Ömer, 644 yılında, sabah namazını kıldırmak üzere mescide giderken, Ebû Lü’lü adlı Hıristiyan bir köle tarafından hançerle şehit edildi. Hilâfeti on sene, altı ay sürmüştür.