Nefis, neden kendisini kader ve sıfat-ı ilahiyenin tecelliyat dairesinden hariç addeder?
"..nefis kendisini kader ve sıfat-ı ilahiyenin tecelliyat dairesinden hariç addeder.Sonra tecelliyata mazhar olanlardan birisinin mevkiinde kendisini farz eder.Onda fena olur.Sonra başlar bazı te'viller ile o şeyide Allahın mülkünden,tasarrufundan çıkartır.Kendisinin giymiş olduğu şirk-i hafiyi giydirir.Ve şirk-i hafiden aldığı bazı halleri o masumada aksettirir."Bu cümleyi açarmısınız.
İnsanın nefsinde, insanı dalalete ve küfre sevk edecek çok cihaz ve hissiyatlar vardır. Bu manaya üstat şöyle işaret ediyor: Zira, insan, cibilliyeti ve fıtratı hasebiyle nefsini sever. Belki, evvelâ ve bizzat yalnız zâtını sever; başka her şeyi nefsine feda eder. Mâbuda lâyık bir tarzda nefsini metheder; mâbuda lâyık bir tenzihle nefsini meâyipten tenzih ve tebrie eder.
Elden geldiği kadar kusurları kendine lâyık görmez ve kabul etmez. Nefsine perestiş eder tarzında, şiddetle müdafaa eder.
Hattâ, fıtratında tevdi edilen ve Mâbud-u Hakikînin hamd ve tesbihi için ona verilen cihazat ve istidadı kendi nefsine sarf ederek, "Nefsinin arzusunu kendine mâbud edinen kimse." Furkan Sûresi, 25:43 sırrına mazhar olur.
Kendini görür, kendine güvenir, kendini beğenir. Bu cihaz ve hissiyatların inkişaf ve işlemesi ile insan, firavun gibi, artık Allah’a karşı dava ve meydan okumaya başlar. Cenab-ı Hakkın mülkünden kendini ayrı tutar. Kendini Allah’ın isim ve sıfatlarının tecelli dairesinin dışında sayar. Allah’ın ilmi beni kuşatmaz.
Allah’ın kudreti bana tesir etmez diye davalara ve sapmalara başlar. Bu halet, karakterine tam yerleşip oturunca, etrafındaki başka mahluklara nazar ettiği zaman, onları da kendi gibi görüp, şirkini ihraç etmeye başlar. Tecelliyata mazhar olan başka mahluklarda fena olması ise, onların yerine kendini koyar ve kendindeki hastalığı onlara tatbik eder ve bazı safsata, felsefi tevil ve fikirler ile onları Allah’ın tasarruf ve mülkünden çıkartır.
Kendi şirk haletini o masum mahluklara da yansıtır. Yani onlar da benim gibi müstakil, Allah’ın tedbir ve tasarrufunda değiller diye kabul eder.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale-i Nur Editör
"..nefis kendisini kader ve sıfat-ı ilahiyenin tecelliyat dairesinden hariç addeder.Sonra tecelliyata mazhar olanlardan birisinin mevkiinde kendisini farz eder.Onda fena olur.Sonra başlar bazı te'viller ile o şeyide Allahın mülkünden,tasarrufundan çıkartır.Kendisinin giymiş olduğu şirk-i hafiyi giydirir.Ve şirk-i hafiden aldığı bazı halleri o masumada aksettirir."Bu cümleyi açarmısınız.
İnsanın nefsinde, insanı dalalete ve küfre sevk edecek çok cihaz ve hissiyatlar vardır. Bu manaya üstat şöyle işaret ediyor: Zira, insan, cibilliyeti ve fıtratı hasebiyle nefsini sever. Belki, evvelâ ve bizzat yalnız zâtını sever; başka her şeyi nefsine feda eder. Mâbuda lâyık bir tarzda nefsini metheder; mâbuda lâyık bir tenzihle nefsini meâyipten tenzih ve tebrie eder.
Elden geldiği kadar kusurları kendine lâyık görmez ve kabul etmez. Nefsine perestiş eder tarzında, şiddetle müdafaa eder.
Hattâ, fıtratında tevdi edilen ve Mâbud-u Hakikînin hamd ve tesbihi için ona verilen cihazat ve istidadı kendi nefsine sarf ederek, "Nefsinin arzusunu kendine mâbud edinen kimse." Furkan Sûresi, 25:43 sırrına mazhar olur.
Kendini görür, kendine güvenir, kendini beğenir. Bu cihaz ve hissiyatların inkişaf ve işlemesi ile insan, firavun gibi, artık Allah’a karşı dava ve meydan okumaya başlar. Cenab-ı Hakkın mülkünden kendini ayrı tutar. Kendini Allah’ın isim ve sıfatlarının tecelli dairesinin dışında sayar. Allah’ın ilmi beni kuşatmaz.
Allah’ın kudreti bana tesir etmez diye davalara ve sapmalara başlar. Bu halet, karakterine tam yerleşip oturunca, etrafındaki başka mahluklara nazar ettiği zaman, onları da kendi gibi görüp, şirkini ihraç etmeye başlar. Tecelliyata mazhar olan başka mahluklarda fena olması ise, onların yerine kendini koyar ve kendindeki hastalığı onlara tatbik eder ve bazı safsata, felsefi tevil ve fikirler ile onları Allah’ın tasarruf ve mülkünden çıkartır.
Kendi şirk haletini o masum mahluklara da yansıtır. Yani onlar da benim gibi müstakil, Allah’ın tedbir ve tasarrufunda değiller diye kabul eder.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale-i Nur Editör
