Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Kütüphane
Makale - Menkıbe ve Denemeler
Menkıbeler ve Kıssadan Hisseler..
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="ABDULLAH4" data-source="post: 429311" data-attributes="member: 1004566"><p><span style="font-family: 'georgia'"><span style="font-size: 12px"><strong>Helal olan, helal yiyenlere gelir</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'georgia'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'georgia'"><span style="font-size: 12px"><strong>Ebû Saîd küçük yaşta babasının yanında velî zâtların sohbetlerine giderdi.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'georgia'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'georgia'"><span style="font-size: 12px">Kur’ân-ı kerîm okumaya başladığı zaman babası onu Cumâ namazlarına götürmeye başladı. Bir seferinde yolda zamânın büyük âlimlerinden ve tasavvuf büyüklerinden Ebü’l-Kâsım Bişr ile karşılaştılar. Ebü’l-Kâsım onları görünce, Ebü’l-Hayr Muhammed’e; “Bu çocuk kimindir?” diye sordu. “Bizimdir.” cevâbını verdi.Bunun üzerine gözleri dalan Ebü’l-Kâsım; “Evliyâlık makâmının boş kalacağını, bu dervişlerin, talebelerin bizden sonra zâyi olacaklarını görürken bu dünyâdan gönül huzûru ile nasıl ayrılabilirim. Şimdi bu çocuğu görünce gönlüm rahatladı. Zîrâ velîlik makâmı buna nasîb olacak. Namazdan çıkınca, çocuğu bizim yanımıza getir.” dedi. Namazdan çıkınca Ebü’l-Kâsım Bişr’in yanına gittiler. O büyük zât Ebû Saîd’in babasına; “Ebû Saîd’i tutuver. Şu yüksekçe yerde ekmek vardır. Onu uzanıp alsın.” dedi. Babası kaldırınca, Ebû Saîd oradan ekmeği aldı. Ekmek arpadan olup, sıcaktı. Sıcaklığını elinde hissediyordu. Ebü’l-Kâsım ekmeği alıp, yarısını Ebû Saîd’e verdi ve; “Ye!” dedi. Yarısını da kendisi yedi. Bunun üzerine babası; “Efendim bu ekmekten bana vermeyişinizin hikmeti nedir?” diye sordu.Ebü’l-Kâsım Bişr; “Ey Ebü’l-Hayr! O ekmeği otuz sene önce oraya koymuştum. Bize; insanların mânen ihyâsı, irşadları, doğru yolu bulmaları bu ekmeğin elinde sıcak olduğu kimse ile olacaktır.” diye bildirildi. Müjdelenen kimse senin bu çocuğundur.” buyurdu. Sonra Ebû Saîd’e dönerek; “Bu kelimeleri hâtırında tut. Dâimâ söyle. Sübhâneke ve bi hamdike alâ hilmike ba’de ilmike subhâneke ve bihamdike alâ afvike ba’de kudretike.” Ebû Saîd Mîhenî bu sözleri ezberleyip devamlı söylerdi.</span></span></p><p><span style="font-family: 'georgia'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ABDULLAH4, post: 429311, member: 1004566"] [FONT=georgia][SIZE=3][B]Helal olan, helal yiyenlere gelir[/B] [B]Ebû Saîd küçük yaşta babasının yanında velî zâtların sohbetlerine giderdi.[/B] Kur’ân-ı kerîm okumaya başladığı zaman babası onu Cumâ namazlarına götürmeye başladı. Bir seferinde yolda zamânın büyük âlimlerinden ve tasavvuf büyüklerinden Ebü’l-Kâsım Bişr ile karşılaştılar. Ebü’l-Kâsım onları görünce, Ebü’l-Hayr Muhammed’e; “Bu çocuk kimindir?” diye sordu. “Bizimdir.” cevâbını verdi.Bunun üzerine gözleri dalan Ebü’l-Kâsım; “Evliyâlık makâmının boş kalacağını, bu dervişlerin, talebelerin bizden sonra zâyi olacaklarını görürken bu dünyâdan gönül huzûru ile nasıl ayrılabilirim. Şimdi bu çocuğu görünce gönlüm rahatladı. Zîrâ velîlik makâmı buna nasîb olacak. Namazdan çıkınca, çocuğu bizim yanımıza getir.” dedi. Namazdan çıkınca Ebü’l-Kâsım Bişr’in yanına gittiler. O büyük zât Ebû Saîd’in babasına; “Ebû Saîd’i tutuver. Şu yüksekçe yerde ekmek vardır. Onu uzanıp alsın.” dedi. Babası kaldırınca, Ebû Saîd oradan ekmeği aldı. Ekmek arpadan olup, sıcaktı. Sıcaklığını elinde hissediyordu. Ebü’l-Kâsım ekmeği alıp, yarısını Ebû Saîd’e verdi ve; “Ye!” dedi. Yarısını da kendisi yedi. Bunun üzerine babası; “Efendim bu ekmekten bana vermeyişinizin hikmeti nedir?” diye sordu.Ebü’l-Kâsım Bişr; “Ey Ebü’l-Hayr! O ekmeği otuz sene önce oraya koymuştum. Bize; insanların mânen ihyâsı, irşadları, doğru yolu bulmaları bu ekmeğin elinde sıcak olduğu kimse ile olacaktır.” diye bildirildi. Müjdelenen kimse senin bu çocuğundur.” buyurdu. Sonra Ebû Saîd’e dönerek; “Bu kelimeleri hâtırında tut. Dâimâ söyle. Sübhâneke ve bi hamdike alâ hilmike ba’de ilmike subhâneke ve bihamdike alâ afvike ba’de kudretike.” Ebû Saîd Mîhenî bu sözleri ezberleyip devamlı söylerdi. [/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Kütüphane
Makale - Menkıbe ve Denemeler
Menkıbeler ve Kıssadan Hisseler..
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst