Bayezid-i Bestami küçükken soguk bir kis gecesinde, annesi ile yatsi namazini kilip yatmisti. Gece yarisina dogru annesi uyandi. Çok susamisti. Ogluna seslendi: “Oglum, bir bardak su verir misin?” Hemen yatagindan firlayan, küçük Bayezid, su testisine bakti. Fakat içinde su yoktu. Annesine: “Annecigim, testide su yok ben hemen doldurup geleyim.” dedi.Kosarak disari çikti. Her yer buz ile kapliydi. Zorlukla testiyi doldurup geri döndü. Fakat, geri dönene kadar annesi tekrar uyumustu. Annesini uyandirmaya kiyamadi. Elinde su dolu bardak ile, annesinin bas ucunda beklemeye basladi.Hava çok soguk oldugu için, bir müddet sonra soguktan titremeye basladi. Elleri de buzdan testiye yapismisti. Buna ragmen, bardagi birakip yatmadi. Annesinin uyandiginda: “Hani su!” diyerek üzüleceginden korkuyordu. Annesini üzmemek için, her türlü sikintiya katlanmaya razi idi.Elinde su bardagi saatlerce ayakta annesinin uyanmasini bekledi. Nihayet, annesi: “Su! Su!” diye mirildanmaya basladi. Hemen: “Buyur annecigim, suyun hazir!” dedi. Annesi daha ilk sözünde suyun hazir olmasini anlayamadi. Ogluna sordu: “Oglum ne çabuk getirdin?” Bayezid söyle dedi: “Annecigim, daha önce uyandiginda, su istemistin. O zaman su olmadigi için, testiyi doldurmaya gittim. Geldigimde senin daldigini gördüm. Uyanmani bekledim.” Oglunun bu kadar, sadakatli olduguna çok sevinen annesi sevinçten agladi. Allah-u Zülcelal kendisine böyle bir ogul ihsan ettigi için sükretti: “Ya Rabbi! Ben oglumdan raziyim, sen de razi ol.” dedi.Annesinin duasi sebebiyle, Bayezid-i Bestami, Evliyalikta yüksek derecelere kavustu. Allahu Zülcelal’in dostlarindan oldu. Hatta kendisine: “Bu derecelere nasil kavustunuz?” diye sorduklarinda, Bayezid-i Bestami: “Annemin rizasini almakla!” demistir.“Ve Biz, insana anne ve babasina (bakmasini) vasiyet ettik (farz kildik).Onu, annesi zorluk üzerine zorlukla tasidi. Ve onun sütten kesilmesi iki yildir. (Hem) Bana (hem) anne ve babana sükret!Dönüs, Bana’dir.”[Lokman, 14]
