Yıllar var ki, bir Tuna akar yalnız ellerde
Akar... Yorgun yorgun toprağına
Zamanlar akıp gitmiş sızılarından ağır ağır
Yağmurlar dindirmiş yorgunluğunu
Asırlar var ki, kanlar dökülmüş uğruna
Şahlanan yiğitler solmuş yamaçlarında
Kefenler yıkanmış sularında
Kızıllığını doldurmuş avuçlarına
Damlalar süzülmüş al yanaklarına
Sen ağla, ağla Tunam
Sana adanmış tarihe.
Soğuk gecelerinde sevdalılar tutmuş nöbetini
Selâmını iletmişler yitik diyarlara
Umuda sarılan kalemler yazmış destanını
Düşler akıp gitmiş kavuşma özlemiyle
Sen yan, yan Tunam
Sana vefalı sevdalıya.
Yıllar sonra...
Sadece niyetler kalmış damarlarında
Beklenen gönüller bir yudum su içer diye;
Tohumlar salmışlar yeşertmen için
Bedeller vermişler ödemen için
Duygular vermişler anlatman için
Umutlar vermişler yaşatman için
Ve sen haykır, haykır Tunam
Sevdanın yükünü.