Mâdem güneş gibi, gündüz gibi, zemin yüzünde bir umûmi rahmet ve ihâtalı bir şefkat ve kerem, gözümüzle görüyoruz. Meselâ o rahmet, her baharda umum ağaçlan ve meyveli nebatlan Cennet hûrileri gibi giydirip, süslendirip, ellerine her çeşit meyveleri verip, bizlere uzatıp, 'Haydi alınız, yiyiniz!' dediği gibi, bir zehirli sineğin eliyle bizlere şifâlı, tatlı balı yedirdiği... ( Tarihçe-i Hayat)