NEDENSE AŞKA DAİR
- Konbuyu başlatan Nevzatt
- Başlangıç tarihi
- Durum
herşey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak,örneğin uçurtma,mesela
altına konabilir
bir ayağı ötekilerden kısaolduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
bir ömür üzerine.
bir beyaz kağıda
her şey yazılabilir
senin dışında
güzelliğine benzetme bulmak zor
sen en iyisi sana benzemye çalışan
her şeyden
bir gülden, bir ilk, bir sonbahardan sor
belki tabiattadır çaresi
senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
ve benim
bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
anlarım bitkiden filan
ama anlatamam
toprağın güneşle konuşmasını
sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla.
sen bana ışık ver yeter
bende filiz çok
köklerim içimde gizli
gelen giden,açan soran,bere budak yok
bir şiir istersin,
"içinde benzetmeler olan"
kusura bakma sevgilim
heybemde sana benzeyecek kadar
güzel bir şey yok.
uzun bir yoldan gelen
tedariksiz katıksız bir yolcuyum
yaralı yarasız sevdalardan geçtim
koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
her şeyi anlattım
olan, olmayan,acıtan, sancıtan
bilsem ki sana varmak içindi
bütün mola sancıları
bütün stabilize arkadaşlıklar
daha hızlı koşardım
severadım gelirdim
gözlerinin mercam maviliğine
sana bakmak
suya bakmaktır
sana bakmak
bir mucizeyi anlamaktır
sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
aşk sorgusunda şahanem
yalnız kelepçeler sanıktır
ne yazsam olmuyor
çünkü bilenler hatırlar
hem yapılmış,hem yapma çiçek satanlar
bahçıvan değil tüccarlardır
sen öyle göz
sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır.
bir tek söz kalır
dişlerimin arasından
ben sana gülüm derim
gülün ömrü uzmaya başlar
verdiğim bütün sözler
sende kalsın isterim
ben sana gülüm derim
gül sana benzediği için ölümsüz
yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz.
sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
herşey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
*** GiRiş: XaYaL (DoKuNM@ )
bir beyaz kağıtla
uçak,örneğin uçurtma,mesela
altına konabilir
bir ayağı ötekilerden kısaolduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
bir ömür üzerine.
bir beyaz kağıda
her şey yazılabilir
senin dışında
güzelliğine benzetme bulmak zor
sen en iyisi sana benzemye çalışan
her şeyden
bir gülden, bir ilk, bir sonbahardan sor
belki tabiattadır çaresi
senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
ve benim
bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
anlarım bitkiden filan
ama anlatamam
toprağın güneşle konuşmasını
sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla.
sen bana ışık ver yeter
bende filiz çok
köklerim içimde gizli
gelen giden,açan soran,bere budak yok
bir şiir istersin,
"içinde benzetmeler olan"
kusura bakma sevgilim
heybemde sana benzeyecek kadar
güzel bir şey yok.
uzun bir yoldan gelen
tedariksiz katıksız bir yolcuyum
yaralı yarasız sevdalardan geçtim
koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
her şeyi anlattım
olan, olmayan,acıtan, sancıtan
bilsem ki sana varmak içindi
bütün mola sancıları
bütün stabilize arkadaşlıklar
daha hızlı koşardım
severadım gelirdim
gözlerinin mercam maviliğine
sana bakmak
suya bakmaktır
sana bakmak
bir mucizeyi anlamaktır
sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
aşk sorgusunda şahanem
yalnız kelepçeler sanıktır
ne yazsam olmuyor
çünkü bilenler hatırlar
hem yapılmış,hem yapma çiçek satanlar
bahçıvan değil tüccarlardır
sen öyle göz
sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır.
bir tek söz kalır
dişlerimin arasından
ben sana gülüm derim
gülün ömrü uzmaya başlar
verdiğim bütün sözler
sende kalsın isterim
ben sana gülüm derim
gül sana benzediği için ölümsüz
yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz.
sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
herşey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
*** GiRiş: XaYaL (DoKuNM@ )
Aşk deyince çık ölüm deyince çıkma...
Hangi acıyı avuçladımsa sen kokuyordu, hangi ayrılığa dokunduysam gölgen. Hep yorgun yürüdü giden, hep ilk günki gibi gelen. Seni hiç gelmelerinde göremedi gözlerim. O yüzden sevinçlerin yalancısıdır seçtiğim kelimeler. Sadağımdaki okların ucu hep kalbime varıyordu, hep sana atacakken kalbimi acıtıyordu anladım. Ellerim oklara giderken o yüzden titrermiş. Titremeler ellerimden yadigarmış sana anladım. Aşk bize bir ırmaktan hatıra kalmış. Suyu kesilmiş, yatağını terketmiş bir ırmaktan. Kıtalar boyu uzanan, arandıkça kaybolan bir ırmaktan. Dünyalara sığmamışta, aranırken gözlerimizde bulunmuş bir ırmaktan. O yüzden okumuzu çıkarırken sadaktan, ucu ıslaktır o yüzden.
Şimdi yüreğine bir mülteci gibi dokunan kelimelerim, bir mızrağın ucu kadar uzaklıktadır gözlerine. Miğferlerin şavkında yürümüş gitmiş bir kahraman gibidir aşk şimdi bize. Gözlerimizi kamaştırmış bakire bir güneş ışığıdır. Yüreklerimizdeki yanıklar ki acemi yalnızlıklardan kalmadır. Yalın ayak yürünmüş, yüründükçe eksilmiş, toprak kaymalarına direnememiş bir yalnızlıktan. Çöller bu yüzden annem gibidir, yağmur bu yüzden iğreti. Ellerin bu yüzden uzağımdadır, sahibini arayan oklar bu yüzden sadağımda. Yokluk bu yüzden hep sol yanımda. Sol yanım bu yüzden sende kalmıştır.
Sen benden vaveyla bekledin, ben içimde büyüttüm cam kırıklarını. Vaveylam kendi intiharına yetti, ötekilerin payına ölümcül susmalarımı bıraktım. En güzel susuşlarımla sustum, en güzel anlatabileyim diye anlatmak istediklerimi. Bilemedim ümmi bakışlarla karşılanacaktı susmalarım, senden başkası anlamayacaktı ağızsız dilsiz kelimelerimden.
Sana en güzel susmalarımı bıraktım, sözlüklerin keşfedemediği suskunluklarımdan derlenmiş. Gözlerimden akıttığım ırmaklarla yeşertilmiş kelimeler. Ucu sadağımdan ötede kalbime varan kelimelerle beslenmiş susmalar.
Ümidim sendeydi, umut senin kapında kalmıştı en son. En son biz söz vermiştik gözlerimizle. En son senden bana bir söz miras kalmıştı sevgili. Şimdi terleyen avuçlarımın yerini titreyen ellerime bırakırken ne senden ne sevdamdan vazgeçmiş değilim. Karanlık kuyulara vaveyla tadında susmalar bırakıyorum. Her dem yeniliyorum zamana ve her dem yeniliyorum biatımı.
Sen seni benden koparmak isteyenlere aldanma, kaçırma gözlerini benden, çölüme bir çiçek gibi selamını düşür, ben sularım gözlerimden derlediğim ırmaklarla. Firkatin narı yetişir, kaçma.
Ey sevgili,
Aşk deyince çık ölüm deyince çıkma...
Hangi acıyı avuçladımsa sen kokuyordu, hangi ayrılığa dokunduysam gölgen. Hep yorgun yürüdü giden, hep ilk günki gibi gelen. Seni hiç gelmelerinde göremedi gözlerim. O yüzden sevinçlerin yalancısıdır seçtiğim kelimeler. Sadağımdaki okların ucu hep kalbime varıyordu, hep sana atacakken kalbimi acıtıyordu anladım. Ellerim oklara giderken o yüzden titrermiş. Titremeler ellerimden yadigarmış sana anladım. Aşk bize bir ırmaktan hatıra kalmış. Suyu kesilmiş, yatağını terketmiş bir ırmaktan. Kıtalar boyu uzanan, arandıkça kaybolan bir ırmaktan. Dünyalara sığmamışta, aranırken gözlerimizde bulunmuş bir ırmaktan. O yüzden okumuzu çıkarırken sadaktan, ucu ıslaktır o yüzden.
Şimdi yüreğine bir mülteci gibi dokunan kelimelerim, bir mızrağın ucu kadar uzaklıktadır gözlerine. Miğferlerin şavkında yürümüş gitmiş bir kahraman gibidir aşk şimdi bize. Gözlerimizi kamaştırmış bakire bir güneş ışığıdır. Yüreklerimizdeki yanıklar ki acemi yalnızlıklardan kalmadır. Yalın ayak yürünmüş, yüründükçe eksilmiş, toprak kaymalarına direnememiş bir yalnızlıktan. Çöller bu yüzden annem gibidir, yağmur bu yüzden iğreti. Ellerin bu yüzden uzağımdadır, sahibini arayan oklar bu yüzden sadağımda. Yokluk bu yüzden hep sol yanımda. Sol yanım bu yüzden sende kalmıştır.
Sen benden vaveyla bekledin, ben içimde büyüttüm cam kırıklarını. Vaveylam kendi intiharına yetti, ötekilerin payına ölümcül susmalarımı bıraktım. En güzel susuşlarımla sustum, en güzel anlatabileyim diye anlatmak istediklerimi. Bilemedim ümmi bakışlarla karşılanacaktı susmalarım, senden başkası anlamayacaktı ağızsız dilsiz kelimelerimden.
Sana en güzel susmalarımı bıraktım, sözlüklerin keşfedemediği suskunluklarımdan derlenmiş. Gözlerimden akıttığım ırmaklarla yeşertilmiş kelimeler. Ucu sadağımdan ötede kalbime varan kelimelerle beslenmiş susmalar.
Ümidim sendeydi, umut senin kapında kalmıştı en son. En son biz söz vermiştik gözlerimizle. En son senden bana bir söz miras kalmıştı sevgili. Şimdi terleyen avuçlarımın yerini titreyen ellerime bırakırken ne senden ne sevdamdan vazgeçmiş değilim. Karanlık kuyulara vaveyla tadında susmalar bırakıyorum. Her dem yeniliyorum zamana ve her dem yeniliyorum biatımı.
Sen seni benden koparmak isteyenlere aldanma, kaçırma gözlerini benden, çölüme bir çiçek gibi selamını düşür, ben sularım gözlerimden derlediğim ırmaklarla. Firkatin narı yetişir, kaçma.
Ey sevgili,
Aşk deyince çık ölüm deyince çıkma...
Ne desem ki...
Ne desem ki... Aşık olmamak ve olamamakla suçlu sanığım... Ne garip bu suçu işleyip işlemediğimden de emin değilim hatırlamıyorum... tetiği ben mi çektim o an... Aşk tediğini ben çekmişim ki ölen birisi var ve çektiğim için beni mahkmeye tabi tutuyorlar... ne garib Aşak kurşunundan yaralı olan hem hakim hem müddei... çektiğimin bile farkında değilim... Ne dese hakim ... bilmiyorum diyeceğim... Ne ile suçlasa savcı yine bilmiyorum diyeceğim...
Ama eski zamandaki padişahlar gibi... fermanını okutur ki halka "kimse duyduk duymadık demesin"... yani duymamak bilmemek suçu işlememede kusur teşkil etmiyor...
Duyduk duymadık demeyin kim ki birini kendine gay-ı ihtiyarıyla aşık ederse bilinsin ki o kişi ona aşık değilse ve aşık olmazsa tez zamanda boynu vurula. O ilişki kesile. Yusuf yüzlü ise yüzüne kezzap döküle. Bin adet kırbaç vurula. Avukat tutmaya hakkı vardır ama "konuştuğunuz her şey aleyhinize delil olarak" kullanılabilir... Aşk... işte aşk... bu sebeble sükut lazım...konuşmamak...
Ne desem ki... saçlarım kadar başım olsa Aşk'a feda olsun... feda olsun... az vurulmadı boynum... az vurulmadı... belki yine vurulacak
Ne desem ki... Aşık olmamak ve olamamakla suçlu sanığım... Ne garip bu suçu işleyip işlemediğimden de emin değilim hatırlamıyorum... tetiği ben mi çektim o an... Aşk tediğini ben çekmişim ki ölen birisi var ve çektiğim için beni mahkmeye tabi tutuyorlar... ne garib Aşak kurşunundan yaralı olan hem hakim hem müddei... çektiğimin bile farkında değilim... Ne dese hakim ... bilmiyorum diyeceğim... Ne ile suçlasa savcı yine bilmiyorum diyeceğim...
Ama eski zamandaki padişahlar gibi... fermanını okutur ki halka "kimse duyduk duymadık demesin"... yani duymamak bilmemek suçu işlememede kusur teşkil etmiyor...
Duyduk duymadık demeyin kim ki birini kendine gay-ı ihtiyarıyla aşık ederse bilinsin ki o kişi ona aşık değilse ve aşık olmazsa tez zamanda boynu vurula. O ilişki kesile. Yusuf yüzlü ise yüzüne kezzap döküle. Bin adet kırbaç vurula. Avukat tutmaya hakkı vardır ama "konuştuğunuz her şey aleyhinize delil olarak" kullanılabilir... Aşk... işte aşk... bu sebeble sükut lazım...konuşmamak...
Ne desem ki... saçlarım kadar başım olsa Aşk'a feda olsun... feda olsun... az vurulmadı boynum... az vurulmadı... belki yine vurulacak
SUCLUSUN!
Yürek sevmiş, sevilmemiş, inat etmiş falan filan..Oturmuş ve yazmış.. Eskidi herşey, herşey nasıl kolay eskirse.. Kim eskimez ki, ya DA NE eskimez hayatına dair yaşadıkların içinde. Yeninin, yenilenmenin anlamını bir dakika sonrası eskimek, eskitilmek almış.. Tamam, bu böyleydi zaten.. Aksini iddia edende yok.. Peki o zaman NE eskimez, elinle tutup gözünle gördüklerin içinde.. Yaşadım demiş yürek, AMA iyi,AMA kötü, yaşamış ve bitmiş.. Belki de bitirilmiş.. Hadi diyelim zorunda bırakılmış.. AMA unutamamış, AMA unutmuş gibi yapmış.. Herşey bir yana hatırlamaya bile çalışarak, acılanmış yas tutmuş.. İşi olmasa gerek, oturup birde yazmış.. Bir daha yazdığı satırları okumamak üzere..
Yürek sevmiş ya bir kere..AMA NE aşk yaşamış.. sevdiği kadın adları, ya DA sevdiği şehirlerin kaldırımları, sevmediği şairlerin, sevemediği yazıları, en yakın arkadaşının aşkları, sorunları, tanıyamadığı yanları.. Kendi aşkının en iç parçalayan tarafları.. Hele ki uzaksa dokunmak, hele ki, uzaktaysa her geceden daha gece..
...
Hep uzak bir şehir gibidir aşk..asla varılamayan.. /
Senin şehrine dair..
Nasıl gidiyor senin şehrinde aşk?.. Nasıl yaşıyor aşk'ı bir şehir en derinden..sessiz AMA NE büyük bir yalanla.. Ne kadar kolay kandırabiliyor oysa insan kendi yüreğini.. Alıp başımı çıksam yollara.. Ne büyük özlem.. Belki de NE büyük bir yalan.. Ya DA yalanlarla yüzleşmeye değil, yalanlarla uzlaşmaya çalışan bir aşkın niyetine.. /Hangi şehir kucaklarsa kucaklasın seni.. Hangi şehir daha fazla sıkarsa sıksın boğazını.. Hangi şehirse, yok oluşuna sebep arayan..
Aşk vardır AMA aşk yoktur inadına.. Yaşadığın sürece aşk, belki bir kitap arası, belki bir pencere hatırası, belki aşk, okul yolu macerası, en AZ yirmi kere avcunun terinde kırıştırılmı,ş dilinden anlaşılmayan bir mektup, ardı arkası kesilmeyen telefonlar.. Ya DA kısaca, belki de bu suskunluk..
Kaç yaşadığın zaman var sende?.. Kaç yaşamak istediğin aşkın üzerini örteceksin kendi içindeki hesaplaşmalarla..
Sesini duyuramadığın bir aşk'ın kaç kere peşine düşeceksin.. Eski, neresi eski.. Nedir eskiyen..? /Eskiten sen değil misin..? /Yenileyen, ya DA yeniden aşık olduğuna inanmaya, herşeyin hiç yaşanmamışcasına başına dönmeye çalışan yine sen değil misin..? Yalanda olsa gerçek birgün mutlaka diyerek..
/Kendi hesaplaşmalarınla, kendine karşı saklayamadığın yüzünle sen değil misin her yenilgiye zafer çığlıkları ekleyen.. Ve ağlayan sen değil misin, gözlerinin boşluğuna sıkışan gerçeklerle, hayatın asla yüzleşemeyeceği inancına kapılan.. Yine sen değil misin ?..
Herşey aslında sensin.. /Aşk varsa varsın, yoksa zaten.. Çocukluğuna sığınan yüzlerin, yalnızlığını bıraktığı şehir gecelerinde, zaman kavramını unutan, ancak yalnızlığında, ancak canının hiç sıkılmadığı kadar sıkıldığı bir anda, aklına getirilip bırakılan bir aşk değil MI seninkisi.. Ama doğru AMA yalan..
Yaşayamaz olursun bir süre sonra, hatta nefesin yetmez. Ertelenen sevgilerin nedenlerini düşün..? Hiçbir sevginin nedensiz ertelenemeyişini hatta bitirilemeyişini..
Çünkü düşünmek için zaman yoktur intihar provaları yapılan bir şehrin sancıya terkedilmiş kaldırımları üzerinde.. Eski sevgililerini düşünen, onlarla adımlayan, onları hatırlamaya çalışan bir yüreği şöyle tarif etmek gerek.. Bu yazdıklarını bir daha yazmayacak ve hatta hatırlamayacak tek kişi benim../Kim olduğum önemli değil, en azından aşk var.. Oysa mutlu aşk vardır sevgili.. /Arayıp bulamadığın bir tek o kalsaydı keşke.. /Kaldı ki, aradın AMA bulamadın..
Çünkü, yüzünün aynasına bakanlar, senden hep bir adım gerideydiler.. Geriye bakmayı düşünemedin.. Düşündüğün halde.. Onlar senin gerçek yüzündüler..
Ben eskiyi, ve hatta eski bile denilemeyecek kadar unutkan bir aşk'ı hatırlamak için, kendimi harap ettiğim bir kentin sokaklarına, kaldırımlarına neden atayım..?/Aşk'ın canı cehenneme diye bağıranlardan kime NE..? Aşk, kaçan bir vapurun, acı içinde kıvranan sireni gibi.. Bir karşı kıyı, bir bu kıyı.. Olsa DA olmasa DA... .Oynansa DA oynanmasa DA.. Garip bir oyun değil MI..?Yönetmenlerine hep üçüncü kişi olmayı layık gördüren..
Yine de kalır bir köşede..merak edilmeden.. /Belki bir kafe'de, belki bir ağacın gövdesinde,tene işlenen bir dövmede, kurumuş bir gülde miydi yoksa, yoksa aşk..
Zamanla, alışır gider insan yalnızlığına..Gün dediğin nedir ki..Hangi şehir kucaklamaz ki, yaşamak istediğini sınırsızca.. Sırf unutulması için yaşanan zamansa aşk, yaka paça götürülen ve bu oyundan zamansız ihraç edilen Kim öyleyse?.. /Hadi benim suçumdu seni tanımak..
Peki..
Senin suçun NE..?
nevzatt
Yürek sevmiş, sevilmemiş, inat etmiş falan filan..Oturmuş ve yazmış.. Eskidi herşey, herşey nasıl kolay eskirse.. Kim eskimez ki, ya DA NE eskimez hayatına dair yaşadıkların içinde. Yeninin, yenilenmenin anlamını bir dakika sonrası eskimek, eskitilmek almış.. Tamam, bu böyleydi zaten.. Aksini iddia edende yok.. Peki o zaman NE eskimez, elinle tutup gözünle gördüklerin içinde.. Yaşadım demiş yürek, AMA iyi,AMA kötü, yaşamış ve bitmiş.. Belki de bitirilmiş.. Hadi diyelim zorunda bırakılmış.. AMA unutamamış, AMA unutmuş gibi yapmış.. Herşey bir yana hatırlamaya bile çalışarak, acılanmış yas tutmuş.. İşi olmasa gerek, oturup birde yazmış.. Bir daha yazdığı satırları okumamak üzere..
Yürek sevmiş ya bir kere..AMA NE aşk yaşamış.. sevdiği kadın adları, ya DA sevdiği şehirlerin kaldırımları, sevmediği şairlerin, sevemediği yazıları, en yakın arkadaşının aşkları, sorunları, tanıyamadığı yanları.. Kendi aşkının en iç parçalayan tarafları.. Hele ki uzaksa dokunmak, hele ki, uzaktaysa her geceden daha gece..
...
Hep uzak bir şehir gibidir aşk..asla varılamayan.. /
Senin şehrine dair..
Nasıl gidiyor senin şehrinde aşk?.. Nasıl yaşıyor aşk'ı bir şehir en derinden..sessiz AMA NE büyük bir yalanla.. Ne kadar kolay kandırabiliyor oysa insan kendi yüreğini.. Alıp başımı çıksam yollara.. Ne büyük özlem.. Belki de NE büyük bir yalan.. Ya DA yalanlarla yüzleşmeye değil, yalanlarla uzlaşmaya çalışan bir aşkın niyetine.. /Hangi şehir kucaklarsa kucaklasın seni.. Hangi şehir daha fazla sıkarsa sıksın boğazını.. Hangi şehirse, yok oluşuna sebep arayan..
Aşk vardır AMA aşk yoktur inadına.. Yaşadığın sürece aşk, belki bir kitap arası, belki bir pencere hatırası, belki aşk, okul yolu macerası, en AZ yirmi kere avcunun terinde kırıştırılmı,ş dilinden anlaşılmayan bir mektup, ardı arkası kesilmeyen telefonlar.. Ya DA kısaca, belki de bu suskunluk..
Kaç yaşadığın zaman var sende?.. Kaç yaşamak istediğin aşkın üzerini örteceksin kendi içindeki hesaplaşmalarla..
Sesini duyuramadığın bir aşk'ın kaç kere peşine düşeceksin.. Eski, neresi eski.. Nedir eskiyen..? /Eskiten sen değil misin..? /Yenileyen, ya DA yeniden aşık olduğuna inanmaya, herşeyin hiç yaşanmamışcasına başına dönmeye çalışan yine sen değil misin..? Yalanda olsa gerçek birgün mutlaka diyerek..
/Kendi hesaplaşmalarınla, kendine karşı saklayamadığın yüzünle sen değil misin her yenilgiye zafer çığlıkları ekleyen.. Ve ağlayan sen değil misin, gözlerinin boşluğuna sıkışan gerçeklerle, hayatın asla yüzleşemeyeceği inancına kapılan.. Yine sen değil misin ?..
Herşey aslında sensin.. /Aşk varsa varsın, yoksa zaten.. Çocukluğuna sığınan yüzlerin, yalnızlığını bıraktığı şehir gecelerinde, zaman kavramını unutan, ancak yalnızlığında, ancak canının hiç sıkılmadığı kadar sıkıldığı bir anda, aklına getirilip bırakılan bir aşk değil MI seninkisi.. Ama doğru AMA yalan..
Yaşayamaz olursun bir süre sonra, hatta nefesin yetmez. Ertelenen sevgilerin nedenlerini düşün..? Hiçbir sevginin nedensiz ertelenemeyişini hatta bitirilemeyişini..
Çünkü düşünmek için zaman yoktur intihar provaları yapılan bir şehrin sancıya terkedilmiş kaldırımları üzerinde.. Eski sevgililerini düşünen, onlarla adımlayan, onları hatırlamaya çalışan bir yüreği şöyle tarif etmek gerek.. Bu yazdıklarını bir daha yazmayacak ve hatta hatırlamayacak tek kişi benim../Kim olduğum önemli değil, en azından aşk var.. Oysa mutlu aşk vardır sevgili.. /Arayıp bulamadığın bir tek o kalsaydı keşke.. /Kaldı ki, aradın AMA bulamadın..
Çünkü, yüzünün aynasına bakanlar, senden hep bir adım gerideydiler.. Geriye bakmayı düşünemedin.. Düşündüğün halde.. Onlar senin gerçek yüzündüler..
Ben eskiyi, ve hatta eski bile denilemeyecek kadar unutkan bir aşk'ı hatırlamak için, kendimi harap ettiğim bir kentin sokaklarına, kaldırımlarına neden atayım..?/Aşk'ın canı cehenneme diye bağıranlardan kime NE..? Aşk, kaçan bir vapurun, acı içinde kıvranan sireni gibi.. Bir karşı kıyı, bir bu kıyı.. Olsa DA olmasa DA... .Oynansa DA oynanmasa DA.. Garip bir oyun değil MI..?Yönetmenlerine hep üçüncü kişi olmayı layık gördüren..
Yine de kalır bir köşede..merak edilmeden.. /Belki bir kafe'de, belki bir ağacın gövdesinde,tene işlenen bir dövmede, kurumuş bir gülde miydi yoksa, yoksa aşk..
Zamanla, alışır gider insan yalnızlığına..Gün dediğin nedir ki..Hangi şehir kucaklamaz ki, yaşamak istediğini sınırsızca.. Sırf unutulması için yaşanan zamansa aşk, yaka paça götürülen ve bu oyundan zamansız ihraç edilen Kim öyleyse?.. /Hadi benim suçumdu seni tanımak..
Peki..
Senin suçun NE..?
nevzatt
SaNa YaRaLaRıMDaN ÇiÇeKLeR , iLK YaRDıM GeCeLeR BiRaZDa , Ve YaNGıNDa KuRTaRıLMaSı iMKaNSıZ aCıLaR BıRaKıYoRuM...SeNi öZüMüN GiZiNDe SaKLıYoRuM...BüTüN aşKLaRıMıN iZLeRiNi SaYıKLaYaRaK Ve aLDaTaRaK TüM SeVDiKLeRiMi SaNa CiNaYeTiMiN iPuÇLaRıNı BıRaKıYoRuM...VaSiYeTi oLMaYaN öLüLeR üLKeSiNDeN YaZıK BiR NaKaRaT BıRaKıYoRuM SaNa..
*** Giriş: XaYaL (DoKuNM@88.226.173.8D28C4D) #aDıLaZıMDeğiLBaşHaRFiBeN ,)
Konuya Göstermiş Olduğunuz İlgiden Dolayı Hepinize Teşekkurlerimi Sunuyorum..Sonuç : Herkesin İçinde 1 Çocuk Var Adı Aşk Belki Kendinize İyi Bakın Haklarım Helaldır Hoçşakalın Bu Gülüşü Unutmayın Sizleri Çok Sevdim Ayrıca Benim Kahırlarımı ÇekenTanıdığım En Gıcık Ve Aynı Zamanda En Tatlı İnsanlardan Birisi Olan Musayada Emekleri İçin Mucklarrr .. ,) *** Çıkış: XaYaL (The End)
- Durum