http://www.zaman.com.tr/webapp-tr/yazar.do?yazino=574972
Özellikle şu davranışı çok mahzun ve etkileyici:
Bu duygu ve düşüncelerimi anlatınca Gürbüz Ağabey dedi ki: "Babam çok küçük yaşta babasından ayrı kalmış. Annesi çok muttaki ve nezih bir hanımefendiymiş. Ekmeğini suya batırıp yermiş; ama oğluna yani babama 'Evladım sakın insanların evlerinin yanına, fırınlarının yakınına sokulma... Herkes kendi ev halkına yetecek kadar ekmek pişiriyor. Seni oralarda görürler de acından bir şey istemek için oraya geldiğini zannederler. Ekmek vermek isterler. Verirlerse ve sen de alırsan bu sefer o evde çocukları ekmek bulamayıp aç kalır.' dermiş. İşte bu tenbih ve telkinlerin neticesi babam, hiç kimsenin ekmeğine göz dikmemiş. Hep müstağni kalmış. Kimseye de yük olmak istememiş. Hatta Edremit vaazına gideceği günler çok az yiyip çok az su içerdi. İzmir'de aldığı abdestle cuma namazını kılıp geri dönerdi."
Özellikle şu davranışı çok mahzun ve etkileyici:
Bu duygu ve düşüncelerimi anlatınca Gürbüz Ağabey dedi ki: "Babam çok küçük yaşta babasından ayrı kalmış. Annesi çok muttaki ve nezih bir hanımefendiymiş. Ekmeğini suya batırıp yermiş; ama oğluna yani babama 'Evladım sakın insanların evlerinin yanına, fırınlarının yakınına sokulma... Herkes kendi ev halkına yetecek kadar ekmek pişiriyor. Seni oralarda görürler de acından bir şey istemek için oraya geldiğini zannederler. Ekmek vermek isterler. Verirlerse ve sen de alırsan bu sefer o evde çocukları ekmek bulamayıp aç kalır.' dermiş. İşte bu tenbih ve telkinlerin neticesi babam, hiç kimsenin ekmeğine göz dikmemiş. Hep müstağni kalmış. Kimseye de yük olmak istememiş. Hatta Edremit vaazına gideceği günler çok az yiyip çok az su içerdi. İzmir'de aldığı abdestle cuma namazını kılıp geri dönerdi."