Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
İslamiyet
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi
İslama Göre Hayat
Ebedi istirahatgâhe nasil tevdi olunur?
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="mihrimah" data-source="post: 83857" data-attributes="member: 656"><p><span style="font-family: 'Tahoma'">ALİ YURTGEZEN </span></p><p><span style="font-family: 'Tahoma'"> </span></p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Bu dünyadaki herhangi bir toprak parçası, kâinatın tamamı gibi ebedî değil, “ fânî”dir . Yani mutlaka yok olacak, varlığı son bulacaktır. Dolayısıyla mezar da olsa dünyaya ait bir yere ebedî sıfatını vermek, dünyanın fânîliği hakikatiyle çelişir. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">İmânından şüphe etmediğimiz, epeyce meşhur, mütedeyyin bir köşe yazarımız, kendi ifadesiyle “ebedî istirahatgâhına tevdî ettikleri” müteveffa bir dostunun cenaze merasiminden hareketle kaleme aldığı yazısında, dünyanın fâniliğinden de dem vurmuş. Üstelik yazılanlardan, ölen kişinin dini bütün biri olduğu anlaşılıyor. Anlaşılması mümkün olmayan, cenâzenin “ebedî istirahatgâhına tevdî' edilmesi”. Bu ifadeye, sağlığında hayırlı hizmetler görmüş, ilim irfan sahibi bir hoca efendinin vefat ilânında da rastlamış; vebalini gazetelerdeki “klişeleşmiş hazır metinler”e yükleyip rahatlamaya çalışmıştım. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Birisinin vefatı halinde, bu hakikat çerçevesinde yaşananları ölçülü bir dille izah ve ifadeye itina göstermek, nezâket yahut incelik kadar, cenâze yakınlarının incinmemesi için bir borçtur da. Bu sebeple olmalı, sair zamanlarda sarfettiğimiz bazı sözleri, hadisenin sıcaklığını koruduğu bir atmosferde kullanmayız. “Öldü” yerine “vefat etti, Hakk'a yürüdü”; “ceset” yerine “ cenâze ”, “gömüldü” yerine “toprağa verildi, defnedildi” deriz meselâ. Muhtemelen “mezara konuldu” mânâsına “ebedî istirahatgâhına tevdî' edildi” sözü de bir saygı ve incelik taşıdığı zehâbıyla, iyi niyetle kullanılıyor. Fakat neresinden bakarsak bakalım, küfre davetiye çıkaran, akla ziyan bir söz bu. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Kabir ‘ebedî istirahatgâh' mıdır? </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Bir müslümanın defnedildiği kabir iki bakımdan ebedî istirahatgâh olamaz. Birincisi bu dünyadaki herhangi bir toprak parçası, kâinatın tamamı gibi ebedî değil, “ fânî”dir . Yani mutlaka yok olacak, varlığı son bulacaktır. Dolayısıyla mezar da olsa dünyaya ait bir yere ebedî sıfatını vermek, dünyanın fânîliği hakikatiyle çelişir. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">İkincisi “âmentü”ye dahil olan “ yevm'il âhir” ile “ ba'sü ba'de'l -mevt”in sehven tekzîbidir ki, maazallah insanı küfre götürür. Yüzlerce âyet ve Hadis'le sabit “ âhiret hakikati”ni şöyle bir hatırlayalım: Kabir, kıyamete kadar kalınacak muvakkat bir mekândır. Dünyanın bağlı bulunduğu kozmik sistemin değiştirilmesi ile kıyâmet kopacak, Allah'ın diledikleri müstesna, bütün canlılar ölecek ve mahiyetini bilemediğimiz yeni bir âlem teşekkül ettirilecektir. “Uykudan uyandırmak, yeniden diriltmek” mânâsına “ ba's”ın vukuu bundan sonradır ve ulemânın kâhir ekseriyeti yeniden dirilişin cismânî olacağı fikrindedir. Mezarlarından çıkarılan bütün mükellefler hesap meydanına sevkedilerek haşrolunacaktır . Hesap neticesinde insanların cennet veya cehenneme gönderilmesinden sonradır ki ebedî olan âhiret hayatı da başlamış bulunacaktır. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Demek ki “kabir” ebedî istirahatgâh değil, Peygamberimiz'in ifadesiyle “ âhiret duraklarının ilki”dir. Üstelik kabirdeki muvakkat hayatın herkes için sıkıntılardan hâlî olduğunu iddia etmek, dolayısıyla burasını bir istirahatgâh gibi görmek de mümkün değildir. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Hâsıl-ı kelâm, cenâzesini ebedî istirahatgâhına tevdî' eden Müslüman “ ve'l - ba'sü ba'de'l -mevt” cüz'üyle beraber âmentüsünü de telef eder. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Medfen hem ‘kabir' hem ‘mezar'dır amma.. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Esasen ne dediklerinin farkında olanlar, “ölenlerimizi defnettiğimiz yer” mânâsına “kabir” lafzının bu inanç-mânâ irtibatını, bu dikkati barındırdığını bilirler. Bugün birbirinin yerine gelişigüzel kullandığımız kabir ve mezar aynı şey değildir. “Ziyaret yeri” mânâsına gelen “mezar”, daha ziyade dünyanın fanîliğini ve ölümü hatırda tutmak için tavsiye edilen “kabristan ziyaretleri”nden mecazdır. Yaşayanlara, bu dünyadakilere taalluk eder. Başka bir deyişle cenazelerimizi gömdüğümüz yer, defnedilen ölülerimiz için değil, biz hayattakiler için “mezar”dır. Aynı yer mevtâya nisbetle “kabir” şeklinde tesmiye olunur. Zira “ kabr”in asıl mânâsı “berzah”tır ve “ölümle mahşerdeki diriliş arasında insanların eğleşeceği dar çukur”u ifade eder. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Demek ki biz farkında olmasak da “kabir” kelimesinde “geçicilik” mânâsı var ve kabre “ebedî” sıfatı vermek bu sebeple aynı zamanda bir mantık hatasının işareti. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">‘Mevdûât'ı nasıl bilirsiniz? </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Peki âhirete inanmayan, bu dünyanın sürgit var olacağını kabullenen toplulukların, ölülerini ebedî istirahatgâhlarına tevdî' etmelerinde, böyleleri için herhangi bir akîdenin zedelenmesi mevzubahis olmadığına göre, mahzur var mıdır? El-cevap; vardır. Çünkü “ tevdî ' etmek” bir şeyi bir yere emaneten koymak, geçici bir müddet birisine bırakmak mânâsınadır. Meselâ tevdî ' ile aynı kökten müştak vedî'a , “emânet” demektir. Eskiden ruh veya can yerine vedî'atullah sözü de kullanılırmış. Hatırlayanımız var mı bilmiyorum. Şimdi bu kelimeyi tevdîat gibi, mevdûat gibi müştaklarıyla tanıyor, bunları da bankacılık terimi olarak dağarcığımızda muhafaza ediyoruz. Türk Dil Kurumu'nun sözlüğünde bile “ mevdûat”a “Belli bir süre sonunda veya istenildiğinde çekilmek üzere bankalara faizle yatırılan para” şeklinde ibret- âmiz bir karşılık verilmi ş. Fikrimizdeki değişmenin zikrimizdeki tezahürü bu. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Sadede gelelim: Bir şeyi tevdî ' ediyorsak, geçici bir zaman için emanet bıraktığımızı da zımnen ifade ediyoruz. Artık bunun ebedî olması, bir yerde sonsuza kadar sürekli kalması aklın temel prensiplerine aykırı. Haydi zamaneye uyup bankacılık jargonuyla örnekleyelim: Bir cenazeyi “ebedî istirahatgâhına tevdî ettik” demek “Paramızı falanca bankaya emaneten ebediyyen yatırdık.” demek gibi bir şey. </span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'">Aman dikkat! Bu dünyada sahip olduğumuz yegâne “servet”i yok yere batırmayalım!</span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Tahoma'"><span style="color: green">Kaynak: Semerkand dergisi,</span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="mihrimah, post: 83857, member: 656"] [FONT=Tahoma]ALİ YURTGEZEN [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Bu dünyadaki herhangi bir toprak parçası, kâinatın tamamı gibi ebedî değil, “ fânî”dir . Yani mutlaka yok olacak, varlığı son bulacaktır. Dolayısıyla mezar da olsa dünyaya ait bir yere ebedî sıfatını vermek, dünyanın fânîliği hakikatiyle çelişir. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]İmânından şüphe etmediğimiz, epeyce meşhur, mütedeyyin bir köşe yazarımız, kendi ifadesiyle “ebedî istirahatgâhına tevdî ettikleri” müteveffa bir dostunun cenaze merasiminden hareketle kaleme aldığı yazısında, dünyanın fâniliğinden de dem vurmuş. Üstelik yazılanlardan, ölen kişinin dini bütün biri olduğu anlaşılıyor. Anlaşılması mümkün olmayan, cenâzenin “ebedî istirahatgâhına tevdî' edilmesi”. Bu ifadeye, sağlığında hayırlı hizmetler görmüş, ilim irfan sahibi bir hoca efendinin vefat ilânında da rastlamış; vebalini gazetelerdeki “klişeleşmiş hazır metinler”e yükleyip rahatlamaya çalışmıştım. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Birisinin vefatı halinde, bu hakikat çerçevesinde yaşananları ölçülü bir dille izah ve ifadeye itina göstermek, nezâket yahut incelik kadar, cenâze yakınlarının incinmemesi için bir borçtur da. Bu sebeple olmalı, sair zamanlarda sarfettiğimiz bazı sözleri, hadisenin sıcaklığını koruduğu bir atmosferde kullanmayız. “Öldü” yerine “vefat etti, Hakk'a yürüdü”; “ceset” yerine “ cenâze ”, “gömüldü” yerine “toprağa verildi, defnedildi” deriz meselâ. Muhtemelen “mezara konuldu” mânâsına “ebedî istirahatgâhına tevdî' edildi” sözü de bir saygı ve incelik taşıdığı zehâbıyla, iyi niyetle kullanılıyor. Fakat neresinden bakarsak bakalım, küfre davetiye çıkaran, akla ziyan bir söz bu. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Kabir ‘ebedî istirahatgâh' mıdır? [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Bir müslümanın defnedildiği kabir iki bakımdan ebedî istirahatgâh olamaz. Birincisi bu dünyadaki herhangi bir toprak parçası, kâinatın tamamı gibi ebedî değil, “ fânî”dir . Yani mutlaka yok olacak, varlığı son bulacaktır. Dolayısıyla mezar da olsa dünyaya ait bir yere ebedî sıfatını vermek, dünyanın fânîliği hakikatiyle çelişir. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]İkincisi “âmentü”ye dahil olan “ yevm'il âhir” ile “ ba'sü ba'de'l -mevt”in sehven tekzîbidir ki, maazallah insanı küfre götürür. Yüzlerce âyet ve Hadis'le sabit “ âhiret hakikati”ni şöyle bir hatırlayalım: Kabir, kıyamete kadar kalınacak muvakkat bir mekândır. Dünyanın bağlı bulunduğu kozmik sistemin değiştirilmesi ile kıyâmet kopacak, Allah'ın diledikleri müstesna, bütün canlılar ölecek ve mahiyetini bilemediğimiz yeni bir âlem teşekkül ettirilecektir. “Uykudan uyandırmak, yeniden diriltmek” mânâsına “ ba's”ın vukuu bundan sonradır ve ulemânın kâhir ekseriyeti yeniden dirilişin cismânî olacağı fikrindedir. Mezarlarından çıkarılan bütün mükellefler hesap meydanına sevkedilerek haşrolunacaktır . Hesap neticesinde insanların cennet veya cehenneme gönderilmesinden sonradır ki ebedî olan âhiret hayatı da başlamış bulunacaktır. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Demek ki “kabir” ebedî istirahatgâh değil, Peygamberimiz'in ifadesiyle “ âhiret duraklarının ilki”dir. Üstelik kabirdeki muvakkat hayatın herkes için sıkıntılardan hâlî olduğunu iddia etmek, dolayısıyla burasını bir istirahatgâh gibi görmek de mümkün değildir. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Hâsıl-ı kelâm, cenâzesini ebedî istirahatgâhına tevdî' eden Müslüman “ ve'l - ba'sü ba'de'l -mevt” cüz'üyle beraber âmentüsünü de telef eder. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Medfen hem ‘kabir' hem ‘mezar'dır amma.. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Esasen ne dediklerinin farkında olanlar, “ölenlerimizi defnettiğimiz yer” mânâsına “kabir” lafzının bu inanç-mânâ irtibatını, bu dikkati barındırdığını bilirler. Bugün birbirinin yerine gelişigüzel kullandığımız kabir ve mezar aynı şey değildir. “Ziyaret yeri” mânâsına gelen “mezar”, daha ziyade dünyanın fanîliğini ve ölümü hatırda tutmak için tavsiye edilen “kabristan ziyaretleri”nden mecazdır. Yaşayanlara, bu dünyadakilere taalluk eder. Başka bir deyişle cenazelerimizi gömdüğümüz yer, defnedilen ölülerimiz için değil, biz hayattakiler için “mezar”dır. Aynı yer mevtâya nisbetle “kabir” şeklinde tesmiye olunur. Zira “ kabr”in asıl mânâsı “berzah”tır ve “ölümle mahşerdeki diriliş arasında insanların eğleşeceği dar çukur”u ifade eder. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Demek ki biz farkında olmasak da “kabir” kelimesinde “geçicilik” mânâsı var ve kabre “ebedî” sıfatı vermek bu sebeple aynı zamanda bir mantık hatasının işareti. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]‘Mevdûât'ı nasıl bilirsiniz? [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Peki âhirete inanmayan, bu dünyanın sürgit var olacağını kabullenen toplulukların, ölülerini ebedî istirahatgâhlarına tevdî' etmelerinde, böyleleri için herhangi bir akîdenin zedelenmesi mevzubahis olmadığına göre, mahzur var mıdır? El-cevap; vardır. Çünkü “ tevdî ' etmek” bir şeyi bir yere emaneten koymak, geçici bir müddet birisine bırakmak mânâsınadır. Meselâ tevdî ' ile aynı kökten müştak vedî'a , “emânet” demektir. Eskiden ruh veya can yerine vedî'atullah sözü de kullanılırmış. Hatırlayanımız var mı bilmiyorum. Şimdi bu kelimeyi tevdîat gibi, mevdûat gibi müştaklarıyla tanıyor, bunları da bankacılık terimi olarak dağarcığımızda muhafaza ediyoruz. Türk Dil Kurumu'nun sözlüğünde bile “ mevdûat”a “Belli bir süre sonunda veya istenildiğinde çekilmek üzere bankalara faizle yatırılan para” şeklinde ibret- âmiz bir karşılık verilmi ş. Fikrimizdeki değişmenin zikrimizdeki tezahürü bu. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Sadede gelelim: Bir şeyi tevdî ' ediyorsak, geçici bir zaman için emanet bıraktığımızı da zımnen ifade ediyoruz. Artık bunun ebedî olması, bir yerde sonsuza kadar sürekli kalması aklın temel prensiplerine aykırı. Haydi zamaneye uyup bankacılık jargonuyla örnekleyelim: Bir cenazeyi “ebedî istirahatgâhına tevdî ettik” demek “Paramızı falanca bankaya emaneten ebediyyen yatırdık.” demek gibi bir şey. [/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma]Aman dikkat! Bu dünyada sahip olduğumuz yegâne “servet”i yok yere batırmayalım![/FONT] [FONT=Tahoma] [/FONT] [FONT=Tahoma][COLOR=green]Kaynak: Semerkand dergisi,[/COLOR][/FONT] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
İslamiyet
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi
İslama Göre Hayat
Ebedi istirahatgâhe nasil tevdi olunur?
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst