TeFaNi1
Well-known member
Beni bir mü’min kulun gördü.
Yanımdan geçiyordu, beni fark etti.
Durdu geri döndü, geldi.
Yüzüme uzun uzun baktı.
Önce gözleriyle, sonra elleriyle okşadı. Kokladı,
kokladı.
Bir öpücük kondurdu yanaklarıma ayrılmadan.
” Ne guzel yaratmış!” dedi sessizce.
İste o an, niçin var oldugumu anladım.
Melekler sardı etrafımızı ansızın, imrenerek seyrettiler olup biteni.
Görmediği Rabbine görmüş gibi inanan bir insanın yüceliğini gördüler.
Ve herseyi en ince ayrıntısıyla kaydettiler.
Çekilen resimlerde ben de vardim.
Ey dualara cevap veren Rabbim, ben cansız bir tohumdum.
Dualarımı kabul ettin, güzel bir çiçek oldum.
Senin kudretinle canlandım, Senin san’atınla süslendim, Senin lütfunla
güldüm.
Simdi bir duam daha kaldı mahşere sakladığım:
Beni gören gözleri ateşte yakma, YA RABBi...