Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
İslamiyet
Sorularla İslamiyet
bir hıristiyan yorumu.
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Sergerdan" data-source="post: 72624" data-attributes="member: 2492"><p>Sevgi kardeş öncelikle hoşgeldiniz.İnş sık sık aramızda olur,bize katılırsınız.</p><p></p><p>Benim yorumum şöyle;</p><p></p><p>Hristiyanlık bakış açısında ''sevgi'' ön planda sanırsam ve dini onunla anlamaya çalışıyorlar,ve baglılıklarındaki kuvveti oradan almaya çalışıyorlar.Ama islam salt sevgiyle açıklamaz,daha dogru görür.Aklidir bir o kadar.Yoksa sevgi polyanacılıga götürür ,her mesele de insanın istedigi gibi filmlerde mutlu son beklemek gibi izahlar getirmek zorunda kalınır.Mesele şu Allah a yakıştırılmayan zahiri çirkinliklerin imtihan sırrı geregi,şehadet aleminde bulunmamız itbariyle ve kader cihetiyle aslında bulunması gereken olduklarını anlamakta.Yani yukarıdaki yazının bakış açısıyla şeytanı Allah neden yaratmıştırda denilir ve zahiren Allah insanların kötülügünü ister gözükür.</p><p></p><p>Bu sevginin ifratı Hz İsa a.s peygamberimizi Allah ın oglu yapmakla,azizlerini rahiplerini olaganüstü görmekle sonuçlanmış diye akla geliyor.İseviligin ruhbanlıga dönüşmesinde dinlerinin bu yalnız sevgi ile yorumu neden olmuş olabilir.Halbuki dinimizde peygamber bir beşerdir ve o haliyle bize rehber olmakta yeterli olabilmektedir.Biz inancımızda daha öte bir şey aramak zorunda kalmamışız.İsevilikteki tahrif burdan gelmiş denebilir.</p><p></p><p>Mesela isevilik için şöyle bir yer geçiyordu o da sorunuzla ilgili gibi.Mesela müslümanlıkta hakiki bir dindar olmak enaniyeti tam bırakmakla mümkündür,kendini küçük yalnız köle bilmekte saklıdır.İsevilikte öyle olmamış,dünyaca pek büyük makamda olanlar bu makamlarından gelen gururlarını kırmadan hakiki dindar olabiliyorlar.Benim aklıma geldiki peygamberlerine Allah ın oglu diyerek makam veren sevgideki duygusallıkları,ifratları,noksanlıkları kendilerine de makam vermeyi saglıyor ve belki bu yüzden kötüyü,günahı dünyaya ve kendilerine yakıştırmıyorlar.Halbuki dinimizde insanın isyanı bir gerçektir ancak buna ragmen tevbesi,itaati de bir gerçektir.</p><p></p><p>Sevginin buna benzer olumsuz bir sonucu islamda da olmuş.Mesela Hz Ali ye oldugu makamdan fazla makam verenlerin durumu veya ehl-i tarikatlerde bazen ve bazı zatların şeriatın muhalifine harketleri, beyanları gibi.Çünkü muhabbet hissi ifrat eder ve sevdiginde kusur görmek istemez.</p><p></p><p>Herneyse giriş çok uzadı ve diger mesajda risale-i nurlardan bahsettigim yerleri de gönderirim inş.Sorunun cevabıyla ilgili olabilecek çok yer var ve hangisini yazacagımı şaşırdım.Biryerden başlamak gerek ama..(Devamını az sonra yazıyorum inş.)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Sergerdan, post: 72624, member: 2492"] Sevgi kardeş öncelikle hoşgeldiniz.İnş sık sık aramızda olur,bize katılırsınız. Benim yorumum şöyle; Hristiyanlık bakış açısında ''sevgi'' ön planda sanırsam ve dini onunla anlamaya çalışıyorlar,ve baglılıklarındaki kuvveti oradan almaya çalışıyorlar.Ama islam salt sevgiyle açıklamaz,daha dogru görür.Aklidir bir o kadar.Yoksa sevgi polyanacılıga götürür ,her mesele de insanın istedigi gibi filmlerde mutlu son beklemek gibi izahlar getirmek zorunda kalınır.Mesele şu Allah a yakıştırılmayan zahiri çirkinliklerin imtihan sırrı geregi,şehadet aleminde bulunmamız itbariyle ve kader cihetiyle aslında bulunması gereken olduklarını anlamakta.Yani yukarıdaki yazının bakış açısıyla şeytanı Allah neden yaratmıştırda denilir ve zahiren Allah insanların kötülügünü ister gözükür. Bu sevginin ifratı Hz İsa a.s peygamberimizi Allah ın oglu yapmakla,azizlerini rahiplerini olaganüstü görmekle sonuçlanmış diye akla geliyor.İseviligin ruhbanlıga dönüşmesinde dinlerinin bu yalnız sevgi ile yorumu neden olmuş olabilir.Halbuki dinimizde peygamber bir beşerdir ve o haliyle bize rehber olmakta yeterli olabilmektedir.Biz inancımızda daha öte bir şey aramak zorunda kalmamışız.İsevilikteki tahrif burdan gelmiş denebilir. Mesela isevilik için şöyle bir yer geçiyordu o da sorunuzla ilgili gibi.Mesela müslümanlıkta hakiki bir dindar olmak enaniyeti tam bırakmakla mümkündür,kendini küçük yalnız köle bilmekte saklıdır.İsevilikte öyle olmamış,dünyaca pek büyük makamda olanlar bu makamlarından gelen gururlarını kırmadan hakiki dindar olabiliyorlar.Benim aklıma geldiki peygamberlerine Allah ın oglu diyerek makam veren sevgideki duygusallıkları,ifratları,noksanlıkları kendilerine de makam vermeyi saglıyor ve belki bu yüzden kötüyü,günahı dünyaya ve kendilerine yakıştırmıyorlar.Halbuki dinimizde insanın isyanı bir gerçektir ancak buna ragmen tevbesi,itaati de bir gerçektir. Sevginin buna benzer olumsuz bir sonucu islamda da olmuş.Mesela Hz Ali ye oldugu makamdan fazla makam verenlerin durumu veya ehl-i tarikatlerde bazen ve bazı zatların şeriatın muhalifine harketleri, beyanları gibi.Çünkü muhabbet hissi ifrat eder ve sevdiginde kusur görmek istemez. Herneyse giriş çok uzadı ve diger mesajda risale-i nurlardan bahsettigim yerleri de gönderirim inş.Sorunun cevabıyla ilgili olabilecek çok yer var ve hangisini yazacagımı şaşırdım.Biryerden başlamak gerek ama..(Devamını az sonra yazıyorum inş.) [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
İslamiyet
Sorularla İslamiyet
bir hıristiyan yorumu.
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst