bir zamanlar
ı çok seven
için canını vermekten korkmayan bir sahabe varmış öyle bir sahabe ki a ve
ın peygamberine aşıktı.kardeşlerim bu mübarek sahabe ki
ahergün ibadetlerini çokça ve her zaman huşu içinde yapıyordu.Bir gün herkes gibi bu fani dünyadan göçüp gitti.Melekler tarafından karşılandı sen
a neyinle geldin
için ne yaptın denilince.ben aciz bir kulum
bize muhtaç değil biz
a muhtacız.Melek yine sordu sen
için ne yaptın? .Benim
a verecek bir şeyim yok ki dedi.Melek yine sordu
için neyaptın?sahabe dediki:
a verecek bir şeyim yok ama
a şirk koşmadım dedi.Melek:demek
a şirk koşmadın peki hatırlıyor musun bir gün yataktaydın hastaydın.Arkadaşlar geçmiş olsuna gelip hastalığının sebebini sordular sende dedinki sabah süt içmiştim heralde süt bozuktu ondan hastalandım DEYİNCE
aŞİRK KOŞTUN DEDİ.!!!her hastalık bela
tandır dermanıda
tandır.boyle dusunmezsek
ın huzurunda ne yaparız sonra!!!
im günahlara sebebiyet veren kotu islerden bizleri uzak tut...günahlarımızı bağışla. Bizi huzuruna almadan önce bizi günahlarımızdan arındır amiiiiiiiiiiin