Her baktığımda, ilk defa görüyormuşum gibi...
Ama; kendimden bile önce tanıdığım...
Her saniye yeniden doğmak gibi...
Ama, asırlardır süren...
Kışa dönmeyen sonbahar; derin, duygulu...
Yaza dönmeyen ilkbahar; serin, coşkulu...
•••
Ilık avuçlarında, kar taneleri...
Güneş sıcağı, gözleri...
Ve sözleri...
Ve sesi...
•••
Böyle olmalı aşkın tarifi...
Ki, tarif edilememeli...
•••
"Resmini çiz!" deseler...
Bacası tüten bir ev belki...
Belki gece yarısı terkedilmiş bir şiir...
Veya kaldırımların kanına giren...
Aşkın ayak sesleri...
•••
"Resmini çiz!" deseler...
Her köşe başı ıhlamur kokar...
Yağmur kokar...
"Resmini çiz!" deseler...
Şehit akıncının dudaklarındaki tebessüm...
Veya...
Gecenin koynuna bırakılan gözyaşları...
Gizli ve mahcup...
•••
Aşk, istemektir belki...
Belki bir ticaret; pazarlıksız...
Bedeli kalbinizdir... Bedeli herşeydir...
Sonrası bir uzun yolculuk...
Sonrası; nasip!
•••
Tarifini sorsalar....
Her baktığımda, ilk defa görüyormuşum gibi...
Az kalsın ölüyormuşum gibi...
“Yüreğimde sakladığım,
bir damla gözyaşısın!
Sana kıyamam...
Ağlayamam...”
***
Bir hırka...
Ve bir lokma...
***
Yürüdüğüm, çözdüğüm, kördüğüm yollar!
Şikayetçi değilim...
***
Nesin sen aşk?
***
Şimdi uzun uzun anlatsam,
hayat bu kadar kısayken...
Ne bulutlar dağılır gönlümdeki...
Ne sen anlarsın?
Olsun varsın!
***
Bir zamanlar...
İnsanlar hayatla ve ölümle barışıkken; mezarlıklar da yanıbaşlarındaymış...
Şimdi şehrin dışında bir yerlerde...
Güya ölüm gibi; gözden ırak!
Gönülden ırak!
Ve bu zamanlar...
İnsanlar hayata yabancı...
Ölüme de...
Bir hırka...
Ve bir lokma...
Lazım olan ve üstelik yanında
üremediğin...
O zaman bu telaş niye?
***
Biliyorum uzun olmadı;
ama anlarsın...
Yüreğinde biriktirdiğin gözyaşı kadarsın.
***
Hayat işte...
Karşına ‘kocaman adamlar çıkar;’
adından uzun ünvanları olan...
Uzun uzun konuşurlar; hani kitap gibi...
Umursamazsın!
Ama gün gelir,
Ucuz bir cikletin içindeki mani,
Yerle bir eder hayallerini...
***
Bir hırka ve bir lokma...
Sonra?
Sakla gözyaşını...
Ölüm var...
M.BAŞARAN
