Adalet diyelim!

durmuþ göktekin

Active member
Adalet diyelim!..

Ağaçmeyvesine baktı iftihar etti. Meyve dallarına baktı şükretti. Dallar, gövdeyebaktı güven duydu. Gövde köklere baktı, göklere yükseldi. İnsan geriye baktı,maziden ders aldı, güçlendi. İleriye baktı, istikbale pervaz etti. Acılarinsanın kamçısı, mutluluklar şevki oldu, ona hız verdi. Acılarla temizlendi,mutluluğa erdi. Acılardan, noksanlardan, hatalardan ibret aldı, yeni sayfalaraçtı. Acı çekmeden, hata yapmadan, pişman olmadan yaşanmaz ki. İnsan beşerdir,şaşar. Âdemoğludur, hata yapar. Yaşarken zıtlar arasında gel-git yapar. Hepgayreti pozitif noktada bulunmaktır. Ama daima pozitifte kalmasına engeldirhali. Allah’ın koyduğu kanundur, gel-git yapması. Çünkü hayat, gel-git arasındageçer. İnsan hata yaparak doğrulara ulaşır. Hata doğruya giden bir yoldur.Yaşayan her insan hata yapar. Hatalar doğruları doğurur. Her yanlış biröğretmendir. Yanlışlar olmasaydı doğruyu nasıl öğrenirdik. Yanlış yaparımkorkusuyla kendimizi değişime kapatmamalıyız.

Elimizyandığında, ateşten nasıl korunacağımızı öğreniriz. Ateşi bilmeyen sobayıanlamayan çocuğun eli, yanan sobaya dokundu mu bir daha sobaya el uzatmaz.Başarı ve mutluluk tesadüf değildir. Başaran insan işinin kölesi, mutluluğununefendisidir. İnsanın kendine ve çevresine faydalı olması, göze aldığı risklere,göğüs gerdiği zorluklara, gayret ve gösterdiği çabaya bağlıdır. Hayat; geriye bakarakanlaşılır, ileriye bakarak yaşanır. Ders çıkarmak için geriye, yaşamak içinileriye bakmalıyız.

Sizkoştukça peşinden, o durmaz kaçar sizden. İşte bu hayattır. Bazen arkasındankoşup, tutmaya çalıştığınız koyunun yünleri gibidir elinizde kalan. Dünle bugünarasında geçen bir yalan. Doğduğunuzu bilmezsiniz. Sanki birdenbire büyüdünüzve yaşlandınız gibi gelir size. Bu hem de bize. Daha her şey dün gibibitivermiş gelir insana. Bir gün derler; “Allah rahmet eylesin” Geldin-gittindünyadan. Elinde bir şey kalmadı, uyandığın rüyadan.

Yaptıklarımızıhep tercihlerimizle yaptık. Sonuca katlanmak zorundayız. Yanlışlıklarımıza vehatalarımıza kızmak ve öfke duymak yerine, bize öğrettikleri doğrulara minnetve şükran duyalım. Nefsimize ve çıkarlarımıza değil, adalete uyalım! Pişmanlıkve keşkelerimizi, bir daha görmemek üzere toprağa gömelim. Kabuk tutmuşyaralarımızı onlarla tekrar kaşımayalım. Kendimizi affedelim. Kendimize hayatı zindanetmeyelim. Kaybetmek, bazen kazanmaktan daha kıymetlidir. Düşünce kalkmayıçocukken öğrendik. Beklenmedik bir sonuçla karşılaştığımızda, düşünmeliyiz; birkapıyı kapayan bin kapı açar. Bu kurala alıştığımızda, karşılaşacağımız herolumsuz olayı pozitif karşılar, kendimizi güçlü hissederiz.

Olumsuzluk,birer engeldir, zorluktur. Olumsuzluklar bizi güçlü yapan etkenlerdir. Her kriziçinde fırsatlar gizler. Her karanlığın sonu aydınlıktır. Krizler veçalkantılar bizi endişelendirmemeli. Hiçbir şey hayatın sonu değil! Havakararıp, bulutlar alçaldığı, şimşek çaktığı zaman ardından rahmet gelir. Kazandığınıherkes gayet rahat kullanır. Önemli olan kaybettiklerimizden kazançlıçıkabilmektir. Bunlar; akıl, irade ve sabır ister. Öfkeye, şiddete, kargaşaya,hatalara, küsüp darılma ve kırılmalara bakıp ümitsizliğe düşmeyelim. Bunlarınhiçbiri bizi hayattan soğutmamalı, koparmamalı.

Edison700 deneme yapmış başarılı olamamış. Başarısızlıklar sonunda 700 şeyiöğrendiğini söylemiş. Bugün beğenilen iyi şeyler, dün yapılan kötü şeylerinsonucu olmuştur. Müsterih olalım, sabır ve itidali elden bırakmayalım, birbirimizikırmayalım, küstürmeyelim, ötekileştirmeyelim. Hakk, diyelim, hukuk diyelim,adalet diyelim, kardeşiz diyelim!
30. 01. 2014
Durmuş Göktekin
 
Üst