6. Bölüm 23. FASIL: Cihad Esnasında Duaya Önem Vermek ve Memleketinden Çıkanın Dua Etmesi

Huseyni

Müdavim
6. Bölüm 23. FASIL: Cihad Esnasında Duaya Önem Vermek ve Memleketinden Çıkanın Dua Etmesi


23. FASIL: CİHAD ESNASlNDA DUAYA ÖNEM VERMEK VE MEMEMLEKETİNDEN ÇIKANIN DUA ETMESİ

Hz. Peygamber’in Hicret Sırasında Mekke’den Çıkarken Dua Etmesi


Resûlullah, Medine’ye hicret için çıkarken şöyle dua etti:

Hamd o Allah’a mahsustur ki, ben bir hiç iken beni yarattı. Ey Allah’ım! Dünyanın şiddeti, dünyanın felaketleri, gecelerin ve gündüzlerin musîbetleri hususunda bana yardımcı ol! Ey Allah’ım! Seferimde bana arkadaş ol. Geride kalan aile efradım hususunda benim halefim ol. Bana verdiğin rızkı bereketli kıl. Sana kulluk yapmam için bana kolaylık ver. Güzel ahlâk üzerinde beni sabit kıl. Yarabbi! Kendini bana sevdir. Beni halkın merhametine bırakma. Ey mustazafın rabbi! Sen benim rabbimsin. Senin gökleri ve yeri pırıl pırıl parlatan, karanlıkları söküp atan, keremli yüzünün nûruna sığınıyorum. Öyle bir nûrdur ki, geçmişlerin işleri onunla salâha kavuşmuştur. Beni gazabına uğratma ve bana dargınlık yüzünü gösterme. Bana verdiğin nimetlerin, benden geri alınmasından ve gazabının beni ansızın yakalamasından sana sığınıyorum. Senin rızan benim yanımda güç yitirdiklerimin en hayırlısıdır. Günahtan dönmek, ibadete yönelmek ancak seninle olur.[1]

______________________________

[1] Bidaye, III/178.
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/475


 
Üst