6. Bölüm - 20. FASIL: Seferde Oruç Tutmak

[Huseyni]

20. FASIL: SEFERDE ORUÇ TUTMAK

Hz. Peygamber’le Ashabının Şiddetli Sıcağa Rağmen Seferde Oruç Tutmaları

- Ebu Derda şöyle anlatıyor: Ben Hz. Peygamber’in bir seferdeyken oruç tuttuğunu gördüm. Hava o kadar sıcaktı ki, sıcaklığın şiddetinden kişi elini başına koyardı. Aramızda Peygamber ile Abdullah bin Revaha’dan başka oruçlu kimse yoktu.[1]

- Resûlullah ile beraber ramazanda gazveye çıktık. Kimimiz oruçluydu, kimimiz değildi. Ne oruçlu oruçsuzdan, ne de oruçsuz oruçludan rahatsız olmazdı. Herkes kimin kudreti var da oruç tutarsa güzeldir. Kimin zafiyeti var da oruç tutamazsa o da güzeldir görüşündeydi.[2]

__________________________________

[1] Müslim, I/357.
[2] Müslim, I/356.
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/468

 

[Huseyni]

Abdullah b. Mahreme’nin Yemame Savaşında Oruç Tutması

- İbn Ömer şöyle anlatıyor: Abdullah bin Mahreme’nin yanına gittim, o yaralıydı. Bana,

“Ey Ömer’in oğlu Abdullah! Akşam oldu mu?” diye sordu.

“Evet” dedim.

“Benim şu miğferime biraz su koy da orucumu açayım” dedi. Ben su havuzuna geldim. Havuz su doluydu. Miğferi suya daldırdım, sonra miğferden onun tasına su koydum. Ona döndüğümde baktım ki vefat etmiş.[1]

___________________________________

[1] İstiab, II/316 (İbn Abdilber’den); İsabe, II/366 (Buhari’nin Tarih’inden ve İbn Ebi Şeybe’den).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/468

 

[Huseyni]

Avf b. Ebî Hayye’nin Oruç Tutması ve Hz. Ömer’in Onun Hakkında Söyledikleri

- Müdrik b. Avf el-Ahmesi şöyle anlatıyor: Hz. Ömer yanımda iken Numan b. Mukarrin’in postası geldi. Hz. Ömer, halkı ondan sordu. O da; halktan isabet alanları saymaya başladı. Falan öldürüldü, falan öldürüldü dedi ve

“Bizim tanımadığımız bir takım kimseler de vardır” deyince Hz. Ömer,

“Fakat Allah onları tanıyor” dedi. Orada hazır olanlar, Avf b. Ebî Hayye, el-Ahmesi’yi kastederek,

“Nefsini Allah yolunda satan bir kişi de” dediler. Ben de,

“Ey müminlerin emiri! Allah’a yemin ederim ki, dayım hakkında halkın iddiası şudur ki, o, kendi nefsini tehlikeye atmıştır” dedim. Hz. Ömer,

“Böyle diyenler yalan söylüyorlar. Fakat o dünyasını verdi, ahiretini satın aldı” dedi. Avf b. Ebî Hayye şehid düştüğünde oruçluydu. Savaş meydanından onun mübarek nâşını aldıklarında henüz nefes alıyordu. Kendisine su teklif ettiler. Ölünceye kadar suyu kabul etmedi.[1]

____________________________________

[1] İsabe, III/122 (İbn Ebi Şeybe’nin Musannef’inden).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/468-469

 

[Huseyni]

Ebu Amr el-Ensarînin Orucu

- Muhammed b. Hanefiyye şöyle anlatıyor: Amr b. Ensari’yi gördüm. Hem Bedre, hem de Akabe biatına, hem de Uhud savaşına katılmıştı. Bu zat oruçluydu. Susuzluktan kıvranıyordu. Hizmetçisine, “Azab olasıca, beni gölgelendir” diyordu. Hizmetçi de kendisine gölge yapıyordu. Okluğundan güçlükle ok alıp peşpeşe üç ok attı. Kendisine gölge yapıyordu. Sonra, “Hz. Peygamber’in şöyle dediğini duydum:

“Kim Allah yolunda bir ok atarsa, ok hedefine ulaşmasa da, o ok kıyamette, o kimsenin önünü aydınlatır” dedi. Güneş batmadan önce vefat etti.[1]

______________________________

[1] Terğib, II/404 (Tabarani’den).