Asr-ı Saadette sayıları 400'ü bulan bu sahabe topluluğu, Medine'de Mescid-i Nebevi'de suffe denilen yerde dururlar; vakitlerini Kur'an ezberlemekle, Peygamberimizin (sallallahu aleyhi ve sellem) sohbetinde bulunup, dinledikleri her şeyi yazmak ve diğer sahabelere anlatmakla geçirirlerdi. Geçimlerini Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) tahsis ederdi. Hatta evinde biraz yiyecek bırakır, çoğunu Ashab-ı Suffa'ya götürürdü.
Ebu Hureyre (radıyallahu anh) gibi zatların da aralarında bulunduğu, hayatlarını İslamiyet'i öğrenmek ve öğretmeye vakfeden bu mübarek topluluk hakkında Allah-u Teala (celle-celalüh) şöyle buyurmaktadır:
"(Sadakalar), kendilerini Allah yolunda (ilim ve hizmete) adamış olan ve yeryüzünde dolaşıp kazanamayan fakirler içindir ki, iffetleri (utanıp istememeleri) sebebiyle, gerçek hallerini bilmeyen, onları zengin zanneder." (Bakara, 273)
Selam ve dualarla..
Ebu Hureyre (radıyallahu anh) gibi zatların da aralarında bulunduğu, hayatlarını İslamiyet'i öğrenmek ve öğretmeye vakfeden bu mübarek topluluk hakkında Allah-u Teala (celle-celalüh) şöyle buyurmaktadır:
"(Sadakalar), kendilerini Allah yolunda (ilim ve hizmete) adamış olan ve yeryüzünde dolaşıp kazanamayan fakirler içindir ki, iffetleri (utanıp istememeleri) sebebiyle, gerçek hallerini bilmeyen, onları zengin zanneder." (Bakara, 273)
Selam ve dualarla..