Kadınlar yuvalarına dönmeli

NuruAhsen

Sonsuz Temâþâ
Bismillahirrahmanirrahim
ahsen1.jpg


Kadınlar yuvalarından çıkıp beşeri yoldan çıkarmış; yuvalarına dönmeli
b897.gif


Haşiye 1

"Mim"siz medeniyet, tâife-i nisâyı yuvalardan uçurmuş, hürmetleri de kırmış, mebzul metâı yapmış. Şer'-i İslâm onları

Rahmeten dâvet eder eski yuvalarına. Hürmetleri orada; rahatları evlerde, hayat-ı âilede.
Temizlik zînetleri;

Haşmetleri hüsn-ü hulk, lûtuf ve cemâli ismet, hüsn-ü kemâli şefkat, eğlencesi evlâdı.
Bunca esbâb-ı ifsad, demir sebat kararı

Lâzımdır, tâ dayansın. Bir meclis-i ihvânda güzel karı girdikçe, riyâ ile rekabet, hased ile hodgâmlık debretir damarları.

Yatmış olan hevesât birden bire uyanır.


T
âife-i nisâda serbestî inkişafı, sebep olmuş beşerde ahlâk-ı seyyienin birden bire inkişafı.

Şu medenî beşerin hırçınlaşmış ruhunda, şu sûretler denilen küçük cenazelerin, mütebessim meyyitlerin rolleri pek azîmdir; Hem müthiştir tesiri. Haşiye 2

Memnu' heykel, sûretler, ya zulm-ü mütehaccir, ya mütecessid riyâ, ya müncemid hevestir. Ya tılsımdır; celb eder o habîs ervâhları. (1) (Sözler, Lemeât)

1- Sefih erkekler, hevesâtlarıyla kadınlaşırsa, o zaman açık saçık kadınlar da hayâsızlıkla erkekleşirler. (Üstadımızın Arabca bir ifadesi)

Haşiye 1: Tesettür Risâlesinin esasıdır. Yirmi sene sonra müellifinin mahkumiyetine sebeb gösteren bir mahkeme, kendini ve hâkimlerini ebedi mahkum ve mahcup eylemiş.

Haşiye 2:
Nasıl meyyite bir karıya nefsani nazarla bakmak nefsin dehşetli alçaklığını gösterir;Öyle de rahmete muhtaç bir biçare meyyitenin güzel tasvirine bakmak, ruhun hissiyât-ı ulviyesini söndürür.

Bediüzzaman Said Nursi

SÖZLÜK:
AHLÂK-I SEYYİE : Kötü huylar, çirkin ahlâk.
BEŞER : İnsan.
CEMÂLÎ : Güzelliğe ait olan,güzellikle ilgili.
ERVAH : Ruhlar.
ESBÂB-I İFSAD : Bozucu ve bozguncu sebepler.
HABÎS : Pis, kötü, hilekâr.
HAŞMET : Heybet, büyüklük, hiddet.
HASED : Başkasının iyi hâlini istememe; çekememezlik, kıskançlık.
HAYÂ : Utanma duygusu. Ar. Namus. Günahlardan kaçınma.
HEVESÂT : Nefisten gelen gelip geçici istekler, arzular.
HİSSİYÂT-I ULVİYE : Yüce hisler, duygular.
HODGÂMLIK : Yalnızca kendini dert edinerek.
HÜSN-Ü HULK : Ahlâk güzelliği.
İNKİŞÂF : Gelişme, açılma, keşfetme, meydana çıkma; terakkî etme.
İSMET : Günahsızlık, günahsız oluş.
MEBZÛL : Bolca bulunma.
MECLİS-İ İHVAN : Kardeşler meclisi.
MEMNU' : Yasak. Menedilmiş. Mâni olunmuş.
METÂ : Kıymetli eşya, tüccar malı.
MEYYİT : Ölü.
MEYYİTE : Kadın cenazesi.
MÜNCEMİD : Katılaşmış; buz kesilmiş, donmuş.
MÜTECESSİD : Cesed giymiş. Cesed hâline gelmiş.
NEFSÂNÎ : Nefsin hoşlandıkları, nefse ait.
RİYÂ : Özü sözü bir olmamak, inandığı gibi hareket etmeyiş, gösteriş, iki yüzlülük.
SEFİH : Helâl olmayan zevk ve eğlencelere düşkün, sefâhete düşmüş kimse.
SERBESTÎ : Serbestlik.
SÛRET : Resim, şekil, görünüş.
TÂİFE-İ NİSÂ : Kadınlar tâifesi, hanımlar grubu.
TILSIM : Herkesin bilip çözemediği gizli sır; fevkalâde kuvvet ve tesire sahip olan şey. Sihirli söz.
ZÎNET : Süs.
ZULM-U MÜTEHACCİR : Taşlaşmış, katılanmış zulüm.
 
Hayret, bu başlığı nasıl atabildiniz. Üstad hz.leri kadınlar yuvalarına dönmeli derken neredeyse bütün nurcuların tam aksine kadınları evlerinden çıkaracağız diye yarışmaları kabul edilecek gibi değildir.
 

Huseyni

Müdavim
Hayret, bu başlığı nasıl atabildiniz. Üstad hz.leri kadınlar yuvalarına dönmeli derken neredeyse bütün nurcuların tam aksine kadınları evlerinden çıkaracağız diye yarışmaları kabul edilecek gibi değildir.


Şimdi böyle bir yorumu yazmadan önce düşünmek lazım. Neredeyse bütün Nurcular derken ve yarış yapıyolar derken nasıl bi kaynak var elinizde merak ettim. İstatistik şeklinde de sunarsanız memnun kalacağım. Ve "kadınları çıkaracağız diye" derken sanki bi zorlama söz konusu ve kadının iradesi dışında birşeyden söz ediyorsunuz benim bu cümleden anladığım.

Çıkan varsa kendini ilgilendirir kardeş, Üstadın tavsiyelerine ters olması sadece onu yapanları ilgilendirir, lütfen genelleme yapmıyalım. Böyle bir konu görür görmez bu tür bi yorum getirmekte uhuvvete ters bir durum hatırlatırım.
 

topraktoprak

Well-known member
Kadınlar Yuvalarına Dönmeli

66674.jpg


Kadınlar yuvalarından çıkıp beşeri yoldan çıkarmış; yuvalarına dönmeli...
(
Sefih erkekler, hevesâtlarıyla kadınlaşırsa, o zaman açık saçık kadınlar da hayâsızlıkla erkekleşirler. (
Üstadımızın Arabca bir ifadesi
))

(
Tesettür Risâlesinin esasıdır. Yirmi sene sonra müellifinin mahkumiyetine sebeb gösteren bir mahkeme, kendini ve hâkimlerini ebedi mahkum ve mahcup eylemiş.
)

"Mim"siz medeniyet, tâife-i nisâyı yuvalardan uçurmuş, hürmetleri de kırmış, mebzul metâı yapmış.
Şer'-i İslâm onları Rahmeten dâvet eder eski yuvalarına.
Hürmetleri orada; rahatları evlerde, hayat-ı âilede.

Temizlik zînetleri,
Haşmetleri hüsn-ü hulk,
Lûtuf ve cemâli ismet,
Hüsn-ü kemâli şefkat,
Eğlencesi evlâdı.


Bunca esbâb-ı ifsad, demir sebat kararı Lâzımdır, tâ dayansın.
Bir meclis-i ihvânda güzel karı girdikçe, riyâ ile rekabet, hased ile hodgâmlık debretir damarları.
Yatmış olan hevesât birden bire uyanır.
Tâife-i nisâda serbestî inkişafı, sebep olmuş beşerde ahlâk-ı seyyienin birden bire inkişafı.

Şu medenî beşerin hırçınlaşmış ruhunda, şu sûretler denilen küçük cenazelerin, mütebessim meyyitlerin rolleri pek azîmdir; hem müthiştir tesiri.
(
Nasıl meyyite bir karıya nefsani nazarla bakmak nefsin dehşetli alçaklığını gösterir; öyle de rahmete muhtaç bir biçare meyyitenin güzel tasvirine bakmak, ruhun hissiyât-ı ulviyesini söndürür
.)

Memnu' heykel, sûretler, ya zulm-ü mütehaccir, ya mütecessid riyâ, ya müncemid hevestir.
Ya tılsımdır; celb eder o habîs ervâhları.

(Sözler, Lemeât) Bediüzzaman



SÖZLÜK:

AHLÂK-I SEYYİE : Kötü huylar, çirkin ahlâk.
BEŞER : İnsan.
CEMÂLÎ : Güzelliğe ait olan,güzellikle ilgili.
ERVAH : Ruhlar.
ESBÂB-I İFSAD : Bozucu ve bozguncu sebepler.
HABÎS : Pis, kötü, hilekâr.
HAŞMET : Heybet, büyüklük, hiddet.
HASED : Başkasının iyi hâlini istememe; çekememezlik, kıskançlık.
HAYÂ : Utanma duygusu. Ar. Namus. Günahlardan kaçınma.
HEVESÂT : Nefisten gelen gelip geçici istekler, arzular.
HİSSİYÂT-I ULVİYE : Yüce hisler, duygular.
HODGÂMLIK : Yalnızca kendini dert edinerek.
HÜSN-Ü HULK : Ahlâk güzelliği.
İNKİŞÂF : Gelişme, açılma, keşfetme, meydana çıkma; terakkî etme.
İSMET : Günahsızlık, günahsız oluş.
MEBZÛL : Bolca bulunma.
MECLİS-İ İHVAN : Kardeşler meclisi.
MEMNU' : Yasak. Menedilmiş. Mâni olunmuş.
METÂ : Kıymetli eşya, tüccar malı.
MEYYİT : Ölü.
MEYYİTE : Kadın cenazesi.
MÜNCEMİD : Katılaşmış; buz kesilmiş, donmuş.
MÜTECESSİD : Cesed giymiş. Cesed hâline gelmiş.
NEFSÂNÎ : Nefsin hoşlandıkları, nefse ait.
RİYÂ : Özü sözü bir olmamak, inandığı gibi hareket etmeyiş, gösteriş, iki yüzlülük.
SEFİH : Helâl olmayan zevk ve eğlencelere düşkün, sefâhete düşmüş kimse.
SERBESTÎ : Serbestlik.
SÛRET : Resim, şekil, görünüş.
TÂİFE-İ NİSÂ : Kadınlar tâifesi, hanımlar grubu.
TILSIM : Herkesin bilip çözemediği gizli sır; fevkalâde kuvvet ve tesire sahip olan şey. Sihirli söz.
ZÎNET : Süs.
ZULM-U MÜTEHACCİR : Taşlaşmış, katılanmış zulüm.
 
Üst