Bediüzzaman Hazretlerinin risale-i nurdaki tarikat hakkındaki zaman tarikat zamanı değil imanı kurtarmak zamanıdır demesinin sebebi bu asrın ilcaatından ve hususiyetlerinden dolayıdır şöyleki eski zamanlarda islamiyete hücumlar ekseriyetle cehaletten ve bilmemezlikten geldiği için tarikat ve tasavvuf o asırlarda o cehaleti izale etmişler ve binlerce sene islamiyeti ve müslümanları dahili ve harici fitne ve fesatlara karşı muhafaza etmişler fakat bu zamanda ise fen ve teknolojinin inkışafıyla islamiyete ve müslümanlara hücum ise cehaletten değil ilim ve fenden ve komiteler halinde organize faaliyetlerden geliyor ve islam ve imanın erkanına şiddetli bir surette hücum var işte Bediüzzaman Hazretleri bu fen ve felsefeden gelen hücumlara karşı islamiyeti ve hakaiki imaniyeyi muhafazasında tarikatı yeterli görmediği için o şekilde demiş çünki tarikatın esasında ispat ve delil getirmek yoktur kendiside aşağıdaki ibarelerde bunu dile getirmiştir binler selam
Bilirsiniz ki: Eğer dalâlet cehaletten gelse izalesi kolaydır. Fakat dalâlet, fenden ve ilimden gelse, izalesi müşkildir. Eski zamanda ikinci kısım, binde bir bulunuyordu. Bulunanlardan ancak binden biri irşad ile yola gelebilirdi. Çünkü: Öyleler kendilerini beğeniyorlar; hem bilmiyorlar, hem kendilerini bilir zannediyorlar. Cenâb-ı Hak şu zamanda, i’câz-ı Kur’ânın ma’nevî lemâatından olan ma’lûm Sözler’i, şu dalâlet zındıkasına bir tiryak hâsiyetini vermiş tasavvurundayım (mektubat 5. mektup)
