AZRAİL’DEN KAÇAN ADAM
Bir adam koşa koşa Hz. Süleyman’ın (a.s)
huzuruna çıkar. Süleyman (a.s) ona, “Ne oldu,
seni korkutan şey nedir?“ diye sorar: O da,
“Azrail (a.s) bana öyle öfkeli baktı ki ödüm
koptu. Ey canlar koruyan adaletli padişah!
Senin hükmün rüzgâra geçer. Beni en uzağa
Hindistan’a atsanız da Azrail’den kurtulsam“
der. Süleyman (a.s) dileğini yerine getirir ve
adamı istediği yere ulaştırır.
Ertesi günü Azrail’e (a.s) durumu sorar. O da,
“Yâ Süleyman, ben kızgınlıkla değil şaşkınlıkla
baktım. Allah Teâlâ bana onun canını o gün için
Hindistan’da al, emrini verdi. Adamı burada
görünce çok şaşırdım, yüzlerce kanadı olsa
Hindistan’a ulaşması mümkün değil diye
düşündüm. Emir edilen yere vardığımda
bir de ne göreyim, adam orada hazır olmuş,
vazifemi yerine getirdim ve şimdi yanınızdayım“ der.
Bir adam koşa koşa Hz. Süleyman’ın (a.s)
huzuruna çıkar. Süleyman (a.s) ona, “Ne oldu,
seni korkutan şey nedir?“ diye sorar: O da,
“Azrail (a.s) bana öyle öfkeli baktı ki ödüm
koptu. Ey canlar koruyan adaletli padişah!
Senin hükmün rüzgâra geçer. Beni en uzağa
Hindistan’a atsanız da Azrail’den kurtulsam“
der. Süleyman (a.s) dileğini yerine getirir ve
adamı istediği yere ulaştırır.
Ertesi günü Azrail’e (a.s) durumu sorar. O da,
“Yâ Süleyman, ben kızgınlıkla değil şaşkınlıkla
baktım. Allah Teâlâ bana onun canını o gün için
Hindistan’da al, emrini verdi. Adamı burada
görünce çok şaşırdım, yüzlerce kanadı olsa
Hindistan’a ulaşması mümkün değil diye
düşündüm. Emir edilen yere vardığımda
bir de ne göreyim, adam orada hazır olmuş,
vazifemi yerine getirdim ve şimdi yanınızdayım“ der.