ziyakarababa
Well-known member
Sen kölelerin kölesisin
Mevlânâ Celâleddin-i Rûmi hazretleri "kuddise sirruh", Mesnevî’de anlatıyor:
Padişah, kendisine çok hürmet gösterdiği bir şeyhin dergahına ziyarete gitmişti. Şeyhin samimiyetinden ve hizmetinden hoşlanan padişah, şeyhe: “Dile benden ne dilersen!” dedi.
Şeyh dedi ki:
“Ey aciz Padişah! Senden ne dileyebilirim ki? Benim iki kölem var. Çok basit kimseler. Sen ise kölelerimin kölesisin! Her gün sana hükmediyorlar, sana emrediyorlar. Sen de onlara boyun eğiyorsun.” dedi.
Padişah:
“Ben cihan padişahıyım! Herkes benden emir alır. Herkes bana boyun eğer! Kim bana emredebilir? Sen kimlerden bahsediyorsun?” Padişah kızdıkça Şeyh gülmeye başladı.
Padişah sözlerini bitirince, şeyh dedi ki:
“İşte kölemin birisi bu: Seni esir alan kızgınlık! Öfkeli ve celallisin! Bu yüzden adaleti unutuyorsun! Her gün emrin altındakilere kızıp duruyorsun! Sana emreden kölelerimden biri kızgınlık. Diğeri de şehvettir. Bu yüzden de haramı, helali unutuyorsun. Şefkati, insafı yok sayıyorsun! Ben ise bunlara hükmediyorum.” dedi.
Padişah insaflı biriydi. Bu sözlere hak verdi ve şeyhin elini öperek ona talebe oldu.
Mevlânâ Celâleddin-i Rûmi hazretleri "kuddise sirruh", Mesnevî’de anlatıyor:
Padişah, kendisine çok hürmet gösterdiği bir şeyhin dergahına ziyarete gitmişti. Şeyhin samimiyetinden ve hizmetinden hoşlanan padişah, şeyhe: “Dile benden ne dilersen!” dedi.
Şeyh dedi ki:
“Ey aciz Padişah! Senden ne dileyebilirim ki? Benim iki kölem var. Çok basit kimseler. Sen ise kölelerimin kölesisin! Her gün sana hükmediyorlar, sana emrediyorlar. Sen de onlara boyun eğiyorsun.” dedi.
Padişah:
“Ben cihan padişahıyım! Herkes benden emir alır. Herkes bana boyun eğer! Kim bana emredebilir? Sen kimlerden bahsediyorsun?” Padişah kızdıkça Şeyh gülmeye başladı.
Padişah sözlerini bitirince, şeyh dedi ki:
“İşte kölemin birisi bu: Seni esir alan kızgınlık! Öfkeli ve celallisin! Bu yüzden adaleti unutuyorsun! Her gün emrin altındakilere kızıp duruyorsun! Sana emreden kölelerimden biri kızgınlık. Diğeri de şehvettir. Bu yüzden de haramı, helali unutuyorsun. Şefkati, insafı yok sayıyorsun! Ben ise bunlara hükmediyorum.” dedi.
Padişah insaflı biriydi. Bu sözlere hak verdi ve şeyhin elini öperek ona talebe oldu.