YAZAR MEHMED GÖKTAŞ HOCANIN bir arkadaşı,okullar arası voleybol maçı için pansiyondaki arkadaşlarıyla birlikte yakın bir şehre gitmişti.Kapalı spor salonunda rakip okul takımıyla kendi okul takımı arasındaki maçı izleyeceklerdi.Voleybol oynamayı da izlemeyi de çok seviyordu.Üstelik okul oyuncuları yakın arkadaşlarıydı.Salonun ortalarında güzel bir yer bulp oturdu.Fakat nedense içinde bir tedirgenlik vardı.Birden ikindi namazının geçebileceği ihtimal aklına geldi.
-İnşaALLAH kaçırmam kılarım,dedi kendi kendine.
Daha önceleri namaz kılsada o sene bir başka sarılmıştı namaza,çok seviyordu namazı,adeta namaz için vardı dünyada...
Maç uzuyor,namazı kaçırabileceği düşüncesi arada bir iğne gibi saplanıyordu içine..Kalkıp namaza gitmek için bir kaç defa kıpırdadı,fakat seyircilerin orta yerindeydi ve abdest alıp namaz kılanacak yer bulamayacağı düşüncesiyle gerisin geri oturmuştu yerine.. Bitti bitecek derken maçla birlikte güneşin de battığını ve ikindinin de çıktığını gördü.
Voleyol maçını okul takımı kazanmıştı.Galibiyetin coşkusu ve arkadaşlarının heyecanlı değerlendirmeriyle yüzü gülüyor,daha doğrusu gülmeye çalışıyordu.Ve böylece ikindi namazının üzüntüsünü unutmaya,örtmeye çalışıyordu.
Maçtan sonra komşu şehirde bir saat daha kaldılar.Kaçırdığı ikindi namazını akşamla birlikte kaza etmiş,birşeyler atıştırdıktan sonra otobüsle,kaldıkları pansiyona gelmişlerdi.Çok üzüntülü br şekilde yatsı namazını kıldı.Ve elbiselerini çıkarmadan yatağa uzandı.İki saate yakın süren otobüs yolcuğu zaten maçtan hiç bir iz bırakmamaıştı içinde.
Odadaki arkadaşları çoktan uyumuştu.Bomboş hissediyordu kendini...O anda bir ikindi namazı vardı bir de kendisi. İkindi bir dağ gibi üzerinde duruyordu,bir bıçak gibi saplanmıştı kalbine...Nasıl olmuştuda kaçırmıştı?Cenab-ı Hak'la hiç böylesine karşı karşıya gelmemişti.Yerinden fırladı,yeniden abdest aldı.Halbuki biraz önce yatsı için almıştı,fakat içi yanıyor,belki abdest içindeki ateşi söndürür diye düşünüyordu.Çok samimi ve ta'dil-i erkanına riayet ederek bir daha kaza etti ikindi namazını ve yeniden yatağa uzandı.Durmadan ağlıyordu.
-Olmaz olmaz olmadı diyordu.Nasıl olurda her şeyden önemli olan namazı bir maç için kaçırabilirim.?
Kalktı ve bir daha kaza etti namazını,sonra bir daha bir daha....
Ama ne kadar kaza ederse etsin,yüreğindeki yangını bir türlü söndüremiyordu.Durmadan ikindiyi kaza ediyordu.Gözyaşları içinde sabah ezanını duyuncaya kadar ikindiyi kıldı durdu hep...
Sabah namazını kıldıktan sonra uyumuştu.Sabah olup kaldığında hala etkisi üzerindeydi ve günlerce içindeki ateş yanmaya devam etti...
acaba bizde böle bi durum söz konusu olur mu ??? :-X
-İnşaALLAH kaçırmam kılarım,dedi kendi kendine.
Daha önceleri namaz kılsada o sene bir başka sarılmıştı namaza,çok seviyordu namazı,adeta namaz için vardı dünyada...
Maç uzuyor,namazı kaçırabileceği düşüncesi arada bir iğne gibi saplanıyordu içine..Kalkıp namaza gitmek için bir kaç defa kıpırdadı,fakat seyircilerin orta yerindeydi ve abdest alıp namaz kılanacak yer bulamayacağı düşüncesiyle gerisin geri oturmuştu yerine.. Bitti bitecek derken maçla birlikte güneşin de battığını ve ikindinin de çıktığını gördü.
Voleyol maçını okul takımı kazanmıştı.Galibiyetin coşkusu ve arkadaşlarının heyecanlı değerlendirmeriyle yüzü gülüyor,daha doğrusu gülmeye çalışıyordu.Ve böylece ikindi namazının üzüntüsünü unutmaya,örtmeye çalışıyordu.
Maçtan sonra komşu şehirde bir saat daha kaldılar.Kaçırdığı ikindi namazını akşamla birlikte kaza etmiş,birşeyler atıştırdıktan sonra otobüsle,kaldıkları pansiyona gelmişlerdi.Çok üzüntülü br şekilde yatsı namazını kıldı.Ve elbiselerini çıkarmadan yatağa uzandı.İki saate yakın süren otobüs yolcuğu zaten maçtan hiç bir iz bırakmamaıştı içinde.
Odadaki arkadaşları çoktan uyumuştu.Bomboş hissediyordu kendini...O anda bir ikindi namazı vardı bir de kendisi. İkindi bir dağ gibi üzerinde duruyordu,bir bıçak gibi saplanmıştı kalbine...Nasıl olmuştuda kaçırmıştı?Cenab-ı Hak'la hiç böylesine karşı karşıya gelmemişti.Yerinden fırladı,yeniden abdest aldı.Halbuki biraz önce yatsı için almıştı,fakat içi yanıyor,belki abdest içindeki ateşi söndürür diye düşünüyordu.Çok samimi ve ta'dil-i erkanına riayet ederek bir daha kaza etti ikindi namazını ve yeniden yatağa uzandı.Durmadan ağlıyordu.
-Olmaz olmaz olmadı diyordu.Nasıl olurda her şeyden önemli olan namazı bir maç için kaçırabilirim.?
Kalktı ve bir daha kaza etti namazını,sonra bir daha bir daha....
Ama ne kadar kaza ederse etsin,yüreğindeki yangını bir türlü söndüremiyordu.Durmadan ikindiyi kaza ediyordu.Gözyaşları içinde sabah ezanını duyuncaya kadar ikindiyi kıldı durdu hep...
Sabah namazını kıldıktan sonra uyumuştu.Sabah olup kaldığında hala etkisi üzerindeydi ve günlerce içindeki ateş yanmaya devam etti...
acaba bizde böle bi durum söz konusu olur mu ??? :-X