Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
İslamiyet
Resûlüllah (Aleyhisselatü Vesselam)
Peygamberimizin Sünneti
Peygamber Efendimiz(S.A.V)'in Örnek Ahlakı
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="genc_kalem" data-source="post: 174359" data-attributes="member: 15919"><p><strong>Efendimiz(S.A.V) in Şairlere İlgisi</strong></p><p></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: red"><span style="font-family: 'Century Gothic'"><strong>Efendimiz(S.A.V) in Ş</strong></span><span style="font-family: 'Century Gothic'"><strong>airlere İlgisi</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Mescid-i Nebi’nin yapılışında Peygamberimiz (s.a.s.) de bir işçi olarak çalışıyordu. Kendisine: “Ne olur siz istirahat buyurunuz, kerpiçleri biz taşıyalım ey Allah’ın Rasûlü!” diyenlere: “Siz de başka kerpiç ve taşları taşıyın!” der ve aralıksız taşımaya devam ederdi. Tabi ki, bu durum, Muhacirler ve Ensar için enerji kaynağı idi. Çünkü bu Mescid, yükselişi, ilerlemeyi, cemaatleşmeyi temsil ediyordu; umutlu istikbalden müjdeler sunuyordu. Müslümanların artık, korku ve endişe içinde kırda, mağaralarda, gözden ırak yerlerde namaz kılmaya mecbur kaldıkları günler gerilerde kalmıştı. İşte bu şanlı mabedin yapımını adım adım takip eden Peygamberimiz (s.a.s.), sevinç içinde -Abdullah b. Revâha (r.a)’ya ait olduğu sanılan- şu beyitleri okuyordu: </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: red"><strong>“Ey Rabbimiz! Yüklenip taşıdığımız şu kerpiç yükü, Hayber’in hurma ve üzüm mahsulleriyle dolu yükünden daha hayırlıdır ve daha temizdir. Şüphesiz ki hakikî hayır ve menfaat, âhiret ecir ve sevabıdır. Allah’ım! Sen Ensar’a ve muhacirlere merhamet buyur.”</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Benu Temim heyeti Medine’ye geldiler ve Mescid’e giderek -biraz da sert bir üslupla- Hz. Peygamber (s.a.s.)’i evinden çağırdılar. Hz. Peygamber (s.a.s.) bunların kabalığını hoş görerek yanlarına çıktı. Benu Temim, şâir ve hatiplerine izin verilmesini istediler. Hz. Peygamber (s.a.s.) müsaade verdi. </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Bunun üzerine Benu Temim’e ait şâir ve hatipler kendi kabilelerini öven şiirler söylediler, nutuklar verdiler. Bunlara karşı Hz. Peygamber (s.a.s.)’in emriyle hatip olarak Sabit b. Kays, şair olarak da Hasan b. Sabit ve Kâ’b b. Malik cevap verdiler. Sonunda kafilenin ileri gelenlerinden Akra b. Habis İslâm şair ve hatiplerinin kendi hatip ve şairlerinden üstün olduğunu, onların söylediği sözlerin daha parlak, daha etkili ve daha manâlı olduğunu; ayrıca ifadelerinde bir tatlılık, bir akıcılık bulunduğunu itiraf etti. Böylece Benu Temim heyeti topyekün Müslüman oldular.(1) </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Ka’b b. Züheyr câhiliye devrinde ünlü bir şair olarak tanınırdı. Kardeşi Buceyr Müslüman olmuştu. Ancak buna Ka’b’ın canı fena hâlde sıkılmış ve onu hicveden bir şiir yazıp göndermişti. Buceyr bunu Rasûl-i Ekrem (s.a.s.)’e de göstermişti. Kâ’b bu şiirinde Hz. Peygamber (s.a.s.)’e hakaret ediyor, onun hakkında “memur” tabirini kullanıyordu. Araplar bunu, cinlerle ilişki kuranlar hakkında kullanırlardı. O devirde hitabet ve şiir kılıçtan daha keskin iki etkili silâhtı. Ve Kâ’b bu silâhı İslâm’ın aleyhine olarak harekete geçirmiş, esasa müteallik hususlara ve kutsî değerlere saldırmıştı. Hz.Peygamber (s.a.s.) şahsı ile alâkalı hususları bağışlardı, ama ortada kutsî değerlere bir hakaret söz konusu ise hemen harekete geçer ve mütecavize haddini bildirirdi. İşte bu sebeple Peygamberimiz (s.a.s.) Kâ’b b. Züheyr hakkında, gıyabında idam kararı verdi. Nerede bulunursa hemen idam edilecekti. </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Kardeşi Buceyr, şayet Kâ’b gelip Müslüman olursa bağışlayıp bağışlamayacağını Rasûlullâh (s.a.s.)’tan sordu. Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bağışlayacağını öğrenince kardeşine Medine’ye gelip Müslüman olmasını, aksi hâlde durumunun kötüye gideceğini bildirdi. Birgün Peygamberimiz (s.a.s.) Mescid’de sohbet ederken Kâ’b bir bedevî kıyafetiyle huzura girdi, Müslüman oldu ve bey’at verdi. “Sonra da Kâ’b gelip de bey’at etseydi bağışlar mıydınız?” diye sordu. “Evet” cevabını alınca “işte Kâ’b huzurunuzdadır” diyerek kendisini bildirdi. Şair, o sırada irticali olarak bir şiir söyledi. </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: red"><strong>“Peygamber (s.a.s.) dünyayı aydınlatan bir meş’aledir, ışık saçarak etrafı aydınlatan bir nurdur, şerri kesmek üzere gönderilmiş Allah’ın bir kılıcıdır...” mısralarına gelince Peygamberimiz (s.a.s.) son derece hoşlanmış ve memnuniyetinin bir belirtisi olarak sırtındaki bürdeyi (hırkayı) şâire armağan etmişti. Bu sebeple bu şiir ilerde <em>“Kaside-i Bürde”</em> diye şöhret yapmıştır. (2)</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Hz. Enes anlatır: Hicretin altıncı yılında Peygamberimiz (s.a.s.) 1400 kişi ile umreye niyetlendi, fakat o yıl Kureyşliler şehre sokmadılar, bu yüzden geri dönüldü. Ertesi yıl aynı kafile umreye gitti. Ashabın şairlerinden Abdullah b. Revâha (r.a) bu sırada şu mânâya gelen şiirini okuyordu: </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>“Ey kâfir soyu! Rasûl-i Ekrem (s.a.s.)’in yolundan savulun! Bugün nusret ve zafer bizimdir. Eğer kötülükle önümüze çıkarsanız sizi perişan ederiz ki, başlarınızı bedenlerinizden giderir, size hücumumuz dostu dosta unutturur...” Bu sırada Hz. Ömer (r.a) müdahale ederek: “Burası Harem-i Şeriftir, edep yeridir. Rasûlullâh (s.a.s.)’in huzurunda ve Harem’de şiir söylemen yakışık alır mı?” derse de Hz. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyurur: <span style="color: red">“Ey Ömer! İbn Revâha’yı kendi hâline bırak! (Şiir söylemesine engel olma!) Zira İbn Revâha’nın sözlerinin kâfirlere etkisi ok atmanın etkisinden daha kuvvetlidir.”</span> (3)</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Cabir b. Semure’nin bildirdiğine göre <span style="color: red">“Ashâb-ı Kiram, Peygamberimiz (s.a.s.)’in de aralarında olduğu zamanlarda câhiliye devrinde geçen şeylerden söyleşirler, karşılıklı şiir söylerlerdi de Peygamberimiz (s.a.s.) susar veya tebessüm ederdi.”</span></strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Şemail ile ilgili eser sahibi Hoca M. Raif Efendi bu şiirlerin muhtevası ile alâkalı iki misâl verir:</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Ashâb-ı Kiram’dan biri, câhiliye devri ile alâkalı bir hâdiseyi şiirlerinde şöyle naklediyordu: <span style="color: red">“Hiç bir kabilenin putu bizim kabilenin putu kadar kendine tapanlara fayda verici olmadı. Zira biz putumuzu süt kurusundan imâl etmiştik. Günün birinde bir kıtlık olmuştu da putu parça parça edip kabile fertlerine taksim ettik. Böylece hem kabile hem de bizim ev halkı kıtlıktan kurtuldu.”</span></strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Ashâb’dan bir diğeri de şiir yoluyla câhiliye devrindeki bir hatırasını naklediyor: <span style="color: red">“Kabile olarak taptığımız putun üstüne bir tilki çıkıp yüzüne gözüne pisledi, hatta putun gözü pislikten kapandı. Ben bu durumdan etkilenip, bu nasıl ilâhlıktır! Tilki gelip üstüne pisliyor da o hiç bir güç gösteremiyor, diye düşündüm, işte bu hâdiseden sonra ben puta tapmaktan vazgeçip Müslüman oldum.”</span> (3)</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>İşte ashabın, Rasûlullâh (s.a.s.)’in da bulunduğu topluluklarda câhiliye devri ile alâkalı söyledikleri şeyler, câhiliye devri geleneklerini kötüleyen bu kabil şeylerdi. </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Böylece eskiden önem vererek gittikleri putperestlik an’ane ve şiirlerinin Kur’ân’ın fesahat ve belagatının yanında ne kadar gülünç ve önemsiz olduğunu da anlamış oluyorlardı.</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Şerid es Sakafî diyor ki: Bir yere gitmek üzere Rasûlullâh (s.a.s.) bir hayvana binmişti, ben de terkisine binmiştim. Giderken Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) Efendimize Umeyye b. Ebi Sait’in şiirlerinden okuyordum. <span style="color: red">“Allah’ın birliği ve öldükten sonra tekrar dirilme”</span>den bahseden mısraları okudukça Peygamberimiz (s.a.s.) hoş görerek daha da okumamı istiyordu. Bu şekilde yüz beyit okumuştum. </strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Tamamladıktan sonra Peygamberimiz (s.a.s.) <span style="color: red">“Umeyye, Müslümanlığa yaklaşmış!”</span> buyurdu. (5)</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: black"><strong>Hz. Aişe (r.a)’den naklolunuyor: Peygamber Efendimiz (s.a.s.) Mescid-i Nebi’de şair Hassan için yüksekçe bir yer yaptırmıştı, oraya çıkarak Rasûl-i Ekrem Hazretlerinin (s.a.s.) na’tını okurdu. Müşriklerin ehl-i İslâmı hicivlerini reddeder, Müslümanları över, inkârcıları kötülerdi. Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) buyururlardı ki<span style="color: red">: “(Cenâb-ı Hakk -müşriklerin ezasını defeyledikçe- Hassan’ı ruhulkudüs ile teyit etsin! Allah ona Müslümanların yanında ve düşmanlara karşı üstün şiir ilhamı versin!)”</span> </strong></span></span></span></span></p><p> </p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: teal"><strong>(1) Halebi, III, 219; İbn Sa’d, II, 293; M. Asım Köksal, İslâm Tarihi, IX, 31 d.</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: teal"><strong>(2) Ibn Hişam, es-Sire, IV, 146; Cevdet Paşa, Kısas-ı Enbiyâ ve Tevârih-i Hulefâ, I, 319-321; A. Himmet Berki-Osman Keskioğlu, Hâtemü’l-Enbiyâ Hz. Muhammed ve Hayatı, 348 vd.</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: teal"><strong>(3) Hoca M. Raif Efendi, a.g.e., 181 - 182.</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: teal"><strong>(4) Hoca M. Raif Efendi, a.g.e., 182 - 183.</strong></span></span></span></p><p> </p><p><span style="font-family: 'Century Gothic'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: teal"><strong>(5) A.g.e., 178.</strong></span></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="genc_kalem, post: 174359, member: 15919"] [b]Efendimiz(S.A.V) in Şairlere İlgisi[/b] [SIZE=4][COLOR=red][FONT=Century Gothic][B]Efendimiz(S.A.V) in Ş[/B][/FONT][FONT=Century Gothic][B]airlere İlgisi[/B][/FONT][/COLOR][/SIZE] [SIZE=4][COLOR=black][/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Mescid-i Nebi’nin yapılışında Peygamberimiz (s.a.s.) de bir işçi olarak çalışıyordu. Kendisine: “Ne olur siz istirahat buyurunuz, kerpiçleri biz taşıyalım ey Allah’ın Rasûlü!” diyenlere: “Siz de başka kerpiç ve taşları taşıyın!” der ve aralıksız taşımaya devam ederdi. Tabi ki, bu durum, Muhacirler ve Ensar için enerji kaynağı idi. Çünkü bu Mescid, yükselişi, ilerlemeyi, cemaatleşmeyi temsil ediyordu; umutlu istikbalden müjdeler sunuyordu. Müslümanların artık, korku ve endişe içinde kırda, mağaralarda, gözden ırak yerlerde namaz kılmaya mecbur kaldıkları günler gerilerde kalmıştı. İşte bu şanlı mabedin yapımını adım adım takip eden Peygamberimiz (s.a.s.), sevinç içinde -Abdullah b. Revâha (r.a)’ya ait olduğu sanılan- şu beyitleri okuyordu: [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=red][B]“Ey Rabbimiz! Yüklenip taşıdığımız şu kerpiç yükü, Hayber’in hurma ve üzüm mahsulleriyle dolu yükünden daha hayırlıdır ve daha temizdir. Şüphesiz ki hakikî hayır ve menfaat, âhiret ecir ve sevabıdır. Allah’ım! Sen Ensar’a ve muhacirlere merhamet buyur.”[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Benu Temim heyeti Medine’ye geldiler ve Mescid’e giderek -biraz da sert bir üslupla- Hz. Peygamber (s.a.s.)’i evinden çağırdılar. Hz. Peygamber (s.a.s.) bunların kabalığını hoş görerek yanlarına çıktı. Benu Temim, şâir ve hatiplerine izin verilmesini istediler. Hz. Peygamber (s.a.s.) müsaade verdi. [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Bunun üzerine Benu Temim’e ait şâir ve hatipler kendi kabilelerini öven şiirler söylediler, nutuklar verdiler. Bunlara karşı Hz. Peygamber (s.a.s.)’in emriyle hatip olarak Sabit b. Kays, şair olarak da Hasan b. Sabit ve Kâ’b b. Malik cevap verdiler. Sonunda kafilenin ileri gelenlerinden Akra b. Habis İslâm şair ve hatiplerinin kendi hatip ve şairlerinden üstün olduğunu, onların söylediği sözlerin daha parlak, daha etkili ve daha manâlı olduğunu; ayrıca ifadelerinde bir tatlılık, bir akıcılık bulunduğunu itiraf etti. Böylece Benu Temim heyeti topyekün Müslüman oldular.(1) [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Ka’b b. Züheyr câhiliye devrinde ünlü bir şair olarak tanınırdı. Kardeşi Buceyr Müslüman olmuştu. Ancak buna Ka’b’ın canı fena hâlde sıkılmış ve onu hicveden bir şiir yazıp göndermişti. Buceyr bunu Rasûl-i Ekrem (s.a.s.)’e de göstermişti. Kâ’b bu şiirinde Hz. Peygamber (s.a.s.)’e hakaret ediyor, onun hakkında “memur” tabirini kullanıyordu. Araplar bunu, cinlerle ilişki kuranlar hakkında kullanırlardı. O devirde hitabet ve şiir kılıçtan daha keskin iki etkili silâhtı. Ve Kâ’b bu silâhı İslâm’ın aleyhine olarak harekete geçirmiş, esasa müteallik hususlara ve kutsî değerlere saldırmıştı. Hz.Peygamber (s.a.s.) şahsı ile alâkalı hususları bağışlardı, ama ortada kutsî değerlere bir hakaret söz konusu ise hemen harekete geçer ve mütecavize haddini bildirirdi. İşte bu sebeple Peygamberimiz (s.a.s.) Kâ’b b. Züheyr hakkında, gıyabında idam kararı verdi. Nerede bulunursa hemen idam edilecekti. [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Kardeşi Buceyr, şayet Kâ’b gelip Müslüman olursa bağışlayıp bağışlamayacağını Rasûlullâh (s.a.s.)’tan sordu. Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bağışlayacağını öğrenince kardeşine Medine’ye gelip Müslüman olmasını, aksi hâlde durumunun kötüye gideceğini bildirdi. Birgün Peygamberimiz (s.a.s.) Mescid’de sohbet ederken Kâ’b bir bedevî kıyafetiyle huzura girdi, Müslüman oldu ve bey’at verdi. “Sonra da Kâ’b gelip de bey’at etseydi bağışlar mıydınız?” diye sordu. “Evet” cevabını alınca “işte Kâ’b huzurunuzdadır” diyerek kendisini bildirdi. Şair, o sırada irticali olarak bir şiir söyledi. [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=red][B]“Peygamber (s.a.s.) dünyayı aydınlatan bir meş’aledir, ışık saçarak etrafı aydınlatan bir nurdur, şerri kesmek üzere gönderilmiş Allah’ın bir kılıcıdır...” mısralarına gelince Peygamberimiz (s.a.s.) son derece hoşlanmış ve memnuniyetinin bir belirtisi olarak sırtındaki bürdeyi (hırkayı) şâire armağan etmişti. Bu sebeple bu şiir ilerde [I]“Kaside-i Bürde”[/I] diye şöhret yapmıştır. (2)[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Hz. Enes anlatır: Hicretin altıncı yılında Peygamberimiz (s.a.s.) 1400 kişi ile umreye niyetlendi, fakat o yıl Kureyşliler şehre sokmadılar, bu yüzden geri dönüldü. Ertesi yıl aynı kafile umreye gitti. Ashabın şairlerinden Abdullah b. Revâha (r.a) bu sırada şu mânâya gelen şiirini okuyordu: [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]“Ey kâfir soyu! Rasûl-i Ekrem (s.a.s.)’in yolundan savulun! Bugün nusret ve zafer bizimdir. Eğer kötülükle önümüze çıkarsanız sizi perişan ederiz ki, başlarınızı bedenlerinizden giderir, size hücumumuz dostu dosta unutturur...” Bu sırada Hz. Ömer (r.a) müdahale ederek: “Burası Harem-i Şeriftir, edep yeridir. Rasûlullâh (s.a.s.)’in huzurunda ve Harem’de şiir söylemen yakışık alır mı?” derse de Hz. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyurur: [COLOR=red]“Ey Ömer! İbn Revâha’yı kendi hâline bırak! (Şiir söylemesine engel olma!) Zira İbn Revâha’nın sözlerinin kâfirlere etkisi ok atmanın etkisinden daha kuvvetlidir.”[/COLOR] (3)[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Cabir b. Semure’nin bildirdiğine göre [COLOR=red]“Ashâb-ı Kiram, Peygamberimiz (s.a.s.)’in de aralarında olduğu zamanlarda câhiliye devrinde geçen şeylerden söyleşirler, karşılıklı şiir söylerlerdi de Peygamberimiz (s.a.s.) susar veya tebessüm ederdi.”[/COLOR][/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Şemail ile ilgili eser sahibi Hoca M. Raif Efendi bu şiirlerin muhtevası ile alâkalı iki misâl verir:[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Ashâb-ı Kiram’dan biri, câhiliye devri ile alâkalı bir hâdiseyi şiirlerinde şöyle naklediyordu: [COLOR=red]“Hiç bir kabilenin putu bizim kabilenin putu kadar kendine tapanlara fayda verici olmadı. Zira biz putumuzu süt kurusundan imâl etmiştik. Günün birinde bir kıtlık olmuştu da putu parça parça edip kabile fertlerine taksim ettik. Böylece hem kabile hem de bizim ev halkı kıtlıktan kurtuldu.”[/COLOR][/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Ashâb’dan bir diğeri de şiir yoluyla câhiliye devrindeki bir hatırasını naklediyor: [COLOR=red]“Kabile olarak taptığımız putun üstüne bir tilki çıkıp yüzüne gözüne pisledi, hatta putun gözü pislikten kapandı. Ben bu durumdan etkilenip, bu nasıl ilâhlıktır! Tilki gelip üstüne pisliyor da o hiç bir güç gösteremiyor, diye düşündüm, işte bu hâdiseden sonra ben puta tapmaktan vazgeçip Müslüman oldum.”[/COLOR] (3)[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]İşte ashabın, Rasûlullâh (s.a.s.)’in da bulunduğu topluluklarda câhiliye devri ile alâkalı söyledikleri şeyler, câhiliye devri geleneklerini kötüleyen bu kabil şeylerdi. [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Böylece eskiden önem vererek gittikleri putperestlik an’ane ve şiirlerinin Kur’ân’ın fesahat ve belagatının yanında ne kadar gülünç ve önemsiz olduğunu da anlamış oluyorlardı.[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Şerid es Sakafî diyor ki: Bir yere gitmek üzere Rasûlullâh (s.a.s.) bir hayvana binmişti, ben de terkisine binmiştim. Giderken Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) Efendimize Umeyye b. Ebi Sait’in şiirlerinden okuyordum. [COLOR=red]“Allah’ın birliği ve öldükten sonra tekrar dirilme”[/COLOR]den bahseden mısraları okudukça Peygamberimiz (s.a.s.) hoş görerek daha da okumamı istiyordu. Bu şekilde yüz beyit okumuştum. [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Tamamladıktan sonra Peygamberimiz (s.a.s.) [COLOR=red]“Umeyye, Müslümanlığa yaklaşmış!”[/COLOR] buyurdu. (5)[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Times New Roman][FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][B]Hz. Aişe (r.a)’den naklolunuyor: Peygamber Efendimiz (s.a.s.) Mescid-i Nebi’de şair Hassan için yüksekçe bir yer yaptırmıştı, oraya çıkarak Rasûl-i Ekrem Hazretlerinin (s.a.s.) na’tını okurdu. Müşriklerin ehl-i İslâmı hicivlerini reddeder, Müslümanları över, inkârcıları kötülerdi. Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) buyururlardı ki[COLOR=red]: “(Cenâb-ı Hakk -müşriklerin ezasını defeyledikçe- Hassan’ı ruhulkudüs ile teyit etsin! Allah ona Müslümanların yanında ve düşmanlara karşı üstün şiir ilhamı versin!)”[/COLOR] [/B][/COLOR][/SIZE][/FONT][/FONT] [SIZE=4][COLOR=black] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=4][COLOR=black][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][B](1) Halebi, III, 219; İbn Sa’d, II, 293; M. Asım Köksal, İslâm Tarihi, IX, 31 d.[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][B](2) Ibn Hişam, es-Sire, IV, 146; Cevdet Paşa, Kısas-ı Enbiyâ ve Tevârih-i Hulefâ, I, 319-321; A. Himmet Berki-Osman Keskioğlu, Hâtemü’l-Enbiyâ Hz. Muhammed ve Hayatı, 348 vd.[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][B](3) Hoca M. Raif Efendi, a.g.e., 181 - 182.[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=3][COLOR=teal] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][B](4) Hoca M. Raif Efendi, a.g.e., 182 - 183.[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=3][COLOR=teal] [/COLOR][/SIZE] [FONT=Century Gothic][SIZE=3][COLOR=teal][B](5) A.g.e., 178.[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
İslamiyet
Resûlüllah (Aleyhisselatü Vesselam)
Peygamberimizin Sünneti
Peygamber Efendimiz(S.A.V)'in Örnek Ahlakı
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst