Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
İslamiyet
İslam Akaidi ve Fıkıh
İmanın Şartları
İman en büyük imkandır
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Yeltegiyan" data-source="post: 3431" data-attributes="member: 3"><p><span style="font-size: 12px"><strong>İMKÂNIM YOKTU" deme. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Kendine dogruyu söyle. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Üşendim" de... </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Tembellik ettim" de... </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Canım istemedi" de... </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Yapmak içimden gelmedi" de... </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Hiç de ilse "yattım" de... </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Ne dersen de, ama "imkânım yoktu" deme. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Unutma, iman en büyük imkândır. Imanı olanın imkânı tükenmez. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Hatta kimi zaman "imkânım yoktu" demek, "imanım yoktu" demeye bile gelebilir. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Birileri önüne çıkıp şöyle sorabilir: "Falancanın imkânı var, fakat yapmıyor. Neden acaba?" </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>O zaman diyecegin bir şey, verecegin bir cevap yoktur.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>İmanın makamı olan yürek, bitimsiz bir güç merkezidir. Göz ferini, diz dermanını, yumruk fermanını yürekten alır. Tıpkı kaslara komuta eden sinir sistemi gibi... </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Başını dik tutan kasların degil, o kasa komuta eden beynindir. Yumrugunu havaya kaldıran pazuların degil, o pazulara komuta eden beynindir. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Gittinse, ayagın de il yüregin götürdügü için gittin.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Gitmedinse, yüregin yetmedigi için gitmedin.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Yaptınsa, elin erdigi için degil aklın erdigi için yaptın. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Yapmadınsa, elin ermedigi için degil yüregin yetmedigi için yapmadın.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Gördünse gözün oldugu için degil, dahası baktıgın için degil, gönlün oldugu için gördün. Eger gözü olan herkes görseydi, bunca "bakarkör"ün varlıgını nasıl ve neyle açıklardık? Eger göz görmenin yegâne organı olsaydı, gözü olmadıgı halde bir çok göz sahibinin göremedigi hakikatleri gören kafa gözü kör, kalp gözü açık yigidi nereye koyardık?</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Görmedinse göz olmadıgı için degil, hatta "göz bakmadıgı" için degil, "gönül akmadıgı" için görmedin. Tıpkı yapmadıklarını gönlün olmadıgı için yapmadıgın gibi. Tarih bir işe baş koyanların, önce o işe gönül koyduklarının şahididir. Unutma ki, baş işe düşmeden iş başa düşmez. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Yapacaktım ama, kimsem yoktu" deme. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Kimsesiz" degilsiniz, "kimse, sizsiniz." </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Allah (c.c.) var, O yâr. Gerisi olmasa ne çıkar? </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Yapacagı işte O'nu hesaba katmayanlar Besmelesizdirler. Besmeleli olanlar, yaptıklarını O'nun sayesinde, O'ndan aldıkları yetki ve güçle, O'nun yardım ve destegiyle yaptıklarının bilincinde olanlardır. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>O, elde var "Bir"dir. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>O'nu yanında bilen kimseye muhtaç degildir, O'nsuz olanın kimsesi yoktur. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Görevini yapmak için sagına soluna ve dahi ardına bakanlar, O'nun gözetimi altında olduklarının, O'na karşı sorumlu olduklarının şuurunda olmayanlardır. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>"Yürüyecegim ama, kim gelecek?" deme, sadece yürü. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Yeter ki yürü ve iz bırak. Zamana ve mekâna bir so uk damga gibi vur ayak izini. Yürüyüşünün tanıgı olsun bıraktıgın izler. Hiç iz bırakıp da izlenmeyen birini gördün mü? Unutma ki iz bırakanlar mutlaka izlenirler. Izlemeye gönlü olanlar, mutlaka iz ararlar. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Hem, baksana kendine. Sen, senden önce yürüyen birilerinin izini izlemiyor musun? Bunu ancak yolcu oldu unu unutmayanlar, yolculu u her şeye ra men sürdürenler bilir. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Zaten yol dedigin, izlerin icmalinden başka nedir ki? </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Yolu yol kılan, biraz da senin ve senden önce yürüyenlerin izi degil midir? Zaman ve mekânda var olan tüm yolları, yolcular açmamışlar mıdır? Ve yolun kerameti yolcudan menkul de il midir? </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Ve bir de "yapacagım ama, degerinin bilineceginden umutlu degilim" deme.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Bir kere umut dedigin, imanın öz çocugudur.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Çocuguna kıyan, anasını aglatır. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Umuduna kıyma ki, imanın aglamasın. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Etrafına bak. Ne kadar umutlu adam varsa, hepsi de bir şeyler yapan, deger üreten, kıymet ortaya koyan kimselerdir. Yani yapanlar umutlu, yatanlar umutsuzdur. Handiyse birinin umuduna bakıp onun yapanlardan mı, yatanlardan mı oldu unu anlayabilirsin. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Hem yatanların umutlu olması hayra alâmet de ildir, tabi ki yapanların umutsuz olması da...</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Degerini kim mi bilecek?</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Bu kaygı sahte degerlere yakışan bir kaygıdır. Sahici degerlere vurulanlar, "Degerim bilinir mi acaba?" diye kaygı duymazlar. Çünkü adı üstünde, deger degerini başkalarının bilmesine borçlu degildir, bu bir. </strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Ikincisi, deger bilenlerin varlıgı ve hâlâ bir şeyler yapıyor olmaları, degerin degerini takdir eden birilerinin her zaman mutlaka var olacagının en güzel ispatıdır.</strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></p><p><span style="font-size: 12px"><strong>Alıntı</strong></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Yeltegiyan, post: 3431, member: 3"] [SIZE="3"][B]İMKÂNIM YOKTU" deme. Kendine dogruyu söyle. "Üşendim" de... "Tembellik ettim" de... "Canım istemedi" de... "Yapmak içimden gelmedi" de... Hiç de ilse "yattım" de... Ne dersen de, ama "imkânım yoktu" deme. Unutma, iman en büyük imkândır. Imanı olanın imkânı tükenmez. Hatta kimi zaman "imkânım yoktu" demek, "imanım yoktu" demeye bile gelebilir. Birileri önüne çıkıp şöyle sorabilir: "Falancanın imkânı var, fakat yapmıyor. Neden acaba?" O zaman diyecegin bir şey, verecegin bir cevap yoktur. İmanın makamı olan yürek, bitimsiz bir güç merkezidir. Göz ferini, diz dermanını, yumruk fermanını yürekten alır. Tıpkı kaslara komuta eden sinir sistemi gibi... Başını dik tutan kasların degil, o kasa komuta eden beynindir. Yumrugunu havaya kaldıran pazuların degil, o pazulara komuta eden beynindir. Gittinse, ayagın de il yüregin götürdügü için gittin. Gitmedinse, yüregin yetmedigi için gitmedin. Yaptınsa, elin erdigi için degil aklın erdigi için yaptın. Yapmadınsa, elin ermedigi için degil yüregin yetmedigi için yapmadın. Gördünse gözün oldugu için degil, dahası baktıgın için degil, gönlün oldugu için gördün. Eger gözü olan herkes görseydi, bunca "bakarkör"ün varlıgını nasıl ve neyle açıklardık? Eger göz görmenin yegâne organı olsaydı, gözü olmadıgı halde bir çok göz sahibinin göremedigi hakikatleri gören kafa gözü kör, kalp gözü açık yigidi nereye koyardık? Görmedinse göz olmadıgı için degil, hatta "göz bakmadıgı" için degil, "gönül akmadıgı" için görmedin. Tıpkı yapmadıklarını gönlün olmadıgı için yapmadıgın gibi. Tarih bir işe baş koyanların, önce o işe gönül koyduklarının şahididir. Unutma ki, baş işe düşmeden iş başa düşmez. "Yapacaktım ama, kimsem yoktu" deme. "Kimsesiz" degilsiniz, "kimse, sizsiniz." Allah (c.c.) var, O yâr. Gerisi olmasa ne çıkar? Yapacagı işte O'nu hesaba katmayanlar Besmelesizdirler. Besmeleli olanlar, yaptıklarını O'nun sayesinde, O'ndan aldıkları yetki ve güçle, O'nun yardım ve destegiyle yaptıklarının bilincinde olanlardır. O, elde var "Bir"dir. O'nu yanında bilen kimseye muhtaç degildir, O'nsuz olanın kimsesi yoktur. Görevini yapmak için sagına soluna ve dahi ardına bakanlar, O'nun gözetimi altında olduklarının, O'na karşı sorumlu olduklarının şuurunda olmayanlardır. "Yürüyecegim ama, kim gelecek?" deme, sadece yürü. Yeter ki yürü ve iz bırak. Zamana ve mekâna bir so uk damga gibi vur ayak izini. Yürüyüşünün tanıgı olsun bıraktıgın izler. Hiç iz bırakıp da izlenmeyen birini gördün mü? Unutma ki iz bırakanlar mutlaka izlenirler. Izlemeye gönlü olanlar, mutlaka iz ararlar. Hem, baksana kendine. Sen, senden önce yürüyen birilerinin izini izlemiyor musun? Bunu ancak yolcu oldu unu unutmayanlar, yolculu u her şeye ra men sürdürenler bilir. Zaten yol dedigin, izlerin icmalinden başka nedir ki? Yolu yol kılan, biraz da senin ve senden önce yürüyenlerin izi degil midir? Zaman ve mekânda var olan tüm yolları, yolcular açmamışlar mıdır? Ve yolun kerameti yolcudan menkul de il midir? Ve bir de "yapacagım ama, degerinin bilineceginden umutlu degilim" deme. Bir kere umut dedigin, imanın öz çocugudur. Çocuguna kıyan, anasını aglatır. Umuduna kıyma ki, imanın aglamasın. Etrafına bak. Ne kadar umutlu adam varsa, hepsi de bir şeyler yapan, deger üreten, kıymet ortaya koyan kimselerdir. Yani yapanlar umutlu, yatanlar umutsuzdur. Handiyse birinin umuduna bakıp onun yapanlardan mı, yatanlardan mı oldu unu anlayabilirsin. Hem yatanların umutlu olması hayra alâmet de ildir, tabi ki yapanların umutsuz olması da... Degerini kim mi bilecek? Bu kaygı sahte degerlere yakışan bir kaygıdır. Sahici degerlere vurulanlar, "Degerim bilinir mi acaba?" diye kaygı duymazlar. Çünkü adı üstünde, deger degerini başkalarının bilmesine borçlu degildir, bu bir. Ikincisi, deger bilenlerin varlıgı ve hâlâ bir şeyler yapıyor olmaları, degerin degerini takdir eden birilerinin her zaman mutlaka var olacagının en güzel ispatıdır. Alıntı[/B][/SIZE] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
İslamiyet
İslam Akaidi ve Fıkıh
İmanın Şartları
İman en büyük imkandır
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst