Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Aile ve Yaşam
İki Damla Kar...
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="GuLSerbeti" data-source="post: 5148" data-attributes="member: 19"><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: #ff3e6f"><strong>İki damla kar</strong></span></span></p><p> </p><p><img src="http://www.yeniasya.de/bizimaile/resimler/602.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />Kalbi çok kırılmıştı ona. Barışmak için ona saksıda bir kış menekşesi göndermiş ve telefonda defalarca özür dilemiş olsa dahi, kırgınlığı henüz geçmemişti.</p><p> Menekşe saksısını mutfakta camın önüne yerleştirmiş, mor üzerine sarı nakışlı yüzüne mahzun mahzun bakarken, bir yandan düşünüyordu.</p><p> O ne fedakârlıklar etmişti bu yuva için. İki meyvesi vardı yuvalarının. Biri kız, biri oğlan. Dünyalar tatlısı iki güzel yavru. Şu anda okuldaydılar.</p><p> Bir ara yine baktı menekşesine. Açılmış çiçeklerden biri yapraklarını dökmüştü. İçinde tohum tutmaya başlamış bir yuvacık vardı. Diğer çiçeklerin de tohum tutmuş hallerini düşününce, onun çok zengin olduğunu düşündü. Bire binler katan bir bereket. Bu zenginlik, ona Rabbi tarafından ihsan edilmişti.</p><p> O da bu menekşe gibi, bereketli sevgi çiçekleri açmakta iken, hiç lâyık olmadığı sözlerle kalbini kıran beyi, kalbine kış mevsimi gibi çöküp, içindeki çiçekleri soldurmuştu. Ona dargındı... Dargındı işte.</p><p> Bu arada zil çaldı. Hemen kapıya koşturdu. Tek dertdaşı, can yoldaşı bir hanım arkadaşı gelmişti. Buyur etti. Sohbetin ilerlediği bir saatte de, kalbindeki kırgınlıktan, bu kırgınlığı gidermek için gönderilen kış menekşesinden bahsetti ve tohum tutmuş dalını gösterdi.</p><p>Arkadaşı, ''Bu tohumların içinde ne var?'' diye sordu. Anlamsız bir soru olduğunu düşünmesine rağmen, ''Menekşe tabii'' diye cevapladı.</p><p> Arkadaşı, ''Beyini seviyorsun, değil mi?'' diye sorduğunda, ''Ne alâkasız şeyler soruyor'' demesine rağmen, iç çekerek yine cevap verdi.</p><p>''Eh, kırgın olsam da, seviyorum elbette. Çok güzel günlerimiz de oldu onunla. Sevgi, hemen kestirilip atılacak bir şey değil ki!''</p><p> Sonra ''Bu kış menekşeleri kar yağsa da açılıyorlar, değil mi?'' deyince, çok şaşırdı, ama bozuntuya vermeden, ''Evet'' dedi.</p><p> Arkadaşı, ''Canım, bak! Biz de bu menekşeler gibi dayanıklı olmalıyız. Hemen iki damla kar yağdı diye, sevgiye tohum tutan kalbimizin açacağı çiçeklerin solmasına izin vermemeliyiz. İnsan bu. Elbette hatasız olamıyor. Ama belki bir sıkıntısı, problemi vardır onun da. Kalbin hâlâ sevgiye tohum tutmakta iken ve onu sevdiğini biliyorken, şu kırgınlığı kalbinden atsan da, yine yüzüne gülücüklerini takınsan, baharın gelmesine müsaade etsen, bu sana daha çok yakışır.''</p><p> Tuhaf soruların mahiyeti anlaşılmıştı. Arkadaşı aslında çok bilinçli sorularla kalbini harekete getirmiş, karların altına gizlenmesini, solmasını önlemişti, kalbindeki çiçeklerin.</p><p> Arkadaşını geçirirken, ''Ne iyi bir arkadaşım var. Keşke herkesin böyle iyi arkadaşları olsa! Tek bir sözü ile beni kışkırtıp, yuvamın yıkılmasına dahi sebep olabilecekken, gönlümdeki baharı geri getirdi. Kalp membaımdaki zehri attırıp, yine gürül gürül akmasına ve hayata dönmesine vesile oldu'' diye geçirdi içinden.</p><p> Mutluluğunu derinden derine hissederek, o anda okuldan dönen yavrularına gülücüklerle kapıyı açıp, onları hasretle öptü.</p><p> Kış mevsimlerine teslim olmayacaktı artık. Sevgi çiçeklerinin solmasına izin vermeyecekti. Çünkü o, baharı istiyordu. <span style="color: purple"><em>Kış mevsimlerine dayanamayan, baharları görebilir miydi?</em></span></p><p></p><p></p><p> </p><p> </p><p><span style="color: #ff5e62"><strong>Mümine Güneş</strong></span> <a href="mailto:muminecakir@yahoo.com.tr"><span style="color: #0000ff">muminecakir@yahoo.com.tr</span></a></p><p> </p><p>kaynak:bizimaile dergisi</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="GuLSerbeti, post: 5148, member: 19"] [SIZE=4][COLOR=#ff3e6f][B]İki damla kar[/B][/COLOR][/SIZE] [B][SIZE=4][/SIZE][/B] [IMG]http://www.yeniasya.de/bizimaile/resimler/602.jpg[/IMG]Kalbi çok kırılmıştı ona. Barışmak için ona saksıda bir kış menekşesi göndermiş ve telefonda defalarca özür dilemiş olsa dahi, kırgınlığı henüz geçmemişti. Menekşe saksısını mutfakta camın önüne yerleştirmiş, mor üzerine sarı nakışlı yüzüne mahzun mahzun bakarken, bir yandan düşünüyordu. O ne fedakârlıklar etmişti bu yuva için. İki meyvesi vardı yuvalarının. Biri kız, biri oğlan. Dünyalar tatlısı iki güzel yavru. Şu anda okuldaydılar. Bir ara yine baktı menekşesine. Açılmış çiçeklerden biri yapraklarını dökmüştü. İçinde tohum tutmaya başlamış bir yuvacık vardı. Diğer çiçeklerin de tohum tutmuş hallerini düşününce, onun çok zengin olduğunu düşündü. Bire binler katan bir bereket. Bu zenginlik, ona Rabbi tarafından ihsan edilmişti. O da bu menekşe gibi, bereketli sevgi çiçekleri açmakta iken, hiç lâyık olmadığı sözlerle kalbini kıran beyi, kalbine kış mevsimi gibi çöküp, içindeki çiçekleri soldurmuştu. Ona dargındı... Dargındı işte. Bu arada zil çaldı. Hemen kapıya koşturdu. Tek dertdaşı, can yoldaşı bir hanım arkadaşı gelmişti. Buyur etti. Sohbetin ilerlediği bir saatte de, kalbindeki kırgınlıktan, bu kırgınlığı gidermek için gönderilen kış menekşesinden bahsetti ve tohum tutmuş dalını gösterdi. Arkadaşı, ''Bu tohumların içinde ne var?'' diye sordu. Anlamsız bir soru olduğunu düşünmesine rağmen, ''Menekşe tabii'' diye cevapladı. Arkadaşı, ''Beyini seviyorsun, değil mi?'' diye sorduğunda, ''Ne alâkasız şeyler soruyor'' demesine rağmen, iç çekerek yine cevap verdi. ''Eh, kırgın olsam da, seviyorum elbette. Çok güzel günlerimiz de oldu onunla. Sevgi, hemen kestirilip atılacak bir şey değil ki!'' Sonra ''Bu kış menekşeleri kar yağsa da açılıyorlar, değil mi?'' deyince, çok şaşırdı, ama bozuntuya vermeden, ''Evet'' dedi. Arkadaşı, ''Canım, bak! Biz de bu menekşeler gibi dayanıklı olmalıyız. Hemen iki damla kar yağdı diye, sevgiye tohum tutan kalbimizin açacağı çiçeklerin solmasına izin vermemeliyiz. İnsan bu. Elbette hatasız olamıyor. Ama belki bir sıkıntısı, problemi vardır onun da. Kalbin hâlâ sevgiye tohum tutmakta iken ve onu sevdiğini biliyorken, şu kırgınlığı kalbinden atsan da, yine yüzüne gülücüklerini takınsan, baharın gelmesine müsaade etsen, bu sana daha çok yakışır.'' Tuhaf soruların mahiyeti anlaşılmıştı. Arkadaşı aslında çok bilinçli sorularla kalbini harekete getirmiş, karların altına gizlenmesini, solmasını önlemişti, kalbindeki çiçeklerin. Arkadaşını geçirirken, ''Ne iyi bir arkadaşım var. Keşke herkesin böyle iyi arkadaşları olsa! Tek bir sözü ile beni kışkırtıp, yuvamın yıkılmasına dahi sebep olabilecekken, gönlümdeki baharı geri getirdi. Kalp membaımdaki zehri attırıp, yine gürül gürül akmasına ve hayata dönmesine vesile oldu'' diye geçirdi içinden. Mutluluğunu derinden derine hissederek, o anda okuldan dönen yavrularına gülücüklerle kapıyı açıp, onları hasretle öptü. Kış mevsimlerine teslim olmayacaktı artık. Sevgi çiçeklerinin solmasına izin vermeyecekti. Çünkü o, baharı istiyordu. [COLOR=purple][I]Kış mevsimlerine dayanamayan, baharları görebilir miydi?[/I][/COLOR] [COLOR=#ff5e62][B]Mümine Güneş[/B][/COLOR] [EMAIL="muminecakir@yahoo.com.tr"][COLOR=#0000ff]muminecakir@yahoo.com.tr[/COLOR][/EMAIL] kaynak:bizimaile dergisi [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Aile ve Yaşam
İki Damla Kar...
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst