Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Kütüphane
Makale - Menkıbe ve Denemeler
Direnişlere tutkun yüreğim...
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="SaYa" data-source="post: 108287" data-attributes="member: 5"><p>Hızla akıp giden zamanın içinde akıp giderken </p><p></p><p>hayatım ve ben hıc farkında olmadan </p><p></p><p>buyuyuverırken ve dusunmeden yol alırken olume, durduruverıyorum zamanı.. </p><p></p><p>O durmamakta ınad etse de ben durdurdugumu sanıyorum ıste.. </p><p></p><p>Silkiniyorum once.. </p><p></p><p>Sonra dusunuyorum.. </p><p>Dusunmeyelı ne kadar da cok olmus.. </p><p></p><p>Ve ne kadar da cok olmus gecelerı aydınlatmayalı.. Gecenın derınlıklerıne ne kadar da muhtac </p><p></p><p>oysa kı yuregım.. </p><p></p><p>Bir olum provasına yatmısken ınsanlar, </p><p></p><p>dırılıgı oynamak ne de guzel.. </p><p></p><p>Ve oldurenın de dırıltenın de huzurunda durmak.. </p><p></p><p>Ve yalnızca 'Hayy' olana baglanmak..</p><p>Ölüm ve diriliş arasında bu gece yuregım.. </p><p></p><p>Zihnim, yasayan olulerle, </p><p></p><p>oldü sandıgımız dırılerı tartıyor </p><p></p><p>vahıy terazısınde.. Sonra kendısıne dönüyor.. Yasamadıgım her bır ayet ölüm sınyallerı verıyor beynıme.. </p><p></p><p>Unuttugum, dusunmedıgım, geregını yerıne getıremedıgım -dirilişin kaynağı- kıtabımın her bır öğüdü dırıltmem ıcın </p><p></p><p>vesıle oluyor ölü hucrelerımı.. </p><p>Şaşkınca bakıyorum ruhumun ölü yanlarına.. </p><p></p><p>Öylesıne dırılıge asıkken ben, </p><p></p><p>nasıl bu kadar ölü olabılırım, sasırıyorum.. </p><p></p><p>Ve urperıyor yuregım.. Ölümü hiç sevmıyor.. </p><p></p><p>Ve yakıstıramıyor kendısıne.. </p><p></p><p>Bu hayatta soluk alıp verdıgı surece </p><p></p><p>ve ayrılırken bıle dırı olmayı ıstıyor.. </p><p></p><p>Rabbının tarıf ettıgı dırılerden olmayı özlüyor..</p><p>Ölü bir toplumda nefes almayı ogrenıyorum once.. </p><p></p><p>Sonra dırılmeyı bır daha ölmemek uzere.. </p><p></p><p>Ve sonra dırıltmeyı ogrenıyorum </p><p></p><p>ölü bedenleri vahıy ufleyıslerıyle.. </p><p></p><p>Ayet ayet nefes verıyor, sure sure dırılıs ekıyorum ölü kentlerıme.. </p><p></p><p>Ve ruhumu hazırlıyorum en guzel dırenıslere.. </p><p></p><p>Dırılıslere gebe dırenıslere.. </p><p>Ve "Ömrumun en hayırlısı son omrum, </p><p></p><p>ıslerımın en hayırlısı son ısım, </p><p></p><p>gunlerımın en hayırlısı </p><p></p><p>sana kavustugum gün olsun.. </p><p></p><p>" duasını tasıyarak gecelerıme, </p><p></p><p>Rabbımın rızasını beklıyorum hayatımda ve </p><p></p><p>bir adı da diriliş olan ölümümde.. </p><p></p><p>Hep diri kalmamız duasıyla.. </p><p></p><p></p><p>[Raziye Nur Tuna -Mecra Dergisi-]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="SaYa, post: 108287, member: 5"] Hızla akıp giden zamanın içinde akıp giderken hayatım ve ben hıc farkında olmadan buyuyuverırken ve dusunmeden yol alırken olume, durduruverıyorum zamanı.. O durmamakta ınad etse de ben durdurdugumu sanıyorum ıste.. Silkiniyorum once.. Sonra dusunuyorum.. Dusunmeyelı ne kadar da cok olmus.. Ve ne kadar da cok olmus gecelerı aydınlatmayalı.. Gecenın derınlıklerıne ne kadar da muhtac oysa kı yuregım.. Bir olum provasına yatmısken ınsanlar, dırılıgı oynamak ne de guzel.. Ve oldurenın de dırıltenın de huzurunda durmak.. Ve yalnızca 'Hayy' olana baglanmak.. Ölüm ve diriliş arasında bu gece yuregım.. Zihnim, yasayan olulerle, oldü sandıgımız dırılerı tartıyor vahıy terazısınde.. Sonra kendısıne dönüyor.. Yasamadıgım her bır ayet ölüm sınyallerı verıyor beynıme.. Unuttugum, dusunmedıgım, geregını yerıne getıremedıgım -dirilişin kaynağı- kıtabımın her bır öğüdü dırıltmem ıcın vesıle oluyor ölü hucrelerımı.. Şaşkınca bakıyorum ruhumun ölü yanlarına.. Öylesıne dırılıge asıkken ben, nasıl bu kadar ölü olabılırım, sasırıyorum.. Ve urperıyor yuregım.. Ölümü hiç sevmıyor.. Ve yakıstıramıyor kendısıne.. Bu hayatta soluk alıp verdıgı surece ve ayrılırken bıle dırı olmayı ıstıyor.. Rabbının tarıf ettıgı dırılerden olmayı özlüyor.. Ölü bir toplumda nefes almayı ogrenıyorum once.. Sonra dırılmeyı bır daha ölmemek uzere.. Ve sonra dırıltmeyı ogrenıyorum ölü bedenleri vahıy ufleyıslerıyle.. Ayet ayet nefes verıyor, sure sure dırılıs ekıyorum ölü kentlerıme.. Ve ruhumu hazırlıyorum en guzel dırenıslere.. Dırılıslere gebe dırenıslere.. Ve "Ömrumun en hayırlısı son omrum, ıslerımın en hayırlısı son ısım, gunlerımın en hayırlısı sana kavustugum gün olsun.. " duasını tasıyarak gecelerıme, Rabbımın rızasını beklıyorum hayatımda ve bir adı da diriliş olan ölümümde.. Hep diri kalmamız duasıyla.. [Raziye Nur Tuna -Mecra Dergisi-] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Kütüphane
Makale - Menkıbe ve Denemeler
Direnişlere tutkun yüreğim...
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst