ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
İslâm inancına göre Kıyametin büyük alâmetlerinden olan ve yeryüzünde bozgunculuk çıkaracak olan iki millettir.
Ye’cüc ve Me’cüc Kitap ve Sünnetle sabittir. Yani İslâm dininin iki temel kaynağı olan Kur’ân-ı Kerimde ve Hadis-i Şeriflerde zikredilmiştir.
Kur’ân-ı Kerimde, bazı kişiler tarafından Hz. Peygambere (a.s.m.) yönelttikleri bir soru hatırlatılarak, Zülkarneyn ve Ye’cüc-Me’cüc kavminden bahsedilir. (Kehf Sûresi, 83-98) Bu ayetlerde Zülkarneyn, değişik yerlere seyahat eden, insanlara yardımcı olan, zalimlere karşı mazlumların yanında yer alan bir hükümdar; Ye’cüc-Me’cüc kavmi, kendilerinden emin olunmayan, zalim ve yıkıcı bir topluluk; Sedd-i Zülkarneyn ise, zararlı bir kavimden mazlum insanları korumak amacıyla yapılmış bir set olarak anlaşılmaktadır.
Üstad Bediüzzaman Muhakemat isimli risalesinde Yecüc ve Me’cüc’ü yorumlarken “iki müfsid kabiledirler” ifadesini kullanır ve bu iki toplumun bazı temel özelliklerini aktarır. Bu bilgilere göre Ye’cüc ve Me’cüc zalim, saldırgan, çapulçu, önüne gelen her şeyi yakıp yıkan toplumlardır. Kurulan medeniyetlere ve bu medeniyetlerin kurulu olduğu bölgelere sürekli sardırmışlardır. Bunun yanı sıra Üstad Bediüzzaman, bu iki kavmin, kader cihetinden bazı milletleri cezalandırmak üzere verilen bir vasıta olduğunu da ifade eder.