Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Tasavvuf
Nakşıbendi ve Nakşıbendilik
Sufinin Dünyası
Sufi, Muttaki Muminin Diğer Adıdır
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="TaLHa" data-source="post: 16450" data-attributes="member: 1"><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Tarih boyu bir takım çevrelerde senelerce yersiz bir münakaşa yaşandı. Bazıları, sûfi kelimesi üzerinde gereksiz yere tartışıp durdu. Aslında, sûfi kelimesiyle anlatılmak istenen şahsiyetle, Kur'an'da övülen takva sahibi "muttakî" aynı şahıstır.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Tasavvuf terbiyesinde, bir mürşit elinde manevî terbiyesini tamamlayan, gerçek takvaya ulaşıp kâmil mümin olan kimseye veli ve sûfi ismi verilmektedir. Diğer İslamî gruplar, bu sıfattaki bir mümini muttaki sıfatıyla tanıtırlar. Bir şahsın, değişik kesimlerde farklı isimlerle tanıtılması tabiidir, bu durum fitneye sebep yapılamaz.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Ayrı özellikleri ve farklı görevleri olan kimselere, özel bir isim veya sıfat verilebilir. Her ilim veya fen alanında, o alanın inceliklerini ifade edecek özel tabirler, değişik ıstılahlar kullanılır. O alanda ihtisas sahibi olanlar, derecelerine göre farklı isimlerle anılır. Bunun dinen bir sakıncası yoktur. Hatta böyle yapılması gerekir.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Tasavvuf dinin ahlak ilmini tarif ve talim eder. Bu ilim, fıkıh ve kelam gibi müstakil bir ilimdir. Bu ilmin alanı çok geniştir. Bu ilim, kalp, hâl ve amel ilmidir. Bütünüyle dinin bir parçasıdır.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Bu ilmin konusu insandır. Hedefi insanın ilahî ahlak ile edeplenmesidir. Sonucu, kâmil insan yetiştirmektir. Bu ilimde ihtisas yapan ve zirveye çıkan salih insanlar vardır. Onlara, ulaştıkları sıfatlara, temsil ettikleri makamlara ve gördükleri vazifelere göre veli, mürşit, şeyh, gavs, kutup gibi değişik isimler verilmiştir. Bu tür isimler birer sıfattır, sahibinin mesleğini tarif eder. Bu isimler ve unvanlar, Kur'an ve sünnette bulunmasa da onlara aykırı değildir. Büyük veli Sühreverdî (k.s) (632/1234), gerçek sûfinin kim olduğunu ve Kur'an'da ondan nasıl bahsedildiğini şöyle açıklar:</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">"Kur'an-ı Kerim'de "sûfî" ismi yoktur ancak, bunun yerine "mukarrebûn" kelimesi kullanılmıştır.<span style="color: #008000">(Vakıa 56/7-10)</span></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Mukarrabun, Yüce Allah'ın huzurunda sevilmiş, kabul görmüş salihlerdir. Onlar, hayırlarda en önde, kullukta ve edepte zirvede olan kimselerdir. Hepsi Allah adamıdır, Yüce Allah'ın dostu ve şahididir.</span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Gerçek sûfi, işte bu sıfata sahip olan ve kurbiyyet makamında bulunan kimsedir. Lafızlar üzerinde münakaşa yapmaya gerek yoktur. </span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p> <strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Binâenaleyh biz, "sûfî" dediğimiz zaman bununla, mukarrabun makamına çıkmış veliyi kast ediyoruz, bu bilinmelidir. </span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"></span></span></strong></p><p><strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px">Gerek tabakat kitaplarında, gerekse diğer eserlerde isimleri geçen bütün sufi büyükleri ve terbiye yolunun imamları, mukarrabun sıfatındaki zatların yolunda bulunuyorlardı ve sahip oldukları ilimler de kurbiyyet ehlinin hallerine ait ilimlerdi."</span></span></strong><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><em>(Sühreverdi, Gerçek Tasavvuf, 16.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong><span style="color: #008000">Cenab-ı Hakk Kur'an-ı Hakim'de, bütün insanları şu üç gruba ayırmıştır:</span> </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>1-Ashab-ı Meymene (Mü'minler)</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>2-Ashab-ı Meş'eme (Kafir ve münafıklar) </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>3-Sabikun-Mukarrabun (Hayırlarda en öndeolan ve ilahı yakınlığa ulaşan kamiller).<span style="color: #008000">(Vakıa 56/7-10)</span></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>Tasavvuf imamları veli, arif, mürşid, şeyh, sofi deyince, üçüncü gruba giren kamil insanları kast etmektedirler. Mukarrabun sınıfına giren zatların tümü velidir, fakat hepsi manevi irşatla görevli değildir. İçlerinden bir kısmı, Rasulullah (s.a.v) Efendimizin varisi sıfatıyla ümmetin irşadını, terbiye ve tezkiye işini yürütmektedir. Bu, Allahu Teala'nın bir ihsanıdır, onu dilediklerine bahşeder. Manevi irşad kıyamete kadar sürecektir; çünkü, Rasulullah (s.a.v) Efendimizin peygamberliği devam etmekte, O'nun Allah'a davet, kalbleri tezkiye, nefisleri terbiye ve gönülleri ilahı aşk ile doldurup ahirete yöneltme işini, derecelerine göre varisleri yürütmektedir. Yeryüzünde din ile mükellef insan bulunduğu sürece bu işde devam edecektir.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>Bu işi üstlenen kâmil müminler, takvada imamlık vasfına ulaşmış salihlerdir. Onlar, Kur'an-ı Hakim'de, "sâbikûn-mukarrabûn" sınıfında tanıtılmışlardır.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>Bu kâmil sınıfa giren mü'minlerin sıfat ve ahlaklarını, müfessirler şöyle özetlemişlerdir: </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>1- Dünyayı Allah için terk ederler. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>2- İyilikleri kusurlarından fazladır. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>3- Allah'a tam tevekkül edip bütün cehd ve gayretini O'nun taatında harcarlar. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>4- Bütün düşünce ve dertleri âhirettir. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>5- Kendileri kurtuluşa erdikleri gibi, şefeatlarıyla, başkalarının kurtuluşuna da vesile edilirler. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>6- Bütün işlerinde Mevlâ'ya dayanırlar. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>7- Devamlı Allah'ın rızâ ve muhabbetini ararlar. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>8- Günahın büyüğünden ve küçüğünden kaçınırlar. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>9- Namaz ve cihada herkesten önde koşarlar. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>10- Kendi ayıplarıyla meşgul olur, başkalarının kusurlarına takılmazlar.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>11- Âyetlerin ve hadislerin müjdelediği gibi, hesapsız olarak Cennet'e girerler.</strong><em>(Âyetler için bkz: Fâtır 35/ 32-33; Vakıa 56/12, 88, 89; infitâr 82/13; Mutaffifîn 83/ 28. ilgili hadislerden birisi şudur: Rasûlullah (a.s) "Sonra biz, kitabı (Kur'ân'ı), kullarımız arasından seçtiklerimize miras olarak verdik. Onlardan kimi (günah imleyerek) kendisine zulmeder. Kimi orta haldedir. Kimisi ise; Allah'ın izniyle hayırlarda en önde (sâbikûn) olanlardır, işte büyük fazilet budur." (Fâtır 56/32) âyetini okuduktan sonra şöyle buyurdu: "Ümmetimden hayırlarda önde (es-sâbık) olan, cennete hesapsız girer. Orta halli olan, kolay bir hesaba çekilir. Nefsine zulmeden ise, huzurda durdurulup günahı kadar sıkıntı çektikten sonra cennete girer." Bkz: Ahmed, Müsned, V, 194, VI, 444; Hâkim, Müstedrek, II, 426; Taberî, Câmiu'l-Beyân, Cüz: 22, Shf: 137; Beğavî, Meâlimü't-Tenzîl, VI, 421; Tabarânt, el-Mu'cemü'l-Kebîr, XVIII, 79-80.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>12- Amel defterlerini sağ taraftan alırlar.</strong><em>(Buraya kadar verilen ta'rifler için bkz: Semarkandî, Bahru'l-Ulûm, III, 86-87.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>13- Allah'tan fazlasıyla korkarlar. Gerçek âlimdirler.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>14- Bâtınları zahirlerinden daha güzeldir.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>15- Allahu Teala'yı diliyle birleyen, azalarıyla itaat eden ve kalbleriyle ihlas üzere olan muhlis kimselerdir.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>16- Kur'an'ı okuyup anlar ve gereğince amel ederler.</strong><em>(Bkz: Beğavî, Meâlimü't-Tenzîl, VI, 423.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>17- Cihad ehlidirler, devamlı hizmet ederler.</strong><em>(İbnu'l-Cevzî, Zâdu'l-Mesîr, VIII, 133. Söz, Hz. Osman'a aittir)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>18- İlliyyûn makamına yükselmişlerdir.</strong><em>(Bkz: ibnu Kesir, Tefsir, VII, 490-491.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>19- İrâdelerini Hakk'ın muradında fâni etmişlerdir.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>20- Mescide herkesten önce girip en sonra çıkarlar.</strong><em>(Suyûtî, ed-Dürrü'l-Mensûr, VIII, 6-7. Suyûtî, bu görüşü, Ebû Nuaym ve Beyhakî'den rivayet ettiği bir hadise dayandırır.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>21- Kendilerine hak verilince kabul eder, kendilerinden bir şey istenince bolca dağıtır, insanlara hüküm verirken kendi nefsine hüküm veriyormuş gibi davranırlar.</strong><em>(Kurtûbî bu görüşü bir hadisten alarak nakleder. Bkz: el-Câmi',XVII, 199.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>22- Allah'ı hiç unutmazlar, devamlı zikir hâlindedirler.</strong><em>(Kurtûbî: "Sabık hakkında erbâb-ı kulûb pek çok şey söylemiştir." diyerek, sûfilerden nakillerde bulunur ve bu görüşü Zunnûn el-Mısrî'den nakleder.)</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>23- Manevî hâl sahibidirler.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>24- Belâlardan tat alırlar.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>25- Kendilerine dünya malı verilmediğinde şükreder, ellerine bir şey geçince başkalarına verirler.</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>26- Rabbi ile her şeyden müstağni olmuşlardır.</strong><em>(Kurtubî, a.g.e, XIV, 348-349.) </em><strong> İmam Kuşeyrî (k.s), kullukta en ön safta yer alan</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>Allah dostlarını özetle şöyle tanıtır:</strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>"Onlar, Allahu Teala ile baki (bekâbillah makamına çıkmış), Allah'tan gayri varlıklardan kalben alâkayı kesmiş, ruhunu Yüce Allah'a feda etmiş, hakka'l-yakîn derecesine ulaşmış, bütün boş ve lüzumsuz şeyleri terk etmiş, her türlü güzel ahlakı elde etmiş, müşahede makamına ulaşmış, Cenâb-ı Hak'tan hiç perdelenmeyen kimselerdir.</strong><em>(Kuşeyrî, Latâifu'l-işârât, III, 204-206. (ibrahim Besyûnî tahkikiyle, II, baskı, 1983))</em><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong>Bu ahlaklar kimde bulunursa o, Allahu Teala'nın dostudur. Ona, müfessirlerin muttakî, fakihlerin âlim, muhaddislerin sâlih, ehl-i tasavvufun sûfî, halkın veli demesi, sâdece ismini değiştirir, sonucu değiştirmez. </strong></span></span></p><p><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><strong></strong></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="TaLHa, post: 16450, member: 1"] [B][FONT=Verdana][SIZE=3]Tarih boyu bir takım çevrelerde senelerce yersiz bir münakaşa yaşandı. Bazıları, sûfi kelimesi üzerinde gereksiz yere tartışıp durdu. Aslında, sûfi kelimesiyle anlatılmak istenen şahsiyetle, Kur'an'da övülen takva sahibi "muttakî" aynı şahıstır. Tasavvuf terbiyesinde, bir mürşit elinde manevî terbiyesini tamamlayan, gerçek takvaya ulaşıp kâmil mümin olan kimseye veli ve sûfi ismi verilmektedir. Diğer İslamî gruplar, bu sıfattaki bir mümini muttaki sıfatıyla tanıtırlar. Bir şahsın, değişik kesimlerde farklı isimlerle tanıtılması tabiidir, bu durum fitneye sebep yapılamaz. Ayrı özellikleri ve farklı görevleri olan kimselere, özel bir isim veya sıfat verilebilir. Her ilim veya fen alanında, o alanın inceliklerini ifade edecek özel tabirler, değişik ıstılahlar kullanılır. O alanda ihtisas sahibi olanlar, derecelerine göre farklı isimlerle anılır. Bunun dinen bir sakıncası yoktur. Hatta böyle yapılması gerekir. Tasavvuf dinin ahlak ilmini tarif ve talim eder. Bu ilim, fıkıh ve kelam gibi müstakil bir ilimdir. Bu ilmin alanı çok geniştir. Bu ilim, kalp, hâl ve amel ilmidir. Bütünüyle dinin bir parçasıdır. Bu ilmin konusu insandır. Hedefi insanın ilahî ahlak ile edeplenmesidir. Sonucu, kâmil insan yetiştirmektir. Bu ilimde ihtisas yapan ve zirveye çıkan salih insanlar vardır. Onlara, ulaştıkları sıfatlara, temsil ettikleri makamlara ve gördükleri vazifelere göre veli, mürşit, şeyh, gavs, kutup gibi değişik isimler verilmiştir. Bu tür isimler birer sıfattır, sahibinin mesleğini tarif eder. Bu isimler ve unvanlar, Kur'an ve sünnette bulunmasa da onlara aykırı değildir. Büyük veli Sühreverdî (k.s) (632/1234), gerçek sûfinin kim olduğunu ve Kur'an'da ondan nasıl bahsedildiğini şöyle açıklar: "Kur'an-ı Kerim'de "sûfî" ismi yoktur ancak, bunun yerine "mukarrebûn" kelimesi kullanılmıştır.[COLOR=#008000](Vakıa 56/7-10)[/COLOR] Mukarrabun, Yüce Allah'ın huzurunda sevilmiş, kabul görmüş salihlerdir. Onlar, hayırlarda en önde, kullukta ve edepte zirvede olan kimselerdir. Hepsi Allah adamıdır, Yüce Allah'ın dostu ve şahididir. Gerçek sûfi, işte bu sıfata sahip olan ve kurbiyyet makamında bulunan kimsedir. Lafızlar üzerinde münakaşa yapmaya gerek yoktur. Binâenaleyh biz, "sûfî" dediğimiz zaman bununla, mukarrabun makamına çıkmış veliyi kast ediyoruz, bu bilinmelidir. Gerek tabakat kitaplarında, gerekse diğer eserlerde isimleri geçen bütün sufi büyükleri ve terbiye yolunun imamları, mukarrabun sıfatındaki zatların yolunda bulunuyorlardı ve sahip oldukları ilimler de kurbiyyet ehlinin hallerine ait ilimlerdi."[/SIZE][/FONT][/B][FONT=Verdana][SIZE=3][I](Sühreverdi, Gerçek Tasavvuf, 16.)[/I][B] [COLOR=#008000]Cenab-ı Hakk Kur'an-ı Hakim'de, bütün insanları şu üç gruba ayırmıştır:[/COLOR] 1-Ashab-ı Meymene (Mü'minler) 2-Ashab-ı Meş'eme (Kafir ve münafıklar) 3-Sabikun-Mukarrabun (Hayırlarda en öndeolan ve ilahı yakınlığa ulaşan kamiller).[COLOR=#008000](Vakıa 56/7-10)[/COLOR] Tasavvuf imamları veli, arif, mürşid, şeyh, sofi deyince, üçüncü gruba giren kamil insanları kast etmektedirler. Mukarrabun sınıfına giren zatların tümü velidir, fakat hepsi manevi irşatla görevli değildir. İçlerinden bir kısmı, Rasulullah (s.a.v) Efendimizin varisi sıfatıyla ümmetin irşadını, terbiye ve tezkiye işini yürütmektedir. Bu, Allahu Teala'nın bir ihsanıdır, onu dilediklerine bahşeder. Manevi irşad kıyamete kadar sürecektir; çünkü, Rasulullah (s.a.v) Efendimizin peygamberliği devam etmekte, O'nun Allah'a davet, kalbleri tezkiye, nefisleri terbiye ve gönülleri ilahı aşk ile doldurup ahirete yöneltme işini, derecelerine göre varisleri yürütmektedir. Yeryüzünde din ile mükellef insan bulunduğu sürece bu işde devam edecektir. Bu işi üstlenen kâmil müminler, takvada imamlık vasfına ulaşmış salihlerdir. Onlar, Kur'an-ı Hakim'de, "sâbikûn-mukarrabûn" sınıfında tanıtılmışlardır. Bu kâmil sınıfa giren mü'minlerin sıfat ve ahlaklarını, müfessirler şöyle özetlemişlerdir: 1- Dünyayı Allah için terk ederler. 2- İyilikleri kusurlarından fazladır. 3- Allah'a tam tevekkül edip bütün cehd ve gayretini O'nun taatında harcarlar. 4- Bütün düşünce ve dertleri âhirettir. 5- Kendileri kurtuluşa erdikleri gibi, şefeatlarıyla, başkalarının kurtuluşuna da vesile edilirler. 6- Bütün işlerinde Mevlâ'ya dayanırlar. 7- Devamlı Allah'ın rızâ ve muhabbetini ararlar. 8- Günahın büyüğünden ve küçüğünden kaçınırlar. 9- Namaz ve cihada herkesten önde koşarlar. 10- Kendi ayıplarıyla meşgul olur, başkalarının kusurlarına takılmazlar. 11- Âyetlerin ve hadislerin müjdelediği gibi, hesapsız olarak Cennet'e girerler.[/B][I](Âyetler için bkz: Fâtır 35/ 32-33; Vakıa 56/12, 88, 89; infitâr 82/13; Mutaffifîn 83/ 28. ilgili hadislerden birisi şudur: Rasûlullah (a.s) "Sonra biz, kitabı (Kur'ân'ı), kullarımız arasından seçtiklerimize miras olarak verdik. Onlardan kimi (günah imleyerek) kendisine zulmeder. Kimi orta haldedir. Kimisi ise; Allah'ın izniyle hayırlarda en önde (sâbikûn) olanlardır, işte büyük fazilet budur." (Fâtır 56/32) âyetini okuduktan sonra şöyle buyurdu: "Ümmetimden hayırlarda önde (es-sâbık) olan, cennete hesapsız girer. Orta halli olan, kolay bir hesaba çekilir. Nefsine zulmeden ise, huzurda durdurulup günahı kadar sıkıntı çektikten sonra cennete girer." Bkz: Ahmed, Müsned, V, 194, VI, 444; Hâkim, Müstedrek, II, 426; Taberî, Câmiu'l-Beyân, Cüz: 22, Shf: 137; Beğavî, Meâlimü't-Tenzîl, VI, 421; Tabarânt, el-Mu'cemü'l-Kebîr, XVIII, 79-80.)[/I][B] 12- Amel defterlerini sağ taraftan alırlar.[/B][I](Buraya kadar verilen ta'rifler için bkz: Semarkandî, Bahru'l-Ulûm, III, 86-87.)[/I][B] 13- Allah'tan fazlasıyla korkarlar. Gerçek âlimdirler. 14- Bâtınları zahirlerinden daha güzeldir. 15- Allahu Teala'yı diliyle birleyen, azalarıyla itaat eden ve kalbleriyle ihlas üzere olan muhlis kimselerdir. 16- Kur'an'ı okuyup anlar ve gereğince amel ederler.[/B][I](Bkz: Beğavî, Meâlimü't-Tenzîl, VI, 423.)[/I][B] 17- Cihad ehlidirler, devamlı hizmet ederler.[/B][I](İbnu'l-Cevzî, Zâdu'l-Mesîr, VIII, 133. Söz, Hz. Osman'a aittir)[/I][B] 18- İlliyyûn makamına yükselmişlerdir.[/B][I](Bkz: ibnu Kesir, Tefsir, VII, 490-491.)[/I][B] 19- İrâdelerini Hakk'ın muradında fâni etmişlerdir. 20- Mescide herkesten önce girip en sonra çıkarlar.[/B][I](Suyûtî, ed-Dürrü'l-Mensûr, VIII, 6-7. Suyûtî, bu görüşü, Ebû Nuaym ve Beyhakî'den rivayet ettiği bir hadise dayandırır.)[/I][B] 21- Kendilerine hak verilince kabul eder, kendilerinden bir şey istenince bolca dağıtır, insanlara hüküm verirken kendi nefsine hüküm veriyormuş gibi davranırlar.[/B][I](Kurtûbî bu görüşü bir hadisten alarak nakleder. Bkz: el-Câmi',XVII, 199.)[/I][B] 22- Allah'ı hiç unutmazlar, devamlı zikir hâlindedirler.[/B][I](Kurtûbî: "Sabık hakkında erbâb-ı kulûb pek çok şey söylemiştir." diyerek, sûfilerden nakillerde bulunur ve bu görüşü Zunnûn el-Mısrî'den nakleder.)[/I][B] 23- Manevî hâl sahibidirler. 24- Belâlardan tat alırlar. 25- Kendilerine dünya malı verilmediğinde şükreder, ellerine bir şey geçince başkalarına verirler. 26- Rabbi ile her şeyden müstağni olmuşlardır.[/B][I](Kurtubî, a.g.e, XIV, 348-349.) [/I][B] İmam Kuşeyrî (k.s), kullukta en ön safta yer alan Allah dostlarını özetle şöyle tanıtır: "Onlar, Allahu Teala ile baki (bekâbillah makamına çıkmış), Allah'tan gayri varlıklardan kalben alâkayı kesmiş, ruhunu Yüce Allah'a feda etmiş, hakka'l-yakîn derecesine ulaşmış, bütün boş ve lüzumsuz şeyleri terk etmiş, her türlü güzel ahlakı elde etmiş, müşahede makamına ulaşmış, Cenâb-ı Hak'tan hiç perdelenmeyen kimselerdir.[/B][I](Kuşeyrî, Latâifu'l-işârât, III, 204-206. (ibrahim Besyûnî tahkikiyle, II, baskı, 1983))[/I][B] Bu ahlaklar kimde bulunursa o, Allahu Teala'nın dostudur. Ona, müfessirlerin muttakî, fakihlerin âlim, muhaddislerin sâlih, ehl-i tasavvufun sûfî, halkın veli demesi, sâdece ismini değiştirir, sonucu değiştirmez. [/B][/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Tasavvuf
Nakşıbendi ve Nakşıbendilik
Sufinin Dünyası
Sufi, Muttaki Muminin Diğer Adıdır
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst