Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Aile ve Yaşam
Kişisel Gelişim
Melânkoliyi Terkediniz
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="müdavim" data-source="post: 193249" data-attributes="member: 5987"><p><span style="color: Black"><span style="font-size: 15px">Bu konuyla ilgili bazı tespitlerimiz var:</span></span></p><p></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">* Hayattan hep bir süre sonra olacak kötü şeyler bekle yen insanlar, huzursuz ve sıkıntılı oluyorlar.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">Yaşanıp yaşanmayacağı bilinmeyen bir dönemin, olup olmayacağı bilinmeyen kötü olaylarının sıkıntı sını, melankolisini bugünden yaşamaya ne gerek var? İnsan bu duruma ya suçluluk psikolojisinden veya çocukken yerleştirilen ve oluşturulan yanlış alt yapı sebebiyle düşer. Bundan vazgeçilmeli, güzel beklentilerin içine girilmelidir.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">* İnsanların bazen, kendilerini affedemedikleri hataları vardır. Bunlar o insanı hep "suçluluk" duygusuyla kıvrandırır.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">Unutulmamalıdır; en büyük hatalar bile, ilgili bi rileri varsa, özür ve helâllik dilendikten sonra, o ha talardan tamamen vazgeçilip pişmanlık gözyaşlarıy la yıkanırsa, "gönül ayinesinden," "beyin sahifesin-den" ve "amel defterinden" silinebilir.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">Bu yapılmazsa, suçluluk duygusu-melânkolisi, o insanı, sürekli cezalandırılacağı anı beklemeye sevk ederek mutsuzlaştırır. Bazen bu insanlar, hatalarını onarma yerine, kendilerini unutacak kadar yoğun uğraş içerisine girer ve orada kaybolmaya çalışırlar. Bu, çok doğru bir tavır değildir.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">* Çıkılması gereken basamakları atlamak arzusu, in sanları ya yanlış ve gereksiz yollara sevk eder ya da bunu başaramazsa uyuzlaştırıp oturtarak melankoliye sokabilir.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">İnsanın dışında her şey, enerjisine göre çalışmayı, eksiğini yapmaması gerektiği gibi fazlasını da yap maması gerektiğini bilir. Arılar, kelebekler, uçmaları gereken hızın daha üzerine ve güçlerinin yeteceğin den çok daha yüksek yerlere çıkma gibi bir çabanın sıkıntısını, telâşını hiç yaşamazlar.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">* Kendi kişisel üzüntü, istek ve nefretlerinden başka hiçbir gündemleri olmayan insanlar da farkında olmadan kendilerini çevreden soyutlarlar. Bu terk etmeyi, "terk edilme" olarak algıladıklarından yalnızlığın melankolisine girerler. Bu durum onların kendi oluşturdukları bataklığa saplanmalarına sebep olur.</span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid"></span></span></p><p><span style="font-size: 15px"><span style="color: DarkOrchid">Bu durumdan kurtulmanın yolu, çevresiyle ve toplumla ilgilenmek ve kendileri için uğraşılacak bir hedefe/inanca sahip olmalarıdır. Samimiyetle inanı lan hedef, insanı güçlü kılar, yorgunluğu tanıtmaz bile...</span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="müdavim, post: 193249, member: 5987"] [COLOR="Black"][SIZE="4"]Bu konuyla ilgili bazı tespitlerimiz var:[/SIZE][/COLOR] [SIZE="4"][COLOR="DarkOrchid"]* Hayattan hep bir süre sonra olacak kötü şeyler bekle yen insanlar, huzursuz ve sıkıntılı oluyorlar. Yaşanıp yaşanmayacağı bilinmeyen bir dönemin, olup olmayacağı bilinmeyen kötü olaylarının sıkıntı sını, melankolisini bugünden yaşamaya ne gerek var? İnsan bu duruma ya suçluluk psikolojisinden veya çocukken yerleştirilen ve oluşturulan yanlış alt yapı sebebiyle düşer. Bundan vazgeçilmeli, güzel beklentilerin içine girilmelidir. * İnsanların bazen, kendilerini affedemedikleri hataları vardır. Bunlar o insanı hep "suçluluk" duygusuyla kıvrandırır. Unutulmamalıdır; en büyük hatalar bile, ilgili bi rileri varsa, özür ve helâllik dilendikten sonra, o ha talardan tamamen vazgeçilip pişmanlık gözyaşlarıy la yıkanırsa, "gönül ayinesinden," "beyin sahifesin-den" ve "amel defterinden" silinebilir. Bu yapılmazsa, suçluluk duygusu-melânkolisi, o insanı, sürekli cezalandırılacağı anı beklemeye sevk ederek mutsuzlaştırır. Bazen bu insanlar, hatalarını onarma yerine, kendilerini unutacak kadar yoğun uğraş içerisine girer ve orada kaybolmaya çalışırlar. Bu, çok doğru bir tavır değildir. * Çıkılması gereken basamakları atlamak arzusu, in sanları ya yanlış ve gereksiz yollara sevk eder ya da bunu başaramazsa uyuzlaştırıp oturtarak melankoliye sokabilir. İnsanın dışında her şey, enerjisine göre çalışmayı, eksiğini yapmaması gerektiği gibi fazlasını da yap maması gerektiğini bilir. Arılar, kelebekler, uçmaları gereken hızın daha üzerine ve güçlerinin yeteceğin den çok daha yüksek yerlere çıkma gibi bir çabanın sıkıntısını, telâşını hiç yaşamazlar. * Kendi kişisel üzüntü, istek ve nefretlerinden başka hiçbir gündemleri olmayan insanlar da farkında olmadan kendilerini çevreden soyutlarlar. Bu terk etmeyi, "terk edilme" olarak algıladıklarından yalnızlığın melankolisine girerler. Bu durum onların kendi oluşturdukları bataklığa saplanmalarına sebep olur. Bu durumdan kurtulmanın yolu, çevresiyle ve toplumla ilgilenmek ve kendileri için uğraşılacak bir hedefe/inanca sahip olmalarıdır. Samimiyetle inanı lan hedef, insanı güçlü kılar, yorgunluğu tanıtmaz bile...[/COLOR][/SIZE] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Aile ve Yaşam
Kişisel Gelişim
Melânkoliyi Terkediniz
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst