Görerek iman

[uður1]

[FONT=&quot]Görerek[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]iman[/FONT]​

[FONT=&quot]Sual:[/FONT][FONT=&quot] Eğitimci bir arkadaş, (Görerek inanmak, iman olmaz) dedi. Bir öğrenci de, (Mucize ve keramet görerek iman eden kimse, görerek iman etmiş olmuyor mu? Mesela Peygamber efendimizin mucizelerini veya Abdülkadir Geylani hazretlerinin menkıbesindeki papazın Cenneti ve Cehennemi görüp inanması görerek iman değil mi?) dedi. Hangisinin sözü doğrudur?[/FONT] [FONT=&quot]CEVAP[/FONT] [FONT=&quot]Eğitimci arkadaşın söylediği doğrudur. Görerek inanmak iman değildir. Gördüğünü tasdik etmek olur. Bekara suresinin başında, salihler övülürken, (Onlar gayba inanırlar) buyuruluyor. Gayba inanmak esastır. Bir insanı Cennete, Cehenneme götürseler, o da gördüğü için inansa, iman etmiş olmaz. Gördüğünü söylemek olur. Onu herkes yapar. Marifet, görmeden iman etmektir. Şeytan da[/FONT][FONT=&quot], Cenneti gördü ve Cennetin olduğunu söylemesi, iman sahibi olduğunu göstermez.[/FONT] [FONT=&quot]Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretleri buyuruyor ki:[/FONT] [FONT=&quot]İman, Muhammed aleyhisselamın, Peygamber olarak bildirdiği şeyleri, akla, tecrübeye ve felsefeye danışmaksızın, inanıp tasdik etmektir. Akla uygun olduğu için tasdik ederse, aklı tasdik etmiş olur, Resulü tasdik etmiş olmaz. Yahut Resulle aklı birlikte tasdik etmiş olur ki, o zaman Peygambere itimat tam olmaz. İtimat tam olmayınca, iman olmaz. Çünkü iman parçalanamaz. (S. Ebediyye)[/FONT] [FONT=&quot]İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:[/FONT] [FONT=&quot]Akıl, kuruntu, ha[/FONT][FONT=&quot]yâl Allah’a yaklaşamaz. Hiçbir şeye benzemeyen ve akılla anlaşılamayan yaratıcıya, gayb yoluyla inanmaktan başka çare yoktur, çünkü görerek, düşünerek anlamaya kalkışmak, iman olmaz. Kendi yaptığına inanmak olur ki, bu da iman değildir. (2/9)[/FONT] [FONT=&quot]Bir kimse, gayba inandıktan sonra, Cenneti, Cehennemi ve melekleri görse, imanı daha çok kuvvetlenmiş olur. Mucize ve kerametler de, imanın kuvvetlenmesine sebep olur. Yine İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:[/FONT] [FONT=&quot]Eshab-ı kiram, Resulullah'ı, vahyi ve mucizeleri gördükleri, melekle birlikte bulundukları için onların imanları görerek inanmak oldu. Bu üstünlükler, diğer bütün üstünlüklerin temelidir. Eshab-ı kiramdan başkası bu üstünlüklere kavuşamadı. (1/120)[/FONT] [FONT=&quot]Mucizeye de inanmayan çok kimse oldu. Peygamber efendimizin bin kadar mucizesi görüldüğü hâlde, sihir dediler inanmadılar. Musa aleyhisselamın mucizesine Firavun ve adamları inanmadı.[/FONT] [FONT=&quot]Kerametlere de inanmayan çok kimse oldu. Kerameti görmek görerek iman değildir. Abdülkadir Geylani hazretlerinin kolunun içinde Cennetin ve Cehennemin görülmesi iman etmeyi gerektirmez. Sihir derler, büyü derler, inanmayan çıkar. Kimi hiçbir şey görmeden inanır, kimi de görünce imanı daha kuvvetlenir. Mucize ve keramet iman etmeyi kolaylaştırır, ama (Kesin olarak iman etmeyi gerektirir) denmez.[/FONT] [FONT=&quot]Vatanı aslinin değişmesi[/FONT] [FONT=&quot]Sual: [/FONT][FONT=&quot]Ankara’da doğdum, Eskişehir’de nikâhım, Bursa’da düğünüm oldu. Bolu’da zifaf oldu. Şimdi İstanbul’da ikamet ediyorum. Bir ay sonra temelli İzmir’e yerleşeceğim. Benim vatan-ı aslim neresidir?[/FONT] [FONT=&quot]CEVAP[/FONT] [FONT=&quot]Herkesin vatan-ı aslisi doğduğu yerdir. Evlenince, doğduğu yer vatan-ı asli olmaktan çıkar. İzmir’e yerleşene kadar vatan-ı asliniz Bolu’dur. Yerleşince vatan-ı asliniz İzmir olur.[/FONT] [FONT=&quot]Salih ana baba hakkı[/FONT] [FONT=&quot]Sual: [/FONT][FONT=&quot]Ana baba hakkı neden önemlidir?[/FONT] [FONT=&quot]CEVAP[/FONT] [FONT=&quot]Fâsık, sapık veya kâfir ana babanın, ana babalık hakkı olmaz, normal hizmet etme[/FONT][FONT=&quot], [/FONT][FONT=&quot]onları büyütme hakkı olur. Salih ana babanın ana babalık hakkı vardır. Salih ana babayı razı eden, Allahü teâlâyı razı eder. Allahü teâlânın rızası, salih ana babanın rızasındadır. Çünkü doğru imanımızı ilk olarak, salih ana babamızdan öğrendik. Onlar ilk mürşidimizdir. Onun için, salih ana babanın hakkı çok büyüktür.[/FONT]

 

[uður1]

MESNEVİ-İ NURİYE DERSLERİ 4.4.REŞHALAR(DEVAMI)
ÜÇÜNCÜ REŞHA

Arkadaş! O zât (a.s.m.), delâil-i âfâkiye denilen haricî delillerle musaddak olduğu gibi, delâil-i enfüsiye denilen zâtında ve nefsinde sabit delil ve işaretlerle dahi musaddaktır. Çünkü o zât şems gibidir; zâtını, zâtıyla ziyalandırarak gösterir. Meselâ, bütün ahlâk-ı hamîdenin en yüksekleri o zâtta içtimâ etmiş olduğuna bütün âlem şehadet ediyor. Ve keza, en nezih hasletleri ve huyları ve en yüksek seciyeleri câmi bir şahsiyet-i mâneviye sahibi olduğuna icmâ vardır. Ve keza, o zâtın en yüksek derecede bulunan zühd ve takvâ ve ubudiyeti, şehadetleriyle mâlik olduğu kuvvet-i imaniyeyle musaddaktır. Ve keza, siyer-i nebeviyenin şehadetiyle derece-i vüsûku ve kemâl-i ciddiyet ve metaneti ve bütün işlerinde ve harekâtında kuvvet-i emniyeti, hakka mütemessik ve hakikate sâlik olduğunu tasdik eden kat’î delillerdir. Evet, yaprakların yeşilliği, çiçeklerin tarâvet ve güzelliği ve semerelerin tazeliği, ağacın canlı, hayatlı, hayy olduğuna sadık şahittirler. DÖRDÜNCÜ REŞHA: Arkadaş! Tûl-i zaman ve bu’d-i mekânın muhâkemat ı akliyede tesiri çoktur. Maahaza, [SUP]1[/SUP] لَيْسَ الْخَبَرُ كَالْعَيَانِ düsturuna ittibâen, şu zaman ve muhitin hayalâtından çıkarak tayy-ı zaman ve mekânla, hayalen Ceziretü’l-Araba gidelim ve Medine-i Münevverede nurânî ve yüksek minber-i saadetine çıkmış, nev-i beşere hitaben irşadatta bulunan o zât-ı muallâyı bizzat görüp sözlerini dinlemeliyiz. İşte, hayalen oraya gittik. Bak, harika bir surette hüsn-ü suret ile hüsn-ü sîreti cem eden o mürşid-i umumî, o hatîb-i kudsî, cevâhir dolu bir kitab-ı mu’cizülbeyan eline alarak, bütün insanlara mele-i âlâdan nâzil olan bir hutbe-i ezeliyeyi okuyor. Ve bütün benî Âdemi ve cinleri ve mevcudatı dinletiyor. Evet, pek büyük bir emirden haber veriyor. Hilkat-i âlemin acip muammâsını açıyor. Kâinatın sırr-ı hikmetine dair tılsımı açıyor. Felsefe ve fenn-i hikmetin, nev-i beşere, “Siz kimlersiniz? Nereden geliyorsunuz? Nereye gidiyorsunuz?” diye irad ettiği akılları acz ve hayrette bırakan üç suale cevap veriyor. Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Haber, gözle görmeye benzemez, ikisi aynı şey değildir.

[h=2]Lügatler : [/h] acip : hayret verici, şaşırtıcı ahlâk-ı hamîde : büyük övgülere lâyık olan güzel ahlâk âlem : dünya benî Âdem : Âdemoğulları; insanlık bizzat : doğrudan, aracısız olarak bu’d-i mekân : mekânın uzaklığı câmi : kapsamlı cem eden : toplayan, bir araya getiren cevâhir : her birisi paha biçilmez değer taşıyan mücevherler delâil-i âfâkiye : dış âlemde bulunan maddî deliller delâil-i enfüsiye : dahilî deliller; bir insanın doğrudan kendisinde bulunan deliller derece-i vüsûk : güvenilirlik derecesi düstur : kâide, kural fenn-i hikmet : varlıklardaki hikmetleri araştıran ilim, felsefe hak : doğru gerçek hakikat : doğru gerçek harekât : hareketler, davranışlar haricî : dışa ait haslet : huy, özellik hatib-i kudsî : insanlara hak ve hakikatleri anlatan kutsal hatip hayalât : hayaller hayalen : hayal ederek hayy : diri, canlı hilkat-i âlem : varlıklar âleminin yaratılışı hitaben : hitap ederek, seslenerek hutbe-i ezeliye : ezelî hutbe; Ezelî olan Allah’ın insanlara ve cinlere bir hutbesi olan Kur’ân hüsn-ü sîret : ahlâk ve sıfat güzelliği hüsn-ü suret : dış görünüş güzelliği icmâ : görüş birliği içtimâ etmek : toplamak irşadat : irşadlar; doğru yolu gösteren nasihat ve emirler ittibâen : tâbi olarak kâinat : evren kat'î : kesin bir şekilde kemâl-i ciddiyet : tam bir ciddiyet keza : aynı, aynı biçimde kitab-ı mu’cizülbeyan : açıklama ve izahları mu’cize olan kitap kuvvet-i emniyet : güven verme özelliği maahaza : bununla beraber, bununla birlikte mâlik : sahip mele-i âlâ : en yüce ve yüksek meclis metanet : sağlamlık, kararlılık mevcudat : varlıklar minber-i saadet : Hz. Peygamber’in (a.s.m.) saadet kaynağı olan yüce makâmı muammâ : anlaşılması zor olan sır muhâkemat-ı akliye : akıl yürütmeler, değerlendirmeler muhit : çevre, etraf musaddak : doğrulanmış, onaylanmış mürşid-i umumî : bütün insanlığı irşad edip doğru yolu gösteren mütemessik : sıkı sıkıya yapışan; bağlanan nâzil olan : inen, indirilen nefs : kişinin kendisi nev-i beşer : insanlık nezih : temiz, hoş nurânî : nurlu, etrafına nur saçan reşha : “sızıntı” mânâsını taşıyan başlıklardan her birisi sadık : doğru sâlik : bir yola giren, bir yolda gitmek seciye : huy, karakter semere : meyve sırr-ı hikmeti : gayelerinin esprisi siyer-i nebeviye : Peygamberimizin hayatı suret : biçim, şekil şahsiyet-i mâneviye : mânevî şahsiyet şehadet : şahitlik, tanıklık şems : Güneş takvâ : Allah’ın emirlerini tutup, günahlardan sakınma tarâvet : tazelik tayy-ı zaman ve mekân : zaman ve mekân sınırlarını ortadan kaldırma tılsım : sır, gizli gerçek tûl-i zaman : uzun zaman dilimi ubudiyet : kulluk zât : kişi; Hz. Muhammed (a.s.m.) zâtı : kişinin kendisinde zât-ı muallâ : yüce zât ziyalandırmak : aydınlatmak, parlatmak zühd : Allah korkusuyla günahlardan kaçınıp kendini ibadete verme

--