İNEK VE İNSANOĞLU
Be Hey İnek;
Gündüz çayıra,gece ahıra,
Niçin geldin sen bu dünyaya ?
Dans,bar,meyhane tanımazsın,
İçip,coşup çalıp oynamazsın.
Bunları yapmak kabahat mı?
Seninki de hayat mı?
Talim edersin yarım ölçek kırık arpaya,
Her gün de şükredersin bir çuval samana.
Önünden bile geçmedin,tanımazsın barı,
Bildiğin iki renk,ya siyahtır ya sarı.
Hikmet-i İlahi inek dile geldi,
Sorulara bir garip cevap verdi.
Ey insanoğlu , Eşref-i mahluk...!
Peki seni niçin halketmiş Halık?
Bre,Allah'tan korkmaz,
Kuldan hiç utanmazsın,
Bak şu buz dolabında neler var ?
Sayamazsın,
Yağ benim,peynir benim,süt benimdir,
Yoğurt benim,ayran benim, et benimdir.
Kavurma,salam,sucuk,pastırma,
Bak çarık olmuşum senin ayağında.
Belinde kemersiz hiç yapamazsın,
Ben olmazsam donunu bile tutamazsın.!..
Tandırda yanan tezek de benim,
Daha saymakla bitmez eserlerim...
Övünmek gibi olmasın,
Sohbete riya karışmasın,
Ben mübarek ve kutsalım.!..
Milyarı geçer, bana Rab diye tapanım!...
Tövbeler olsun...bu söz yakışmaz HAŞA bana,
Allah akıl versin insan oğluna.
Bana tapan ahmaklar bir kenara,
Şaşarım doğrusu şu iki ayaklı varlıklara.
Kiminiz ateşe tapar,kiminiz de puta,
Kiminiz gönül vermiş çakala kurta,.
Kiminiz de der ki, insanın aslı kurbağa!
Bu mantıkla esfel-i safilinden aşağıya!
Tarlada saban çekerim,yolda kağnıyı,
Dağ tepe aşarım hatta deniz ve ırmağı,
Düğünlerde davul olurum,cenazede aşınız,
Keşke benim kadar ferasete erse aklınız!
Ey insan oğlu;
Senin etin yenmez,derin yüzülmez,
Kanın içilmez,kılın beş para etmez.
Ne yağ verirsin ne de tezek,
İlk günde kaçarsın,tarlaya sürsek.
Oysa senin de mutlaka bir vazifen olmalı,
Benim bu hicivimden birazcık ibret almalı.
Sor bakalım nefsine,niçin gelmiş dünyaya?
Ne yapmak lazım Eşref-i mahluk olmaya?
Sen kendini başı boş bırakılacak mı sanırsın?
Ah...bir bilsen meleklerden büyük tebcile mazharsın!
Nice gizli ruh halleri var senin toprak sinende,
Yer,gök,arş,kürsi hatta gizli sende Cennet de.
Allah, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı,
Bütün nimetleri emrinize verip,akıl ile donattı.
Hem sizlerde irade nimeti var,meleklerde olmayan,
Aşağıların da aşağısı olur bunlarla Hakkı bulamayan!
Ben bir ineğim,sevk-i tabii ve ilhamla yaşarım,
Benim kadar feraseti olmayanlara şaşarım!
Hal-i lisanımla zikrederim,leylek kadar olmasa da,
Leyleğin ötüşünde da neler gizli? insan anlasa,
Hamd-u lek,şükr-ü lek,La şerike lek,
Bu zikir aşk ile sürer kıyamete dek.
Ey insan oğlu;
Bırak beni,sen leylekle bile yarışamazsın,
Beyhude zorlanma,bir tek yumurta yapamazsın...
Be Hey İnek;
Gündüz çayıra,gece ahıra,
Niçin geldin sen bu dünyaya ?
Dans,bar,meyhane tanımazsın,
İçip,coşup çalıp oynamazsın.
Bunları yapmak kabahat mı?
Seninki de hayat mı?
Talim edersin yarım ölçek kırık arpaya,
Her gün de şükredersin bir çuval samana.
Önünden bile geçmedin,tanımazsın barı,
Bildiğin iki renk,ya siyahtır ya sarı.
Hikmet-i İlahi inek dile geldi,
Sorulara bir garip cevap verdi.
Ey insanoğlu , Eşref-i mahluk...!
Peki seni niçin halketmiş Halık?
Bre,Allah'tan korkmaz,
Kuldan hiç utanmazsın,
Bak şu buz dolabında neler var ?
Sayamazsın,
Yağ benim,peynir benim,süt benimdir,
Yoğurt benim,ayran benim, et benimdir.
Kavurma,salam,sucuk,pastırma,
Bak çarık olmuşum senin ayağında.
Belinde kemersiz hiç yapamazsın,
Ben olmazsam donunu bile tutamazsın.!..
Tandırda yanan tezek de benim,
Daha saymakla bitmez eserlerim...
Övünmek gibi olmasın,
Sohbete riya karışmasın,
Ben mübarek ve kutsalım.!..
Milyarı geçer, bana Rab diye tapanım!...
Tövbeler olsun...bu söz yakışmaz HAŞA bana,
Allah akıl versin insan oğluna.
Bana tapan ahmaklar bir kenara,
Şaşarım doğrusu şu iki ayaklı varlıklara.
Kiminiz ateşe tapar,kiminiz de puta,
Kiminiz gönül vermiş çakala kurta,.
Kiminiz de der ki, insanın aslı kurbağa!
Bu mantıkla esfel-i safilinden aşağıya!
Tarlada saban çekerim,yolda kağnıyı,
Dağ tepe aşarım hatta deniz ve ırmağı,
Düğünlerde davul olurum,cenazede aşınız,
Keşke benim kadar ferasete erse aklınız!
Ey insan oğlu;
Senin etin yenmez,derin yüzülmez,
Kanın içilmez,kılın beş para etmez.
Ne yağ verirsin ne de tezek,
İlk günde kaçarsın,tarlaya sürsek.
Oysa senin de mutlaka bir vazifen olmalı,
Benim bu hicivimden birazcık ibret almalı.
Sor bakalım nefsine,niçin gelmiş dünyaya?
Ne yapmak lazım Eşref-i mahluk olmaya?
Sen kendini başı boş bırakılacak mı sanırsın?
Ah...bir bilsen meleklerden büyük tebcile mazharsın!
Nice gizli ruh halleri var senin toprak sinende,
Yer,gök,arş,kürsi hatta gizli sende Cennet de.
Allah, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı,
Bütün nimetleri emrinize verip,akıl ile donattı.
Hem sizlerde irade nimeti var,meleklerde olmayan,
Aşağıların da aşağısı olur bunlarla Hakkı bulamayan!
Ben bir ineğim,sevk-i tabii ve ilhamla yaşarım,
Benim kadar feraseti olmayanlara şaşarım!
Hal-i lisanımla zikrederim,leylek kadar olmasa da,
Leyleğin ötüşünde da neler gizli? insan anlasa,
Hamd-u lek,şükr-ü lek,La şerike lek,
Bu zikir aşk ile sürer kıyamete dek.
Ey insan oğlu;
Bırak beni,sen leylekle bile yarışamazsın,
Beyhude zorlanma,bir tek yumurta yapamazsın...