Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Tasavvuf
Nakşıbendi ve Nakşıbendilik
Sufinin Dünyası
Cömertliğin Zirvesi: Îsâr
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="ABDULLAH4" data-source="post: 297195" data-attributes="member: 1004566"><p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Cömertliğin Zirvesi: Îsâr </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Îsâr, kendisi için gerekli olan bir şeyi başkalarının istifadesine sunmak sureti ile yapılan cömertliktir. Medineli müslümanların (Ensar), Mekkeli Muhacirleri şehirlerine davet edip, onları evlerine, mal ve mülklerine ortak ederek Allah Tealâ’nın övgü ve rızasını kazanmaları en büyük îsâr örneğidir. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Hz. Aişe r.anha anlatıyor: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Allah Rasulü s.a.v dünyadan irtihal edinceye kadar üç gün birbiri ardına karnını doyurmadı. Dilesek doyurabilirdik, fakat başkalarını kendimize tercih ederdik.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Rasulullah s.a.v, bir defasında bir arkadaşı ile iki misvak yaptı. Misvakların birisi eğri, diğeri düzdü. Rasul-i Ekrem s.a.v, misvakın güzel olanını arkadaşına, eğri olanı da kendisine ayırdı. Arkadaşı; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Bu güzel misvak, size yakışır ey Allah’ın Rasulü, deyince, Efendimiz s.a.v.: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Bir saat de olsa, bir kimse ile arkadaşlık edene, arkadaşlık hakkına riayet edip etmediği sorulur, buyurdu. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Onun yüksek terbiyesinde yetişen Sahabe-i Kiram (Allah onlardan razı olsun) da bu ahlâka sahip idi. Nitekim Allah Tealâ: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Onlar, ihtiyaç içinde olsalar bile başkalarını kendilerine tercih ederler.” (Haşr, 9) ayetiyle onların bu üstün halini övüyordu. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Çünkü onlar, kendileri aç ve muhtaç iken diğer mümin kardeşlerini tercih ediyor, ellerine geçeni önce onlara veriyorlardı. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Bizzat çalışarak kazansalar da, ellerine geçen nimetin kendilerine ait olduğunu düşünmüyorlardı. Her şeyin Allah Tealâ’nın mülkü olduğunu yakinen biliyor, kendilerini ancak bu mülkü yerine ve ihtiyaç sahibine ulaştırmakla görevli görüyorlardı. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Efendimiz s.a.v. şöyle buyurmuştur: “Sadakanın en faziletlisi, en dar ve zor anlarda, insanın karnı aç, kendi muhtaç iken başkasına verdiği sadakadır.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Bu konuda ariflerin şu tespiti, işin özünü ortaya koymaktadır: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Elindeki mülkü ve yetkiyi kendisinin gören kimsede, îsâr ahlâkı gerçekleşmez. Bu ahlâk ancak her şeyin Cenab-ı Hakk’a ait olduğunu gören ve bilen bir kimseden meydana gelir. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Çünkü o kendisini bir emanetçi görür. Onun vasıtasıyla bu mülk kime ulaştırıldı ise o kişinin buna daha hak sahibi olduğunu düşünür. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">‘Mallarımızı ve evlerimizi onlarla bölüştük’ </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Abdullah b. Abbas r.a anlatıyor: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Rasulullah s.a.v, Beni Nadr ganimetlerini elde edince, Ensar’a; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Siz kendi isteğinizle, Muhacir kardeşlerinizle mallarınızı ve evlerinizi bölüştünüz. Bu ganimette de onlara ortak oldunuz. Eğer isterseniz mal ve evleriniz size kalsın, bu ganimetten size bir şey vermeyelim, hepsini Muhacirlere dağıtalım, buyurdu. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Bunun üzerine Ensar: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Hayır, biz mallarımızı ve evlerimizi onlarla bölüştük; bu devam etsin. Ayrıca bizler, bu ganimetteki payımızdan da vazgeçip hepsini onlara veriyoruz, dediler. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Bunun üzerine Allah Tealâ, </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">‘Onlar ihtiyaç içinde olsalar bile, başkalarını kendilerine tercih ederler.’ (Haşr, 9) ayet-i kerimesini indirdi.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Enes b. Mâlik r.a. naklediyor: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Hz. Rasulullah s.a.v. Medine’ye teşrif ettiğinde, Ensar ile Muhacirleri kardeş yaptı. Bir zaman sonra Muhacirler Hz. Rasulullah s.a.v.’e gelerek: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Ey Allah’ın Rasulü! Biz bu Ensar gibi fazla malından bolca dağıtan, az malını da eşitçe paylaşan bir topluluk görmedik. Bizi hiçbir yükün altına sokmuyorlar, elde ettikleri meyve ve geliri ise bizimle paylaşıyorlar. Bu durumda bütün sevabı onların alıp bize bir şey kalmamasından korkuyoruz, dediler. Bunun üzerine Rasulullah s.a.v.: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Hayır, korkmayın. Siz onlara hayır dua ve güzelce teşekkür ettiğiniz sürece siz de sevap alırsınız, buyurdu.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Yine Abdullah b. Ömer r.a. şöyle der: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Öyle zamanlar yaşadık ki, aramızdan hiçbiri müslüman kardeşinden daha çok altın ve gümüşe sahip olmayı düşünmedi.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Şöyle anlatır: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Ashab-ı Kiram’dan fakir birisine kızartılmış bir koyun kellesi hediye edildi. Kendisi ve çocukları bu yiyeceğe muhtaçtı. Bu halde iken kelleyi getirene; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Onu şu falancı komşuma götür. O ve çocukları bizden daha muhtaç halde, dedi ve oraya gönderdi. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">O da aynı şekilde diğer bir komşusuna gönderdi. O da bir başkasına gönderdi ve sonuçta kelle ilk götürüldüğü yere geri döndü. Çünkü aç ve muhtaç olanı o idi.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">‘Allah ve Rasulü’nü bıraktım’ </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Hz. Ebu Bekir r.a, bir defasında İslâm ordusunun hizmeti için bütün malını Allah yolunda sadaka olarak vermişti. Hz. Rasulullah s.a.v. kendisine; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Ebu Bekir, ehlin ve evlatların için geride ne bıraktın, diye sorunca Hz. Ebu Bekir r.a.; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Onlara Allah ve Rasulü’nü bıraktım, cevabını vermişti. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Hz. Huzeyfe r.a. şöyle anlatıyor: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Yermük savaşında yaralılar arasında kalan amcaoğlumu aramak üzere çıktım. Yanımda bir miktar suyum vardı. Amcaoğlumu buldum, su isteyip istemediğini sordum. İsterim, dedi. Tam suyu vereceğim sırada öteden biri, “Ahh, su!” diye inledi. Amcaoğlum suyu ona götürmemi işaret etti. Gittim baktım ki Hişam b. As. Tam ona su vereceğim sırada öteden biri “Su!” diye inledi. Hişam da beni ona gönderdi. Ona gidinceye kadar vefat etti. Hişam’a döndüm, o da şehit olmuştu. Amcaoğluma geldiğimde, baktım ki o da şehit. Su elimde kalmıştı. Allah hepsine rahmet etsin.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Sahabenin büyüklerinden İbn Ömer r.a.’ın hizmetçisi Nâfi’nin şöyle dediği anlatılır: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Bir kere İbn Ömer r.a. balık yemek istedi. Şehrin her tarafı aradık, fakat bulunamadı. Birkaç gün sonra ben balık buldum, kızartmaları için emir verdim. Bir tabak içinde balığı İbn Ömer’e takdim ettim. Hasta olmasına rağmen balığın getirilmesine sevindi. Tam o sırada bir dilenci geldi, kapıya dayandı. İbn Ömer r.a.: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Balığı ona verin, dedi. Nâfi: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Efendim, şu kadar günden beri balık istiyorsun, şimdi niçin veriyorsun? Bunun yerine dilenciye başka bir şey vermemiz mümkün, dedim. İbn Ömer r.a. dedi ki: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Artık bunu yemek benim için doğru değil. Zira Rasulullah s.a.v.’den duyduğum şu söz sebebiyle balık yeme isteğini kalbimden çıkarmış bulunuyorum. O dedi ki: “Bir kimse bir şey ister de onu elde ederse, isteğini geri çevirsin, elini çeksin. Başka birini o hususta kendisine tercih etsin. Böyle yaparsa, hiç şüphe yok ki, Allah onu affeder.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Allah için birbirini sevenler </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Din kardeşinin ihtiyacını kendi ihtiyacı gibi görme ve onunla aynı şartları paylaşma ahlâkı elbette kolay değildir. Sahabe ve Tâbiîn’den sonra bu ahlâka sahip insanlar azalmış olsa da yine de eksik olmamıştır. Veliler sultanı Cüneyd-i Bağdadî k.s., kendisinden bir şey isteyeni hiçbir zaman geri göndermez ve “Hz. Peygamber’in ahlâkıyla ahlâklanmaya uğraşıyorum” derdi. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Büyük velilerden İbrahim b. Edhem k.s. de şöyle demiştir: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Biz öyle insanlara yetiştik ki, onlar elindeki şeye kendisinin din kardeşinden daha çok hak sahibi olduğunu düşünmezdi. Ancak kendisinin ona daha çok ihtiyacı varsa, o zaman kullanma sırasının kendisine geldiğini düşünürdü.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Sehl b. İbrahim rh.a. anlatıyor: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">İbrahim b. Edhem’le dost idik. Bir keresinde ağır bir hastalığa tutulmuştum. Bunun üzerine İbrahim b. Edhem elindeki her şeyi benim iyileşmem için harcadı. Sonra iyileşmeye başladım. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Bir ara kendisinden canımın çektiği yiyecek bir şeyler istedim. Elinde bir şeyi kalmadığından merkebini satıp isteğimi yerine getirmiş. Sağlığıma kavuştuğumda bir yere gitmek için merkep lazım oldu. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– İbrahim, merkep nerede, diye sordum. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Sattık, dedi. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Sağlığım yol yürümeye müsait olmadığı için; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Peki, ama şimdi ben neye bineceğim, dedim. O arifler sultanı; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Sırtıma bineceksin kardeşim, dedi ve beni üç konak mesafesi boyunca sırtında taşıdı. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Yine büyük ve meşhur velilerden Serî Sekatî k.s. hazretleri anlatır: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">“Bir gün bir hata işledim. O hatanın ateşi otuz yıldır içimde durmakta, hatırladıkça kalbim cayır cayır yanmakta. Bir gün Bağdat’ta dükkanımın bulunduğu semtte yangın çıktı. Bütün dükkanlar yandığı halde benimki yanmamıştı. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Dükkanımın yanmadığı haberi gelince, “Elhamdülillah” diye Allah Tealâ’ya şükrettim. Hemen akabinde, başkalarının zarar ve ziyanını düşünmediğimi hatırlayıp çok tövbe ve istiğfar ettim. Kefaret olarak dükkanımdaki bütün mallarımı fakirlere dağıttım. Fakat otuz yıldır kalbimden bunun acısını silemedim.” </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Îsâr, sıddıkların mertebesi ve Allah için birbirini sevenlerin en üstün derecesidir. Onlar Allah için canını bile feda etmişlerdir. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Anlatıldığına göre, halife Muvaffak zamanında, Gulam Halil b. Ahmed bazı sufileri halifeye şikâyet edip haksız yere suçladılar. Halife bunların yakalanıp cezalandırılmasını emretti. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Cüneyd-i Bağdadî kendisini fakih göstererek kurtuldu. Şehham, Rakkam ve Ebu’l-Hüseyin Nurî isimli zatlar yakalanıp nezarete alındılar. Boyunları vurulmak üzere hazırlık yapılınca Ebu’i Hüseyin öne atıldı. Cellat kendisine; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Niçin acele ediyorsun, diye sordu. Ebu’l-Hüseyin Nurî k.s.: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Kardeşlerimin bir saat fazla yaşamaları için. Önce beni öldürün, dedi. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Cellat hayret içinde kaldı, elini geri çekti. Hadise halifeye haber verildi. Halife sufilerin halini incelemek üzere, baş kadı İsmail b. İshak’a haber gönderdi. Kadı, Ebu’l-Hüseyin Nurî’ye fıkıhla ilgili birtakım sorular sordu. Hepsine çok güzel cevaplar verdi. Sonra sözlerine şöyle devam etti: </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Allah Tealâ’nın öyle kulları vardır ki, kalktıklarında Allah ile kalkarlar, konuştuklarında Allah ile konuşurlar. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Nurî kadıya öyle hikmetli sözler söyledi ki kadı ağladı. Sonra halifeye haber göndererek; </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">– Eğer bu topluluk zındık ise, yeryüzünde hiçbir muvahhid yoktur, dedi. Halife de onları serbest bıraktı. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Îsâr ahlâkı, bugünün dünyasına, anlayışına çok uzak görünse de nebevî ahlâkın zirve erdemlerinden biridir. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Eminiz her devirde ve bugün îsârı yaşayan yaşatan gönül erleri var. Biz ise böyle olamıyorsak bile olmayı dilemeli, bu büyük ahlâkî fazileti anlamalı ve anlatmalıyız. </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black">Muhammed Emin TURAN </span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="color: black"></span></span></strong></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ABDULLAH4, post: 297195, member: 1004566"] [CENTER][B][FONT=Comic Sans MS][COLOR=black]Cömertliğin Zirvesi: Îsâr Îsâr, kendisi için gerekli olan bir şeyi başkalarının istifadesine sunmak sureti ile yapılan cömertliktir. Medineli müslümanların (Ensar), Mekkeli Muhacirleri şehirlerine davet edip, onları evlerine, mal ve mülklerine ortak ederek Allah Tealâ’nın övgü ve rızasını kazanmaları en büyük îsâr örneğidir. Hz. Aişe r.anha anlatıyor: “Allah Rasulü s.a.v dünyadan irtihal edinceye kadar üç gün birbiri ardına karnını doyurmadı. Dilesek doyurabilirdik, fakat başkalarını kendimize tercih ederdik.” Rasulullah s.a.v, bir defasında bir arkadaşı ile iki misvak yaptı. Misvakların birisi eğri, diğeri düzdü. Rasul-i Ekrem s.a.v, misvakın güzel olanını arkadaşına, eğri olanı da kendisine ayırdı. Arkadaşı; – Bu güzel misvak, size yakışır ey Allah’ın Rasulü, deyince, Efendimiz s.a.v.: – Bir saat de olsa, bir kimse ile arkadaşlık edene, arkadaşlık hakkına riayet edip etmediği sorulur, buyurdu. Onun yüksek terbiyesinde yetişen Sahabe-i Kiram (Allah onlardan razı olsun) da bu ahlâka sahip idi. Nitekim Allah Tealâ: “Onlar, ihtiyaç içinde olsalar bile başkalarını kendilerine tercih ederler.” (Haşr, 9) ayetiyle onların bu üstün halini övüyordu. Çünkü onlar, kendileri aç ve muhtaç iken diğer mümin kardeşlerini tercih ediyor, ellerine geçeni önce onlara veriyorlardı. Bizzat çalışarak kazansalar da, ellerine geçen nimetin kendilerine ait olduğunu düşünmüyorlardı. Her şeyin Allah Tealâ’nın mülkü olduğunu yakinen biliyor, kendilerini ancak bu mülkü yerine ve ihtiyaç sahibine ulaştırmakla görevli görüyorlardı. Efendimiz s.a.v. şöyle buyurmuştur: “Sadakanın en faziletlisi, en dar ve zor anlarda, insanın karnı aç, kendi muhtaç iken başkasına verdiği sadakadır.” Bu konuda ariflerin şu tespiti, işin özünü ortaya koymaktadır: Elindeki mülkü ve yetkiyi kendisinin gören kimsede, îsâr ahlâkı gerçekleşmez. Bu ahlâk ancak her şeyin Cenab-ı Hakk’a ait olduğunu gören ve bilen bir kimseden meydana gelir. Çünkü o kendisini bir emanetçi görür. Onun vasıtasıyla bu mülk kime ulaştırıldı ise o kişinin buna daha hak sahibi olduğunu düşünür. ‘Mallarımızı ve evlerimizi onlarla bölüştük’ Abdullah b. Abbas r.a anlatıyor: “Rasulullah s.a.v, Beni Nadr ganimetlerini elde edince, Ensar’a; – Siz kendi isteğinizle, Muhacir kardeşlerinizle mallarınızı ve evlerinizi bölüştünüz. Bu ganimette de onlara ortak oldunuz. Eğer isterseniz mal ve evleriniz size kalsın, bu ganimetten size bir şey vermeyelim, hepsini Muhacirlere dağıtalım, buyurdu. Bunun üzerine Ensar: – Hayır, biz mallarımızı ve evlerimizi onlarla bölüştük; bu devam etsin. Ayrıca bizler, bu ganimetteki payımızdan da vazgeçip hepsini onlara veriyoruz, dediler. Bunun üzerine Allah Tealâ, ‘Onlar ihtiyaç içinde olsalar bile, başkalarını kendilerine tercih ederler.’ (Haşr, 9) ayet-i kerimesini indirdi.” Enes b. Mâlik r.a. naklediyor: “Hz. Rasulullah s.a.v. Medine’ye teşrif ettiğinde, Ensar ile Muhacirleri kardeş yaptı. Bir zaman sonra Muhacirler Hz. Rasulullah s.a.v.’e gelerek: – Ey Allah’ın Rasulü! Biz bu Ensar gibi fazla malından bolca dağıtan, az malını da eşitçe paylaşan bir topluluk görmedik. Bizi hiçbir yükün altına sokmuyorlar, elde ettikleri meyve ve geliri ise bizimle paylaşıyorlar. Bu durumda bütün sevabı onların alıp bize bir şey kalmamasından korkuyoruz, dediler. Bunun üzerine Rasulullah s.a.v.: – Hayır, korkmayın. Siz onlara hayır dua ve güzelce teşekkür ettiğiniz sürece siz de sevap alırsınız, buyurdu.” Yine Abdullah b. Ömer r.a. şöyle der: “Öyle zamanlar yaşadık ki, aramızdan hiçbiri müslüman kardeşinden daha çok altın ve gümüşe sahip olmayı düşünmedi.” Şöyle anlatır: “Ashab-ı Kiram’dan fakir birisine kızartılmış bir koyun kellesi hediye edildi. Kendisi ve çocukları bu yiyeceğe muhtaçtı. Bu halde iken kelleyi getirene; – Onu şu falancı komşuma götür. O ve çocukları bizden daha muhtaç halde, dedi ve oraya gönderdi. O da aynı şekilde diğer bir komşusuna gönderdi. O da bir başkasına gönderdi ve sonuçta kelle ilk götürüldüğü yere geri döndü. Çünkü aç ve muhtaç olanı o idi.” ‘Allah ve Rasulü’nü bıraktım’ Hz. Ebu Bekir r.a, bir defasında İslâm ordusunun hizmeti için bütün malını Allah yolunda sadaka olarak vermişti. Hz. Rasulullah s.a.v. kendisine; – Ebu Bekir, ehlin ve evlatların için geride ne bıraktın, diye sorunca Hz. Ebu Bekir r.a.; – Onlara Allah ve Rasulü’nü bıraktım, cevabını vermişti. Hz. Huzeyfe r.a. şöyle anlatıyor: “Yermük savaşında yaralılar arasında kalan amcaoğlumu aramak üzere çıktım. Yanımda bir miktar suyum vardı. Amcaoğlumu buldum, su isteyip istemediğini sordum. İsterim, dedi. Tam suyu vereceğim sırada öteden biri, “Ahh, su!” diye inledi. Amcaoğlum suyu ona götürmemi işaret etti. Gittim baktım ki Hişam b. As. Tam ona su vereceğim sırada öteden biri “Su!” diye inledi. Hişam da beni ona gönderdi. Ona gidinceye kadar vefat etti. Hişam’a döndüm, o da şehit olmuştu. Amcaoğluma geldiğimde, baktım ki o da şehit. Su elimde kalmıştı. Allah hepsine rahmet etsin.” Sahabenin büyüklerinden İbn Ömer r.a.’ın hizmetçisi Nâfi’nin şöyle dediği anlatılır: “Bir kere İbn Ömer r.a. balık yemek istedi. Şehrin her tarafı aradık, fakat bulunamadı. Birkaç gün sonra ben balık buldum, kızartmaları için emir verdim. Bir tabak içinde balığı İbn Ömer’e takdim ettim. Hasta olmasına rağmen balığın getirilmesine sevindi. Tam o sırada bir dilenci geldi, kapıya dayandı. İbn Ömer r.a.: – Balığı ona verin, dedi. Nâfi: – Efendim, şu kadar günden beri balık istiyorsun, şimdi niçin veriyorsun? Bunun yerine dilenciye başka bir şey vermemiz mümkün, dedim. İbn Ömer r.a. dedi ki: – Artık bunu yemek benim için doğru değil. Zira Rasulullah s.a.v.’den duyduğum şu söz sebebiyle balık yeme isteğini kalbimden çıkarmış bulunuyorum. O dedi ki: “Bir kimse bir şey ister de onu elde ederse, isteğini geri çevirsin, elini çeksin. Başka birini o hususta kendisine tercih etsin. Böyle yaparsa, hiç şüphe yok ki, Allah onu affeder.” Allah için birbirini sevenler Din kardeşinin ihtiyacını kendi ihtiyacı gibi görme ve onunla aynı şartları paylaşma ahlâkı elbette kolay değildir. Sahabe ve Tâbiîn’den sonra bu ahlâka sahip insanlar azalmış olsa da yine de eksik olmamıştır. Veliler sultanı Cüneyd-i Bağdadî k.s., kendisinden bir şey isteyeni hiçbir zaman geri göndermez ve “Hz. Peygamber’in ahlâkıyla ahlâklanmaya uğraşıyorum” derdi. Büyük velilerden İbrahim b. Edhem k.s. de şöyle demiştir: “Biz öyle insanlara yetiştik ki, onlar elindeki şeye kendisinin din kardeşinden daha çok hak sahibi olduğunu düşünmezdi. Ancak kendisinin ona daha çok ihtiyacı varsa, o zaman kullanma sırasının kendisine geldiğini düşünürdü.” Sehl b. İbrahim rh.a. anlatıyor: İbrahim b. Edhem’le dost idik. Bir keresinde ağır bir hastalığa tutulmuştum. Bunun üzerine İbrahim b. Edhem elindeki her şeyi benim iyileşmem için harcadı. Sonra iyileşmeye başladım. Bir ara kendisinden canımın çektiği yiyecek bir şeyler istedim. Elinde bir şeyi kalmadığından merkebini satıp isteğimi yerine getirmiş. Sağlığıma kavuştuğumda bir yere gitmek için merkep lazım oldu. – İbrahim, merkep nerede, diye sordum. – Sattık, dedi. Sağlığım yol yürümeye müsait olmadığı için; – Peki, ama şimdi ben neye bineceğim, dedim. O arifler sultanı; – Sırtıma bineceksin kardeşim, dedi ve beni üç konak mesafesi boyunca sırtında taşıdı. Yine büyük ve meşhur velilerden Serî Sekatî k.s. hazretleri anlatır: “Bir gün bir hata işledim. O hatanın ateşi otuz yıldır içimde durmakta, hatırladıkça kalbim cayır cayır yanmakta. Bir gün Bağdat’ta dükkanımın bulunduğu semtte yangın çıktı. Bütün dükkanlar yandığı halde benimki yanmamıştı. Dükkanımın yanmadığı haberi gelince, “Elhamdülillah” diye Allah Tealâ’ya şükrettim. Hemen akabinde, başkalarının zarar ve ziyanını düşünmediğimi hatırlayıp çok tövbe ve istiğfar ettim. Kefaret olarak dükkanımdaki bütün mallarımı fakirlere dağıttım. Fakat otuz yıldır kalbimden bunun acısını silemedim.” Îsâr, sıddıkların mertebesi ve Allah için birbirini sevenlerin en üstün derecesidir. Onlar Allah için canını bile feda etmişlerdir. Anlatıldığına göre, halife Muvaffak zamanında, Gulam Halil b. Ahmed bazı sufileri halifeye şikâyet edip haksız yere suçladılar. Halife bunların yakalanıp cezalandırılmasını emretti. Cüneyd-i Bağdadî kendisini fakih göstererek kurtuldu. Şehham, Rakkam ve Ebu’l-Hüseyin Nurî isimli zatlar yakalanıp nezarete alındılar. Boyunları vurulmak üzere hazırlık yapılınca Ebu’i Hüseyin öne atıldı. Cellat kendisine; – Niçin acele ediyorsun, diye sordu. Ebu’l-Hüseyin Nurî k.s.: – Kardeşlerimin bir saat fazla yaşamaları için. Önce beni öldürün, dedi. Cellat hayret içinde kaldı, elini geri çekti. Hadise halifeye haber verildi. Halife sufilerin halini incelemek üzere, baş kadı İsmail b. İshak’a haber gönderdi. Kadı, Ebu’l-Hüseyin Nurî’ye fıkıhla ilgili birtakım sorular sordu. Hepsine çok güzel cevaplar verdi. Sonra sözlerine şöyle devam etti: – Allah Tealâ’nın öyle kulları vardır ki, kalktıklarında Allah ile kalkarlar, konuştuklarında Allah ile konuşurlar. Nurî kadıya öyle hikmetli sözler söyledi ki kadı ağladı. Sonra halifeye haber göndererek; – Eğer bu topluluk zındık ise, yeryüzünde hiçbir muvahhid yoktur, dedi. Halife de onları serbest bıraktı. Îsâr ahlâkı, bugünün dünyasına, anlayışına çok uzak görünse de nebevî ahlâkın zirve erdemlerinden biridir. Eminiz her devirde ve bugün îsârı yaşayan yaşatan gönül erleri var. Biz ise böyle olamıyorsak bile olmayı dilemeli, bu büyük ahlâkî fazileti anlamalı ve anlatmalıyız. Muhammed Emin TURAN [/COLOR][/FONT][/B][/CENTER] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Tasavvuf
Nakşıbendi ve Nakşıbendilik
Sufinin Dünyası
Cömertliğin Zirvesi: Îsâr
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst