Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Blog
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Aile ve Yaşam
ÇocukÇa
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Nur Bahçesi" data-source="post: 311122" data-attributes="member: 1021761"><p><span style="font-size: 18px"><span style="font-family: 'comic sans ms'"><span style="color: #ff0000"><strong>ÇOCUKÇA </strong></span></span></span><span style="font-family: 'comic sans ms'"><span style="color: #000000"><span style="font-family: 'arial black'"><strong></strong></span></span></span></p><p> </p><p>Biraz annece, biraz babaca, ablaca, ağabeyce… Belki biraz da çocukça. Evet, çocukça; minicik eller, minicik kalpler, minicik gözler...</p><p></p><p>Onlar gibi bakamıyor, onlar gibi düşünemiyoruz. Ama bizim gibi düşünmelerini bekliyoruz her zaman.</p><p>Onlar çocuk; Bizim yüreğimizde taşanlar, onların yüreğine girmedi henüz. Bizim gözlerimiz gibi görmüyor o,minicik parlak gözler.</p><p></p><p>Öylesine narin, öylesine ince. Tıpkı bir çiçek gibi. Koklandığında içini ferahlatan, baktığında cana can katan, dokunduğunda narin, kırılgan bir çiçektir çocuk. Sevgili peygamberimiz de öyle tanımlamıştı; çiçeklerim demişti Hasan ve Hüseyin'e.</p><p></p><p> Bir çocuk toplumu gördüğünde hemen, aralarına girerdi Sevgililer Sevgilisi. Onlarla oyunlar oynar, başlarını okşardı. En önemlisi çocuklara değer verirdi ve değerli olduklarını onlara hissettirirdi.</p><p> Efendimizi gördükleri anda, gül kokusu ile mest olan safi kalpler, doluşup çember gibi sararlardı etrafını. Sorular sorar, elini tutma yarışına girişirlerdi. Efendiler efendisi, sorulan sorulara itina ile cevap verir, hiç bir şekilde kırılmalarını istemezdi. Onların soyut-somut ilişkilerini tam kavrayamadıklarını göze alarak, psikolojik seviyelerine uygun cevaplar verirdi. Çünkü O, sevgi peygamberiydi. İslam dini, sevdi diniydi. Yüce Kur'an, sevgi kitabıydı.</p><p></p><p>Elini bir çocuk tuttuğunda sımsıkı tutardı. Çocuk elini bırakıncaya kadar, elini çekmezdi Sevgililer Sevgilisi. Elini ilk bırakan taraf daima çocuk olurdu. Böylesine bir incelik. Olur ki elini bırakırsam, üzülür, solar diye çekinirdi.</p><p></p><p>Peki ya bizler; Allah'ın bizlere Rahmet hazinelerinden emanet olarak gönderdiği evlatlarımıza gerekli itinayı gösteriyor muyuz? Yapılan araştırmalarda, çocuk nüfusun yüzde altmış bölümünün sırf değer görmek için büyümeyi istediklerini biliyor muydunuz?</p><p> </p><p>Onlar geleceğin Fatih’leri, Ömer’leri, Ali’leri neden olmasın? Onlara nefret tohumları değil, sevgi tohumları ekelim. Rahmet pınarların da sulayıp, iman ışığında hayatlandıralım. İnşallah çocuklarımızın nur ile filizlenip, meyve vermesi yakındır.</p><p></p><p></p><p>Fatma TURCAN</p><p> 2012</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Nur Bahçesi, post: 311122, member: 1021761"] [SIZE=5][FONT=comic sans ms][COLOR=#ff0000][B]ÇOCUKÇA [/B][/COLOR][B][COLOR=#000000][/COLOR][/B][/FONT][/SIZE][FONT=comic sans ms][B][COLOR=#000000][FONT=arial black][/FONT][/COLOR][/B][COLOR=#000000][FONT=arial black][B][/B][/FONT][/COLOR][/FONT] Biraz annece, biraz babaca, ablaca, ağabeyce… Belki biraz da çocukça. Evet, çocukça; minicik eller, minicik kalpler, minicik gözler... Onlar gibi bakamıyor, onlar gibi düşünemiyoruz. Ama bizim gibi düşünmelerini bekliyoruz her zaman. Onlar çocuk; Bizim yüreğimizde taşanlar, onların yüreğine girmedi henüz. Bizim gözlerimiz gibi görmüyor o,minicik parlak gözler. Öylesine narin, öylesine ince. Tıpkı bir çiçek gibi. Koklandığında içini ferahlatan, baktığında cana can katan, dokunduğunda narin, kırılgan bir çiçektir çocuk. Sevgili peygamberimiz de öyle tanımlamıştı; çiçeklerim demişti Hasan ve Hüseyin'e. Bir çocuk toplumu gördüğünde hemen, aralarına girerdi Sevgililer Sevgilisi. Onlarla oyunlar oynar, başlarını okşardı. En önemlisi çocuklara değer verirdi ve değerli olduklarını onlara hissettirirdi. Efendimizi gördükleri anda, gül kokusu ile mest olan safi kalpler, doluşup çember gibi sararlardı etrafını. Sorular sorar, elini tutma yarışına girişirlerdi. Efendiler efendisi, sorulan sorulara itina ile cevap verir, hiç bir şekilde kırılmalarını istemezdi. Onların soyut-somut ilişkilerini tam kavrayamadıklarını göze alarak, psikolojik seviyelerine uygun cevaplar verirdi. Çünkü O, sevgi peygamberiydi. İslam dini, sevdi diniydi. Yüce Kur'an, sevgi kitabıydı. Elini bir çocuk tuttuğunda sımsıkı tutardı. Çocuk elini bırakıncaya kadar, elini çekmezdi Sevgililer Sevgilisi. Elini ilk bırakan taraf daima çocuk olurdu. Böylesine bir incelik. Olur ki elini bırakırsam, üzülür, solar diye çekinirdi. Peki ya bizler; Allah'ın bizlere Rahmet hazinelerinden emanet olarak gönderdiği evlatlarımıza gerekli itinayı gösteriyor muyuz? Yapılan araştırmalarda, çocuk nüfusun yüzde altmış bölümünün sırf değer görmek için büyümeyi istediklerini biliyor muydunuz? Onlar geleceğin Fatih’leri, Ömer’leri, Ali’leri neden olmasın? Onlara nefret tohumları değil, sevgi tohumları ekelim. Rahmet pınarların da sulayıp, iman ışığında hayatlandıralım. İnşallah çocuklarımızın nur ile filizlenip, meyve vermesi yakındır. Fatma TURCAN 2012 [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Peygamber Efendimiz a.s.v.'ın kabri nerededir? (Sadece şehir adını küçük harfler ile giriniz)
Cevap yaz
Forumlar
Eğitim ve Kültür
Aile ve Yaşam
ÇocukÇa
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Accept
Daha fazla bilgi edin.…
Üst