ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
Bir Pencere Aç
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
“Onlar cimrilik edip insanlara da cimriliği emrederler. Kim yüz çevirirse şüphesiz ki Allah zengindir, hemde lâyıktır.” (Hadîd, 24)
Rasûlullah (sav) buyurdular:
“Cömert insan, Allâh’a, Cennetʼe ve insanlara yakın; Cehennem ateşine uzaktır. Cimri ise, Allâh’a, Cennetʼe ve insanlara uzak; Cehennem ateşine yakındır! Câhil cömert, Allah Teâlâ’ya cimri âbidden daha sevimlidir.” (Tirmizî, Birr, 40/1961)
Günümüzün en büyük mânevî hastalıklarından biri, cömertlik ve infaktan uzak kalmak sebebiyle kalplerin katılaşmasıdır. Kalp katılığının tedâvîsini ise Rasûl-i Ekrem (sav) Efendimiz şöyle bildirmiştir:
“Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan, fakiri yedir, yetimin başını okşa!..” (Ahmed bin Hanbel, Müsned, II, 263)
Hazret-i Mevlânâ da âdeta bu hadîsin şerhi mâhiyetinde şöyle buyurur:
“Fakr u zarûret içinde boğulan gönüller, dumanla dolu bir eve benzer. Sen onların derdini dinlemek sûretiyle o dumanlı eve bir pencere aç ki, onun dumanı çekilsin ve senin de kalbin rakikleşip rûhun incelsin.”
Peygamberimiz (sav) Seleme oğullarına “Efendiniz kimdir?” buyurdu. “Cedd b. Kays’dır ve biz onu cimri görüyoruz.” dediler. Peygamberimiz (sav): “Cimrilikten daha büyük bir hastalık var mıdır?” Hayır, sizin efendiniz (cömert olan) Ebyaz Amr b. El-Cemûh’tur.” buyurdu. (Heysemî, Mecmeu’z-Zevâid, hadis no: 15743)
Büyüklerden biri şöyle demiştir: İnsan tabiî yaratılışı itibariyle iyi ve temizdir. Nefs-i nâtıkası itibariyle de yaratılan her özelliği kendi başına kaldıkça böylece tertemizdir. Karşı gelme, ancak insan nefsinin diğer özellikleriyle bir araya gelmesi sebebiyle olmaktadır. İnsan elinde tutmayı seven bir tabîatta yaratılmıştır. Çünkü aslı, kuruluk ve tutma özelliği olan topraktır. Dolayısıyla da kendisine ve başkasına âid olan malın gitmesine râzı olmaz, cimrilik eder ve başkasına cimriliği emreder. (Rûhu’l-Beyân, 20.Cilt, Erkam Yay.)
Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Hâfıd: Kâfirleri, felâketlere uğratarak, düşmanlarını kendinden uzak kılarak alçaltan, en üst mertebelerden en aşağı mertebelere indiren demektir.
Kısa Günün Kârı
İlâhî bir emânet olan malı sırf nefsi için harcamak israftır. İsraf ise, aşağılık duygusunu bastırma ameliyesidir. Yine malı nefsi için biriktirmekse cimriliktir. Korkaklığın neticesi olan cimrilik, kulun Cenâb-ı Hakk’a sığınması gerekirken, fânî olan malına sığınmasıdır. İkisi de insanın ebedî saâdetini felâkete döndürür.
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
“Onlar cimrilik edip insanlara da cimriliği emrederler. Kim yüz çevirirse şüphesiz ki Allah zengindir, hemde lâyıktır.” (Hadîd, 24)
Rasûlullah (sav) buyurdular:
“Cömert insan, Allâh’a, Cennetʼe ve insanlara yakın; Cehennem ateşine uzaktır. Cimri ise, Allâh’a, Cennetʼe ve insanlara uzak; Cehennem ateşine yakındır! Câhil cömert, Allah Teâlâ’ya cimri âbidden daha sevimlidir.” (Tirmizî, Birr, 40/1961)
Günümüzün en büyük mânevî hastalıklarından biri, cömertlik ve infaktan uzak kalmak sebebiyle kalplerin katılaşmasıdır. Kalp katılığının tedâvîsini ise Rasûl-i Ekrem (sav) Efendimiz şöyle bildirmiştir:
“Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan, fakiri yedir, yetimin başını okşa!..” (Ahmed bin Hanbel, Müsned, II, 263)
Hazret-i Mevlânâ da âdeta bu hadîsin şerhi mâhiyetinde şöyle buyurur:
“Fakr u zarûret içinde boğulan gönüller, dumanla dolu bir eve benzer. Sen onların derdini dinlemek sûretiyle o dumanlı eve bir pencere aç ki, onun dumanı çekilsin ve senin de kalbin rakikleşip rûhun incelsin.”
Peygamberimiz (sav) Seleme oğullarına “Efendiniz kimdir?” buyurdu. “Cedd b. Kays’dır ve biz onu cimri görüyoruz.” dediler. Peygamberimiz (sav): “Cimrilikten daha büyük bir hastalık var mıdır?” Hayır, sizin efendiniz (cömert olan) Ebyaz Amr b. El-Cemûh’tur.” buyurdu. (Heysemî, Mecmeu’z-Zevâid, hadis no: 15743)
Büyüklerden biri şöyle demiştir: İnsan tabiî yaratılışı itibariyle iyi ve temizdir. Nefs-i nâtıkası itibariyle de yaratılan her özelliği kendi başına kaldıkça böylece tertemizdir. Karşı gelme, ancak insan nefsinin diğer özellikleriyle bir araya gelmesi sebebiyle olmaktadır. İnsan elinde tutmayı seven bir tabîatta yaratılmıştır. Çünkü aslı, kuruluk ve tutma özelliği olan topraktır. Dolayısıyla da kendisine ve başkasına âid olan malın gitmesine râzı olmaz, cimrilik eder ve başkasına cimriliği emreder. (Rûhu’l-Beyân, 20.Cilt, Erkam Yay.)
Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Hâfıd: Kâfirleri, felâketlere uğratarak, düşmanlarını kendinden uzak kılarak alçaltan, en üst mertebelerden en aşağı mertebelere indiren demektir.
Kısa Günün Kârı
İlâhî bir emânet olan malı sırf nefsi için harcamak israftır. İsraf ise, aşağılık duygusunu bastırma ameliyesidir. Yine malı nefsi için biriktirmekse cimriliktir. Korkaklığın neticesi olan cimrilik, kulun Cenâb-ı Hakk’a sığınması gerekirken, fânî olan malına sığınmasıdır. İkisi de insanın ebedî saâdetini felâkete döndürür.