zübeyir abiden hatıralar

memluk

Hatim Sorumlusu
Zübeyr abi anlatıyor :

Yıl 1935 , üstad talebeleriyle beraber tevkif edilerek eşkişehir hapishanesine götürülür.Savcı idam taleb ettiği iddianameyi mahkeme de okur.Mahkeme savcının iddianamesine karşı , Üstada müdaafasını yapması için söz hakkı verir.Üstad'da Allah'ın varlığını delilleriyle ispata başlar . Savcı üstadın dözünü keser, iddianamedeki gerekçeleri tekrar okumaya başlar . Üstad başını sallayarak anladığını ima eder , tekrar kaldığı yerden Allah'ın varlığı ve birliği ispat etmek için deliller getirir.Savcı tekrar durdurur , aynı ikazı yapar . Üstad anladığını ima iafade ederek tekrar başını sallar , bu sefer öldükten sonra dirimenin gerekçelerini sıralamarak ahiretin kaçınılmaz oldupunu anlatır. Tam yirmi kere bu durdurmak ve anlatmak faslı devam eder . Üstad istediklerini iyice anlatmıştır. Mahkeme heyeti , daktilo tuşlarının gürültüleri arasında idamına gerekçeler yazdırırken üstad , ayak ayak üstüne atar , kucağıan cübesinin eteğine çekerek , doksan dokuzluk tesbihini ipinden boşaltıp cebinden çıkardığı başka bir ipe dizer ve püskülünü de takıp hayretke kendini seyreden savcıya , iki parmağıyla ucundan tutup havaya kaldırarak '' Nasıl güzel olmuş mu ? '' diye sorar . Yani savcıya idam talebeiyle hiç meşgul olmadığını ve ehemmiyet vermediğini bu haliyle gösterir
( son şahitler )

Allahuekber !!! ( başka ne denebilir ki ...)


Allah'ım bizleri ; Kendine layık kul, Peygamberine ( a.s.m ) layık ümmet ve Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerine layık talebeler olmayı nasib eyle...Amin amin amin
__________________
 
Üst