Gül-i İkra
Well-known member
Bu sözler, Tanzanya'da geçirdiği kazada hayatını kaybeden Erkan Çağıl'ın eşi Arzu Çağıl'a ait. Türkiye onu, 6. Uluslararası Türkçe Olimpiyatları finalinde tanıdı. Yurtdışında şehit düşen öğretmenler adına verilen vefa ödülünü almak için çocuklarıyla sahneye çıktığında herkesi gözyaşına boğdu. Eşinin ideallerini devam ettiren Arzu Çağıl, "Burada kendimi daha mahzun hissediyorum. Tanzanyalıların bize o kadar çok ihtiyacı var ki." diyor. Türkiye'ye gelebilmek için 2 gün yolculuk yapmak zorunda kalmış. Ancak hiç şikâyetçi değil: "Aldığımız ödül sıkıntılara değer
Arzu Çağıl, 9 yıldır Tanzanya'da yaşıyor. Esnaf olan eşi Erkan Çağıl'la birlikte geldiği Afrika'nın bu uzak ülkesi önceleri onu çok korkutmuş. Ancak kısa sürede alışıp dillerini öğrendiği Tanzanyalılarla arasında büyük bir bağ oluşmuş. Her şey yolunda giderken eşi okul arsası bakmaya giderken trafik kazası geçirerek vefat etmiş. Çağıl, "Önceleri dünya başıma yıkılmış gibi oldu. Ailemden binlerce kilometre uzakta bambaşka bir ülkedeydim. Ama orada bizimle aynı amaç için bulunanlar ve Tanzanyalılar bana o kadar destek oldu ki kendimi hiç yalnız hissetmedim." diye konuşuyor. Tanzanya'da yaşama nedenini, "Canımın yarısı oradayken nasıl Türkiye'ye dönerim?.." sözleriyle açıklayan Arzu Çağıl, Türkiye'ye sadece yılda bir kez gelebiliyor. Tanzanya'da yaşamaktan büyük mutluluk duyduğunu belirten Çağıl, ömrü yettiğince eşinin ideallerini devam ettireceğini anlatıyor. Eşinin ölmeden önce gömülmek istediği yeri bile gösterdiğini aktaran Arzu Hanım, çocukları Tuğba Nur ve Haluk'un Tanzanya'da kurulacak üniversitede eğitim almasını istediğini sözlerine ekliyor. "Ben babamı Tanzanya'nın bağrında kaybettim. Ağabeylerim ve öğretmenlerim, babamın yokluğunu hissettirmedi bana. Ben de babamın üniversite açma hayalini gerçekleştireceğim." diyen 12 yaşındaki Haluk Çağıl ise ödülün kendisi için çok büyük anlamı olduğunu belirtiyor.
Abimiz için bir fatiha okuyalım kardeşlerim.. Allah tüm fedailerden razı olsun..