1907 yılında Şarktan kalkıp İstanbul'a gelen Molla Said, Doğu Anadolu'yu aydınlatacak hem geleneksel, hem de modern okullar, özellikle de Medresetü'z-Zehra adıyla bir İslam üniversitesi açma fikriyle doludur. 30 yaşlarındadır. Medreselerin mevcut halini düzeltmenin yolu, onları modern ilimle mücehhez kılacak yeni bir okul haline getirmektir. Mardin'de kaldığı günlerde Namık Kemal'in "Rüya"sıyla anayasa ve meşrutiyet fikirlerine uyanan Said Nursi, Van'da Tanzimat'ın getirdiği Batılılaşma ve laikliğin Osmanlı eğitilmiş sınıfını nasıl etkisi altına aldığını bizzat gözlemleme imkânını bulmuştu.
Medreselerin hali perişandı ama modern okullardan mezun olanların durumu da iç açıcı değildi: İslamiyet hakkında şüphe yayıyordu bu okullar. Giderek de geriliğimizin sorumluluğunu İslamiyete yüklemeye kalkıyorlardı. Öyleyse bu iki uçlu dejenerasyonu da önleyecek yeni bir eğitim modeli bulunmalıydı. Hem iman hakikatlerini ve İslamî bilgileri öğretecek, hem de modern bilimler ile iman hakikatlerim bağdaştıracak yeni bir medrese, ona göre, mevcut problemlere yegâne çözüm yoluydu.
Gerçi Sultan Abdülhamid de imparatorluğun dört bucağında sürekli yeni okullar açıyordu. Hatta bir üniversite (Darülfünun) de açmıştı İstanbul'da ve Pekin'de Çin Müslümanlarma tahsil görmeleri için Hamidiye Üniversitesi yaptıran da odur. Ama bu okulların amacı, resmî ideolojiyi pekiştirmek ve Halife-Sultan'a sadık adamlar yetiştirmekti. Harbiye, Mülkiye, Tıbbiye gibi yüksek okullar ise muhalifler için bereketli bir kaynak haline gelmişti. Sansür vardı gerçi ama Van'da Tahir Paşa'nın konağında bile yabancı postahaneler eliyle ülkeye giren ecnebi gazeteler rahatlıkla okunabiliyordu. Bunlar aracılığıyla Avrupa'dan ve Amerika'dan her türlü haber ve bilgi, içeriye denetimsiz bir şekilde akabiliyordu.
ÜSTADIMIZ BELKİ MEDRESETUZZEHRAYI ACAMAMISTIR FAKAT O
ÖYLE BİR ÜNİVERSİTE AÇTI Kİ BÜTÜN DUNYADA DERS GÖRUYOR ÖGRENCILERI
COK SUKUR RABBIMIZE COK SUKUR
ONUN İÇİN MEDRESETÜZDÜNYAMIZ VAR
Medreselerin hali perişandı ama modern okullardan mezun olanların durumu da iç açıcı değildi: İslamiyet hakkında şüphe yayıyordu bu okullar. Giderek de geriliğimizin sorumluluğunu İslamiyete yüklemeye kalkıyorlardı. Öyleyse bu iki uçlu dejenerasyonu da önleyecek yeni bir eğitim modeli bulunmalıydı. Hem iman hakikatlerini ve İslamî bilgileri öğretecek, hem de modern bilimler ile iman hakikatlerim bağdaştıracak yeni bir medrese, ona göre, mevcut problemlere yegâne çözüm yoluydu.
Gerçi Sultan Abdülhamid de imparatorluğun dört bucağında sürekli yeni okullar açıyordu. Hatta bir üniversite (Darülfünun) de açmıştı İstanbul'da ve Pekin'de Çin Müslümanlarma tahsil görmeleri için Hamidiye Üniversitesi yaptıran da odur. Ama bu okulların amacı, resmî ideolojiyi pekiştirmek ve Halife-Sultan'a sadık adamlar yetiştirmekti. Harbiye, Mülkiye, Tıbbiye gibi yüksek okullar ise muhalifler için bereketli bir kaynak haline gelmişti. Sansür vardı gerçi ama Van'da Tahir Paşa'nın konağında bile yabancı postahaneler eliyle ülkeye giren ecnebi gazeteler rahatlıkla okunabiliyordu. Bunlar aracılığıyla Avrupa'dan ve Amerika'dan her türlü haber ve bilgi, içeriye denetimsiz bir şekilde akabiliyordu.
ÜSTADIMIZ BELKİ MEDRESETUZZEHRAYI ACAMAMISTIR FAKAT O
ÖYLE BİR ÜNİVERSİTE AÇTI Kİ BÜTÜN DUNYADA DERS GÖRUYOR ÖGRENCILERI
COK SUKUR RABBIMIZE COK SUKUR
ONUN İÇİN MEDRESETÜZDÜNYAMIZ VAR