Bana anlattığınız masallarda,yalanlar olmasın ne olur.. öYlesine bağlı olsun ki dostlar birbirlerine.. Bana anlattığınız masallarda karşılıksız aşklar olmasın.. Olur da bir gün karşıma çıkarsa tecrübeli olayım diye düşünmeyin,ben karşılaşmayayım diye aşık bile olmuyorum.. Siz de önüme koyup koyup durmayın n'olur..
Bana gözyaşı dolu masallar anlatmayın,ben sadece gülücüklerin arasına gizlenmiş hüzünleri yaşamayı becerebiliyorum.. Doya doya ağlayamıyorum da zaten,boşverin.. Yeni yeni şekillenen ruhum,gözyaşıyla sulanmasın.. Büyümesin de zaten daha fazla,büyüdükçe acıya yaklaşıyormuş insan,küçük kalsın ; küçük ve umarsız...
Bana inandırmaya çalıştığınız o masallar var ya,artık içinde sizlerden biri olmasın n'olur.. Bana yeni kahramanlar bulun hiç tanışmadığım,bana yeni olaylar yaratın hiç yaşamadığım.. Her gün aynı olmasın,bazen düşünüp geçmişi,ince sızılarla sızlasın yüreğim,bazense anın coşkusuyla kabarsın.. Ama ne olur aynı'lığı bırakın.. Ayrılıkları yaşamaya razıyım ki ben zaten,yeter ki azıcık aşk olsun,mutlu Aşk..
Destan gibi,ruhun yansıması gibi güzel olsun..
Bana uydurduğunuz masallar,bir kalp dolusu kin taşımasın içinde.. çünkü gücüm yok artık nefretle yüzleşmeye.. Bir kez daha direnemem bu kahrolası nefrete.. Benim masallarım çiçeklerle bezensin,uykusuz gecelerin o görülemeyen rüyalarını birleştirip masal diye okuyun bana..
Okuyun aydınlansın geceler,karanlık kaybolsun ruhumun kıpırtılarıyla.. Okuyun ki elime kalemi alıp kağıdın başına geçtiğimde,duygularım dökülsün kelime kelime..
Ben büyük bir yazar olurum,bir sürü masallarım olur.. Ama öykü yazmam,korkmayın.. Yaşananları anlatmam,yaşanabilecek olanlarsa zaten masallardır.. Gelecek,her zaman için masal olarak kalacaktır..Neden biliyor musunuz?
çünkü her insan geleceği için umut besler,umut.. Mucizeler bekler bazen küçük birer an için.. Bazense olağanüstü aşklar düşler.. Hem aşk dediğin zaten başlı başlı bir masaldır,kiminde Uyuyan Güzel uyanır,kiminde Pamuk Prenses cadıya yenik düşer.. Yani ya iyidir ya kötü,ama yine de bu değiştirmez gerçeği,her aşk bir masaldır aslında..
insanın umudu,aşkı,gözyaşı zaten onu olağanüstü kılmıştır bile.. Milyonlarca yıldır ne mucizelere tanık olmadı mı insanoğlu;? işte bu yüzden,bu yüzden gelecek daima sırlarla doludur.. üstü örtülüdür sihirlerle..
Bunun için,masallarımı unutturmayın kimselere..
Ve bana anlattığınız masallarda,filizlenmekte olan ruhumun önünü kesecek şeyler olmasın ne olur..
Bana umutsuzluktan bahsetmeyin hele hiç.. Yaşayamam o zaman,yazamam dahi.. ölürüm,üretemezsem,ne hale düşerim ben?
Kimbilir..
Bana inandırmaya çalıştığınız masallara bir tutam aşk,bir kaç kaşık sevgi bulunsun mutlaka..
Sonrası kaderim zaten,
Bilmiyor musunuz?
Yüce biri benim masalımı çoktan yazdı,
Bana da o masalı yaşamak,oyunu kuralına göre oynamak kaldı..
işte ben hep bu yüzden derim,
Dünya benim sahnemdir,
Oyunumu oynar,
Vaktim dolduğundaysa,
Geldiğim gibi giderim..
alinti...hira
Bana gözyaşı dolu masallar anlatmayın,ben sadece gülücüklerin arasına gizlenmiş hüzünleri yaşamayı becerebiliyorum.. Doya doya ağlayamıyorum da zaten,boşverin.. Yeni yeni şekillenen ruhum,gözyaşıyla sulanmasın.. Büyümesin de zaten daha fazla,büyüdükçe acıya yaklaşıyormuş insan,küçük kalsın ; küçük ve umarsız...
Bana inandırmaya çalıştığınız o masallar var ya,artık içinde sizlerden biri olmasın n'olur.. Bana yeni kahramanlar bulun hiç tanışmadığım,bana yeni olaylar yaratın hiç yaşamadığım.. Her gün aynı olmasın,bazen düşünüp geçmişi,ince sızılarla sızlasın yüreğim,bazense anın coşkusuyla kabarsın.. Ama ne olur aynı'lığı bırakın.. Ayrılıkları yaşamaya razıyım ki ben zaten,yeter ki azıcık aşk olsun,mutlu Aşk..
Destan gibi,ruhun yansıması gibi güzel olsun..
Bana uydurduğunuz masallar,bir kalp dolusu kin taşımasın içinde.. çünkü gücüm yok artık nefretle yüzleşmeye.. Bir kez daha direnemem bu kahrolası nefrete.. Benim masallarım çiçeklerle bezensin,uykusuz gecelerin o görülemeyen rüyalarını birleştirip masal diye okuyun bana..
Okuyun aydınlansın geceler,karanlık kaybolsun ruhumun kıpırtılarıyla.. Okuyun ki elime kalemi alıp kağıdın başına geçtiğimde,duygularım dökülsün kelime kelime..
Ben büyük bir yazar olurum,bir sürü masallarım olur.. Ama öykü yazmam,korkmayın.. Yaşananları anlatmam,yaşanabilecek olanlarsa zaten masallardır.. Gelecek,her zaman için masal olarak kalacaktır..Neden biliyor musunuz?
çünkü her insan geleceği için umut besler,umut.. Mucizeler bekler bazen küçük birer an için.. Bazense olağanüstü aşklar düşler.. Hem aşk dediğin zaten başlı başlı bir masaldır,kiminde Uyuyan Güzel uyanır,kiminde Pamuk Prenses cadıya yenik düşer.. Yani ya iyidir ya kötü,ama yine de bu değiştirmez gerçeği,her aşk bir masaldır aslında..
insanın umudu,aşkı,gözyaşı zaten onu olağanüstü kılmıştır bile.. Milyonlarca yıldır ne mucizelere tanık olmadı mı insanoğlu;? işte bu yüzden,bu yüzden gelecek daima sırlarla doludur.. üstü örtülüdür sihirlerle..
Bunun için,masallarımı unutturmayın kimselere..
Ve bana anlattığınız masallarda,filizlenmekte olan ruhumun önünü kesecek şeyler olmasın ne olur..
Bana umutsuzluktan bahsetmeyin hele hiç.. Yaşayamam o zaman,yazamam dahi.. ölürüm,üretemezsem,ne hale düşerim ben?
Kimbilir..
Bana inandırmaya çalıştığınız masallara bir tutam aşk,bir kaç kaşık sevgi bulunsun mutlaka..
Sonrası kaderim zaten,
Bilmiyor musunuz?
Yüce biri benim masalımı çoktan yazdı,
Bana da o masalı yaşamak,oyunu kuralına göre oynamak kaldı..
işte ben hep bu yüzden derim,
Dünya benim sahnemdir,
Oyunumu oynar,
Vaktim dolduğundaysa,
Geldiğim gibi giderim..
alinti...hira