Suâl:
-2- sırrınca, "Dost dostuyla beraber Cennette bulunacaktır." Halbuki, basit bir bedevî, bir dakikada, sohbet-i Nebeviyede, lillâh için bir muhabbet peydâ eder. O muhabbetle, Cennette Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâmın yanında bulunması lâzım gelir. Halbuki, gayr-i mütenâhî feyze mazhar Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın feyzi, bir basit bedevî feyziyle nasıl birleşir?
Elcevap: Bir temsil ile, şu ulvî hakikate şöyle bir işaret ederiz ki:
Meselâ, gayet güzel ve şâşaalı bir bağda, muhteşem bir zât, gayet büyük bir ziyâfet, gayet müzeyyen bir seyrangâh öyle bir sûrette ihzâr etmiş ki, kuvve-i zâikanın hissedecek bütün lezâiz-i mat’umâtı câmi’, kuvve-i bâsıranın hoşuna gidecek bütün mehâsini şâmil, kuvve-i hayaliyeyi keyiflendirecek bütün garâibi müştemil ,ve hâkezâ, bütün havâss-ı zâhire ve bâtınayı okşayacak ve memnun edecek herşeyi, içine koymuştur. Şimdi, iki dost var; beraber o ziyâfete giderler; bir locada, bir sofrada oturuyorlar. Fakat, birisinin kuvve-i zâikàsı pek az olduğundan, cüz’î zevk alır; gözü de az görüyor, kuvve-i şâmmesi yok, sanâyî-i garîbeden anlamaz, hârika şeyleri bilmez. O nüzhetgâhın binden ve belki milyondan birisini kabiliyeti nisbetinde ancak zevk ederek istifade eder. Diğeri ise, bütün zâhirî ve bâtınî duyguları, akıl ve kalb ve his ve latîfeleri, o derece mükemmel ve o mertebe inkişaf etmiştir ki, o seyrangâhtaki bütün incelikleri, güzellikleri ve letâifi ve garâibi ayrı ayrı hissedip zevk ederek, ayrı ayrı lezzet aldığı halde o dost ile omuz omuzadır. Mâdem, bu karma karışık, elemli ve daracık şu dünyada böyle oluyor; en küçük ile en büyük beraber iken, serâdan Süreyyâya kadar fark oluyor. Elbette, dâr-ı saadet ve ebediyet olan Cennette, bittarîkı’l-evlâ, dost dostu ile beraber iken, herbirisi istidadına göre sofra-i Rahmânirrahîmden, istidadları derecesinde hisselerini alırlar. Bulundukları Cennetler ayrı ayrı da olsa, beraber bulunmalarına mâni olmaz. Çünkü, Cennetin sekiz tabakası birbirinden yüksek oldukları halde, umumun damı Arş-ı âzamdır. Nasıl ki mahrûtî bir dağın etrafında, birbiri içinde, birbirinden yüksek, kaidesinden zirvesine kadar surlu daireler bulunsa; o daireler birbirinin üstündedir, fakat birbirinin güneşi görmelerine mâni olmaz, birbirinden geçebilir, birbirine bakar. Öyle de, Cennetler de buna yakın bir tarz ile olduğu, ehâdisin mütenevvi’ rivâyâtı işaret ediyor.
Evet misali yeniler icin acıklıyalım;
Mesela,Muhteşem bir zat benle istiğnayı bir ziyafete davet etti.Öyle bir sofra hazırlamış ki dilin tadabileceği bütün nimetleri havi...Gözün görebileceği bütün güzellikleri iceriyor...Hayal edebileceğimiz bütün mükemmellikler,sanatlar var...Bütün maddi ve manevi duyguları tatmin edecek bir sofra kurulmuş.Ama istiğnanın dilinde poblem var sadece tatlıyı algılıyor,diğer tatma duyuları yok.Görmesindede problem var,saşı diyelim...Sanattanda anlamaz... Harika şeyleride bilmez...O sofradan ancak kabiliyeti nisbetinde zevkediyor.Diğeri yani ben
;
Bütün zahiri ve batini duygularım,akıl, kalp ,his, latifelerim o derece mükemmel ve öylesine inkişaf etmiş ki; o seyrangahtaki bütün inceliklerden,güzelliklerden ve sanatlardan ayrı ayrı zevkederek istifade ediyorum.
Hal böyle iken ikimiz aynı sofrada omuz omuzayız...
Aynen öylede; cenette herkes kabiliyetine göre Rahmanın sofrasında istidatları ölcüsünde lezzet alırlar ve omuz omuzadırlar....Yani Rasulullahla cennetimiz farklıda olsa inş onunla beraber olucağız...
Kişi sevdiği ile beraberdir...
Elcevap: Bir temsil ile, şu ulvî hakikate şöyle bir işaret ederiz ki:
Meselâ, gayet güzel ve şâşaalı bir bağda, muhteşem bir zât, gayet büyük bir ziyâfet, gayet müzeyyen bir seyrangâh öyle bir sûrette ihzâr etmiş ki, kuvve-i zâikanın hissedecek bütün lezâiz-i mat’umâtı câmi’, kuvve-i bâsıranın hoşuna gidecek bütün mehâsini şâmil, kuvve-i hayaliyeyi keyiflendirecek bütün garâibi müştemil ,ve hâkezâ, bütün havâss-ı zâhire ve bâtınayı okşayacak ve memnun edecek herşeyi, içine koymuştur. Şimdi, iki dost var; beraber o ziyâfete giderler; bir locada, bir sofrada oturuyorlar. Fakat, birisinin kuvve-i zâikàsı pek az olduğundan, cüz’î zevk alır; gözü de az görüyor, kuvve-i şâmmesi yok, sanâyî-i garîbeden anlamaz, hârika şeyleri bilmez. O nüzhetgâhın binden ve belki milyondan birisini kabiliyeti nisbetinde ancak zevk ederek istifade eder. Diğeri ise, bütün zâhirî ve bâtınî duyguları, akıl ve kalb ve his ve latîfeleri, o derece mükemmel ve o mertebe inkişaf etmiştir ki, o seyrangâhtaki bütün incelikleri, güzellikleri ve letâifi ve garâibi ayrı ayrı hissedip zevk ederek, ayrı ayrı lezzet aldığı halde o dost ile omuz omuzadır. Mâdem, bu karma karışık, elemli ve daracık şu dünyada böyle oluyor; en küçük ile en büyük beraber iken, serâdan Süreyyâya kadar fark oluyor. Elbette, dâr-ı saadet ve ebediyet olan Cennette, bittarîkı’l-evlâ, dost dostu ile beraber iken, herbirisi istidadına göre sofra-i Rahmânirrahîmden, istidadları derecesinde hisselerini alırlar. Bulundukları Cennetler ayrı ayrı da olsa, beraber bulunmalarına mâni olmaz. Çünkü, Cennetin sekiz tabakası birbirinden yüksek oldukları halde, umumun damı Arş-ı âzamdır. Nasıl ki mahrûtî bir dağın etrafında, birbiri içinde, birbirinden yüksek, kaidesinden zirvesine kadar surlu daireler bulunsa; o daireler birbirinin üstündedir, fakat birbirinin güneşi görmelerine mâni olmaz, birbirinden geçebilir, birbirine bakar. Öyle de, Cennetler de buna yakın bir tarz ile olduğu, ehâdisin mütenevvi’ rivâyâtı işaret ediyor.
Evet misali yeniler icin acıklıyalım;
Mesela,Muhteşem bir zat benle istiğnayı bir ziyafete davet etti.Öyle bir sofra hazırlamış ki dilin tadabileceği bütün nimetleri havi...Gözün görebileceği bütün güzellikleri iceriyor...Hayal edebileceğimiz bütün mükemmellikler,sanatlar var...Bütün maddi ve manevi duyguları tatmin edecek bir sofra kurulmuş.Ama istiğnanın dilinde poblem var sadece tatlıyı algılıyor,diğer tatma duyuları yok.Görmesindede problem var,saşı diyelim...Sanattanda anlamaz... Harika şeyleride bilmez...O sofradan ancak kabiliyeti nisbetinde zevkediyor.Diğeri yani ben
;Bütün zahiri ve batini duygularım,akıl, kalp ,his, latifelerim o derece mükemmel ve öylesine inkişaf etmiş ki; o seyrangahtaki bütün inceliklerden,güzelliklerden ve sanatlardan ayrı ayrı zevkederek istifade ediyorum.
Hal böyle iken ikimiz aynı sofrada omuz omuzayız...
Aynen öylede; cenette herkes kabiliyetine göre Rahmanın sofrasında istidatları ölcüsünde lezzet alırlar ve omuz omuzadırlar....Yani Rasulullahla cennetimiz farklıda olsa inş onunla beraber olucağız...
Kişi sevdiği ile beraberdir...