Görülecek Hesabı Vardır Kederin

ne zaman bir türkü söylense zeytine dair

sır oturur dilimin budağına.. zehir derim,

sonra hiçbir şey, susarım

Yeter ki incinmesin anılar.


beyrut’ta gazze’de kabil’de ya da bağdat’ta

örneğin, tedirgin bir düş olan ibrahimî sofralarda

kurtuluş ilmine yakışan düğümler atılmalıdır

mermiden arta kalan yudumlarına suların, derim…


düşecek yeri olmayan bulutlar daha ne kadar

unutma bahçelerine gizlenir gözyaşlarının


hiçbir şey bilmeyen ademler gördüm hayretle

duvarı yıkık kadınlar, güneyde…

kapısı kilit ve dedikodusuz balkonlar…

ay ışığından yorgun geceler, ip ince mahzunluklar

toprakla kucaklaşmış çocuk cesetleri

kıpırtısız tenler, duasız dudaklar

kan yürümüş caddeler ve daha neler neler


önceden hazırlanmış kefenler ve ayinler arasında

el-halil’de ramallah’ta kudüs’te

şerh düşerler ölümle dirim arasına

bilirler daha görülecek hesabı vardır kederin


ne zaman bir türkü söylense, zeytine dair

sır oturur dilimin budağına… zehir derim,

sonra hiçbir şey


Bilirim usul usul yükselir ağıtlar yerden göğe…

Özcan ÜNLÜ