SEVGİSİZLİK
Devir sevgiyi arama zamanı.
Ama sevgi öyle aranınca hemende bulunmuyor.
Sevgi vermek isteyenler alıcı kuşlar misali davranınca
Sevginin yerini sevgisizlik alıyor.................................
40 YILDA BİR SEVENLER
Biz çok kayıtsız harcıyor,çok az gülüyor,çok hızlı araba kullanıyor,çok kısa sürede çok sinirleniyor,çok geçe kadar kalıp çok yorgun kalıyor,nadiren okuyup çok televizyon seyrediyor pek seyrek dua ediyoruz.Biz;mülkiyetlerimizin sayısını katladık.Biz çok fazla konuştuk,kırk yılda bir sevdik ve çok sık yalan söyledik.
Biz;iç dünya değil ama dış uzayı fethettik,biz ,biz çok şey yaptık fakat daha iyi değil,havayı temizledik ama ruhlarımızı kirlettik, atomu parçaladık fakat önyargılarımızı yok edemedik,biz daha çok şey yazıp daha az öğrendik,daha çok planlayıp daha az başarıya ulaştık.Biz;beklemeyi değil ama acele etmeyi öğrendik,biz çok gelire fakat daha düşük ahlaka,daha çok tanığa ama daha az dosta sahibiz, daha çok eforla daha az başarımız var.
BENİ SEVİYOR MUSUN?
Bugünler;dünya barışı ve yerel mücadeleler, çok dinlence fakat daha az eğlence,daha çeşitli yiyecek fakat daha az besin değeri olan günler.Bugünler çift maaş ama çok boşanma,daha süslü fakat bölünmüş evlerin olduğu günler.Bugünler; hızlı gezintilerin,kullanıldıktan sonra atılan çocuk bezlerinin,fırlatılıp atılan ahlakın bir gecelik aşkların aşırı kilolu vücutların ve gülmekten sessiz kalmaya ve öldürmeye kadar her şeye yarayan hapların günleri.Bu;vitrin çok,depoda hiçbir şeyin olduğu zaman.
Hal böyle olunca sevgilerde artık eskisi gibi olmaktan çıktı.Daha çok sevdiğimizi zannedip,daha kolay vazgeçer olduk.Doğru insanı aramak ve bulmak adına çırpınan bizler,çabalarımızı kahve fallarına,falcılara teslim ettik.Karşılıksız sevmelerin yerini ‘Benden daha iyisini mi bulacaklar aldı. Sevdalanmak neredeyse borsadaki hisse senetlerinin değer kazanıp kaybetmesine özdeş bir hareketlilik kazandı.Seni seviyorum un yerini ise Beni seviyor musun alıverdi.İşte günümüz ilişkilerinin gündelik sevdalanmaların pür meali.Kısaca sevginin yerini hiçlik aldı.
Devir sevgiyi arama zamanı.
Ama sevgi öyle aranınca hemende bulunmuyor.
Sevgi vermek isteyenler alıcı kuşlar misali davranınca
Sevginin yerini sevgisizlik alıyor.................................
40 YILDA BİR SEVENLER
Biz çok kayıtsız harcıyor,çok az gülüyor,çok hızlı araba kullanıyor,çok kısa sürede çok sinirleniyor,çok geçe kadar kalıp çok yorgun kalıyor,nadiren okuyup çok televizyon seyrediyor pek seyrek dua ediyoruz.Biz;mülkiyetlerimizin sayısını katladık.Biz çok fazla konuştuk,kırk yılda bir sevdik ve çok sık yalan söyledik.
Biz;iç dünya değil ama dış uzayı fethettik,biz ,biz çok şey yaptık fakat daha iyi değil,havayı temizledik ama ruhlarımızı kirlettik, atomu parçaladık fakat önyargılarımızı yok edemedik,biz daha çok şey yazıp daha az öğrendik,daha çok planlayıp daha az başarıya ulaştık.Biz;beklemeyi değil ama acele etmeyi öğrendik,biz çok gelire fakat daha düşük ahlaka,daha çok tanığa ama daha az dosta sahibiz, daha çok eforla daha az başarımız var.
BENİ SEVİYOR MUSUN?
Bugünler;dünya barışı ve yerel mücadeleler, çok dinlence fakat daha az eğlence,daha çeşitli yiyecek fakat daha az besin değeri olan günler.Bugünler çift maaş ama çok boşanma,daha süslü fakat bölünmüş evlerin olduğu günler.Bugünler; hızlı gezintilerin,kullanıldıktan sonra atılan çocuk bezlerinin,fırlatılıp atılan ahlakın bir gecelik aşkların aşırı kilolu vücutların ve gülmekten sessiz kalmaya ve öldürmeye kadar her şeye yarayan hapların günleri.Bu;vitrin çok,depoda hiçbir şeyin olduğu zaman.
Hal böyle olunca sevgilerde artık eskisi gibi olmaktan çıktı.Daha çok sevdiğimizi zannedip,daha kolay vazgeçer olduk.Doğru insanı aramak ve bulmak adına çırpınan bizler,çabalarımızı kahve fallarına,falcılara teslim ettik.Karşılıksız sevmelerin yerini ‘Benden daha iyisini mi bulacaklar aldı. Sevdalanmak neredeyse borsadaki hisse senetlerinin değer kazanıp kaybetmesine özdeş bir hareketlilik kazandı.Seni seviyorum un yerini ise Beni seviyor musun alıverdi.İşte günümüz ilişkilerinin gündelik sevdalanmaların pür meali.Kısaca sevginin yerini hiçlik aldı.
